႐ွင္လုကာခရစ္ဝင္ 2:1-52 ထိုေန႔ရက္မ်ား၌ ဩဂုတၱဳဆီဇာသည္ လက္ေအာက္ခံႏိုင္ငံအားလုံးတြင္ သန္းေခါင္စာရင္းေကာက္ယူရန္ အမိန႔္ထုတ္ျပန္ေလ၏။ ဤသည္ကား ကုေရနိမင္းသည္ ဆီးရီးယားျပည္၏ဘုရင္ခံျဖစ္စဥ္တြင္ ပထမအႀကိမ္သန္းေခါင္စ | ျမန္မာ့စံမီသမၼာက်မ္ (MSBZ)

႐ွင္လုကာခရစ္ဝင္ 2:1-52 MSBZ

ထိုေန႔ရက္မ်ား၌ ဩဂုတၱဳဆီဇာသည္ လက္ေအာက္ခံႏိုင္ငံအားလုံးတြင္ သန္းေခါင္စာရင္းေကာက္ယူရန္ အမိန႔္ထုတ္ျပန္ေလ၏။ ဤသည္ကား ကုေရနိမင္းသည္ ဆီးရီးယားျပည္၏ဘုရင္ခံျဖစ္စဥ္တြင္ ပထမအႀကိမ္သန္းေခါင္စာရင္းေကာက္ယူျခင္းျဖစ္၏။ ထိုအခါ လူအေပါင္းတို႔သည္ သန္းေခါင္စာရင္းဝင္ရန္ မိမိတို႔ဇာတိၿမိဳ႕သို႔ အသီးသီးသြားၾက၏။ ေယာသပ္သည္လည္း ဒါဝိဒ္အမ်ိဳး၊ ဒါဝိဒ္၏အဆက္အႏြယ္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မိမိႏွင့္ေစ့စပ္ထားသူျဖစ္သည့္ ကိုယ္ဝန္အရင့္အမာရွိေသာမာရိႏွင့္အတူ သန္းေခါင္စာရင္းဝင္ရန္ ဂါလိလဲနယ္၊ နာဇရက္ၿမိဳ႕မွ ဗက္လင္ၿမိဳ႕ဟုေခၚေသာ ယုဒနယ္ရွိ ဒါဝိဒ္ၿမိဳ႕သို႔သြားေလ၏။ ထိုၿမိဳ႕၌သူတို႔ရွိေနၾကစဥ္ မာရိသည္ သားဖြားရန္ေန႔လေစ့သျဖင့္ သားဦးကိုဖြားျမင္ေလ၏။ ဧည့္ရိပ္သာတြင္ သူတို႔အတြက္ေနရာမရွိေသာေၾကာင့္ သူငယ္ကိုအႏွီးႏွင့္ပတ္ရစ္ၿပီး ႏြားစားခြက္၌သိပ္ထားေလ၏။ ထိုအရပ္ေဒသတြင္ သိုးထိန္းမ်ားရွိၾက၍ သူတို႔သည္ကြင္းျပင္၌ေနလ်က္ မိမိတို႔၏သိုးအုပ္ကို ညအခါေစာင့္ေနၾက၏။ ထိုအခါ ထာဝရဘုရား၏ေကာင္းကင္တမန္တစ္ပါးသည္ သူတို႔ေရွ႕၌ေပၚလာ၍ ထာဝရဘုရား၏ဘုန္းအသေရေတာ္သည္ သူတို႔ပတ္လည္တြင္ထြန္းလင္းသျဖင့္ သူတို႔သည္ အလြန္ေၾကာက္႐ြံ႕တုန္လႈပ္ၾက၏။ သို႔ေသာ္ ေကာင္းကင္တမန္က “ေၾကာက္႐ြံ႕ျခင္းမရွိၾကႏွင့္။ အေၾကာင္းမူကား လူအေပါင္းတို႔အတြက္ အလြန္ဝမ္းေျမာက္စရာျဖစ္မည့္ ေကာင္းျမတ္ေသာသတင္းကို သင္တို႔အား ငါေျပာၾကားမည္။ ယေန႔တြင္ ဒါဝိဒ္၏ၿမိဳ႕၌ သခင္ခရစ္ေတာ္တည္းဟူေသာကယ္တင္ရွင္သည္ သင္တို႔အတြက္ ဖြားျမင္ေတာ္မူၿပီ။ သင္တို႔သိႏိုင္သည့္ အမွတ္လကၡဏာဟူမူကား အႏွီးႏွင့္ပတ္ရစ္ၿပီး ႏြားစားခြက္၌ သိပ္ထားေသာကေလးငယ္ကို သင္တို႔ေတြ႕ၾကလိမ့္မည္”ဟု သူတို႔အား ႁမြက္ဆိုေလ၏။ ထိုခဏခ်င္းတြင္ ထိုေကာင္းကင္တမန္ႏွင့္အတူ မ်ားစြာေသာေကာင္းကင္ဗိုလ္ေျခသည္ေပၚလာ၍ ဘုရားသခင္ကိုခ်ီးမြမ္းကာ “အျမင့္ဆုံးေသာအရပ္၌ ဘုရားသခင္သည္ ဘုန္းႀကီးေတာ္မူေစသတည္း။ ေျမႀကီးေပၚ၌လည္း ႏွစ္သက္ေတာ္မူေသာသူတို႔အေပၚ ၿငိမ္သက္ျခင္းရွိေစသတည္း”ဟု ႁမြက္ဆိုၾက၏။ ေကာင္းကင္တမန္တို႔သည္ သူတို႔ထံမွ ေကာင္းကင္သို႔ျပန္တက္သြားၾကေသာအခါ သိုးထိန္းတို႔က “ငါတို႔သည္ဗက္လင္ၿမိဳ႕သို႔သြား၍ ငါတို႔အား ထာဝရဘုရားေဖာ္ျပေတာ္မူေသာအရာကို ၾကည့္ရႈၾကကုန္စို႔”ဟု အခ်င္းခ်င္းေျပာဆိုၾက၏။ ထို႔ေနာက္ သူတို႔သည္ အလ်င္အျမန္သြား၍ မာရိႏွင့္ ေယာသပ္ကိုလည္းေကာင္း၊ ႏြားစားခြက္၌သိပ္ထားေသာကေလးငယ္ကိုလည္းေကာင္း ေတြ႕ၾက၏။ သူတို႔ကိုေတြ႕ျမင္ၾကၿပီးေနာက္ သိုးထိန္းတို႔သည္ ထိုသူငယ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ မိမိတို႔အားႁမြက္ဆိုေတာ္မူေသာအရာကို အႏွံ႔အျပားေျပာၾကားၾက၏။ ၾကားရေသာသူအေပါင္းတို႔သည္လည္း မိမိတို႔အား သိုးထိန္းတို႔ေျပာဆိုေသာအေၾကာင္းအရာမ်ားေၾကာင့္ အံ့ဩၾက၏။ မာရိမူကား ဤအျခင္းအရာအလုံးစုံတို႔ကို မိမိစိတ္ႏွလုံးထဲ၌မွတ္က်ဳံး၍ စဥ္းစားဆင္ျခင္လ်က္ေန၏။ သိုးထိန္းတို႔သည္ မိမိတို႔အားႁမြက္ဆိုထားသည့္အတိုင္း ျမင္ရၾကားရသျဖင့္ ထိုအမႈအရာအားလုံးတို႔အတြက္ ဘုရားသခင္၏ဘုန္းေတာ္၊ ဂုဏ္ေတာ္ကို ခ်ီးမြမ္းလ်က္ ျပန္သြားၾက၏။ ရွစ္ရက္ျပည့္၍ သူငယ္အား အေရဖ်ားလွီးျခင္းေပးေသာအခါ ဝမ္း၌သေႏၶမတည္မီ ေကာင္းကင္တမန္မွည့္ေခၚထားသည့္အတိုင္း သူ႔ကို ေယရႈအမည္ျဖင့္မွည့္ေခၚၾက၏။ ထို႔ေနာက္ ေမာေရွ၏ပညတ္တရားက်မ္းအတိုင္း မိမိတို႔အတြက္ စင္ၾကယ္ျခင္းဝတ္ကိုျပဳရမည့္ေန႔ရက္မ်ားေစ့ေသာအခါ မိဘတို႔သည္ သူငယ္ကို ထာဝရဘုရားထံဆက္ကပ္ရန္ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕သို႔ေခၚေဆာင္သြားၾက၏။ ဤသည္ကား ထာဝရဘုရား၏ပညတ္တရားက်မ္းတြင္ “သားဦးေယာက္်ားအေပါင္းတို႔ကို ထာဝရဘုရားအတြက္ သန႔္ရွင္းေစလ်က္ ဆက္ကပ္ထားရမည္”ဟု ေရးထားသည္ႏွင့္အညီျဖစ္၏။ ထို႔ျပင္ “ခ်ိဳးငွက္တစ္စုံ၊ သို႔မဟုတ္ ခိုငယ္ႏွစ္ေကာင္ကို ပူေဇာ္ရမည္”ဟု ထာဝရဘုရား၏ပညတ္တရားက်မ္း၌ ေဖာ္ျပထားသည့္အတိုင္း ယဇ္ပူေဇာ္ၾကရန္အတြက္ျဖစ္၏။ ထိုအခါ၌ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕တြင္ ရွိေမာင္အမည္ရွိေသာလူတစ္ဦးရွိ၏။ သူသည္ ဘုရားတရားၾကည္ညိဳ၍ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူျဖစ္ၿပီး အစၥေရးလူမ်ိဳးခံစားရမည့္ႏွစ္သိမ့္မႈကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနသူျဖစ္၏။ သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္သည္ သူ႔အေပၚ၌တည္သည္ျဖစ္၍ ထာဝရဘုရား၏ခရစ္ေတာ္ကိုမျမင္ရမီ ေသျခင္းႏွင့္မႀကဳံရဟူေသာဗ်ာဒိတ္ေတာ္ကို သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္အားျဖင့္ရရွိထား၏။ သူသည္ ဝိညာဥ္ေတာ္အားျဖင့္ ဗိမာန္ေတာ္သို႔သြားရာ မိဘတို႔သည္ သူငယ္အတြက္ ပညတ္တရား၏ထုံးတမ္းစဥ္လာအတိုင္းျပဳရန္ သူငယ္ေယရႈကိုေခၚေဆာင္လာၾက၏။ ထိုအခါ ရွိေမာင္သည္ သူငယ္ကိုေပြ႕ခ်ီလ်က္ ဘုရားသခင္၏ေက်းဇူးေတာ္ကိုခ်ီးမြမ္းကာ “စိုးပိုင္ေတာ္မူေသာအရွင္၊ ကိုယ္ေတာ္မိန႔္ေတာ္မူသည့္အတိုင္း ကိုယ္ေတာ္၏အေစအပါးအား ၿငိမ္းခ်မ္းစြာသြားရေသာအခြင့္ကို ယခု ကိုယ္ေတာ္ေပးေတာ္မူၿပီျဖစ္၏။ အေၾကာင္းမူကား လူမ်ိဳးျခားတို႔အတြက္ေပၚထြန္းေသာအလင္းကိုလည္းေကာင္း၊ ကိုယ္ေတာ္၏လူမ်ိဳးေတာ္ အစၥေရးလူမ်ိဳးအတြက္ဘုန္းအသေရျဖစ္ေသာ လူအေပါင္းတို႔ေရွ႕၌ျပင္ဆင္ထားသည့္ ကိုယ္ေတာ္၏ကယ္တင္ျခင္းေက်းဇူးကိုလည္းေကာင္း အကြၽႏ္ုပ္၏မ်က္စိျဖင့္ ျမင္ရပါၿပီ”ဟု ဆိုေလ၏။ သူငယ္၏မိခင္ႏွင့္ဖခင္တို႔သည္ သူငယ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ဤသို႔ေျပာဆိုသည္ကို အံ့ၾသၾက၏။ ထို႔ေနာက္ ရွိေမာင္သည္ သူတို႔ကိုေကာင္းခ်ီးေပး၍ မယ္ေတာ္မာရိအား “ဤသူငယ္သည္ အစၥေရးလူမ်ိဳးထဲမွ လူမ်ားစြာတို႔ကို လဲေစသည့္အေၾကာင္းႏွင့္ ထေစသည့္အေၾကာင္းျဖစ္ၿပီး ဆန႔္က်င္ေျပာဆိုျခင္းခံရမည့္အမွတ္လကၡဏာျဖစ္ရန္ ခန႔္အပ္ထားျခင္းခံရ၏။ ဤသည္ကား မ်ားစြာေသာသူတို႔၏စိတ္ႏွလုံးေတြးေတာႀကံစည္မႈမ်ားသည္ ထင္ရွားလာမည့္အေၾကာင္းတည္း။ သင္၏ႏွလုံးကိုလည္း သန္လ်က္သည္ထိုးေဖာက္လိမ့္မည္”ဟု ဆိုေလ၏။ ထိုေနရာ၌ အာရွာအႏြယ္မွ ဖေႏြလ၏သမီး အႏၷအမည္ရွိေသာ အသက္ႀကီးရင့္သည့္ ပေရာဖက္မတစ္ဦးရွိ၏။ သူသည္ ပ်ိဳ႐ြယ္ေသာအခ်ိန္မွစ၍ ခင္ပြန္းႏွင့္အတူ ခုနစ္ႏွစ္ေနထိုင္ၿပီးလွ်င္ မုဆိုးမျဖစ္လ်က္ အသက္ရွစ္ဆယ့္ေလးႏွစ္ပင္ရွိၿပီျဖစ္၏။ သူသည္ ဗိမာန္ေတာ္မွမခြာဘဲ ဆုေတာင္းျခင္းႏွင့္ အစာေရွာင္ျခင္းတို႔ျဖင့္ ေန႔ညမျပတ္ ဘုရားဝတ္ကိုျပဳလ်က္ေန၏။ သူသည္လည္း ထိုတစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ေရာက္လာ၍ ဘုရားသခင္၏ေက်းဇူးေတာ္ကိုခ်ီးမြမ္းကာ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕ေ႐ြးႏုတ္ကယ္တင္ျခင္းခံရမည္ကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနေသာသူအေပါင္းတို႔အား ထိုသူငယ္၏အေၾကာင္းကိုေျပာၾကားေလ၏။ မိဘတို႔သည္ ထာဝရဘုရား၏ပညတ္တရားႏွင့္အညီ အကုန္အစင္ျပဳၿပီးေသာအခါ မိမိတို႔ေနရပ္ၿမိဳ႕ျဖစ္ေသာ ဂါလိလဲနယ္ရွိ နာဇရက္ၿမိဳ႕သို႔ျပန္သြားၾက၏။ သူငယ္သည္လည္းႀကီးထြား၍ ႀကံ့ခိုင္သန္စြမ္းလာကာ ဉာဏ္ပညာႏွင့္ျပည့္စုံ၏။ ဘုရားသခင္၏ေက်းဇူးေတာ္သည္လည္း သူ႔အေပၚ၌တည္ေလ၏။ ေယရႈ၏မိဘတို႔သည္ ပသခါပြဲေတာ္တြင္ ႏွစ္တိုင္း ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕သို႔သြားေလ့ရွိၾက၏။ ေယရႈအသက္တစ္ဆယ့္ႏွစ္ႏွစ္ရွိေသာအခါ၌လည္း သူတို႔သည္ပြဲေတာ္၏ဓေလ့ထုံးစံအတိုင္း တက္သြားၾက၏။ ပြဲေတာ္ရက္မ်ားၿပီးဆုံး၍ သူတို႔ျပန္ၾကေသာအခါ သူငယ္ေယရႈသည္ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕၌ေနရစ္ေလ၏။ မိဘတို႔သည္ မသိၾကဘဲ ခရီးသြားေဖာ္မ်ားၾကားတြင္ သူရွိေနမည္ဟုထင္မွတ္လ်က္ တစ္ေန႔တာခရီးျပဳၾက၏။ ထို႔ေနာက္ အေဆြအမ်ိဳးအသိအကြၽမ္းတို႔ၾကားတြင္ လိုက္ရွာေသာ္လည္း မေတြ႕သျဖင့္ သူ႔ကိုလိုက္ရွာရင္း ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕သို႔ျပန္သြားၾက၏။ သုံးရက္ၾကာေသာအခါ ေယရႈသည္ ဗိမာန္ေတာ္၌ ဆရာမ်ားၾကားတြင္ထိုင္၍ သူတို႔ကိုနားေထာင္လ်က္ ေမးျမန္းလ်က္ေနသည္ကို မိဘတို႔ေတြ႕ၾက၏။ ေယရႈ၏စကားကိုၾကားရေသာသူအေပါင္းတို႔သည္ သူ၏ဉာဏ္စြမ္းႏွင့္ ေျဖၾကားခ်က္မ်ားကို အံ့ဩေငးေမာေနၾက၏။ မိဘတို႔သည္ သူ႔ကိုေတြ႕ေသာအခါ အံ့အားသင့္၍ မယ္ေတာ္က “ငါ့သား၊ အဘယ္ေၾကာင့္ ငါတို႔အား ဤသို႔ျပဳရသနည္း။ သင့္ဖခင္ႏွင့္ငါသည္ သင့္ကိုစိုးရိမ္တႀကီးရွာခဲ့ရ၏”ဟု ဆိုေလ၏။ ေယရႈကလည္း“အဘယ္ေၾကာင့္ အကြၽႏ္ုပ္ကိုရွာၾကသနည္း။ အကြၽႏ္ုပ္သည္ အကြၽႏ္ုပ္ခမည္းေတာ္၏အိမ္၌ေနရမည္ကို မသိၾကသေလာ”ဟု သူတို႔အားျပန္ေျပာေလ၏။ သို႔ေသာ္ မိဘတို႔သည္ မိမိတို႔အား ေယရႈေျပာေသာစကားကို နားမလည္ၾကေခ်။ ထို႔ေနာက္ ေယရႈသည္ မိဘတို႔ႏွင့္အတူျပန္သြား၍ နာဇရက္ၿမိဳ႕သို႔ေရာက္ေသာအခါ သူတို႔ကိုနာခံလ်က္ေနေတာ္မူ၏။ မယ္ေတာ္မူကား ဤအေၾကာင္းအရာအလုံးစုံတို႔ကို မိမိစိတ္ႏွလုံးထဲ၌မွတ္က်ဳံးထားေလ၏။ ေယရႈသည္ ကာယ၊ ဉာဏႀကီးထြားတိုးပြားလ်က္ ဘုရားသခင္ေရွ႕၊ လူတို႔ေရွ႕၌ မ်က္ႏွာရေတာ္မူ၏။

႐ွင္လုကာခရစ္ဝင္ 2 ကိုဖတ္ပါ။

နားေထာင္ပါ။ ႐ွင္လုကာခရစ္ဝင္ 2