႐ွင္လုကာခရစ္ဝင္ 12:1-59
႐ွင္လုကာခရစ္ဝင္ 12:1-59 MSBZ
ထိုအခါ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာေသာလူထုပရိသတ္တို႔သည္ စုေဝးလာၾက၍ အခ်င္းခ်င္းပင္နင္းမိမတတ္ျဖစ္ၾက၏။ ကိုယ္ေတာ္သည္ တပည့္ေတာ္တို႔အား ဦးစြာႁမြက္ဆိုေတာ္မူသည္မွာ“ဖာရိရွဲတို႔၏တေဆးျဖစ္သည့္ သူေတာ္ေကာင္းေယာင္ေဆာင္မႈကို သတိထားၾကေလာ့။ ဖုံးအုပ္ထားသည့္အရာမ်ားတြင္ ဖြင့္ျပျခင္းမခံရမည့္အရာတစ္စုံတစ္ခုမွ်မရွိ။ ကြယ္ဝွက္ထားေသာအရာမ်ားတြင္ ေဖာ္ျပျခင္းမခံရမည့္အရာလည္း တစ္စုံတစ္ခုမွ်မရွိ။ သို႔ျဖစ္၍ ေမွာင္မိုက္၌ သင္တို႔ေျပာဆိုေသာအရာတို႔ကို အလင္း၌ၾကားၾကလိမ့္မည္။ အိမ္အတြင္းခန္းထဲ၌ နားအပါးကပ္၍ သင္တို႔ေျပာဆိုေသာအရာမ်ားကို ေလသာေဆာင္ေပၚမွ ေၾကညာၾကလိမ့္မည္။ ငါ၏မိတ္ေဆြမ်ားျဖစ္ၾကေသာသင္တို႔အား ငါဆိုမည္။ ကိုယ္ခႏၶာကိုသတ္ၿပီးသည့္ေနာက္တြင္ အျခားမည္သည့္အရာကိုမွ် ထပ္၍မျပဳႏိုင္ေသာသူတို႔ကို မေၾကာက္ၾကႏွင့္။ သင္တို႔ေၾကာက္ရမည့္သူကို သင္တို႔အား ငါေျပာျပမည္။ ကိုယ္ခႏၶာကိုသတ္ၿပီးေနာက္ ငရဲထဲသို႔ပစ္ခ်ပိုင္ခြင့္ရွိေသာသူကို ေၾကာက္ၾကေလာ့။ မွန္ေပ၏။ ထိုသူကိုေၾကာက္ၾကေလာ့ဟု သင္တို႔အား ငါဆို၏။ စာကေလးငါးေကာင္ကို အႆရိႏွစ္ျပားႏွင့္ေရာင္းသည္မဟုတ္ေလာ။ သို႔ရာတြင္ ထိုစာကေလးတစ္ေကာင္ကိုမွ် ဘုရားသခင္ေမ့ေလ်ာ့ေတာ္မမူ။ သင္တို႔ဦးေခါင္းမွဆံပင္ရွိသမွ်ကိုပင္ ေရတြက္ထားေတာ္မူ၏။ မေၾကာက္ၾကႏွင့္။ သင္တို႔သည္ စာကေလးမ်ားစြာတို႔ထက္အဖိုးထိုက္ၾက၏။ သင္တို႔အား ငါဆိုသည္ကား မည္သူမဆို လူတို႔ေရွ႕၌ ငါ့ကိုဝန္ခံလွ်င္ လူ႔သားသည္လည္း ဘုရားသခင္၏ေကာင္းကင္တမန္တို႔ေရွ႕၌ ထိုသူကို ဝန္ခံမည္။ သို႔ေသာ္ လူတို႔ေရွ႕၌ ငါ့ကိုျငင္းပယ္ေသာသူသည္ ဘုရားသခင္၏ေကာင္းကင္တမန္တို႔ေရွ႕၌ ျငင္းပယ္ျခင္းခံရလိမ့္မည္။ လူ႔သားအေပၚဆန႔္က်င္သည့္စကားကို ေျပာဆိုေသာသူအားလုံး ခြင့္လႊတ္ျခင္းခံရမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ကို ေစာ္ကားေျပာဆိုေသာသူသည္ ခြင့္လႊတ္ျခင္းခံရမည္မဟုတ္။ လူတို႔သည္ သင္တို႔ကို ဝတ္ျပဳစည္းေဝးေက်ာင္း မ်ားသို႔လည္းေကာင္း၊ အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားႏွင့္ အာဏာပိုင္မ်ားေရွ႕သို႔လည္းေကာင္း ေခၚေဆာင္သြားၾကေသာအခါ မည္သည့္အရာကို မည္ကဲ့သို႔ေခ်ပရမည္နည္း၊ သို႔မဟုတ္ မည္သည့္အရာကို ေျပာဆိုရမည္နည္းဟူ၍ မစိုးရိမ္ၾကႏွင့္။ အေၾကာင္းမူကား သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္သည္ ေျပာဆိုရမည့္အရာတို႔ကို ထိုအခ်ိန္နာရီ၌ပင္ သင္တို႔အားသြန္သင္ေပးေတာ္မူလိမ့္မည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ လူထုပရိသတ္ထဲမွ တစ္စုံတစ္ဦးက ကိုယ္ေတာ္အား “ဆရာ၊ အကြၽႏ္ုပ္ကိုအေမြခြဲေဝေပးရန္ အကြၽႏ္ုပ္၏အစ္ကိုအား အမိန႔္ရွိေတာ္မူပါ”ဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။ သို႔ေသာ္ ကိုယ္ေတာ္က“အခ်င္းလူ၊ မည္သူသည္ ငါ့ကို သင္တို႔၏တရားသူႀကီး၊သို႔မဟုတ္ ခုံလူႀကီးအျဖစ္ ခန႔္ထားသနည္း”ဟု သူ႔အားမိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထို႔ေနာက္ လူတို႔အား“ေလာဘလြန္က်ဴးျခင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးကို သတိျပဳ၍ေရွာင္ၾကဥ္ၾကေလာ့။ အေၾကာင္းမူကား လူ၏အသက္သည္ သူ၏ဥစၥာပစၥည္းႂကြယ္ဝမႈအေပၚ၌တည္သည္မဟုတ္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ တစ္ဖန္ သူတို႔အား ပုံဥပမာတစ္ခုႁမြက္ဆိုေတာ္မူသည္မွာ“သူေဌးတစ္ဦးသည္ မိမိလယ္ကြင္းမွအသီးအႏွံေကာင္းစြာထြက္သျဖင့္ ‘ငါ၏အသီးအႏွံမ်ားကိုသိုထားရန္ ေနရာမရွိ။ ငါသည္ မည္သို႔ျပဳရမည္နည္း’ဟု မိမိစိတ္ထဲ၌ေတြးေတာဆင္ျခင္ေလ၏။ ထို႔ေနာက္ သူက ‘ငါဤသို႔ျပဳမည္။ ငါ့က်ီမ်ားကိုဖ်က္၍ ပိုမိုႀကီးမားေသာက်ီမ်ားကိုေဆာက္ၿပီးလွ်င္ ငါ၏ဂ်ဳံဆန္ႏွင့္ေကာင္းေသာအရာရွိသမွ်တို႔ကို ထိုေနရာတြင္ စုသိမ္းထားမည္။ ငါ၏ဝိညာဥ္ကိုလည္း အခ်င္းဝိညာဥ္၊ ေကာင္းေသာအရာအေျမာက္အျမားတို႔ကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာအတြက္ သိုမွီးထားလ်က္ရွိၿပီ။ အနားယူေလာ့။ စားေသာက္ေပ်ာ္ေမြ႕ေလာ့ဟူ၍ ငါေျပာမည္’ဟု ဆိုေလ၏။ သို႔ေသာ္ ဘုရားသခင္သည္ ထိုသူအား ‘အခ်င္းလူမိုက္၊ ဤည၌ပင္ သင့္ဝိညာဥ္ကို သင့္ထံမွ႐ုပ္သိမ္းၾကလိမ့္မည္။ သို႔ျဖစ္လွ်င္ သင္ျပင္ဆင္ထားေသာအရာမ်ားသည္ မည္သူ႔ဥစၥာျဖစ္လိမ့္မည္နည္း’ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ မိမိအတြက္ ဥစၥာမ်ားကိုသိုမွီးထားေသာ္လည္း ဘုရားသခင္၏ေရွ႕ေတာ္၌ ႂကြယ္ဝျခင္းမရွိေသာသူသည္ ဤသူေဌးႏွင့္တူ၏”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထို႔ေနာက္ ကိုယ္ေတာ္သည္ တပည့္ေတာ္တို႔အား ႁမြက္ဆိုေတာ္မူသည္မွာ“သို႔ျဖစ္၍ သင္တို႔အား ငါဆိုမည္။ အသက္ရွင္ေရးအတြက္ မည္သည့္အရာကိုစားရမည္နည္းဟူ၍လည္းေကာင္း၊ ကိုယ္ခႏၶာအတြက္ မည္သည့္အရာကိုဝတ္ရမည္နည္းဟူ၍လည္းေကာင္း မစိုးရိမ္ၾကႏွင့္။ အေၾကာင္းမူကား အသက္သည္ အစာထက္ အေရးႀကီး၏။ ကိုယ္ခႏၶာသည္လည္း အဝတ္ထက္ အေရးႀကီး၏။ က်ီးကန္းမ်ားကိုၾကည့္ရႈဆင္ျခင္ၾကေလာ့။ ၎တို႔သည္ မ်ိဳးႀကဲျခင္းမရွိ။ ရိတ္သိမ္းျခင္းလည္းမရွိ။ သိုေလွာင္႐ုံမ်ားႏွင့္ က်ီမ်ားလည္းမရွိ။ သို႔ေသာ္ ဘုရားသခင္သည္ ၎တို႔ကိုေကြၽးေမြးေတာ္မူ၏။ သင္တို႔သည္ ငွက္တို႔ထက္ မ်ားစြာအဖိုးထိုက္ၾက၏။ သင္တို႔တြင္ မည္သူသည္ စိုးရိမ္ေသာအားျဖင့္ မိမိ၏အသက္ကို တစ္ေတာင္ခန႔္မွ် ပို၍ရွည္ေစႏိုင္သနည္း။ ထိုသို႔ ေသးငယ္ေသာအမႈကိုပင္ မတတ္ႏိုင္ၾကလွ်င္ အဘယ္ေၾကာင့္ အျခားေသာအမႈမ်ားအတြက္ စိုးရိမ္ၾကသနည္း။ ႏွင္းပန္းမ်ား မည္ကဲ့သို႔ႀကီးထြားၾကသည္ကို ဆင္ျခင္ၾကေလာ့။ ၎တို႔သည္ အလုပ္လည္းမလုပ္။ ဗိုင္းလည္းမငင္ၾကေခ်။ သို႔ေသာ္ သင္တို႔အား ငါဆိုမည္။ မိမိ၏ဘုန္းအသေရျဖင့္ျပည့္ဝလ်က္ရွိေသာ ေရွာလမုန္ပင္လွ်င္ ဤႏွင္းပန္းတစ္ပြင့္ကဲ့သို႔ မဆင္ျမန္းခဲ့ရေပ။ ယုံၾကည္ျခင္းအားနည္းေသာသူတို႔၊ ယေန႔ရွင္သန္လ်က္ရွိေသာ္လည္း မနက္ျဖန္မီးဖိုထဲသို႔ပစ္ခ်ခံရမည့္ ေတာျမက္ပင္ကိုပင္ ဘုရားသခင္သည္ ဤမွ်ေလာက္ဆင္ယင္ေပးေတာ္မူလွ်င္ သင္တို႔ကို မည္မွ်ပို၍ဆင္ယင္ေပးေတာ္မူလိမ့္မည္နည္း။ ထို႔ေၾကာင့္ သင္တို႔သည္ မည္သည့္အရာကိုစားရမည္နည္း၊ မည္သည့္အရာကိုေသာက္ရမည္နည္းဟု မရွာႀကံၾကႏွင့္။ စိုးရိမ္ပူပန္ျခင္းလည္းမရွိၾကႏွင့္။ အေၾကာင္းမူကား ဤေလာကရွိ လူမ်ိဳးျခားအေပါင္းတို႔သည္ ဤအရာမ်ားကို ႀကိဳးစားရွာေဖြတတ္ၾက၏။ သို႔ေသာ္ သင္တို႔အဖသည္ ဤအရာမ်ားကို သင္တို႔လိုအပ္ေၾကာင္း သိေတာ္မူ၏။ သို႔ျဖစ္၍ ဘုရားသခင္၏ႏိုင္ငံေတာ္ကိုရွာၾကေလာ့။ ထိုအခါ ဤအရာမ်ားကို သင္တို႔အား ထပ္ေလာင္း၍ေပးေတာ္မူလိမ့္မည္။ သိုးစုငယ္၊ မေၾကာက္ႏွင့္။ အေၾကာင္းမူကား သင္တို႔အဖသည္ သင္တို႔အား ႏိုင္ငံေတာ္ေပးရသည္ကို ႏွစ္သက္ေတာ္မူ၏။ သင္တို႔၏ဥစၥာပစၥည္းမ်ားကိုေရာင္း၍ ေပးကမ္းစြန႔္ႀကဲၾကေလာ့။ မိမိတို႔အတြက္ မေဟာင္းႏြမ္းႏိုင္ေသာ ပိုက္ဆံအိတ္မ်ားကိုျပဳလုပ္ၾက၍ သူခိုးမကပ္၊ ပိုးမႊားလည္းမဖ်က္ဆီးရာ ေကာင္းကင္ဘုံ၌ မကုန္ခန္းႏိုင္ေသာဥစၥာဘ႑ာကို သိုမွီးၾကေလာ့။ အေၾကာင္းမူကား သင္တို႔၏ဥစၥာဘ႑ာရွိေသာေနရာ၌ သင္တို႔၏စိတ္ႏွလုံးလည္းေရာက္တတ္၏။ သင္တို႔သည္ ခါးကိုစည္းလ်က္ ဆီမီးတို႔ကိုထြန္းထားၾကေလာ့။ မိမိတို႔၏သခင္သည္ မဂၤလာေဆာင္ပြဲမွျပန္လာ၍ တံခါးေခါက္ေသာအခါ သူ႔အတြက္ ခ်က္ခ်င္းတံခါးဖြင့္ေပးႏိုင္ရန္ သခင္ကိုေစာင့္ေနသူမ်ားကဲ့သို႔ျဖစ္ၾကေလာ့။ သခင္ျပန္လာေသာအခါ သတိႏွင့္ေစာင့္ေနၾကသည္ကို သခင္ေတြ႕ရေသာအေစအပါးတို႔သည္ မဂၤလာရွိၾက၏။ သင္တို႔အား ငါအမွန္ဆိုသည္ကား သခင္သည္ မိမိခါးကိုစည္းလ်က္ သူတို႔ကိုထိုင္ေစၿပီးလွ်င္ အနားသို႔လာ၍ သူတို႔ကိုလုပ္ေကြၽးျပဳစုလိမ့္မည္။ သခင္သည္ ညဥ့္နက္အခ်ိန္၌ျဖစ္ေစ၊ သန္းေခါင္ေက်ာ္အခ်ိန္၌ျဖစ္ေစ ျပန္လာ၍ ထိုသို႔ေစာင့္ေနၾကသည္ကိုေတြ႕ျမင္လွ်င္ သူတို႔သည္မဂၤလာရွိၾက၏။ အိမ္ရွင္သည္ သူခိုးလာမည့္အခ်ိန္ကိုသိထားလွ်င္ မိမိအိမ္ကို ေဖာက္ထြင္းခြင့္ျပဳမည္မဟုတ္ေၾကာင္းသိမွတ္ၾကေလာ့။ လူ႔သားသည္ သင္တို႔မထင္မွတ္ေသာအခ်ိန္၌ ႂကြလာမည္ျဖစ္၍ သင္တို႔သည္လည္း အသင့္ရွိေနၾကေလာ့”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ ေပတ႐ုက “သခင္ဘုရား၊ ဤပုံဥပမာကို အကြၽႏ္ုပ္တို႔အတြက္မိန႔္ေတာ္မူသေလာ၊ သို႔မဟုတ္ လူအေပါင္းတို႔အတြက္ပါ မိန႔္ေတာ္မူသေလာ”ဟု ေမးေလွ်ာက္၏။ သခင္ဘုရားကလည္း“မိမိအိမ္သူအိမ္သားမ်ားအား အခ်ိန္တန္ေသာအခါ အစားအစာမ်ားစီစဥ္ေပးရန္ သူတို႔အေပၚသခင္ခန႔္ထားသည့္ သစၥာႏွင့္ပညာသတိရွိေသာအေစအပါးေခါင္းေဆာင္ကား မည္သူနည္း။ မိမိသခင္ျပန္လာေသာအခါ ထိုသို႔ေဆာင္႐ြက္ေနသည္ကို သခင္ေတြ႕ရေသာအေစအပါးသည္ မဂၤလာရွိ၏။ သင္တို႔အား ငါအမွန္ဆိုသည္ကား သခင္သည္ မိမိ၏ဥစၥာပစၥည္းရွိသမွ်ကို သူ႔အားႀကီးၾကပ္ေစာင့္ေရွာက္ေစလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ ထိုအေစအပါးသည္ မိမိစိတ္ထဲ၌ ‘ငါ့သခင္ျပန္လာရန္ ၾကန႔္ၾကာေန၏’ဟု ဆိုလ်က္ အေစခံေယာက္်ားႏွင့္အေစခံမိန္းမမ်ားကို ႐ိုက္ႏွက္ကာ စားေသာက္ယစ္မူးလ်က္ေနလွ်င္ ထိုအေစအပါး၏သခင္သည္ သူေမွ်ာ္လင့္မထားေသာေန႔၊ သူမသိေသာအခ်ိန္တြင္ ေရာက္လာ၍ သူ႔ကို ျပင္းစြာျပစ္ဒဏ္ေပးကာ မယုံၾကည္သူတို႔ႏွင့္အတူ ေနရာခ်ထားလိမ့္မည္။ မိမိသခင္၏အလိုကိုသိလ်က္ပင္ ျပင္ဆင္ထားျခင္းမရွိ၊ သို႔မဟုတ္ သခင္၏အလိုအတိုင္းလုပ္ေဆာင္ျခင္းမရွိေသာ အေစအပါးသည္ မ်ားစြာ႐ိုက္ႏွက္ျခင္းခံရလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ သခင္၏အလိုကိုမသိဘဲ ႐ိုက္ႏွက္ျခင္းဒဏ္ႏွင့္ထိုက္ေသာအမႈကို ျပဳမိေသာသူသည္ အနည္းငယ္သာ ႐ိုက္ႏွက္ျခင္းခံရမည္။ မ်ားစြာရရွိထားေသာသူအားလုံးထံမွ မ်ားစြာေတာင္းဆိုလိမ့္မည္။ မ်ားစြာအပ္ႏွံထားေသာသူထံမွ ပို၍မ်ားစြာေတာင္းၾကလိမ့္မည္။ ေျမႀကီးေပၚသို႔ မီးကိုပစ္ခ်ရန္ ငါလာ၏။ မီးစြဲေလာင္ၿပီးသားျဖစ္ရန္ပင္ ငါအလြန္အလိုရွိ၏။ သို႔ေသာ္ ငါခံမည့္ဗတၱိဇံတစ္ပါးရွိ၏။ ထိုအမႈမၿပီးဆုံးမီတိုင္ေအာင္ ငါသည္ ဖိစီးမႈကို မည္မွ်ခံစားရပါမည္နည္း။ ေျမႀကီးေပၚ၌ ၿငိမ္သက္ျခင္းကိုေပးရန္ ငါလာသည္ဟု ထင္မွတ္ၾကသေလာ။ ထိုသို႔မဟုတ္ေပ။ သင္တို႔အား ငါဆိုသည္ကား ကြဲျပားေစရန္ ငါလာ၏။ အေၾကာင္းမူကား ယခုမွစ၍ လူငါးေယာက္ရွိသည့္အိမ္တစ္အိမ္တြင္ သုံးေယာက္သည္ ႏွစ္ေယာက္ကိုလည္းေကာင္း၊ ႏွစ္ေယာက္သည္ သုံးေယာက္ကိုလည္းေကာင္း ဆန႔္က်င္လ်က္ ကြဲျပားၾကလိမ့္မည္။ ဖခင္သည္ သားကိုလည္းေကာင္း၊ သားသည္ ဖခင္ကိုလည္းေကာင္း၊ မိခင္သည္ သမီးကိုလည္းေကာင္း၊ သမီးသည္ မိခင္ကိုလည္းေကာင္း၊ ေယာကၡမသည္ ေခြၽးမကိုလည္းေကာင္း၊ ေခြၽးမသည္ ေယာကၡမကိုလည္းေကာင္း ဆန႔္က်င္လ်က္ ကြဲျပားၾကလိမ့္မည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထို႔ေနာက္ ကိုယ္ေတာ္သည္ လူထုပရိသတ္တို႔အား ႁမြက္ဆိုေတာ္မူသည္မွာ“သင္တို႔သည္ အေနာက္အရပ္တြင္ မိုးတိမ္တက္လာသည္ကိုျမင္လွ်င္ မိုးသက္မုန္တိုင္းလာေနၿပီဟု ခ်က္ခ်င္းေျပာတတ္ၾက၏။ ထိုအတိုင္းလည္းျဖစ္တတ္၏။ ေတာင္ေလတိုက္လာေသာအခါ၌လည္း ပူအိုက္လိမ့္မည္ဟုေျပာတတ္ၾက၏။ ထိုအတိုင္းလည္းျဖစ္တတ္၏။ သူေတာ္ေကာင္းေယာင္ေဆာင္ေသာသူတို႔၊ သင္တို႔သည္ ေျမႀကီးႏွင့္ေကာင္းကင္တို႔၏အသြင္အျပင္ကို ပိုင္းျခား၍သိႏိုင္ၾကေသာ္လည္း ဤအခ်ိန္ကာလကို အဘယ္ေၾကာင့္ ပိုင္းျခား၍မသိႏိုင္ၾကသနည္း။ ထိုမွတစ္ပါး မွန္ကန္သည့္အရာကို အဘယ္ေၾကာင့္ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္မဆင္ျခင္မသုံးသပ္ၾကသနည္း။ သင့္ကိုတရားစြဲဆိုသူႏွင့္အတူ အႀကီးအကဲထံသို႔သြားၾကေသာအခါ လမ္း၌ သူႏွင့္ေက်ေအးေအာင္ႀကိဳးစားေလာ့။ သို႔မဟုတ္ပါက သူသည္ သင့္ကို တရားသူႀကီးထံသို႔ဆြဲေခၚသြား၍ တရားသူႀကီးသည္ သင့္ကို မင္းမႈထမ္းလက္သို႔အပ္သျဖင့္ မင္းမႈထမ္းသည္ သင့္ကို ေထာင္ထဲ၌ ထည့္ထားလိမ့္မည္။ သင့္အား ငါဆိုမည္။ ေနာက္ဆုံးလတၱာတစ္ျပားကို သင္ျပန္၍မဆပ္မခ်င္း ထိုေနရာမွ လုံးဝထြက္ရမည္မဟုတ္”ဟုမိန႔္ေတာ္မူ၏။
သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
ကေလးမ်ားအတြက္ သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
