႐ွင္လုကာခရစ္ဝင္ 20:20-40

ထို႔ေၾကာင့္ သူ​တို႔​သည္ ကိုယ္ေတာ္​ကို​ေစာင့္ၾကည့္​လ်က္ ႏႈတ္​ေတာ္​ထြက္​စကား​တြင္ အျပစ္​ရွာ​၍ ကိုယ္ေတာ္​ကို ဘုရင္ခံ​၏​အုပ္ခ်ဳပ္​မႈ​အာဏာ​ေအာက္သို႔ အပ္ႏွံ​ႏိုင္​ရန္ ေျဖာင့္မတ္​သူ​အျဖစ္ ဟန္ေဆာင္​ေသာ​သူလွ်ိဳ​မ်ား​ကို ေစလႊတ္​ၾက​၏။ ထို​သူလွ်ိဳ​တို႔​က “ဆရာ၊ ဆရာ​သည္ မွန္ကန္​စြာ​ေဟာေျပာ​သြန္သင္​၍ လူ႔​မ်က္ႏွာ​ကို​မ​ေထာက္​ဘဲ ဘုရားသခင္​၏​တရား​လမ္း​ကို သမၼာတရား​ႏွင့္အညီ​သြန္သင္​ေၾကာင္း အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​သိ​ၾက​ပါ​၏။ ဆီဇာ​ဧကရာဇ္​ကို အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​အခြန္​ဆက္သ​ျခင္း​သည္ တရား​ေတာ္​ႏွင့္​ညီ​သေလာ​၊ သို႔မဟုတ္ မ​ညီ​သေလာ”​ဟု ကိုယ္ေတာ္​အား​ေမးေလွ်ာက္​ၾက​၏။ သို႔ေသာ္ ကိုယ္ေတာ္​သည္ သူ​တို႔​၏​ပရိယာယ္​ကို​သိ​ေတာ္မူ​၍ “ငါ့​ကို ေဒနာရိ​တစ္​ျပား​ျပ​ၾက​ေလာ့။ ၎​တြင္ မည္သူ​၏​ပုံ၊ မည္သူ​၏​ကမၸည္းစာ​ပါ​သနည္း”​ဟု ေမး​ေတာ္မူ​လွ်င္ သူ​တို႔​က “ဆီဇာ​ဧကရာဇ္​၏​ပုံ​ႏွင့္ ကမၸည္းစာ​ပါ​ပါ​သည္”​ဟု ေလွ်ာက္​ၾက​၏။ ကိုယ္ေတာ္​က​လည္း“ဆီဇာ​ဧကရာဇ္​ႏွင့္ဆိုင္ေသာ​အရာ​မ်ား​ကို ဆီဇာ​ဧကရာဇ္​အား​ဆက္သ​၍ ဘုရားသခင္​ႏွင့္ဆိုင္ေသာ​အရာ​မ်ား​ကို ဘုရားသခင္​အား​ဆက္သ​ၾက​ေလာ့”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ သူ​တို႔​သည္ လူ​တို႔​ေရွ႕တြင္ ကိုယ္ေတာ္​၏​စကား​အမွား​ကို ေက်ာ့ဖမ္း​၍​မ​ရ​ႏိုင္​သည့္​အျပင္ ကိုယ္ေတာ္​၏​ေျဖၾကား​ပုံ​ကို​အံ့ၾသ​လ်က္ တိတ္ဆိတ္​သြား​ၾက​၏။ ထို႔ေနာက္ ရွင္ျပန္​ထေျမာက္​ျခင္း​မ​ရွိ​ဟု​ေျပာ​ၾက​ေသာ ဇဒၵဳကဲ​အခ်ိဳ႕​တို႔​သည္ ခ်ဥ္းကပ္​လာ​၍ “ဆရာ၊ တစ္စုံတစ္ဦး​၏​အစ္ကို​သည္ မယား​ရွိ​ေသာ္လည္း သားသမီး​မ​ထြန္းကား​ဘဲ ေသဆုံး​သြား​လွ်င္ ညီ​ျဖစ္​သူ​သည္ မိမိ​အစ္ကို​၏​မ်ိဳးဆက္​ကို​ေပါက္ဖြား​ေစရန္ ထို​မိန္းမ​ကို​ယူ​ရ​မည္​ဟု အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​အား ေမာေရွ​စီရင္​ေရး​ထား​ခဲ့​ပါ​သည္။ တစ္ခါက ညီအစ္ကို​ခုနစ္​ဦး​ရွိ​ခဲ့​ရာ အစ္ကို​အႀကီးဆုံး​သည္ မိန္းမ​ယူ​ၿပီး သားသမီး​မ​ထြန္းကား​ဘဲ​ေသဆုံး​သြား​ပါ​သည္။ ထိုအခါ ဒုတိယ​ညီ၊ ထို႔ေနာက္ တတိယ​ညီ​သည္ ထို​မိန္းမ​ကို​ယူ​ပါ​သည္။ ဤသို႔ျဖင့္ ခုနစ္​ဦး​စလုံး သားသမီး​မ​ထြန္းကား​ဘဲ​ေသဆုံး​သြား​ၾက​သည္။ ေနာက္ဆုံး​တြင္ ထို​မိန္းမ​သည္​လည္း ေသဆုံး​သြား​ပါ​သည္။ သို႔ျဖစ္လွ်င္ ရွင္ျပန္​ထေျမာက္​ရာ​ကာလ​၌ ထို​မိန္းမ​သည္ သူ​တို႔​ထဲမွ မည္သူ​၏​မယား​ျဖစ္​ပါ​မည္နည္း။ အေၾကာင္းမူကား ခုနစ္​ဦး​စလုံး ထို​မိန္းမ​ကို မယား​အျဖစ္​ေပါင္းဖက္​ခဲ့​ၾက​ပါ​သည္”​ဟု ေမးေလွ်ာက္​ၾက​၏။ ေယရႈ​က​လည္း“မ်က္ေမွာက္​ကာလ​၏​သားသမီး​တို႔​သည္ ထိမ္းျမား​စုံဖက္​၍ ေပးစား​ေဆာင္ႏွင္း​တတ္​ၾက​၏။ သို႔ေသာ္ တမလြန္​ကာလ​သို႔​ဝင္စား​ရန္​ႏွင့္ ေသ​ေသာ​သူ​တို႔​ထဲမွ​ရွင္ျပန္​ထေျမာက္​ရန္ ထိုက္တန္​သည္​ဟု​မွတ္ယူ​ျခင္း​ခံရ​ေသာ​သူ​တို႔​သည္ ထိမ္းျမား​စုံဖက္​ျခင္း​ကို​မ​ျပဳ၊ ေပးစား​ေဆာင္ႏွင္း​ျခင္း​လည္း​မ​ရွိ။ ေနာက္တစ္ဖန္ ေသ​သည္​ဟူ၍​လည္း​မ​ရွိ​ႏိုင္​ၾက။ အေၾကာင္းမူကား သူ​တို႔​သည္ ေကာင္းကင္တမန္​မ်ား​ႏွင့္​တူ​ၾက​၏။ သူ​တို႔​သည္ ရွင္ျပန္​ထေျမာက္​ျခင္း​၏​သား​မ်ား​ျဖစ္​ၾက​ေသာေၾကာင့္ ဘုရားသခင္​၏​သား​မ်ား​လည္း​ျဖစ္​ၾက​၏။ ေမာေရွ​သည္​လည္း ခ်ဳံပုတ္​အေၾကာင္း​ေရး​ထား​ေသာ​အခန္း​တြင္ ထာဝရ​ဘုရား​ကို ‘အာျဗဟံ​၏​ဘုရား၊ ဣဇက္​၏​ဘုရား၊ ယာကုပ္​၏​ဘုရား’ဟု​ေခၚ​၍ ေသလြန္​ေသာ​သူ​တို႔​၏​ထေျမာက္​ျခင္း​အေၾကာင္း​ကို ေဖာ္ျပ​ခဲ့​၏။ ဘုရားသခင္​သည္ ေသလြန္​ေသာ​သူ​တို႔​၏​ဘုရား​မ​ဟုတ္​ဘဲ အသက္ရွင္​ေသာ​သူ​တို႔​၏​ဘုရား​ျဖစ္​၏။ အေၾကာင္းမူကား လူ​အေပါင္း​တို႔​သည္ ဘုရားသခင္​၌ အသက္ရွင္​လ်က္​ရွိ​ၾက​၏”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ ထိုအခါ က်မ္းျပဳ​ဆရာ​အခ်ိဳ႕​တို႔​က “ဆရာ၊ ဆရာ​သည္ ေလ်ာက္ပတ္​စြာ​ေျဖၾကား​ေလ​ၿပီ”​ဟု ေလွ်ာက္​ၾက​၏။ ထို​အခ်ိန္​မွစ၍ သူ​တို႔​သည္ ကိုယ္ေတာ္​အား မည္သည့္​အရာ​ကို​မွ် မ​ေမး​ဝံ့​ေတာ့ေခ်။