႐ွင္လုကာခရစ္ဝင္ 17:11-18

ကိုယ္ေတာ္​သည္ ေဂ်႐ုဆလင္​ၿမိဳ႕​သို႔​ႂကြ​ေတာ္မူ​စဥ္ ရွမာရိ​နယ္​ႏွင့္ ဂါလိလဲ​နယ္​စပ္ၾကား​ကို ျဖတ္သြား​ေတာ္မူ​၏။ ႐ြာ​တစ္​႐ြာ​သို႔​ဝင္​ေတာ္မူ​ေသာအခါ အနာႀကီး​ေရာဂါသည္​ဆယ္​ဦး​တို႔​သည္ ကိုယ္ေတာ္​ကို​ဆီးႀကိဳ​ၾက​၏။ သူ​တို႔​သည္ အေဝး​၌​ရပ္​လ်က္ အသံ​ကို​က်ယ္စြာျပဳ​၍ “သခင္​ေယရႈ၊ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​ကို​သနား​ေတာ္မူ​ပါ”​ဟု ေလွ်ာက္​ၾက​၏။ ကိုယ္ေတာ္​သည္ သူ​တို႔​ကို​ျမင္​လွ်င္“သင္​တို႔​သည္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္​မ်ား​ထံသို႔​သြား​၍ မိမိတို႔ကိုယ္ကို ျပ​ၾက​ေလာ့”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ သူ​တို႔​သည္​သြား​ေန​စဥ္​အတြင္း​မွာပင္ စင္ၾကယ္​ျခင္း​သို႔​ေရာက္​ၾက​၏။ သူ​တို႔​ထဲမွ​တစ္​ဦး​သည္ မိမိ​အနာေရာဂါ​ေပ်ာက္ကင္း​သြား​ေၾကာင္း​သိျမင္​ေသာအခါ က်ယ္ေလာင္​ေသာ​အသံ​ျဖင့္ ဘုရားသခင္​၏​ဘုန္း​ေတာ္​ကို​ခ်ီးမြမ္း​လ်က္ ျပန္လာ​ကာ ကိုယ္ေတာ္​၏​ေျခ​ေတာ္​ရင္း​၌​ပ်ပ္ဝပ္​၍ ကိုယ္ေတာ္​ကို​ေက်းဇူးတင္​၏။ ထို​သူ​သည္ ရွမာရိ​နယ္သား​ျဖစ္​၏။ ေယရႈ​က​လည္း“စင္ၾကယ္​ျခင္း​သို႔​ေရာက္​ေသာ​သူ​မွာ လူ​ဆယ္​ဦး​မ​ဟုတ္​ေလာ။ အျခား​ကိုး​ဦး​ကား အဘယ္မွာ​နည္း။ ဘုရားသခင္​၏​ဘုန္း​ေတာ္​ကို​ခ်ီးမြမ္း​ရန္​ျပန္လာ​ေသာ​သူ​သည္ ဤ​တစ္ပါးအမ်ိဳးသား​မွလြဲ၍ တစ္​ဦး​မွ်​မ​ရွိ​သေလာ”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။