ထိုအခ်ိန္၌ပင္ လူအခ်ိဳ႕တို႔သည္ေရာက္လာ၍ ပိလတ္မင္းသည္ ဂါလိလဲနယ္သားအခ်ိဳ႕တို႔၏ေသြးကို သူတို႔ပူေဇာ္ေသာယဇ္မ်ားႏွင့္ေရာေႏွာခဲ့ေၾကာင္း ကိုယ္ေတာ္အားၾကားေလွ်ာက္ၾက၏။ ကိုယ္ေတာ္ကလည္း“ထိုဂါလိလဲနယ္သားတို႔သည္ ထိုသို႔ေသာဒုကၡေဝဒနာကိုခံစားၾကရေသာေၾကာင့္ အျခားဂါလိလဲနယ္သားအားလုံးတို႔ထက္ အျပစ္မ်ားသည္ဟု သင္တို႔ထင္ၾကသေလာ။ ထိုသို႔မဟုတ္ေပ။ သင္တို႔အား ငါဆိုသည္ကား သင္တို႔အားလုံးသည္လည္း ေနာင္တမရလွ်င္ ထိုနည္းတူပ်က္စီးၾကလိမ့္မည္။ ထို႔ျပင္ ရွိေလာင္ေမွ်ာ္စင္ၿပိဳက်သျဖင့္ ပိမိ၍ေသဆုံးေသာသူတစ္ဆယ့္ရွစ္ေယာက္တို႔သည္ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕တြင္ ေနထိုင္ၾကေသာအျခားသူအားလုံးတို႔ထက္ အျပစ္မ်ားသည္ဟု သင္တို႔ထင္ၾကသေလာ။ ထိုသို႔မဟုတ္ေပ။ သင္တို႔အား ငါဆိုသည္ကား သင္တို႔အားလုံးသည္လည္း ေနာင္တမရလွ်င္ ထိုနည္းတူပ်က္စီးၾကလိမ့္မည္”ဟု ျပန္၍မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထို႔ေနာက္ ကိုယ္ေတာ္သည္ ဤပုံဥပမာကိုေပး၍ ႁမြက္ဆိုေတာ္မူသည္မွာ“လူတစ္ဦးတြင္ မိမိစပ်စ္ၿခံထဲ၌စိုက္ထားေသာ သဖန္းပင္တစ္ပင္ရွိ၏။ သူသည္ ထိုအပင္၌ အသီးကိုလာရွာေသာ္လည္း မေတြ႕ရေခ်။ ထိုအခါ သူသည္ ဥယ်ာဥ္မႉးအား ‘ၾကည့္ေလာ့။ ငါသည္ သုံးႏွစ္တိုင္တိုင္ ဤသဖန္းပင္မွအသီးကိုလာရွာေသာ္လည္းမေတြ႕ရ။ ဤသဖန္းပင္ကိုခုတ္ပစ္ေလာ့။ အဘယ္ေၾကာင့္ ေျမကို အက်ိဳးမဲ့ျဖစ္ေစမည္နည္း’ဟု ဆို၏။ သို႔ေသာ္ ဥယ်ာဥ္မႉးက ‘သခင္၊ ဤအပင္ကို ယခုႏွစ္လည္းထားပါဦး။ အပင္ပတ္လည္ကို အကြၽႏ္ုပ္တူးဆြ၍ ေျမၾသဇာထည့္ပါဦးမည္။ ထိုသို႔ျပဳလွ်င္ ေနာက္ႏွစ္တြင္ အသီး သီးေကာင္းသီးပါလိမ့္မည္။ အကယ္၍ မသီးပါက ခုတ္ပစ္ႏိုင္ပါသည္’ဟု ျပန္ေလွ်ာက္၏”ဟူ၍ မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ကိုယ္ေတာ္သည္ ဥပုသ္ေန႔၌ ဝတ္ျပဳစည္းေဝးေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းတြင္ သြန္သင္လ်က္ေနေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ တစ္ဆယ့္ရွစ္ႏွစ္ပတ္လုံး နာမက်န္းျဖစ္ေစေသာနတ္ပူးသျဖင့္ ခါးကုန္းလ်က္ လုံးဝတည့္မတ္စြာမရပ္ႏိုင္ေသာအမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးရွိ၏။ ေယရႈသည္ သူ႔ကိုျမင္လွ်င္ အထံေတာ္သို႔ေခၚ၍“အခ်င္းမိန္းမ၊ သင္သည္ သင္၏နာမက်န္းျဖစ္ျခင္းမွ လြတ္ေျမာက္ၿပီ”ဟု မိန႔္ေတာ္မူၿပီးလွ်င္ သူ႔အေပၚ လက္ေတာ္ကိုတင္ေတာ္မူ၏။ ထိုခဏခ်င္းတြင္ သူ၏ခါးသည္ ျပန္လည္တည့္မတ္သြား၍ သူသည္ ဘုရားသခင္၏ဘုန္းေတာ္ကိုခ်ီးမြမ္းေလ၏။ သို႔ေသာ္ ဥပုသ္ေန႔၌ အနာေရာဂါကိုေယရႈၿငိမ္းေစေတာ္မူေသာေၾကာင့္ ဝတ္ျပဳစည္းေဝးေက်ာင္းတာဝန္ခံသည္ စိတ္ဆိုးလ်က္ “အလုပ္လုပ္ရမည့္ေန႔ရက္ေျခာက္ရက္ရွိသည္ျဖစ္၍ ထိုေန႔ရက္မ်ား၌လာ၍ ေရာဂါၿငိမ္းေစျခင္းကိုခံယူၾကေလာ့။ ဥပုသ္ေန႔၌မလာၾကႏွင့္”ဟု လူထုပရိသတ္တို႔အားဆို၏။ သခင္ဘုရားကလည္း“သူေတာ္ေကာင္းေယာင္ေဆာင္ေသာသူတို႔၊ သင္တို႔အသီးသီးသည္ ဥပုသ္ေန႔၌ မိမိတို႔ႏြား၊ သို႔မဟုတ္ ျမည္းကို တင္းကုပ္မွလႊတ္၍ ေရတိုက္ရန္ေခၚေဆာင္သြားၾကသည္မဟုတ္ေလာ။ သို႔ျဖစ္လွ်င္ တစ္ဆယ့္ရွစ္ႏွစ္ပတ္လုံး စာတန္ခ်ည္ေႏွာင္ထားသည့္ အာျဗဟံ၏သမီးျဖစ္ေသာ ဤသူကို ဥပုသ္ေန႔၌ ထိုခ်ည္ေႏွာင္ျခင္းမွ လြတ္ေစသင့္သည္မဟုတ္ေလာ”ဟု ျပန္၍မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထိုသို႔ ကိုယ္ေတာ္မိန႔္ေတာ္မူေသာအခါ ကိုယ္ေတာ္ကိုဆန႔္က်င္ေနေသာသူရွိသမွ်တို႔သည္ အရွက္ရၾက၏။ လူထုပရိသတ္အေပါင္းတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ျပဳေတာ္မူသည့္ ထူးျမတ္ေသာအမႈအလုံးစုံတို႔အတြက္ ဝမ္းေျမာက္ၾက၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ကိုယ္ေတာ္က“ဘုရားသခင္၏ႏိုင္ငံေတာ္သည္ မည္သည့္အရာႏွင့္တူသနည္း။ ၎ကို မည္သည့္အရာႏွင့္ခိုင္းႏႈိင္းရမည္နည္း။ ၎သည္ မုန္ညင္းနက္ေစ့ႏွင့္တူ၏။ လူတစ္ဦးသည္ ထိုအေစ့ကိုယူ၍ မိမိဥယ်ာဥ္ထဲ၌ႀကဲေသာအခါ ထိုအေစ့သည္ အပင္ေပါက္ႀကီးထြား၍ အပင္ႀကီးျဖစ္လာကာ မိုးေကာင္းကင္ငွက္တို႔သည္ ၎၏အကိုင္းမ်ားတြင္ အသိုက္ဖြဲ႕၍ေနၾက၏”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ တစ္ဖန္ ကိုယ္ေတာ္က“ဘုရားသခင္၏ႏိုင္ငံေတာ္ကို မည္သည့္အရာႏွင့္ခိုင္းႏႈိင္းရမည္နည္း။ ၎သည္ တေဆးႏွင့္တူ၏။ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးသည္ တေဆးကိုယူ၍ ဂ်ဳံမႈန႔္သုံးစိတ္ထဲတြင္ထည့္လိုက္ေသာ္ မုန႔္ညက္တစ္ပုံလုံးကိုေဖာင္းပြေစ၏”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထို႔ေနာက္ ကိုယ္ေတာ္သည္ တစ္ၿမိဳ႕ၿပီးတစ္ၿမိဳ႕၊ တစ္႐ြာၿပီးတစ္႐ြာလွည့္လည္၍ သြန္သင္ေတာ္မူရင္း ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕သို႔ခရီးျပဳေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ လူတစ္ဦးက “သခင္၊ ကယ္တင္ျခင္းခံရသူ အနည္းငယ္သာရွိသေလာ”ဟု ေမးေလွ်ာက္၏။ ကိုယ္ေတာ္ကလည္း “က်ဥ္းေသာတံခါးမွဝင္ရန္ ႀကိဳးစားၾကေလာ့။ အေၾကာင္းမူကား လူမ်ားစြာတို႔သည္ ဝင္ရန္ရွာႀကံၾကေသာ္လည္း မဝင္ႏိုင္ၾကဟု သင္တို႔အား ငါဆို၏။ အိမ္ရွင္သည္ထ၍ တံခါးကိုပိတ္ၿပီးမွ သင္တို႔သည္ အျပင္၌ရပ္၍ တံခါးကိုေခါက္လ်က္ ‘သခင္၊ အကြၽႏ္ုပ္တို႔အားတံခါးဖြင့္ေပးပါ’ဟု ဆိုၾကေသာ္လည္း သခင္က ‘သင္တို႔သည္ အဘယ္ကလာၾကသည္ကို ငါမသိ’ဟု ျပန္၍ဆိုလိမ့္မည္။ ထိုအခါ သင္တို႔က ‘အကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္အတူစားေသာက္ခဲ့ၾကပါ၏။ ကိုယ္ေတာ္သည္လည္း အကြၽႏ္ုပ္တို႔၏လမ္းမေပၚတြင္ သြန္သင္ေပးခဲ့ပါ၏’ဟု ေလွ်ာက္ၾကလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ သခင္က ‘သင္တို႔သည္ အဘယ္ကလာၾကသည္ကို ငါမသိ။ မတရားမႈကိုျပဳေသာသူအေပါင္းတို႔၊ ငါ့ထံမွထြက္သြားၾကေလာ့’ဟု သင္တို႔အားဆိုလိမ့္မည္။ ထိုအခါ အာျဗဟံ၊ ဣဇက္၊ ယာကုပ္ႏွင့္ ပေရာဖက္အေပါင္းတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ႏိုင္ငံေတာ္ထဲ၌ရွိၾကသည္ကို သင္တို႔ျမင္ရၾကေသာ္လည္း သင္တို႔ကိုယ္တိုင္မူကား အျပင္သို႔ ႏွင္ထုတ္ျခင္းခံရသျဖင့္ ထိုေနရာ၌ ငိုေႂကြးျခင္းႏွင့္အံႀကိတ္ျခင္းရွိၾကလိမ့္မည္။ တစ္ဖန္ လူတို႔သည္ အေရွ႕အရပ္ႏွင့္ အေနာက္အရပ္တို႔မွလည္းေကာင္း၊ ေတာင္အရပ္ႏွင့္ ေျမာက္အရပ္တို႔မွလည္းေကာင္း လာ၍ ဘုရားသခင္၏ႏိုင္ငံေတာ္တြင္ စားေသာက္ပြဲ၌ထိုင္ၾကလိမ့္မည္။ အဦးဆုံးျဖစ္မည့္ ေနာက္ဆုံးေသာသူမ်ားရွိၾက၏။ ေနာက္ဆုံးျဖစ္မည့္ အဦးဆုံးေသာသူမ်ားလည္းရွိၾက၏”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထိုအခ်ိန္၌ ဖာရိရွဲအခ်ိဳ႕တို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ထံသို႔လာ၍ “ေဟ႐ုဒ္သည္ သင့္ကိုသတ္လိုသည္ျဖစ္၍ ဤအရပ္မွ ထြက္သြားပါ”ဟု ေလွ်ာက္ၾက၏။ ကိုယ္ေတာ္ကလည္း“သြား၍ ထိုေျမေခြးကိုေျပာၾကေလာ့။ ငါသည္ ယေန႔ႏွင့္မနက္ျဖန္ နတ္ဆိုးတို႔ကိုႏွင္ထုတ္၍ အနာေရာဂါမ်ားကိုၿငိမ္းေစၿပီး သုံးရက္ေျမာက္ေသာေန႔၌ အမႈကိုၿပီးေျမာက္ေစမည္။ သို႔ရာတြင္ ငါသည္ ယေန႔၊ မနက္ျဖန္ႏွင့္ ေနာက္တစ္ေန႔တို႔၌ ခရီးသြားရဦးမည္။ အေၾကာင္းမူကား ပေရာဖက္သည္ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕မွတစ္ပါး အျခားအရပ္၌ ေသရသည္ဟူ၍မရွိႏိုင္။ အို ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕၊ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕၊ ပေရာဖက္မ်ားကိုသတ္၍ မိမိထံသို႔ေစလႊတ္ျခင္းခံရေသာသူတို႔ကို ခဲႏွင့္ေပါက္သတ္ေသာၿမိဳ႕၊ ၾကက္မသည္ မိမိ၏ၾကက္ကေလးမ်ားကို အေတာင္ေအာက္၌စုသိမ္းသကဲ့သို႔ ငါသည္ သင္၏သားသမီးတို႔ကိုစုသိမ္းရန္ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာအလိုရွိခဲ့၏။ သို႔ေသာ္ သင္သည္အလိုမရွိ။ ၾကည့္ရႈေလာ့။ သင္တို႔၏အိမ္သည္ သင္တို႔ထံ၌ စြန႔္ပစ္ထားျခင္းခံရလိမ့္မည္။ သင္တို႔အား ငါဆိုသည္ကား ‘ထာဝရဘုရား၏နာမေတာ္၌ ႂကြလာေတာ္မူေသာအရွင္သည္ မဂၤလာရွိေစသတည္း’ဟု သင္တို႔ေျပာသည့္အခ်ိန္မေရာက္မီတိုင္ေအာင္ သင္တို႔သည္ ငါ့ကိုလုံးဝျမင္ရလိမ့္မည္မဟုတ္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။
႐ွင္လုကာခရစ္ဝင္ 13 ကိုဖတ္ပါ။
နားေထာင္ပါ။ ႐ွင္လုကာခရစ္ဝင္ 13
မၽွေဝရန္
ဗားရွင္းအားလုံးႏွိုင္းယွဥ္ပါ: ႐ွင္လုကာခရစ္ဝင္ 13:1-35
အခန္းငယ္မ်ားကို သိမ္းဆည္းပါ၊ လိုင္းမဲ့ဖတ္ပါ၊ သင္ၾကားမွုအပိုင္းမ်ားကို ၾကည့္ရွုျခင္းႏွင့္ အျခားအရာမ်ား။
YouVersion သည္ မိမိအေတြ႕အၾကဳံကို စိတ္ႀကိဳက္ျပင္ဆင္ရန္ ကြတ္ကီးမ်ားကို အသုံးျပဳသည္။ ကၽြန္ုပ္တို႔၏ဝဘ္ဆိုဒ္ကိုအသုံးျပဳျခင္းျဖင့္ ကၽြန္ုပ္တို႔၏ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာမူဝါဒတြင္ေဖာ္ျပထားသည့္အတိုင္း ကၽြန္ုပ္တို႔၏ cookies အသုံးျပဳမွုကို လက္ခံပါသည္။
ပင္မစာမ်က္ႏွာ
သမၼာက်မ္းစာ
အစီအစဥ္မ်ား
ဗီဒီယိုမ်ား
သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
ကေလးမ်ားအတြက္ သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
