႐ွင္လုကာခရစ္ဝင္ 16:1-31
႐ွင္လုကာခရစ္ဝင္ 16:1-31 MSBZ
ထို႔ေနာက္ ကိုယ္ေတာ္သည္ တပည့္ေတာ္တို႔အား ႁမြက္ဆိုေတာ္မူသည္မွာ“သူေဌးတစ္ဦးတြင္ ဘ႑ာစိုးတစ္ေယာက္ရွိ၏။ ထိုဘ႑ာစိုးသည္ သူေဌး၏ဥစၥာပစၥည္းမ်ားကိုျဖဳန္းတီးေနေၾကာင္း တိုင္ၾကားသူရွိသျဖင့္ သူေဌးသည္ ဘ႑ာစိုးကိုေခၚ၍ ‘သင့္အေၾကာင္း ငါၾကားရသည့္အရာမွာ မည္သို႔နည္း။ သင့္ကို ဘ႑ာစိုးအရာ၌ ဆက္၍မထားႏိုင္ေသာေၾကာင့္ သင္၏စီမံခန႔္ခြဲမႈစာရင္းကို တင္ျပေလာ့’ဟု ဆို၏။ ထိုအခါ ဘ႑ာစိုးက ‘ငါမည္သို႔ျပဳရမည္နည္း။ ငါ့သခင္သည္ ငါ့ကိုဘ႑ာစိုးအရာမွဖယ္ရွားေလၿပီ။ ငါသည္ ေျမတူးရန္အားမရွိ။ ေတာင္းစားရန္လည္းရွက္၏။ ဘ႑ာစိုးအရာမွ ငါ့ကိုဖယ္ရွားေသာအခါ လူတို႔သည္ သူတို႔၏အိမ္၌ ငါ့ကိုလက္ခံၾကေစရန္ မည္သို႔ျပဳရမည္ကို ငါသိၿပီ’ဟု မိမိစိတ္ထဲ၌ဆိုေလ၏။ ထို႔ေနာက္ မိမိသခင္ထံအေႂကြးတင္သူတို႔ကို တစ္ဦးစီေခၚ၍ ပထမလူအား ‘သင္သည္ ငါ့သခင္ထံ အေႂကြးမည္မွ်ရွိသနည္း’ဟု ေမးေလ၏။ ထိုသူက ‘ဆီအပုံးတစ္ရာရွိပါသည္’ဟု ျပန္ေျပာလွ်င္ ဘ႑ာစိုးက ‘သင္၏စာရင္းကိုယူ၍ ထိုင္ၿပီး ပုံးငါးဆယ္ဟူ၍ အျမန္ေရးေလာ့’ဟု ဆို၏။ တစ္ဖန္ အျခားသူတစ္ေယာက္အား ‘သင္သည္လည္း အေႂကြးမည္မွ်ရွိသနည္း’ဟု ေမးလွ်င္ ထိုသူက ‘ဂ်ဳံဆန္အိတ္တစ္ရာရွိပါသည္’ဟု ဆို၏။ ဘ႑ာစိုးကလည္း ‘သင္၏စာရင္းကိုယူ၍ အိတ္ရွစ္ဆယ္ဟူ၍ေရးေလာ့’ဟု ဆိုေလ၏။ ထိုအခါ သခင္သည္ မတရားေသာဘ႑ာစိုး၏ ပါးနပ္သည့္လုပ္ေဆာင္မႈအတြက္ သူ႔ကိုခ်ီးမြမ္းေလ၏။ အေၾကာင္းမူကား ဤေလာက၏သားသမီးမ်ားသည္ မိမိတို႔ေခတ္ကာလလူတို႔ႏွင့္ဆက္ဆံရာတြင္ အလင္း၏သားသမီးမ်ားထက္ လိမၼာပါးနပ္ၾက၏။ တစ္ဖန္ သင္တို႔အား ငါဆိုမည္။ မတရားမႈမကင္းေသာေလာကီစည္းစိမ္အားျဖင့္ မိမိတို႔အတြက္ မိတ္ေဆြမ်ားရေအာင္ျပဳၾကေလာ့။ သို႔ျပဳလွ်င္ ထိုစည္းစိမ္မ်ားကုန္ဆုံးေသာအခါ သူတို႔သည္ သင္တို႔ကို ထာဝရေနထိုင္ရာအရပ္၌လက္ခံၾကလိမ့္မည္။ ေသးငယ္ေသာအမႈ၌ သစၥာရွိေသာသူသည္ ႀကီးေသာအမႈ၌လည္း သစၥာရွိ၏။ ေသးငယ္ေသာအမႈ၌ မေျဖာင့္မတ္ေသာသူသည္ ႀကီးေသာအမႈ၌လည္း မေျဖာင့္မတ္ေပ။ သို႔ျဖစ္၍ သင္တို႔သည္ မေျဖာင့္မတ္ေသာေလာကီစည္းစိမ္၌ သစၥာမရွိၾကလွ်င္ စစ္မွန္ေသာစည္းစိမ္ကို မည္သူက သင္တို႔၌ ယုံၾကည္အပ္ႏွံထားမည္နည္း။ သင္တို႔သည္ သူတစ္ပါး၏ဥစၥာ၌ သစၥာမရွိၾကလွ်င္ မည္သူသည္ သင္တို႔ပိုင္ဆိုင္ရန္ဥစၥာကို သင္တို႔အားေပးမည္နည္း။ မည္သည့္အေစခံမွ် သခင္ႏွစ္ဦးကို အေစခံ၍မရႏိုင္။ အေၾကာင္းမူကား သူသည္ တစ္ဦးကိုမုန္း၍ တစ္ဦးကိုခ်စ္လိမ့္မည္။ သို႔မဟုတ္ တစ္ဦးကိုသစၥာေစာင့္၍ တစ္ဦးကိုမထီမဲ့ျမင္ျပဳလိမ့္မည္။ သင္တို႔သည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ေလာကီစည္းစိမ္တို႔ကို တစ္ၿပိဳင္တည္းအေစခံ၍မရႏိုင္ၾက”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ေငြကိုတပ္မက္ေသာဖာရိရွဲတို႔သည္ ဤအရာအားလုံးကိုၾကားလွ်င္ ကိုယ္ေတာ္ကိုျပက္ရယ္ျပဳၾက၏။ သို႔ေသာ္ ကိုယ္ေတာ္က“သင္တို႔သည္ လူတို႔ေရွ႕၌ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုေျဖာင့္မတ္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပတတ္သူမ်ားျဖစ္ၾက၏။ သို႔ရာတြင္ ဘုရားသခင္သည္ သင္တို႔၏စိတ္ႏွလုံးကိုသိေတာ္မူ၏။ လူတို႔အျမတ္တႏိုးထားေသာအရာသည္ ဘုရားသခင္၏ေရွ႕ေတာ္၌ ႐ြံရွာဖြယ္ျဖစ္၏။ ပညတ္တရားက်မ္းႏွင့္ ပေရာဖက္က်မ္းမ်ားသည္ ေယာဟန္လက္ထက္တိုင္ေအာင္ျဖစ္၏။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ ဘုရားသခင္၏ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ဆိုင္သည့္ ေကာင္းျမတ္ေသာသတင္းကိုေဟာေျပာၾက၏။ လူအေပါင္းတို႔သည္လည္း ထိုႏိုင္ငံေတာ္ထဲသို႔ အတင္းတိုးဝင္ၾက၏။ သို႔ရာတြင္ ပညတ္တရားက်မ္းထဲမွ ဗိႏၵဳတစ္လုံးပ်က္ျပယ္ရန္ထက္ ေကာင္းကင္ႏွင့္ေျမႀကီးကြယ္ေပ်ာက္ရန္ ပို၍လြယ္ကူ၏။ မိမိမယားကိုကြာရွင္း၍ အျခားေသာမိန္းမႏွင့္ ထိမ္းျမားစုံဖက္ေသာသူတိုင္းသည္ အိမ္ေထာင္ေရးေဖာက္ျပန္မႈကိုက်ဴးလြန္၏။ ခင္ပြန္းကကြာရွင္းထားေသာမိန္းမႏွင့္ ထိမ္းျမားစုံဖက္ေသာသူသည္လည္း အိမ္ေထာင္ေရးေဖာက္ျပန္မႈကိုက်ဴးလြန္၏။ တစ္ခါက ခရမ္းေရာင္ဝတ္႐ုံႏွင့္ ပိတ္ေခ်ာထည္မ်ားကိုဝတ္ဆင္ကာ ေန႔စဥ္ စည္းစိမ္ခံစားလ်က္ ေပ်ာ္ေမြ႕ေနသည့္ သူေဌးတစ္ဦးရွိ၏။ သူ၏အိမ္တံခါးဝ၌ကား တစ္ကိုယ္လုံးအနာစိမ္းေပါက္ေနေသာ လာဇ႐ုအမည္ရွိဆင္းရဲသားတစ္ေယာက္ လဲေလ်ာင္းေန၏။ သူသည္ သူေဌး၏စားပြဲေပၚမွက်ေသာအစာမ်ားျဖင့္ မိမိဝမ္းကိုျဖည့္ရန္ ေတာင့္တေန၏။ ေခြးမ်ားသည္လည္း သူ၏အနာစိမ္းမ်ားကို လာ၍လ်က္ၾက၏။ ထို႔ေနာက္ ထိုဆင္းရဲသားသည္ ေသလြန္သြားရာ ေကာင္းကင္တမန္တို႔သည္ သူ႔ကို အာျဗဟံ၏ရင္ခြင္ထဲသို႔ ေခၚေဆာင္သြားၾက၏။ သူေဌးသည္လည္း ေသလြန္သျဖင့္ သၿဂႋဳဟ္ျခင္းကိုခံရ၏။ သူသည္ မရဏာႏိုင္ငံတြင္ ေဝဒနာခံစားရလ်က္ ေမွ်ာ္ၾကည့္ေသာအခါ အာျဗဟံႏွင့္ သူ၏ရင္ခြင္ထဲ၌ရွိေသာ လာဇ႐ုတို႔ကို အေဝးမွျမင္ရေလ၏။ ထိုအခါ သူက ‘အဖအာျဗဟံ၊ အကြၽႏ္ုပ္ကိုသနားပါ။ အကြၽႏ္ုပ္သည္ ဤမီးလွ်ံထဲတြင္ ေဝဒနာျပင္းစြာခံစားေနရေသာေၾကာင့္ လာဇ႐ုသည္ သူ၏လက္ဖ်ားကိုေရ၌ႏွစ္၍ အကြၽႏ္ုပ္၏လွ်ာကိုေအးေစဖို႔ရန္ သူ႔ကိုေစလႊတ္ေပးပါ’ဟု ေအာ္ဟစ္ေျပာဆိုေလ၏။ သို႔ေသာ္ အာျဗဟံက ‘ငါ့သား၊ သင္သည္အသက္ရွင္စဥ္အခါ မိမိအတြက္ ေကာင္းေသာအရာမ်ားကိုရရွိခဲ့၍ လာဇ႐ုသည္ မေကာင္းေသာအရာမ်ားကိုရရွိခဲ့ေၾကာင္း သတိရေလာ့။ ယခုမူကား သူသည္ဤေနရာတြင္ ႏွစ္သိမ့္ျခင္းကိုခံစားရ၍ သင္သည္ ေဝဒနာျပင္းစြာခံစားေနရ၏။ ထိုမွ်မက သင္တို႔ႏွင့္ငါတို႔ၾကားတြင္ အလြန္နက္ေသာေခ်ာက္ႀကီးရွိသျဖင့္ ဤေနရာမွ သင္တို႔ထံသို႔လည္းေကာင္း၊ သင္တို႔ေနရာမွ ငါတို႔ထံသို႔လည္းေကာင္း ကူးလိုေသာ္လည္း မကူးႏိုင္ၾက’ဟု ျပန္ေျပာေလ၏။ သူေဌးကလည္း ‘အဖ၊ သို႔ျဖစ္လွ်င္ လာဇ႐ုကို အကြၽႏ္ုပ္အေဖ၏အိမ္သို႔ ေစလႊတ္ေပးပါရန္ အကြၽႏ္ုပ္ေတာင္းပန္ပါ၏။ အေၾကာင္းမူကား အကြၽႏ္ုပ္၌ ညီအစ္ကိုငါးဦးရွိပါ၏။ သူတို႔သည္ ေဝဒနာခံရာ ဤအရပ္သို႔ မေရာက္မည့္အေၾကာင္း သူတို႔အား သြား၍သတိေပးေစလိုပါ၏’ဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။ သို႔ေသာ္ အာျဗဟံက ‘သူတို႔၌ ေမာေရွႏွင့္ပေရာဖက္မ်ားရွိၾက၏။ ထိုသူတို႔၏စကားကို သူတို႔နားေထာင္ၾကပါေစ’ဟု ဆို၏။ သူေဌးကလည္း ‘အဖအာျဗဟံ၊ ထိုသို႔မဟုတ္ပါ။ ေသေသာသူတို႔ထဲမွ တစ္စုံတစ္ေယာက္သည္ သူတို႔ထံသို႔သြားလွ်င္ သူတို႔ေနာင္တရၾကပါလိမ့္မည္’ဟု ဆို၏။ သို႔ေသာ္ အာျဗဟံက ‘သူတို႔သည္ ေမာေရွႏွင့္ပေရာဖက္တို႔၏စကားကိုနားမေထာင္လွ်င္ တစ္စုံတစ္ေယာက္သည္ ေသေသာသူတို႔ထဲမွ ထေျမာက္လွ်င္လည္း သူတို႔ယုံၾကည္ၾကလိမ့္မည္မဟုတ္’ဟု ဆိုေလ၏”ဟူ၍ မိန႔္ေတာ္မူ၏။
သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
ကေလးမ်ားအတြက္ သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
