႐ွင္လုကာခရစ္ဝင္ 2:1-21

ထို​ေန႔ရက္​မ်ား​၌ ဩဂုတၱဳ​ဆီဇာ​သည္ လက္ေအာက္ခံ​ႏိုင္ငံ​အားလုံး​တြင္ သန္းေခါင္စာရင္း​ေကာက္​ယူ​ရန္ အမိန႔္​ထုတ္ျပန္​ေလ​၏။ ဤသည္ကား ကုေရနိ​မင္း​သည္ ဆီးရီးယား​ျပည္​၏​ဘုရင္ခံ​ျဖစ္​စဥ္တြင္ ပထမ​အႀကိမ္​သန္းေခါင္စာရင္း​ေကာက္​ယူ​ျခင္း​ျဖစ္​၏။ ထိုအခါ လူ​အေပါင္း​တို႔​သည္ သန္းေခါင္စာရင္း​ဝင္​ရန္ မိမိ​တို႔​ဇာတိ​ၿမိဳ႕​သို႔ အသီးသီး​သြား​ၾက​၏။ ေယာသပ္​သည္​လည္း ဒါဝိဒ္​အမ်ိဳး၊ ဒါဝိဒ္​၏​အဆက္အႏြယ္​ျဖစ္​ေသာေၾကာင့္ မိမိ​ႏွင့္​ေစ့စပ္​ထား​သူ​ျဖစ္​သည့္ ကိုယ္ဝန္​အရင့္အမာ​ရွိ​ေသာ​မာရိ​ႏွင့္အတူ သန္းေခါင္စာရင္း​ဝင္​ရန္ ဂါလိလဲ​နယ္၊ နာဇရက္​ၿမိဳ႕​မွ ဗက္လင္​ၿမိဳ႕​ဟု​ေခၚ​ေသာ ယုဒ​နယ္​ရွိ ဒါဝိဒ္​ၿမိဳ႕​သို႔​သြား​ေလ​၏။ ထို​ၿမိဳ႕​၌​သူ​တို႔​ရွိ​ေန​ၾက​စဥ္ မာရိ​သည္ သားဖြား​ရန္​ေန႔​လ​ေစ့​သျဖင့္ သား​ဦး​ကို​ဖြားျမင္​ေလ​၏။ ဧည့္ရိပ္သာ​တြင္ သူ​တို႔​အတြက္​ေနရာ​မ​ရွိ​ေသာေၾကာင့္ သူငယ္​ကို​အႏွီး​ႏွင့္​ပတ္ရစ္​ၿပီး ႏြားစားခြက္​၌​သိပ္​ထား​ေလ​၏။ ထို​အရပ္​ေဒသ​တြင္ သိုးထိန္း​မ်ား​ရွိ​ၾက​၍ သူ​တို႔​သည္​ကြင္းျပင္​၌​ေန​လ်က္ မိမိ​တို႔​၏​သိုးအုပ္​ကို ည​အခါ​ေစာင့္​ေန​ၾက​၏။ ထိုအခါ ထာဝရ​ဘုရား​၏​ေကာင္းကင္တမန္​တစ္​ပါး​သည္ သူ​တို႔​ေရွ႕၌​ေပၚလာ​၍ ထာဝရ​ဘုရား​၏​ဘုန္း​အသေရ​ေတာ္​သည္ သူ​တို႔​ပတ္လည္​တြင္​ထြန္းလင္း​သျဖင့္ သူ​တို႔​သည္ အလြန္​ေၾကာက္႐ြံ႕​တုန္လႈပ္​ၾက​၏။ သို႔ေသာ္ ေကာင္းကင္တမန္​က “ေၾကာက္႐ြံ႕​ျခင္း​မ​ရွိ​ၾက​ႏွင့္။ အေၾကာင္းမူကား လူ​အေပါင္း​တို႔​အတြက္ အလြန္​ဝမ္းေျမာက္​စရာ​ျဖစ္​မည့္ ေကာင္းျမတ္​ေသာ​သတင္း​ကို သင္​တို႔​အား ငါ​ေျပာၾကား​မည္။ ယေန႔​တြင္ ဒါဝိဒ္​၏​ၿမိဳ႕​၌ သခင္​ခရစ္ေတာ္​တည္းဟူေသာ​ကယ္တင္ရွင္​သည္ သင္​တို႔​အတြက္ ဖြားျမင္​ေတာ္မူ​ၿပီ။ သင္​တို႔​သိ​ႏိုင္​သည့္ အမွတ္​လကၡဏာ​ဟူမူကား အႏွီး​ႏွင့္​ပတ္ရစ္​ၿပီး ႏြားစားခြက္​၌ သိပ္​ထား​ေသာ​ကေလးငယ္​ကို သင္​တို႔​ေတြ႕​ၾက​လိမ့္မည္”​ဟု သူ​တို႔​အား ႁမြက္ဆို​ေလ​၏။ ထို​ခဏခ်င္း​တြင္ ထို​ေကာင္းကင္တမန္​ႏွင့္အတူ မ်ားစြာ​ေသာ​ေကာင္းကင္​ဗိုလ္ေျခ​သည္​ေပၚလာ​၍ ဘုရားသခင္​ကို​ခ်ီးမြမ္း​ကာ “အျမင့္ဆုံး​ေသာ​အရပ္​၌ ဘုရားသခင္​သည္ ဘုန္း​ႀကီး​ေတာ္မူ​ေစ​သတည္း။ ေျမႀကီး​ေပၚ၌​လည္း ႏွစ္သက္​ေတာ္မူ​ေသာ​သူ​တို႔​အေပၚ ၿငိမ္သက္​ျခင္း​ရွိ​ေစ​သတည္း”​ဟု ႁမြက္ဆို​ၾက​၏။ ေကာင္းကင္တမန္​တို႔​သည္ သူ​တို႔​ထံမွ ေကာင္းကင္​သို႔​ျပန္​တက္သြား​ၾက​ေသာအခါ သိုးထိန္း​တို႔​က “ငါ​တို႔​သည္​ဗက္လင္​ၿမိဳ႕​သို႔​သြား​၍ ငါ​တို႔​အား ထာဝရ​ဘုရား​ေဖာ္ျပ​ေတာ္မူ​ေသာ​အရာ​ကို ၾကည့္ရႈ​ၾက​ကုန္စို႔”​ဟု အခ်င္းခ်င္း​ေျပာဆို​ၾက​၏။ ထို႔ေနာက္ သူ​တို႔​သည္ အလ်င္အျမန္​သြား​၍ မာရိ​ႏွင့္ ေယာသပ္​ကို​လည္းေကာင္း၊ ႏြားစားခြက္​၌​သိပ္​ထား​ေသာ​ကေလးငယ္​ကို​လည္းေကာင္း ေတြ႕​ၾက​၏။ သူ​တို႔​ကို​ေတြ႕ျမင္​ၾက​ၿပီးေနာက္ သိုးထိန္း​တို႔​သည္ ထို​သူငယ္​ႏွင့္​ပတ္သက္၍ မိမိ​တို႔​အား​ႁမြက္ဆို​ေတာ္မူ​ေသာ​အရာ​ကို အႏွံ႔အျပား​ေျပာၾကား​ၾက​၏။ ၾကား​ရ​ေသာ​သူ​အေပါင္း​တို႔​သည္​လည္း မိမိ​တို႔​အား သိုးထိန္း​တို႔​ေျပာဆို​ေသာ​အေၾကာင္းအရာ​မ်ား​ေၾကာင့္ အံ့ဩ​ၾက​၏။ မာရိ​မူကား ဤ​အျခင္းအရာ​အလုံးစုံ​တို႔​ကို မိမိ​စိတ္ႏွလုံး​ထဲ၌​မွတ္က်ဳံး​၍ စဥ္းစား​ဆင္ျခင္​လ်က္​ေန​၏။ သိုးထိန္း​တို႔​သည္ မိမိ​တို႔​အား​ႁမြက္ဆို​ထား​သည့္​အတိုင္း ျမင္​ရ​ၾကား​ရ​သျဖင့္ ထို​အမႈအရာ​အားလုံး​တို႔​အတြက္ ဘုရားသခင္​၏​ဘုန္း​ေတာ္၊ ဂုဏ္​ေတာ္​ကို ခ်ီးမြမ္း​လ်က္ ျပန္​သြား​ၾက​၏။ ရွစ္​ရက္​ျပည့္​၍ သူငယ္​အား အေရဖ်ား​လွီး​ျခင္း​ေပး​ေသာအခါ ဝမ္း​၌​သေႏၶ​မ​တည္​မီ ေကာင္းကင္တမန္​မွည့္​ေခၚ​ထား​သည့္​အတိုင္း သူ႔​ကို ေယရႈ​အမည္​ျဖင့္​မွည့္​ေခၚ​ၾက​၏။