YouVersion လိုဂို
ရွာရန္ အိုင္ကြန္

႐ွင္လုကာခရစ္ဝင္ 24:1-53

႐ွင္လုကာခရစ္ဝင္ 24:1-53 MSBZ

ရက္သတၱပတ္​၏​ပထမ​ေန႔​၊ အ႐ုဏ္တက္စ​အခ်ိန္​၌ သူ​တို႔​သည္ မိမိ​တို႔​ျပင္ဆင္​ထား​ေသာ​အေမႊးနံ႔သာ​ကို​ယူေဆာင္​၍ သခ်ႋဳင္း​ေတာ္​သို႔​သြား​ၾက​ရာ ေက်ာက္တုံး​ကို သခ်ႋဳင္း​ဂူ​မွ လွိမ့္ဖယ္​ထား​ၿပီး​ျဖစ္​သည္​ကို​ေတြ႕​ၾက​၏။ အတြင္း​သို႔​ဝင္​ၾက​ေသာအခါ သခင္​ေယရႈ​၏​အေလာင္း​ေတာ္​ကို​မ​ေတြ႕​ၾက​ေခ်။ သူ​တို႔​သည္ ဤ​အျခင္းအရာ​တို႔​ကို​ေတြးမရ​ျဖစ္​ေန​ၾက​စဥ္ ေတာက္ပ​ေျပာင္လက္​ေသာ​အဝတ္​ကို​ဝတ္ဆင္​ထား​သည့္ လူ​ႏွစ္​ဦး​သည္ ႐ုတ္တရက္​ေပၚလာ​ၿပီး သူ​တို႔​အနီး​၌​ရပ္​ၾက​၏။ အမ်ိဳးသမီး​တို႔​သည္ ေၾကာက္လန႔္​၍ ေခါင္း​ကို ေအာက္​သို႔​ငုံ႔​လ်က္​ေန​ၾက​ရာ ထို​သူ​တို႔​က “သင္​တို႔​သည္ ေသ​ေသာ​သူ​တို႔​တြင္ အသက္ရွင္​ေသာ​သူ​ကို အဘယ္ေၾကာင့္​ရွာ​ၾက​သနည္း။ ကိုယ္ေတာ္​သည္ ဤ​အရပ္​၌​မ​ရွိ။ ထေျမာက္​ေတာ္မူ​ၿပီ။ ဂါလိလဲ​နယ္​၌​ရွိ​ေတာ္မူ​စဥ္ သင္​တို႔​အား​မည္သို႔​မိန႔္​ေတာ္မူ​ခဲ့​သည္​ကို သတိရ​ၾက​ေလာ့။ ကိုယ္ေတာ္​က ‘လူ႔သား​သည္ အျပစ္သား​တို႔​၏​လက္​သို႔​အပ္ႏွံ​ျခင္း​ကို​ခံရ​လ်က္ လက္ဝါးကပ္တိုင္​ေပၚ၌​တင္​ျခင္း​ခံရ​ၿပီး သုံး​ရက္​ေျမာက္​ေသာ​ေန႔​၌ ထေျမာက္​ရ​မည္’​ဟူ၍ မိန႔္​ေတာ္မူ​ခဲ့​သည္​မ​ဟုတ္​ေလာ”​ဟု ႁမြက္ဆို​ၾက​၏။ ထိုအခါ အမ်ိဳးသမီး​တို႔​သည္ ကိုယ္ေတာ္​၏​စကား​ေတာ္​မ်ား​ကို သတိရ​၍ သခ်ႋဳင္း​ေတာ္​မွ ျပန္​သြား​ၿပီးလွ်င္ တစ္ဆယ့္တစ္​ပါး​ေသာ​တပည့္​ေတာ္​ႏွင့္ အျခား​ေသာ​သူ​အားလုံး​တို႔​အား ဤ​အေၾကာင္းအရာ​အလုံးစုံ​တို႔​ကို ေျပာျပ​ၾက​၏။ တမန္ေတာ္​တို႔​အား ဤ​အေၾကာင္းအရာ​မ်ား​ကို​ေျပာျပ​ေသာ​သူ​တို႔​မွာ မာဂဒလ​ၿမိဳ႕သူ​မာရိ၊ ေယာဟႏၷ၊ ယာကုပ္​၏​မိခင္​ျဖစ္​သူ​မာရိ​မွစ၍ သူ​တို႔​ႏွင့္အတူ​ရွိ​ေသာ အျခား​အမ်ိဳးသမီး​မ်ား​ျဖစ္​ၾက​၏။ သို႔ေသာ္ ထို​စကား​မ်ား​သည္ တမန္ေတာ္​တို႔​အတြက္ ယုံတမ္း​စကား​ကဲ့သို႔​ျဖစ္​ေသာေၾကာင့္ သူ​တို႔​မ​ယုံ​ၾက​ေခ်။ သို႔ရာတြင္ ေပတ႐ု​သည္​ထ​၍ သခ်ႋဳင္း​ေတာ္​သို႔​ေျပး​သြား​ၿပီး ငုံ႔ၾကည့္​လိုက္​ရာ ပိတ္ထည္​ကို​သာ​ေတြ႕​သျဖင့္​ထို​အျဖစ္အပ်က္​ကို​အံ့ၾသ​လ်က္ မိမိ​အိမ္​သို႔​ျပန္​သြား​ေလ​၏။ ထို​ေန႔​၌​ပင္ သူ​တို႔​ထဲမွ​ႏွစ္​ဦး​သည္ ေဂ်႐ုဆလင္​ၿမိဳ႕​မွ ခုနစ္​မိုင္​ခန႔္​ေဝး​သည့္ ဧေမာက္​ဟု​ေခၚ​ေသာ​႐ြာ​သို႔ သြား​ၾက​၏။ သူ​တို႔​သည္ ျဖစ္ပ်က္​ခဲ့​ေသာ​အရာ​အလုံးစုံ​တို႔​ကို အခ်င္းခ်င္း​ေျပာဆို​ေန​ၾက​၏။ ထိုသို႔​ေျပာဆို​လ်က္​ေဆြးေႏြး​ေန​ၾက​စဥ္ ေယရႈ​ကိုယ္ေတာ္​တိုင္​ခ်ဥ္းကပ္​လာ​၍ သူ​တို႔​ႏွင့္အတူ​ႂကြ​ေတာ္မူ​၏။ သို႔ေသာ္ သူ​တို႔​၏​မ်က္စိ​သည္ ကာဆီး​ထား​ျခင္း​ခံရ​သျဖင့္ သူ​တို႔​သည္ ကိုယ္ေတာ္​ကို​မ​မွတ္မိ​ၾက​ေခ်။ ကိုယ္ေတာ္​က​လည္း“သင္​တို႔​သည္ လမ္းသြား​ရင္း မည္သည့္​အေၾကာင္းအရာ​မ်ား​ကို အခ်င္းခ်င္း​ေဆြးေႏြး​ေန​ၾက​သနည္း”​ဟု ေမး​ေတာ္မူ​ရာ သူ​တို႔​သည္ မ်က္ႏွာ​ညႇိဳးငယ္​လ်က္​ရပ္​ေန​ၾက​၏။ ထို႔ေနာက္ ကေလာဖ​အမည္​ရွိ​သူ​က “သင္​သည္​ေဂ်႐ုဆလင္​ၿမိဳ႕​၌ ဧည့္သည္​အျဖစ္​ေနထိုင္​လ်က္​ပင္ ဤ​ရက္​မ်ား​အတြင္း ထို​ၿမိဳ႕​၌​ျဖစ္ပ်က္​ခဲ့​ေသာ​အရာ​မ်ား​ကို သင္​တစ္ဦးတည္း​သာ​မ​သိ​ဘဲ​ေန​သေလာ”​ဟု ဆို​၏။ ကိုယ္ေတာ္​က​လည္း“မည္သည့္​အရာ​မ်ား​နည္း”​ဟု ေမး​ေတာ္မူ​လွ်င္ သူ​တို႔​က “နာဇရက္​ၿမိဳ႕သား​ေယရႈ​ႏွင့္​ပတ္သက္​ေသာ​အရာ​မ်ား​ျဖစ္​၏။ သူ​သည္ ဘုရားသခင္​ေရွ႕၊ လူ​အေပါင္း​တို႔​ေရွ႕တြင္ လုပ္ေဆာင္​မႈ​ႏွင့္​ေျပာဆို​မႈ​တို႔​၌ အစြမ္းသတၱိ​ႏွင့္​ျပည့္စုံ​ေသာ​ပေရာဖက္​ျဖစ္​၏။ သို႔ေသာ္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္​အႀကီးအကဲ​မ်ား​ႏွင့္ ငါ​တို႔​ကို​အုပ္ခ်ဳပ္​သူ​မ်ား​သည္ သူ႔​ကို​ေသဒဏ္​စီရင္​ရန္​အပ္ႏွံ​၍ လက္ဝါးကပ္တိုင္​ေပၚ၌ တင္​ခဲ့​ၾက​၏။ ထို​အရွင္​သည္ အစၥေရး​လူမ်ိဳး​ကို ေ႐ြးႏုတ္​ကယ္တင္​မည့္​အရွင္​ျဖစ္​သည္​ဟု ငါ​တို႔​ေမွ်ာ္လင့္​ထား​ၾက​၏။ ထိုမွ်မက ဤ​အမႈအရာ​မ်ား​ျဖစ္ပ်က္​ခဲ့​ၿပီးေနာက္ ယခု​သုံး​ရက္​ေျမာက္​ျဖစ္​ေသာအခါ ငါ​တို႔​ထဲမွ အမ်ိဳးသမီး​အခ်ိဳ႕​တို႔​သည္ ငါ​တို႔​ကို​အံ့ဩ​ေငးေမာ​ေစ​ၾက​၏။ သူ​တို႔​သည္ နံနက္​ေစာေစာ​သခ်ႋဳင္း​သို႔​သြား​ၾက​ရာ ထို​အရွင္​၏​အေလာင္း​ကို​မ​ေတြ႕​ခဲ့​ၾက​ေပ။ သူ​တို႔​သည္​ျပန္လာ​၍ ထို​အရွင္​အသက္ရွင္​လ်က္​ရွိ​ေၾကာင္း​ႁမြက္ဆို​သည့္​ေကာင္းကင္တမန္​မ်ား​ကို ဗ်ာဒိတ္​႐ူပါ႐ုံ​၌​ေတြ႕ျမင္​ရ​ေၾကာင္း ေျပာျပ​ၾက​၏။ ငါ​တို႔​ထဲမွ လူ​အခ်ိဳ႕​တို႔​သည္ သခ်ႋဳင္း​သို႔​သြား​ၾက​ရာ အမ်ိဳးသမီး​မ်ား​ေျပာ​ခဲ့​သည့္​အတိုင္း​ျဖစ္​ၿပီး ထို​အရွင္​ကို​မ​ေတြ႕​ခဲ့​ၾက​ပါ”​ဟု ဆို​ၾက​၏။ ထိုအခါ ကိုယ္ေတာ္​က“အို မိုက္မဲ​၍ ပေရာဖက္​မ်ား​ေဟာေျပာ​ခဲ့​သမွ်​တို႔​ကို​ယုံၾကည္​ရန္ စိတ္ႏွလုံး​ထိုင္းမႈိင္း​ေသာ​သူ​တို႔၊ ခရစ္ေတာ္​သည္ ဤသို႔​ဒုကၡ​ေဝဒနာ​ခံစား​ရ​၍ မိမိ​၏​ဘုန္း​အသေရ​ထဲသို႔​ဝင္စား​ရ​မည္​မ​ဟုတ္​ေလာ”​ဟု သူ​တို႔​အား မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ ထို႔ေနာက္ ကိုယ္ေတာ္​သည္ ေမာေရွ​ႏွင့္​ပေရာဖက္​အေပါင္း​တို႔​၏​က်မ္း​မ်ား​မွ​အစျပဳ​၍ က်မ္းစာ​တစ္ခုလုံး​တြင္ မိမိ​ႏွင့္​ပတ္သက္၍ ေရး​ထား​သည့္​အေၾကာင္းအရာ​တို႔​ကို သူ​တို႔​အား ရွင္းျပ​ေတာ္မူ​၏။ သူ​တို႔​သြား​ေန​သည့္​႐ြာ​အနီး​သို႔​ေရာက္​ၾက​ေသာအခါ ကိုယ္ေတာ္​သည္ ေရွ႕​သို႔​ခရီး​ဆက္​မည့္​ဟန္​ရွိ​သျဖင့္ သူ​တို႔​က “မိုးခ်ဳပ္​ခါနီး​၍ တစ္ေန႔တာ​လည္း ကုန္​လုနီး​ၿပီ​ျဖစ္​ေသာေၾကာင့္ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​ႏွင့္အတူ​တည္းခို​ပါ”​ဟု ဆို​လ်က္ ကိုယ္ေတာ္​ကို​မရအရ​ဖိတ္ေခၚ​ၾက​၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ကိုယ္ေတာ္​သည္​သူ​တို႔​ႏွင့္အတူ​တည္းခို​ရန္ လိုက္​သြား​ေတာ္မူ​၏။ သူ​တို႔​ႏွင့္အတူ စားပြဲ​၌​ထိုင္​ေတာ္မူ​ေသာအခါ ကိုယ္ေတာ္​သည္ မုန႔္​ကို​ယူ​၍ ေက်းဇူး​ေတာ္​ခ်ီးမြမ္း​ၿပီးလွ်င္ မုန႔္​ကို​ဖဲ့​၍ သူ​တို႔​အား ေပး​ေတာ္မူ​၏။ ထိုစဥ္ သူ​တို႔​၏​မ်က္စိ​သည္​ပြင့္​လာ​၍ ကိုယ္ေတာ္​ျဖစ္​ေၾကာင္း​သိ​ၾက​၏။ ထိုအခါ ကိုယ္ေတာ္​သည္ သူ​တို႔​၏​ျမင္ကြင္း​မွ ေပ်ာက္ကြယ္​သြား​ေလ​၏။ သူ​တို႔​က​လည္း “လမ္း​၌ ငါ​တို႔​ႏွင့္​စကား​ေျပာ​ေတာ္မူ​ေသာအခါ​၌​ျဖစ္ေစ၊ ငါ​တို႔​အား က်မ္းစာ​အနက္​ကို ဖြင့္ျပ​ေတာ္မူ​ေသာအခါ​၌​ျဖစ္ေစ ငါ​တို႔​၏​စိတ္ႏွလုံး​ထဲတြင္ မီး​ေတာက္ေလာင္​သကဲ့သို႔​ျဖစ္​ခဲ့​သည္​မ​ဟုတ္​ေလာ”​ဟု အခ်င္းခ်င္း​ေျပာဆို​ၾက​၏။ သူ​တို႔​သည္ ခ်က္ခ်င္း​ထ​၍ ေဂ်႐ုဆလင္​ၿမိဳ႕​သို႔​ျပန္​သြား​ၾက​ရာ တစ္ဆယ့္တစ္​ပါး​ေသာ​တပည့္​ေတာ္​တို႔​ႏွင့္ သူ​တို႔​၏​အေပါင္းအေဖာ္​မ်ား စုေဝး​ေန​ၾက​သည္​ကို​ေတြ႕​ရ​ၾက​၏။ ထို​သူ​အေပါင္း​တို႔​က “သခင္​ဘုရား​သည္ အမွန္ပင္​ထေျမာက္​ေတာ္မူ​၍ ရွိမုန္​ထံ​ထင္ရွား​ျပ​ေတာ္မူ​ၿပီ”​ဟု ေျပာဆို​ေန​ၾက​၏။ ထို​သူ​ႏွစ္​ဦး​တို႔​က​လည္း လမ္း​၌​ျဖစ္ပ်က္​ခဲ့​သည့္​အေၾကာင္းအရာ​မ်ား​ႏွင့္ မုန႔္​ကို​ဖဲ့​ေတာ္မူ​စဥ္ ကိုယ္ေတာ္​ျဖစ္ေၾကာင္း​သိ​ခဲ့​ရ​ပုံ​တို႔​ကို ေျပာျပ​ၾက​၏။ ဤ​အေၾကာင္းအရာ​မ်ား​ကို သူ​တို႔​ေျပာဆို​ေန​ၾက​စဥ္ ကိုယ္ေတာ္​သည္ သူ​တို႔​အလယ္​၌​ရပ္​လ်က္“သင္​တို႔​၌​ၿငိမ္သက္​ျခင္း​ရွိ​ပါ​ေစ”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ သို႔ေသာ္ သူ​တို႔​သည္ တေစၦ​ကို​ျမင္​ေန​ၾက​သည္​ဟု​ထင္မွတ္​၍ ထိတ္လန႔္​ေၾကာက္႐ြံ႕​ၾက​၏။ ကိုယ္ေတာ္​က​လည္း“အဘယ္ေၾကာင့္​တုန္လႈပ္​ေခ်ာက္ခ်ား​ၾက​သနည္း။ အဘယ္ေၾကာင့္ သင္​တို႔​၏​စိတ္ႏွလုံး​ထဲ၌ သံသယ​ျဖစ္​ၾက​သနည္း။ ငါ့​လက္​ႏွင့္​ငါ့​ေျခ​တို႔​ကို​ၾကည့္​ၾက​ေလာ့။ ငါ​ကိုယ္တိုင္​ပင္​ျဖစ္​၏။ ငါ့​ကို​တို႔ထိ​စမ္းသပ္​၍ ၾကည့္ရႈ​ၾက​ေလာ့။ အေၾကာင္းမူကား တေစၦ​၌ အ႐ိုး​၊ အသား​မ​ရွိ။ ငါ​၌​မူကား သင္​တို႔​ျမင္​ရ​သည့္​အတိုင္း အ႐ိုး​၊ အသား​ရွိ​၏”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​ၿပီးလွ်င္ မိမိ​၏​လက္​ေတာ္​ႏွင့္​ေျခ​ေတာ္​တို႔​ကို သူ​တို႔​အား ျပ​ေတာ္မူ​၏။ သူ​တို႔​သည္ ဝမ္းေျမာက္​သျဖင့္ မ​ယုံ​ႏိုင္​ေသး​ဘဲ​ရွိ​၍ အံ့ဩ​လ်က္​ေန​ၾက​စဥ္ ကိုယ္ေတာ္​က“ဤ​ေနရာ​တြင္ စားစရာ​တစ္စုံတစ္ခု​ရွိ​သေလာ”​ဟု ေမး​ေတာ္မူ​၏။ ထိုအခါ သူ​တို႔​သည္ ငါး​ကင္​တစ္​ပိုင္း​ကို ကိုယ္ေတာ္​အား ေပး​ၾက​ရာ ကိုယ္ေတာ္​သည္​ယူ​၍ သူ​တို႔​ေရွ႕​တြင္ သုံးေဆာင္​ေတာ္မူ​၏။ တစ္ဖန္ ကိုယ္ေတာ္​က“သင္​တို႔​ႏွင့္အတူ​ရွိ​စဥ္ သင္​တို႔​အား ငါ​ေျပာ​ခဲ့​ေသာ​စကား​မွာ ေမာေရွ​၏​ပညတ္​တရား​က်မ္း၊ ပေရာဖက္​က်မ္း​မ်ား​ႏွင့္ ဆာလံ​က်မ္း​တြင္ ငါ​ႏွင့္​ပတ္သက္၍ ေရး​ထား​သမွ်​တို႔​သည္ ျပည့္စုံ​ျခင္း​သို႔​ေရာက္​ရ​မည္​ဟူ၍​ျဖစ္​၏”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ ထို႔ေနာက္ က်မ္းစာ​ကို​နားလည္​ၾက​ေစရန္ သူ​တို႔​၏​အသိစိတ္​ကို​ဖြင့္​ေပး​ေတာ္မူ​ၿပီးလွ်င္ သူ​တို႔​အား​ႁမြက္ဆို​ေတာ္မူ​သည္​မွာ“က်မ္းစာ​၌​ေရး​ထား​သည္​ကား ခရစ္ေတာ္​သည္ ဒုကၡ​ေဝဒနာ​ခံစား​ရ​၍ သုံး​ရက္​ေျမာက္​ေသာ​ေန႔​၌ ေသ​ေသာ​သူ​တို႔​ထဲမွ ထေျမာက္​ရ​မည္။ ထို႔ေနာက္ သူ​၏​နာမ​ေတာ္​အားျဖင့္ အျပစ္​မ်ား​ခြင့္လႊတ္​ျခင္း​ေက်းဇူး​ႏွင့္ဆိုင္ေသာ​ေနာင္တ​တရား​ကိုေဂ်႐ုဆလင္​ၿမိဳ႕​မွ​အစျပဳ​၍ လူမ်ိဳး​တကာ​တို႔​အား ေဟာေျပာ​ရ​မည္​ဟူ၍​ျဖစ္​၏။ သင္​တို႔​သည္ ဤ​အေၾကာင္းအရာ​တို႔​၏​သက္ေသ​မ်ား​ျဖစ္​ၾက​၏။ ငါ​သည္ ငါ့​ခမည္းေတာ္​၏​ကတိ​ေတာ္​ကို သင္​တို႔​ထံသို႔​ေစလႊတ္​မည္။ သို႔ေသာ္ သင္​တို႔​သည္ အထက္​ေကာင္းကင္​မွ​တန္ခိုး​ျဖင့္ လႊမ္းၿခဳံ​ျခင္း​ခံရ​သည္​အထိ ေဂ်႐ုဆလင္​ၿမိဳ႕​၌ ေန​ၾက​ဦး​ေလာ့”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ ထို႔ေနာက္ ကိုယ္ေတာ္​သည္ ေဗသနိ​႐ြာ​သို႔​တိုင္ေအာင္ သူ​တို႔​ကို​ေခၚေဆာင္​သြား​ၿပီးလွ်င္ လက္​ေတာ္​ကို​ေျမႇာက္​၍ သူ​တို႔​ကို​ေကာင္းခ်ီး​ေပး​ေတာ္မူ​၏။ ထိုသို႔​ေကာင္းခ်ီး​ေပး​ေတာ္မူ​စဥ္​၌​ပင္ ကိုယ္ေတာ္​သည္ သူ​တို႔​ထံမွ ခြဲခြာ​၍ ေကာင္းကင္​သို႔​ေဆာင္ယူ​ျခင္း​ကို​ခံ​ေတာ္မူ​၏။ သူ​တို႔​သည္ ကိုယ္ေတာ္​ကို​ရွိခိုး​ၿပီးလွ်င္ အလြန္​ဝမ္းေျမာက္​လ်က္ ေဂ်႐ုဆလင္​ၿမိဳ႕​သို႔​ျပန္​သြား​ၾက​ကာ ဗိမာန္​ေတာ္​၌ ဘုရားသခင္​၏​ေက်းဇူး​ေတာ္​ကို အစဥ္မျပတ္​ခ်ီးမြမ္း​လ်က္​ေန​ၾက​၏။

႐ွင္လုကာခရစ္ဝင္ 24:1-53 အေၾကာင္း ဗီဒီယိုမ်ား