႐ွင္လုကာခရစ္ဝင္ 3:1-9

တိေဗရိ​ဆီဇာ​နန္းစံ​တစ္ဆယ့္ငါး​ႏွစ္​ေျမာက္​တြင္ ပုႏၲိ​ပိလတ္​သည္ ယုဒ​နယ္​၏​ဘုရင္ခံ၊ ေဟ႐ုဒ္​သည္ ဂါလိလဲ​နယ္​၏​နယ္စား၊ ေဟ႐ုဒ္​၏​အစ္ကို​ဖိလိပၸဳ​သည္ ဣတုရဲ​နယ္​ႏွင့္​တရာေခါနိတ္​နယ္​တို႔​၏​နယ္စား၊ လုသာနိ​သည္ အဘိလင္​နယ္​၏​နယ္စား၊ အႏၷတ္​ႏွင့္​ကယာဖ​တို႔​သည္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္​မင္း​ျဖစ္​စဥ္ ဘုရားသခင္​၏​ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္​သည္ ေတာ​ကႏၲာရ​၌ ဇာခရိ​၏​သား​ေယာဟန္​ထံသို႔​ေရာက္လာ​၏။ ထိုအခါ ေယာဟန္​သည္ ေဂ်ာ္ဒန္​ျမစ္​ပတ္ဝန္းက်င္​တစ္ေလွ်ာက္လုံး​သို႔​သြား​၍ အျပစ္​မ်ား​ခြင့္လႊတ္​ျခင္း​ေက်းဇူး​အတြက္ ေနာင္တ​ႏွင့္ဆိုင္ေသာ​ဗတၱိဇံ​တရား​ကို​ေဟာေျပာ​ေလ​၏။ ဤသည္ကား “ေတာ​ကႏၲာရ​၌​ဟစ္ေၾကာ္​ေသာ​အသံ​မွာ ထာဝရ​ဘုရား​၏​လမ္း​ေတာ္​ကို ျပင္ဆင္​ၾက​ေလာ့။ ကိုယ္ေတာ္​၏​လမ္းေၾကာင္း​မ်ား​ကို ေျဖာင့္တန္း​ေစ​ၾက​ေလာ့။ ခ်ိဳင့္ဝွမ္း​လွ်ိဳေျမာင္​ရွိသမွ်​တို႔​ကို​ဖို႔​၍ ေတာင္ႀကီး​ေတာင္ငယ္​ရွိသမွ်​တို႔​ကို ၿဖိဳ​ရ​မည္။ ေကာက္​ေသာ​လမ္း​မ်ား​ကို ေျဖာင့္တန္း​ေစ​၍ ၾကမ္းတမ္း​ေသာ​လမ္း​မ်ား​ကို ေခ်ာေမြ႕​ေစ​ရ​မည္။ ထိုအခါ လူသား​အေပါင္း​တို႔​သည္ ဘုရားသခင္​၏​ကယ္တင္​ျခင္း​ကို ေတြ႕ျမင္​ရ​ၾက​လိမ့္မည္”​ဟု ပေရာဖက္​ေဟရွာယ​ေဟာေျပာ​ထား​ေသာ​က်မ္း​တြင္​ေရး​ထား​သည့္​အတိုင္း​ျဖစ္​၏။ ေယာဟန္​သည္ သူ႔​ထံ၌ ဗတၱိဇံ​ခံ​ရန္​ေရာက္လာ​ၾက​ေသာ လူထု​ပရိသတ္​တို႔​အား “ေႁမြဆိုး​အမ်ိဳး​တို႔၊ ေရာက္လာ​မည့္​အမ်က္​ေတာ္​မွ ထြက္ေျပး​ရန္ သင္​တို႔​ကို​မည္သူ​သတိေပး​ခဲ့​သနည္း။ သို႔ျဖစ္၍ ေနာင္တ​ႏွင့္​ထိုက္တန္​ေသာ​အသီး​ကို သီး​ၾက​ေလာ့။ ငါ​တို႔​တြင္ အဖ​အာျဗဟံ​ရွိ​သည္​ဟူ၍ သင္​တို႔​စိတ္​ထဲ၌​မ​ေျပာဆို​ၾက​ႏွင့္။ သင္​တို႔​အား ငါ​ဆို​သည္​ကား ဘုရားသခင္​သည္ အာျဗဟံ​အတြက္ သားသမီး​မ်ား​ကို ဤ​ေက်ာက္ခဲ​တို႔​ထဲမွ​ေပၚထြန္း​ေစ​ႏိုင္​သည္။ ပုဆိန္​ကို​လည္း သစ္ပင္​တို႔​၏​အျမစ္​နား​တြင္ ခ်​ထား​ၿပီ​ျဖစ္၍ ေကာင္း​ေသာ​အသီး​ကို​မ​သီး​ေသာ​အပင္​တိုင္း​သည္ ခုတ္လွဲ​ျခင္း​ခံရ​၍ မီး​ထဲသို႔​ပစ္ခ်​ျခင္း​ခံရ​လိမ့္မည္”​ဟု ဆို​ေလ​၏။