႐ွင္လုကာခရစ္ဝင္ 18:2-8

“ၿမိဳ႕​တစ္​ၿမိဳ႕​၌ ဘုရားသခင္​ကို​မ​ေၾကာက္၊ လူ​ကို​လည္း​မ​ေလးစား​ေသာ တရားသူႀကီး​တစ္​ဦး​ရွိ​၏။ ထို​ၿမိဳ႕​၌​ရွိ​ေသာ မုဆိုးမ​တစ္​ဦး​သည္ သူ႔​ထံသို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္​လာ​ၿပီး ‘ကြၽန္မ​ဘက္​၌​ေန​၍ ကြၽန္မ​ကို​တရားစြဲဆို​သူ​အား တရားသျဖင့္​စီရင္​ေပး​ပါ’​ဟု ေလွ်ာက္​ေလ​၏။ သူ​သည္ အတန္​ၾကာ​မွ် စီရင္​ေပး​လို​စိတ္​မ​ရွိ​ခဲ့​ေသာ္လည္း ေနာက္ဆုံး​တြင္ မိမိ​စိတ္​ထဲ၌ ‘ငါ​သည္ ဘုရားသခင္​ကို​မ​ေၾကာက္၊ လူ​ကို​လည္း​မ​ေလးစား​တတ္။ သို႔ေသာ္ ဤ​မုဆိုးမ​သည္ ငါ့​ကို​အေႏွာင့္အယွက္​ေပး​လွ​သည္​ျဖစ္၍ သူ႔​အတြက္ တရားသျဖင့္​စီရင္​ေပး​မည္။ သို႔မဟုတ္​လွ်င္ သူ​သည္ အဖန္ဖန္​လာ​၍ ေနာက္ဆုံး​၌ ငါ့​ကို ပင္ပန္း​ႏြမ္းနယ္​ေစ​လိမ့္မည္’​ဟု ဆို​ေလ​၏”​ဟူ၍ မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ ထို႔ေနာက္ သခင္​ဘုရား​က“ထို​မတရား​ေသာ​တရားသူႀကီး​ေျပာဆို​သည့္​အရာ​ကို ၾကား​ၾက​သေလာ။ ဘုရားသခင္​သည္​လည္း မိမိ​ထံ ေန႔​ည​မျပတ္​ေအာ္ဟစ္​ေတာင္းေလွ်ာက္​ေန​သည့္ မိမိ​ေ႐ြးေကာက္​ေတာ္မူ​ေသာ​သူ​တို႔​အတြက္ တရားသျဖင့္​မ​စီရင္​ဘဲ ၾကာရွည္​စြာ​ဆိုင္း​ထား​ေတာ္မူ​လိမ့္မည္​ေလာ။ သင္​တို႔​အား ငါ​ဆို​သည္​ကား ဘုရားသခင္​သည္ သူ​တို႔​အတြက္ တရားသျဖင့္ လ်င္ျမန္​စြာ​စီရင္​ေပး​ေတာ္မူ​လိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ လူ႔သား​ႂကြလာ​ေသာအခါ ေျမႀကီး​ေပၚ၌ ယုံၾကည္​ျခင္း​ကို ေတြ႕​ရ​ပါ​မည္​ေလာ”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။

​႐ွင္လုကာခရစ္ဝင္ 18:2-8 ႏွင့္ပတ္သက္သည့္ အခမဲ့ ဖတ္ရွုျခင္းအစီအစဥ္ႏွင့္ ဝိညာဥ္ေရးရာအခ်က္အလက္မ်ား။

ယုံကြည်ခြင်း

ဆုတောင်းခြင်း

သာ၍ကောင်း၏