႐ွင္လုကာခရစ္ဝင္ 24:13-34
႐ွင္လုကာခရစ္ဝင္ 24:13-34 MSBZ
ထိုေန႔၌ပင္ သူတို႔ထဲမွႏွစ္ဦးသည္ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕မွ ခုနစ္မိုင္ခန႔္ေဝးသည့္ ဧေမာက္ဟုေခၚေသာ႐ြာသို႔ သြားၾက၏။ သူတို႔သည္ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့ေသာအရာအလုံးစုံတို႔ကို အခ်င္းခ်င္းေျပာဆိုေနၾက၏။ ထိုသို႔ေျပာဆိုလ်က္ေဆြးေႏြးေနၾကစဥ္ ေယရႈကိုယ္ေတာ္တိုင္ခ်ဥ္းကပ္လာ၍ သူတို႔ႏွင့္အတူႂကြေတာ္မူ၏။ သို႔ေသာ္ သူတို႔၏မ်က္စိသည္ ကာဆီးထားျခင္းခံရသျဖင့္ သူတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ကိုမမွတ္မိၾကေခ်။ ကိုယ္ေတာ္ကလည္း“သင္တို႔သည္ လမ္းသြားရင္း မည္သည့္အေၾကာင္းအရာမ်ားကို အခ်င္းခ်င္းေဆြးေႏြးေနၾကသနည္း”ဟု ေမးေတာ္မူရာ သူတို႔သည္ မ်က္ႏွာညႇိဳးငယ္လ်က္ရပ္ေနၾက၏။ ထို႔ေနာက္ ကေလာဖအမည္ရွိသူက “သင္သည္ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕၌ ဧည့္သည္အျဖစ္ေနထိုင္လ်က္ပင္ ဤရက္မ်ားအတြင္း ထိုၿမိဳ႕၌ျဖစ္ပ်က္ခဲ့ေသာအရာမ်ားကို သင္တစ္ဦးတည္းသာမသိဘဲေနသေလာ”ဟု ဆို၏။ ကိုယ္ေတာ္ကလည္း“မည္သည့္အရာမ်ားနည္း”ဟု ေမးေတာ္မူလွ်င္ သူတို႔က “နာဇရက္ၿမိဳ႕သားေယရႈႏွင့္ပတ္သက္ေသာအရာမ်ားျဖစ္၏။ သူသည္ ဘုရားသခင္ေရွ႕၊ လူအေပါင္းတို႔ေရွ႕တြင္ လုပ္ေဆာင္မႈႏွင့္ေျပာဆိုမႈတို႔၌ အစြမ္းသတၱိႏွင့္ျပည့္စုံေသာပေရာဖက္ျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အႀကီးအကဲမ်ားႏွင့္ ငါတို႔ကိုအုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားသည္ သူ႔ကိုေသဒဏ္စီရင္ရန္အပ္ႏွံ၍ လက္ဝါးကပ္တိုင္ေပၚ၌ တင္ခဲ့ၾက၏။ ထိုအရွင္သည္ အစၥေရးလူမ်ိဳးကို ေ႐ြးႏုတ္ကယ္တင္မည့္အရွင္ျဖစ္သည္ဟု ငါတို႔ေမွ်ာ္လင့္ထားၾက၏။ ထိုမွ်မက ဤအမႈအရာမ်ားျဖစ္ပ်က္ခဲ့ၿပီးေနာက္ ယခုသုံးရက္ေျမာက္ျဖစ္ေသာအခါ ငါတို႔ထဲမွ အမ်ိဳးသမီးအခ်ိဳ႕တို႔သည္ ငါတို႔ကိုအံ့ဩေငးေမာေစၾက၏။ သူတို႔သည္ နံနက္ေစာေစာသခ်ႋဳင္းသို႔သြားၾကရာ ထိုအရွင္၏အေလာင္းကိုမေတြ႕ခဲ့ၾကေပ။ သူတို႔သည္ျပန္လာ၍ ထိုအရွင္အသက္ရွင္လ်က္ရွိေၾကာင္းႁမြက္ဆိုသည့္ေကာင္းကင္တမန္မ်ားကို ဗ်ာဒိတ္႐ူပါ႐ုံ၌ေတြ႕ျမင္ရေၾကာင္း ေျပာျပၾက၏။ ငါတို႔ထဲမွ လူအခ်ိဳ႕တို႔သည္ သခ်ႋဳင္းသို႔သြားၾကရာ အမ်ိဳးသမီးမ်ားေျပာခဲ့သည့္အတိုင္းျဖစ္ၿပီး ထိုအရွင္ကိုမေတြ႕ခဲ့ၾကပါ”ဟု ဆိုၾက၏။ ထိုအခါ ကိုယ္ေတာ္က“အို မိုက္မဲ၍ ပေရာဖက္မ်ားေဟာေျပာခဲ့သမွ်တို႔ကိုယုံၾကည္ရန္ စိတ္ႏွလုံးထိုင္းမႈိင္းေသာသူတို႔၊ ခရစ္ေတာ္သည္ ဤသို႔ဒုကၡေဝဒနာခံစားရ၍ မိမိ၏ဘုန္းအသေရထဲသို႔ဝင္စားရမည္မဟုတ္ေလာ”ဟု သူတို႔အား မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထို႔ေနာက္ ကိုယ္ေတာ္သည္ ေမာေရွႏွင့္ပေရာဖက္အေပါင္းတို႔၏က်မ္းမ်ားမွအစျပဳ၍ က်မ္းစာတစ္ခုလုံးတြင္ မိမိႏွင့္ပတ္သက္၍ ေရးထားသည့္အေၾကာင္းအရာတို႔ကို သူတို႔အား ရွင္းျပေတာ္မူ၏။ သူတို႔သြားေနသည့္႐ြာအနီးသို႔ေရာက္ၾကေသာအခါ ကိုယ္ေတာ္သည္ ေရွ႕သို႔ခရီးဆက္မည့္ဟန္ရွိသျဖင့္ သူတို႔က “မိုးခ်ဳပ္ခါနီး၍ တစ္ေန႔တာလည္း ကုန္လုနီးၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ႏွင့္အတူတည္းခိုပါ”ဟု ဆိုလ်က္ ကိုယ္ေတာ္ကိုမရအရဖိတ္ေခၚၾက၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ကိုယ္ေတာ္သည္သူတို႔ႏွင့္အတူတည္းခိုရန္ လိုက္သြားေတာ္မူ၏။ သူတို႔ႏွင့္အတူ စားပြဲ၌ထိုင္ေတာ္မူေသာအခါ ကိုယ္ေတာ္သည္ မုန႔္ကိုယူ၍ ေက်းဇူးေတာ္ခ်ီးမြမ္းၿပီးလွ်င္ မုန႔္ကိုဖဲ့၍ သူတို႔အား ေပးေတာ္မူ၏။ ထိုစဥ္ သူတို႔၏မ်က္စိသည္ပြင့္လာ၍ ကိုယ္ေတာ္ျဖစ္ေၾကာင္းသိၾက၏။ ထိုအခါ ကိုယ္ေတာ္သည္ သူတို႔၏ျမင္ကြင္းမွ ေပ်ာက္ကြယ္သြားေလ၏။ သူတို႔ကလည္း “လမ္း၌ ငါတို႔ႏွင့္စကားေျပာေတာ္မူေသာအခါ၌ျဖစ္ေစ၊ ငါတို႔အား က်မ္းစာအနက္ကို ဖြင့္ျပေတာ္မူေသာအခါ၌ျဖစ္ေစ ငါတို႔၏စိတ္ႏွလုံးထဲတြင္ မီးေတာက္ေလာင္သကဲ့သို႔ျဖစ္ခဲ့သည္မဟုတ္ေလာ”ဟု အခ်င္းခ်င္းေျပာဆိုၾက၏။ သူတို႔သည္ ခ်က္ခ်င္းထ၍ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕သို႔ျပန္သြားၾကရာ တစ္ဆယ့္တစ္ပါးေသာတပည့္ေတာ္တို႔ႏွင့္ သူတို႔၏အေပါင္းအေဖာ္မ်ား စုေဝးေနၾကသည္ကိုေတြ႕ရၾက၏။ ထိုသူအေပါင္းတို႔က “သခင္ဘုရားသည္ အမွန္ပင္ထေျမာက္ေတာ္မူ၍ ရွိမုန္ထံထင္ရွားျပေတာ္မူၿပီ”ဟု ေျပာဆိုေနၾက၏။
သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
ကေလးမ်ားအတြက္ သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
