႐ွင္လုကာခရစ္ဝင္ 4:1-44
႐ွင္လုကာခရစ္ဝင္ 4:1-44 MSBZ
ေယရႈသည္ သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ႏွင့္ျပည့္ဝလ်က္ ေဂ်ာ္ဒန္ျမစ္မွ ျပန္ႂကြေတာ္မူ၏။ ထို႔ေနာက္ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ပင့္ေဆာင္ျခင္းကိုခံေတာ္မူ၍ ေတာကႏၲာရ၌ ရက္ေပါင္းေလးဆယ္ေနလ်က္ မာရ္နတ္၏ျဖားေယာင္းေသြးေဆာင္ျခင္းကိုခံေတာ္မူ၏။ ထိုကာလအတြင္း၌ မည္သည့္အစာကိုမွ် မသုံးေဆာင္ဘဲေနေတာ္မူသျဖင့္ ထိုေန႔ရက္မ်ားကုန္လြန္ေသာအခါ ဆာေလာင္ေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ မာရ္နတ္က “သင္သည္ ဘုရားသခင္၏သားေတာ္မွန္လွ်င္ ဤေက်ာက္ခဲကို မုန႔္ျဖစ္ေစရန္ အမိန႔္ရွိပါ”ဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။ ေယရႈကလည္း“ ‘လူသည္ မုန႔္အားျဖင့္သာ အသက္ရွင္သည္မဟုတ္’ဟူ၍က်မ္းစာ၌ေရးထားသည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထို႔ေနာက္ မာရ္နတ္သည္ ကိုယ္ေတာ္ကိုပင့္ေဆာင္သြား၍ တစ္ခဏခ်င္းတြင္ ကမာၻ႔ႏိုင္ငံအားလုံးတို႔ကို ကိုယ္ေတာ္အားၫႊန္ျပကာ “ဤအခြင့္အာဏာရွိသမွ်ႏွင့္ ၎တို႔၏ဘုန္းစည္းစိမ္တို႔ကို သင့္အား ငါေပးမည္။ အေၾကာင္းမူကား ဤအရာကို ငါ့ထံ အပ္ႏွင္းထားၿပီးျဖစ္၍ ၎ကို ငါေပးလိုေသာသူအား ငါေပး၏။ သို႔ျဖစ္၍ သင္သည္ ငါ့ကိုရွိခိုးလွ်င္ ဤအရာအားလုံးသည္ သင့္ဥစၥာျဖစ္လိမ့္မည္”ဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။ ေယရႈကလည္း“ ‘သင္၏ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရားကိုရွိခိုး၍ ထိုအရွင္တစ္ပါးတည္းကိုသာ ဝတ္ျပဳရမည္’ဟူ၍က်မ္းစာ၌ေရးထားသည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထို႔ေနာက္ မာရ္နတ္သည္ ကိုယ္ေတာ္ကို ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕သို႔ေခၚေဆာင္သြား၍ ဗိမာန္ေတာ္ထိပ္ဖ်ား၌ရပ္ေစၿပီးလွ်င္ “သင္သည္ ဘုရားသခင္၏သားေတာ္မွန္လွ်င္ ဤေနရာမွ ေအာက္သို႔ခုန္ခ်ပါ။ အေၾကာင္းမွာ ‘သင့္ကိုေစာင့္ေရွာက္ေစရန္ ဘုရားသခင္သည္ မိမိ၏ေကာင္းကင္တမန္တို႔ကို သင့္အဖို႔မိန႔္မွာေတာ္မူမည္ျဖစ္၍ သင္၏ေျခကို ေက်ာက္ႏွင့္မထိမခိုက္ေစရန္ သူတို႔သည္ သင့္ကို လက္ျဖင့္ ခ်ီပင့္ၾကလိမ့္မည္’ဟူ၍က်မ္းစာ၌ေရးထားသည္”ဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။ ေယရႈကလည္း“ ‘သင္၏ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရားကို အကဲမစမ္းရ’ဟူ၍ မိန႔္ေတာ္မူထားသည္”ဟု ျပန္၍မိန႔္ေတာ္မူ၏။ မာရ္နတ္သည္ ျဖားေယာင္းေသြးေဆာင္ျခင္းအားလုံးတို႔ကိုျပဳၿပီးေနာက္ အခါအခြင့္ေရာက္သည္အထိ ကိုယ္ေတာ္ထံမွ ဆုတ္ခြာသြားေလ၏။ ေယရႈသည္ ဝိညာဥ္ေတာ္တန္ခိုးႏွင့္ျပည့္ဝလ်က္ ဂါလိလဲနယ္သို႔ျပန္ႂကြေတာ္မူေသာအခါ ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္ပတ္သက္ေသာသတင္းသည္ ထိုေဒသဝန္းက်င္တစ္ခုလုံးသို႔ ပ်ံ႕ႏွံ႔သြားေလ၏။ ကိုယ္ေတာ္သည္ ဝတ္ျပဳစည္းေဝးေက်ာင္းမ်ားတြင္ သြန္သင္ေတာ္မူရာ လူအေပါင္းတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္၏ဘုန္းေတာ္ကိုခ်ီးမြမ္းၾက၏။ ထို႔ေနာက္ ကိုယ္ေတာ္သည္ မိမိႀကီးျပင္းရာနာဇရက္ၿမိဳ႕သို႔ႂကြေတာ္မူ၏။ ဥပုသ္ေန႔တြင္ မိမိျပဳေလ့ရွိသည့္အတိုင္း ဝတ္ျပဳစည္းေဝးေက်ာင္းသို႔ဝင္၍ က်မ္းစာကိုဖတ္ၾကားရန္ ထေတာ္မူလွ်င္ ပေရာဖက္ေဟရွာယ၏က်မ္းကို ကိုယ္ေတာ္အားေပးၾက၏။ ထိုက်မ္းစာလိပ္ကိုဖြင့္၍ ေတြ႕ေတာ္မူေသာက်မ္းပိုဒ္၌ ေရးထားသည့္အခ်က္မွာ “ထာဝရဘုရား၏ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ ငါ့အေပၚတည္ေတာ္မူ၏။ အေၾကာင္းမူကား ဆင္းရဲသားတို႔အား ေကာင္းျမတ္ေသာသတင္းကိုေဟာေျပာေစရန္ ကိုယ္ေတာ္သည္ ငါ့ကိုဘိသိက္ေပးေတာ္မူ၍ ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ျခင္းခံရေသာသူတို႔အား လြတ္ေျမာက္ျခင္းအေၾကာင္းႏွင့္ မ်က္မျမင္တို႔အား မ်က္စိျပန္ျမင္ျခင္းအေၾကာင္းကို ေဟာေျပာေစရန္လည္းေကာင္း၊ ညႇဥ္းဆဲခံရေသာသူတို႔ကို လြတ္ေျမာက္ရာသို႔ပို႔ေဆာင္ရန္လည္းေကာင္း၊ ထာဝရဘုရား၏မဂၤလာႏွစ္ကို ေဟာေျပာေစရန္လည္းေကာင္း ကိုယ္ေတာ္သည္ ငါ့ကိုေစလႊတ္ေတာ္မူၿပီ”ဟူ၍ ျဖစ္၏။ ထို႔ေနာက္ ကိုယ္ေတာ္သည္ ထိုက်မ္းစာလိပ္ကို လိပ္၍ အေစာင့္တာဝန္ခံအားျပန္ေပးၿပီး ထိုင္ေတာ္မူလွ်င္ ဝတ္ျပဳစည္းေဝးေက်ာင္းတြင္ရွိေသာသူအားလုံးတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ကိုေစ့ေစ့ၾကည့္ၾက၏။ ထိုအခါ ကိုယ္ေတာ္က“ဤက်မ္းခ်က္သည္ ယေန႔၌ပင္ သင္တို႔ၾကားရသည့္အတိုင္း ျပည့္စုံေလၿပီ”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ လူအေပါင္းတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ကိုခ်ီးက်ဴးၾကၿပီး ကိုယ္ေတာ္၏တင့္တယ္ေသာ ႏႈတ္ထြက္စကားတို႔ကို အံ့ၾသလ်က္ “ဤသူသည္ ေယာသပ္၏သားမဟုတ္ေလာ”ဟု ဆိုၾက၏။ ကိုယ္ေတာ္ကလည္း“အသင္ေဆးဆရာ၊ သင့္ေရာဂါကို သင္ေပ်ာက္ကင္းေစေလာ့ဟူေသာဆို႐ိုးစကားအတိုင္း ‘ကေပရေနာင္ၿမိဳ႕တြင္ သင္ျပဳခဲ့သည္ဟု ငါတို႔ၾကားရသည့္အမႈမ်ားကို သင္၏ေနရင္းၿမိဳ႕ျဖစ္ေသာ ဤအရပ္၌လည္းျပဳပါ’ဟု သင္တို႔သည္ ငါ့အား မုခ်ေျပာၾကလိမ့္မည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူၿပီးေနာက္ “သင္တို႔အား ငါအမွန္ဆိုသည္ကား မည္သည့္ပေရာဖက္မွ် မိမိ၏ေနရင္းၿမိဳ႕၌ မ်က္ႏွာမရတတ္။ ငါသည္ သင္တို႔အား ဟုတ္မွန္ရာကိုေျပာမည္။ ပေရာဖက္ဧလိယ၏လက္ထက္၌ သုံးႏွစ္ႏွင့္ေျခာက္လပတ္လုံးမိုးေခါင္၍ တစ္ျပည္လုံးတြင္ ႀကီးစြာေသာငတ္မြတ္ေခါင္းပါးျခင္းေဘးက်ေရာက္စဥ္က အစၥေရးလူမ်ိဳးထဲတြင္ မုဆိုးမမ်ားစြာရွိခဲ့ၾက၏။ သို႔ေသာ္ ထိုသူတို႔ထဲက မည္သူ႔ထံသို႔မွ် ဧလိယကိုေစလႊတ္ေတာ္မမူဘဲ ဆီဒုန္ျပည္၊ ဇရတၱၿမိဳ႕ရွိ မုဆိုးမတစ္ဦးထံသို႔သာ ေစလႊတ္ေတာ္မူ၏။ ပေရာဖက္ဧလိရွဲလက္ထက္၌လည္း အစၥေရးလူမ်ိဳးထဲတြင္ အနာႀကီးေရာဂါသည္ မ်ားစြာရွိခဲ့ၾက၏။ သို႔ေသာ္ ထိုသူတို႔ထဲက မည္သူမွ် စင္ၾကယ္ျခင္းသို႔မေရာက္ဘဲ ဆီးရီးယားျပည္သား ေနမန္တစ္ဦးတည္းသာ စင္ၾကယ္ျခင္းသို႔ေရာက္၏”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ဝတ္ျပဳစည္းေဝးေက်ာင္းထဲ၌ရွိေသာသူအားလုံးတို႔သည္ ထိုစကားကိုၾကားေသာအခါ ျပင္းစြာေဒါသထြက္သျဖင့္ ထ၍ ကိုယ္ေတာ္ကို ၿမိဳ႕ျပင္သို႔ႏွင္ထုတ္ၿပီးလွ်င္ ကိုယ္ေတာ္ကို ေတာင္ကမ္းပါးမွတြန္းခ်ရန္ ထိုၿမိဳ႕တည္ရာေတာင္၏ထိပ္စြန္းအထိ ေခၚေဆာင္သြားၾက၏။ သို႔ရာတြင္ ကိုယ္ေတာ္သည္ သူတို႔အလယ္မွျဖတ္ေလွ်ာက္၍ ႂကြသြားေတာ္မူ၏။ ထို႔ေနာက္ ကိုယ္ေတာ္သည္ ဂါလိလဲနယ္၊ ကေပရေနာင္ၿမိဳ႕သို႔ဆင္းသြား၍ ဥပုသ္ေန႔၌ လူတို႔ကိုသြန္သင္ေတာ္မူ၏။ ကိုယ္ေတာ္၏စကားေတာ္သည္ အခြင့္အာဏာရွိေသာေၾကာင့္ လူတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္၏သြန္သင္ခ်က္ကို အံ့ဩခ်ီးမြမ္းၾက၏။ ထိုဝတ္ျပဳစည္းေဝးေက်ာင္းတြင္ နတ္ဆိုးတည္းဟူေသာညစ္ညဴးေသာနတ္ပူးေနသူတစ္ဦးရွိ၏။ ထိုသူသည္ က်ယ္ေလာင္ေသာအသံျဖင့္ “အို နာဇရက္ၿမိဳ႕သားေယရႈ၊ ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္အကြၽႏ္ုပ္တို႔ မည္သို႔ဆိုင္သနည္း။ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ကိုဖ်က္ဆီးရန္ႂကြလာေတာ္မူသေလာ။ ကိုယ္ေတာ္သည္ မည္သူျဖစ္သည္ကို အကြၽႏ္ုပ္သိပါသည္။ ကိုယ္ေတာ္သည္ ဘုရားသခင္၏သန႔္ရွင္းသူျဖစ္ပါသည္”ဟု ေအာ္ဟစ္ေလ၏။ ေယရႈကလည္း ထိုနတ္ကိုဆုံးမလ်က္“တိတ္ဆိတ္၍ သူ႔အထဲမွ ထြက္သြားေလာ့”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ နတ္ဆိုးသည္ ထိုသူကို လူမ်ားအလယ္တြင္လွဲခ်၍ အနာတရမျဖစ္ေစဘဲ သူ႔အထဲမွ ထြက္သြားေလ၏။ လူအေပါင္းတို႔သည္ အံ့အားသင့္လ်က္ “ဤစကားသည္ မည္သို႔ေသာစကားနည္း။ ညစ္ညဴးေသာနတ္မ်ားကို အခြင့္အာဏာႏွင့္ တန္ခိုးတို႔ျဖင့္ အမိန႔္ေပးေလရာ ၎တို႔သည္ ထြက္သြားၾကပါသည္တကား”ဟု အခ်င္းခ်င္းေျပာဆိုၾက၏။ ထိုအခါ ကိုယ္ေတာ္၏သတင္းသည္ ပတ္ဝန္းက်င္ရွိ ေဒသတစ္ခုလုံးသို႔ ပ်ံ႕ႏွံ႔သြားေလ၏။ ကိုယ္ေတာ္သည္ ဝတ္ျပဳစည္းေဝးေက်ာင္းမွထြက္ခြာၿပီးလွ်င္ ရွိမုန္၏အိမ္သို႔ႂကြေတာ္မူ၏။ ရွိမုန္၏ေယာကၡမသည္ ျပင္းထန္စြာဖ်ားနာလ်က္ ေဝဒနာခံစားေနရသျဖင့္ လူတို႔သည္ သူ႔အတြက္ ကိုယ္ေတာ္ကိုေတာင္းေလွ်ာက္ၾက၏။ ကိုယ္ေတာ္သည္လည္း ထိုအမ်ိဳးသမီး၏အနီး၌ရပ္လ်က္ အဖ်ားအနာကိုဆုံးမေတာ္မူလွ်င္ သူသည္ အဖ်ားေပ်ာက္သျဖင့္ ခ်က္ခ်င္းထ၍ သူတို႔ကိုဧည့္ဝတ္ျပဳေလ၏။ ေနဝင္ခ်ိန္ေရာက္ေသာအခါ လူတို႔သည္ ေရာဂါအမ်ိဳးမ်ိဳးစြဲကပ္၍ နာမက်န္းျဖစ္သူရွိသမွ်တို႔ကို အထံေတာ္သို႔ေခၚေဆာင္လာၾက၏။ ကိုယ္ေတာ္သည္ ထိုလူနာအသီးသီးတို႔အေပၚသို႔ လက္ေတာ္ကိုတင္၍ သူတို႔ကိုက်န္းမာေစေတာ္မူ၏။ နတ္ဆိုးတို႔ကလည္း “ကိုယ္ေတာ္သည္ ဘုရားသခင္၏သားေတာ္ျဖစ္ေတာ္မူ၏”ဟု ေအာ္ဟစ္လ်က္ လူမ်ားစြာတို႔အထဲမွ ထြက္သြားၾက၏။ ကိုယ္ေတာ္သည္ ခရစ္ေတာ္ျဖစ္ေၾကာင္း ထိုနတ္ဆိုးတို႔သိၾကေသာေၾကာင့္ ကိုယ္ေတာ္သည္ သူတို႔ကိုဆုံးမ၍ သူတို႔အား စကားေျပာခြင့္ေပးေတာ္မမူ။ မိုးလင္းေသာအခါ ကိုယ္ေတာ္သည္ လူသူကင္းေဝးရာအရပ္သို႔ ထြက္ခြာသြားေတာ္မူ၏။ သို႔ရာတြင္ လူထုပရိသတ္တို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ကိုႀကိဳးစားရွာေဖြၾကၿပီးလွ်င္ အထံေတာ္သို႔လာ၍ မိမိတို႔ထံမွ ထြက္ခြာမသြားရန္ ကိုယ္ေတာ္ကိုတားဆီးၾက၏။ သို႔ေသာ္ ကိုယ္ေတာ္က“ငါသည္ အျခားေသာၿမိဳ႕႐ြာတို႔၌လည္း ဘုရားသခင္၏ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ဆိုင္သည့္ ေကာင္းျမတ္ေသာသတင္းကိုေဟာေျပာရမည္။ အေၾကာင္းမူကား ငါသည္ ဤအတြက္ေစလႊတ္ျခင္းခံရ၏”ဟု မိန႔္ေတာ္မူၿပီးလွ်င္ ယုဒနယ္ရွိ ဝတ္ျပဳစည္းေဝးေက်ာင္းမ်ား၌ ေဟာေျပာလ်က္ေနေတာ္မူ၏။
သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
ကေလးမ်ားအတြက္ သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
