႐ွင္လုကာခရစ္ဝင္ 15:17-24 ထိုအခါ သူသည္ အသိတရားျပန္ရ၍ ‘ငါ့အေဖထံ၌ အလုပ္သမားမည္မွ်ပင္မ်ားေစကာမူ သူတို႔တြင္ စားစရာ အလွ်ံပယ္ရွိ၏။ ငါမူကား ဤအရပ္၌ အစာငတ္လ်က္ ေသလုမတတ္ျဖစ္ေနရ၏။ ငါသည္ထ၍ ငါ့အေဖထံသို႔သြားၿပီး | ျမန္မာ့စံမီသမၼာက်မ္ (MSBZ)

႐ွင္လုကာခရစ္ဝင္ 15:17-24 MSBZ

ထိုအခါ သူသည္ အသိတရားျပန္ရ၍ ‘ငါ့အေဖထံ၌ အလုပ္သမားမည္မွ်ပင္မ်ားေစကာမူ သူတို႔တြင္ စားစရာ အလွ်ံပယ္ရွိ၏။ ငါမူကား ဤအရပ္၌ အစာငတ္လ်က္ ေသလုမတတ္ျဖစ္ေနရ၏။ ငါသည္ထ၍ ငါ့အေဖထံသို႔သြားၿပီး “အေဖ၊ အကြၽႏ္ုပ္သည္ ေကာင္းကင္ကိုလည္းေကာင္း၊ အေဖ့ကိုလည္းေကာင္း ျပစ္မွားခဲ့ပါၿပီ။ အကြၽႏ္ုပ္သည္ အေဖ၏သားဟူ၍အေခၚခံရန္ မထိုက္တန္ေတာ့ပါ။ အကြၽႏ္ုပ္ကို အေဖ၏အလုပ္သမားတစ္ဦးအျဖစ္ထားပါ”ဟူ၍ ငါေျပာမည္’ဟု ဆိုၿပီးလွ်င္ ထ၍ မိမိဖခင္ထံသို႔ျပန္လာေလ၏။ သူသည္ အေဝး၌ရွိေနစဥ္ပင္ သူ၏ဖခင္သည္ သူ႔ကိုျမင္လွ်င္ ၾကင္နာစိတ္ရွိသျဖင့္ ေျပးလာ၍ သူ႔ကိုဖက္လ်က္ နမ္းေလ၏။ သားကလည္း ‘အေဖ၊ အကြၽႏ္ုပ္သည္ ေကာင္းကင္ကိုလည္းေကာင္း၊ အေဖ့ကိုလည္းေကာင္း ျပစ္မွားခဲ့ပါၿပီ။ အကြၽႏ္ုပ္သည္ အေဖ၏သားဟူ၍အေခၚခံရန္ မထိုက္တန္ေတာ့ပါ’ဟု ဆို၏။ သို႔ေသာ္ ဖခင္သည္ မိမိအေစအပါးတို႔အား ‘အေကာင္းဆုံးေသာဝတ္လုံကို အျမန္ယူခဲ့၍ သူ႔ကိုဝတ္ေပးၾကေလာ့။ လက္၌ လက္စြပ္ကိုစြပ္ေပး၍ ေျခ၌ ဖိနပ္ကိုစီးေစၾကေလာ့။ ဆူၿဖိဳးေသာႏြားသငယ္ကိုလည္းဆြဲလာ၍ သတ္ၾကေလာ့။ ငါတို႔သည္ ေပ်ာ္႐ႊင္စြာစားၾကစို႔။ အေၾကာင္းမူကား ငါ၏ဤသားသည္ ေသဆုံးခဲ့ေသာ္လည္း ျပန္ရွင္လာၿပီး ေပ်ာက္ဆုံးခဲ့ေသာ္လည္း ျပန္ေတြ႕ရၿပီ’ဟု ဆိုေလ၏။ ထို႔ေနာက္ သူတို႔သည္ ေပ်ာ္ပြဲ႐ႊင္ပြဲကိုအစျပဳၾကေလ၏။

႐ွင္လုကာခရစ္ဝင္ 15 ကိုဖတ္ပါ။

နားေထာင္ပါ။ ႐ွင္လုကာခရစ္ဝင္ 15