YouVersion လိုဂို
ရွာရန္ အိုင္ကြန္

႐ွင္လုကာခရစ္ဝင္ 7:18-43

႐ွင္လုကာခရစ္ဝင္ 7:18-43 MSBZ

ေယာဟန္​၏​တပည့္​မ်ား​သည္ ဤ​အေၾကာင္းအရာ​အလုံးစုံ​တို႔​ကို ေယာဟန္​အား ေျပာျပ​ၾက​၏။ ထိုအခါ ေယာဟန္​သည္ မိမိ​တပည့္​ႏွစ္​ဦး​ကို​ေခၚ​၍ သခင္​ဘုရား​ထံသို႔​ေစလႊတ္​ကာ “ကိုယ္ေတာ္​သည္ ႂကြလာ​ေတာ္မူ​ေသာ​အရွင္​ျဖစ္​ပါ​သေလာ၊ သို႔မဟုတ္ အျခား​ေသာ​သူ​ကို ေစာင့္ေမွ်ာ္​ရ​ပါ​မည္ေလာ”​ဟု ေမးေလွ်ာက္​ေစ​၏။ သူ​တို႔​သည္ ကိုယ္ေတာ္​ထံသို႔​ေရာက္လာ​ၾက​ေသာအခါ “ဗတၱိဇံ​ဆရာ​ေယာဟန္​သည္ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​ကို ကိုယ္ေတာ္​ထံသို႔​ေစလႊတ္​၍ ‘ကိုယ္ေတာ္​သည္ ႂကြလာ​ေတာ္မူ​ေသာ​အရွင္​ျဖစ္​ပါ​သေလာ၊ သို႔မဟုတ္ အျခား​ေသာ​သူ​ကို ေစာင့္ေမွ်ာ္​ရ​ပါ​မည္ေလာ’​ဟု ေမးေလွ်ာက္​ေစ​ပါ​သည္”​ဟူ၍ ေလွ်ာက္ထား​ၾက​၏။ ထို​အခ်ိန္​တြင္ ကိုယ္ေတာ္​သည္ လူ​မ်ားစြာ​တို႔​ကို ေရာဂါ​ေဝဒနာ​မ်ား​ႏွင့္ နတ္​ဆိုး​တို႔​ေဘး​မွ လြတ္ၿငိမ္း​ခ်မ္းသာ​ေစ​၍ မ်က္မျမင္​တို႔​ကို မ်က္စိ​ျမင္​ရ​ေသာ​အခြင့္​ေပး​ေတာ္မူ​၏။ ကိုယ္ေတာ္​က​လည္း ေယာဟန္​၏​တပည့္​တို႔​အား“သင္​တို႔​ျမင္​ရ၊ ၾကား​ရ​သမွ်​တို႔​ကို သြား​၍ ေယာဟန္​အား ေျပာျပ​ၾက​ေလာ့။ မ်က္မျမင္​တို႔​သည္ မ်က္စိ​ျမင္​ရ​ၾက​၏။ ေျခ​မသန္စြမ္း​သူ​တို႔​သည္ လမ္းေလွ်ာက္​ႏိုင္​ၾက​၏။ အနာႀကီး​ေရာဂါသည္​တို႔​သည္ စင္ၾကယ္​ျခင္း​သို႔​ေရာက္​ၾက​၏။ နားမၾကား​ေသာ​သူ​တို႔​သည္ ၾကား​ရ​ၾက​၏။ ေသ​ေသာ​သူ​တို႔​သည္ ထေျမာက္​ေစ​ျခင္း​ကို​ခံရ​ၾက​၏။ ဆင္းရဲသား​တို႔​သည္ ေကာင္းျမတ္​ေသာ​သတင္း​ကို​ၾကား​ရ​ၾက​၏။ ငါ့​ေၾကာင့္ စိတ္​မ​ပ်က္​ေသာ​သူ​သည္ မဂၤလာရွိ​၏”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ ေယာဟန္​၏​ေစတမန္​မ်ား​ျပန္သြား​ၾက​ေသာအခါ ကိုယ္ေတာ္​သည္ လူထု​ပရိသတ္​တို႔​အား ေယာဟန္​ႏွင့္​ပတ္သက္၍ ႁမြက္ဆို​ေတာ္မူ​သည္​မွာ“သင္​တို႔​သည္ မည္သည့္​အရာ​ကို​ၾကည့္ရႈ​ရန္ ေတာ​ကႏၲာရ​သို႔ ထြက္သြား​ၾက​သနည္း။ ေလ​တိုက္​၍​လႈပ္​ေန​ေသာ က်ဴပင္​ကို​ေလာ။ သို႔မဟုတ္​လွ်င္ မည္သည့္​အရာ​ကို​ၾကည့္ရႈ​ရန္ ထြက္သြား​ၾက​သနည္း။ ႏူးညံ့​ေသာ​အဝတ္​မ်ား​ဝတ္ဆင္​ထား​ေသာ​သူ​ကို​ေလာ။ တင့္တယ္​ေသာ​အဝတ္​မ်ား​ဝတ္ဆင္​လ်က္ ေသာက္စား​ေပ်ာ္ပါး​ေန​ေသာ​သူ​တို႔​သည္ နန္းေတာ္​မ်ား​၌​ရွိ​ၾက​၏။ ထိုသို႔မဟုတ္လွ်င္ မည္သည့္​အရာ​ကို​ၾကည့္ရႈ​ရန္ ထြက္သြား​ၾက​သနည္း။ ပေရာဖက္​ကို​ေလာ။ မွန္​ေပ​၏။ ပေရာဖက္​ထက္​ပင္ ႀကီးျမတ္​ေသာ​သူ​ျဖစ္​သည္​ဟု သင္​တို႔​အား ငါ​ဆို​၏။ ‘ၾကည့္ရႈ​ေလာ့။ သင့္​ေရွ႕၌​သင္​၏​လမ္း​ကို​ျပင္ဆင္​မည့္ ငါ​၏​ေစတမန္​ကို သင့္​ထက္​အလ်င္​ဦးစြာ​ငါ​ေစလႊတ္​မည္’ဟု က်မ္းစာ​၌​ေရး​ထား​သည္​မွာ ဤ​သူ​၏​အေၾကာင္း​ပင္​ျဖစ္​၏။ သင္​တို႔​အား ငါ​ဆို​မည္။ မိန္းမ​တို႔​မွ​ေမြးဖြား​လာ​ေသာ​သူ​တို႔​တြင္ ေယာဟန္ထက္ ႀကီးျမတ္​ေသာ​သူ​တစ္​ေယာက္​မွ်​မ​ရွိ။ သို႔ေသာ္ ဘုရားသခင္​၏​ႏိုင္ငံ​ေတာ္​၌ အငယ္ဆုံး​ေသာ​သူ​သည္ သူ႔​ထက္ ႀကီးျမတ္​၏။” (အခြန္​ေကာက္ခံ​သူ​မ်ား​မွစ၍ လူ​အေပါင္း​တို႔​သည္ ေယာဟန္​၏​ဗတၱိဇံ​ကို​ခံယူ​ခဲ့​သျဖင့္ ဤ​စကား​ကို​ၾကားနာ​ရ​ေသာအခါ ဘုရားသခင္​ေျဖာင့္မတ္​ေၾကာင္း​ဝန္ခံ​ၾက​၏။ သို႔ေသာ္ ဖာရိရွဲ​ႏွင့္​က်မ္းတတ္​ပုဂၢိဳလ္​တို႔​သည္ ေယာဟန္​ထံမွ ဗတၱိဇံ​ကို​မ​ခံယူ​ခဲ့​သျဖင့္ မိမိ​တို႔​အတြက္ ဘုရားသခင္​ႀကံစည္​ထား​ေတာ္မူ​ေသာ​အရာ​ကို ပစ္ပယ္​ၾက​၏။) “ထို႔ေၾကာင့္ ဤ​ေခတ္ကာလ​လူ​တို႔​ကို မည္သည့္​အရာ​ႏွင့္​ခိုင္းႏႈိင္း​ရ​မည္နည္း။ သူ​တို႔​သည္ မည္သည့္​အရာ​ႏွင့္​တူ​ၾက​သနည္း။ သူ​တို႔​သည္ ေဈး​အရပ္​၌​ထိုင္​လ်က္ ‘ငါ​တို႔​သည္ သင္​တို႔​အတြက္ ပေလြ​မႈတ္​ေပး​ေသာ္လည္း သင္​တို႔​သည္​မ​က​ၾက။ ငိုခ်င္း​ကို​ဖြဲ႕ႏြဲ႕​သီဆို​ေသာ္လည္း သင္​တို႔​သည္​မ​ငိုေႂကြး​ၾက’​ဟု တစ္ဦး​ကို​တစ္ဦး​လွမ္း​၍​ေျပာဆို​ေန​ၾက​ေသာ ကေလး​သူငယ္​မ်ား​ႏွင့္​တူ​ၾက​၏။ အေၾကာင္းမူကား ဗတၱိဇံ​ဆရာ​ေယာဟန္​သည္ ေရာက္လာ​၍ အစာ ကို​မ​စား၊ စပ်စ္​ဝိုင္​ကို​လည္း မ​ေသာက္​ဘဲ​ေန​ေသာ္ ‘သူ​၌ နတ္ဆိုး​ပူး​ေန​သည္’​ဟု ဆို​ၾက​၏။ လူ႔သား​သည္ ေရာက္လာ​၍ စား​ေသာက္​လ်က္​ေန​ေသာ္ ‘ၾကည့္ရႈ​ေလာ့။ အစားၾကဴး​ေသာ​သူ၊ ေသေသာက္ၾကဴး​ေသာ​သူ၊ အခြန္​ေကာက္ခံ​သူ​မ်ား​ႏွင့္ အျပစ္သား​မ်ား​၏​အေပါင္းအသင္း’​ဟု ဆို​ၾက​ျပန္​၏။ သို႔ေသာ္ ဉာဏ္ပညာ​ေတာ္​သည္​ေျဖာင့္မတ္​ေၾကာင္း မိမိ​သားသမီး​ရွိသမွ်​တို႔​က ေဖာ္ျပ​ၾက​၏”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ ဖာရိရွဲ​တစ္​ဦး​သည္ မိမိ​ႏွင့္အတူ​စားေသာက္​ရန္ ကိုယ္ေတာ္​ကို​ဖိတ္ေခၚ​သျဖင့္ ကိုယ္ေတာ္​သည္ ထို​ဖာရိရွဲ​၏​အိမ္​သို႔​ဝင္​၍ စားပြဲ​၌​ထိုင္​ေတာ္မူ​၏။ ထိုအခါ ထို​ၿမိဳ႕​၌​ေန​သည့္ အျပစ္​မ်ား​ေသာ​အမ်ိဳးသမီး​တစ္​ဦး​သည္ ဖာရိရွဲ​၏​အိမ္​တြင္ ကိုယ္ေတာ္​ထိုင္​၍​စားေသာက္​ေန​ေၾကာင္း​သိ​သျဖင့္ ဆီေမႊး​ထည့္​ထား​သည့္ ေက်ာက္ျဖဴ​ဘူး​တစ္​လုံး​ကို ယူေဆာင္​လာ​ၿပီးလွ်င္ ကိုယ္ေတာ္​၏​ေနာက္​တြင္ ေျခ​ေတာ္​ရင္း​၌​ရပ္​လ်က္ ငိုေႂကြး​ရင္း မိမိ​၏​မ်က္ရည္​ျဖင့္ ေျခ​ေတာ္​ကို​စို​ေစ​ကာ မိမိ​ဦးေခါင္း​မွ​ဆံပင္​ျဖင့္ သုတ္​ေလ​၏။ ထို႔ေနာက္ ကိုယ္ေတာ္​၏​ေျခ​တို႔​ကို​နမ္း​၍ ဆီေမႊး​ျဖင့္​လိမ္း​ေလ​၏။ ကိုယ္ေတာ္​ကို​ဖိတ္ေခၚ​ေသာ​ဖာရိရွဲ​သည္ ထို​အျခင္းအရာ​ကို​ျမင္​ေသာအခါ “ဤ​သူ​သည္ ပေရာဖက္​ျဖစ္​သည္​ဆိုလွ်င္ သူ႔​ကို​တို႔ထိ​ေန​ေသာ​အမ်ိဳးသမီး​သည္ မည္သူ​ျဖစ္​ေၾကာင္း​ႏွင့္ မည္သို႔ေသာ​အမ်ိဳးသမီး​ျဖစ္​ေၾကာင္း​သိ​ရ​မည္။ အေၾကာင္းမူကား ဤ​အမ်ိဳးသမီး​သည္ အျပစ္​မ်ား​ေသာ​သူ​ျဖစ္​၏”​ဟု မိမိ​စိတ္​ထဲ၌​ဆို​ေလ​၏။ ထိုအခါ ေယရႈ​က“ရွိမုန္၊ သင့္​ကို ငါ​ေျပာ​စရာ​တစ္​ခု​ရွိ​၏”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​ရာ သူ​က “ေျပာ​ပါ ဆရာ”​ဟု ျပန္​ေလွ်ာက္​ေလ​၏။ ေယရႈ​က​လည္း“ေႂကြးရွင္​တစ္​ဦး​တြင္ အေႂကြးတင္​သူ​ႏွစ္​ဦး​ရွိ​၏။ တစ္​ဦး​သည္ ေဒနာရိငါးရာ၊ အျခား​တစ္​ဦး​သည္ ေဒနာရိ​ငါးဆယ္​အေႂကြး​တင္​၏။ သူ​တို႔​၌ အေႂကြး​ဆပ္​စရာ​မ​ရွိ​ေသာေၾကာင့္ ေႂကြးရွင္​သည္ ႏွစ္ဦးစလုံး​တို႔​၏​အေႂကြး​ကို ေလွ်ာ္ပစ္​လိုက္​ေလ​၏။ သို႔ျဖစ္လွ်င္ ထို​သူ​ႏွစ္​ဦး​တြင္ မည္သူ​သည္ ေႂကြးရွင္​ကို ပို၍​ခ်စ္​မည္နည္း”​ဟု ေမး​ေတာ္မူ​၏။ ရွိမုန္​က​လည္း “ပို၍​မ်ား​ေသာ​အေႂကြး​ကို ေလွ်ာ္ပစ္​ျခင္း​ခံရ​သူ​ျဖစ္​မည္​ထင္​ပါ​၏”​ဟု ေလွ်ာက္​လွ်င္ ကိုယ္ေတာ္​က“သင္​ယူဆ​သည့္​အတိုင္း​မွန္​၏”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။

စပ္ဆိုင္ေသာ ဗီဒီယိုမ်ား