႐ွင္လုကာခရစ္ဝင္ 7:11-17

ေနာက္တစ္ေန႔​တြင္ ကိုယ္ေတာ္​သည္ နာဣန​ဟု​ေခၚ​ေသာ​ၿမိဳ႕​သို႔ ႂကြ​ေတာ္မူ​ရာ တပည့္​ေတာ္​တို႔​မွစ၍ မ်ားစြာ​ေသာ​လူထု​ပရိသတ္​သည္ ကိုယ္ေတာ္​ႏွင့္အတူ​လိုက္ပါ​လာ​ၾက​၏။ ၿမိဳ႕​တံခါး​အနီး​သို႔​ေရာက္​ေတာ္မူ​ေသာ​အခ်ိန္​တြင္ လူ​တို႔​သည္ ေသဆုံး​ေသာ​သူ​တစ္​ေယာက္​ကို ၿမိဳ႕​ျပင္​သို႔​ထုတ္ေဆာင္​လာ​ၾက​၏။ သူ​သည္ မိခင္​ျဖစ္​သူ​မုဆိုးမ​၏​တစ္ဦးတည္း​ေသာ​သား​ျဖစ္​၏။ မ်ားစြာ​ေသာ​ၿမိဳ႕သူ​ၿမိဳ႕သား​တို႔​သည္​လည္း ထို​အမ်ိဳးသမီး​ႏွင့္အတူ​ရွိ​ၾက​၏။ သခင္​ဘုရား​သည္ ထို​အမ်ိဳးသမီး​ကို​ျမင္​ေသာအခါ သူ႔​အေပၚ​ၾကင္နာ​စိတ္​ရွိ​ေတာ္မူ​၍“မ​ငို​ႏွင့္”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ ထို႔ေနာက္ ခ်ဥ္းကပ္​လ်က္ အေလာင္းစင္​ကို တို႔ထိ​ေတာ္မူ​ရာ အေလာင္းစင္​ထမ္း​ေသာ​သူ​တို႔​သည္ ရပ္တန႔္​ၾက​၏။ ထိုအခါ ကိုယ္ေတာ္​က“အခ်င္း​လူငယ္၊ သင့္​အား ငါ​ဆို​မည္။ ထ​ေလာ့”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​ရာ ေသ​ေသာ​သူ​သည္ ထ​ထိုင္​ၿပီး စကား​ေျပာ​ေလ​၏။ ကိုယ္ေတာ္​သည္​လည္း သူ႔​ကို သူ႔​မိခင္​ထံ​ျပန္အပ္​ေတာ္မူ​၏။ လူ​တို႔​သည္​ထိတ္လန႔္​အံ့ဩ​လ်က္ ဘုရားသခင္​၏​ဘုန္း​ေတာ္​ကို​ခ်ီးမြမ္း​ကာ “ပေရာဖက္​ႀကီး​တစ္​ပါး​သည္ ငါ​တို႔​တြင္ ေပၚထြန္း​ေလ​ၿပီ”​ဟူ၍​လည္းေကာင္း၊ “ဘုရားသခင္​သည္ မိမိ​လူမ်ိဳး​ေတာ္​ကို​အၾကည့္အရႈ ႂကြလာ​ေတာ္မူ​ၿပီ”​ဟူ၍​လည္းေကာင္း ေျပာဆို​ၾက​၏။ ကိုယ္ေတာ္​၏​သတင္း​သည္​လည္း ယုဒ​နယ္​တစ္ေလွ်ာက္လုံး​ႏွင့္ ပတ္ဝန္းက်င္​တစ္ခုလုံး​သို႔ ပ်ံ႕ႏွံ႔​သြား​ေလ​၏။