႐ွင္လုကာခရစ္ဝင္ 11:29-54
႐ွင္လုကာခရစ္ဝင္ 11:29-54 MSBZ
လူထုပရိသတ္မ်ားစု႐ုံးလာၾကစဥ္ ကိုယ္ေတာ္က“ဤမ်ိဳးဆက္သည္ ဆိုးညစ္ေသာမ်ိဳးဆက္ျဖစ္၏။ သူတို႔သည္ နိမိတ္လကၡဏာကိုေတာင္းဆိုေသာ္လည္း ေယာန၏နိမိတ္လကၡဏာမွတစ္ပါး မည္သည့္နိမိတ္လကၡဏာကိုမွ် သူတို႔အားျပလိမ့္မည္မဟုတ္။ အေၾကာင္းမူကား ေယာနသည္ နိေနေဝၿမိဳ႕သားတို႔အတြက္ နိမိတ္လကၡဏာျဖစ္သကဲ့သို႔ လူ႔သားသည္လည္း ဤမ်ိဳးဆက္အတြက္ နိမိတ္လကၡဏာျဖစ္လိမ့္မည္။ တရားစီရင္ေတာ္မူသည့္အခါ ေတာင္အရပ္မွဘုရင္မသည္ ဤမ်ိဳးဆက္လူတို႔ႏွင့္အတူထေျမာက္လ်က္ ဤမ်ိဳးဆက္၏အျပစ္ကိုထင္ရွားေစလိမ့္မည္။ အေၾကာင္းမူကား သူသည္ ေရွာလမုန္၏ဉာဏ္ပညာစကားကိုနားေထာင္ရန္ ေျမႀကီးအစြန္အဖ်ားမွလာ၏။ ၾကည့္ရႈေလာ့။ ဤအရပ္၌ ေရွာလမုန္ထက္ႀကီးျမတ္ေသာသူရွိ၏။ တရားစီရင္ေတာ္မူသည့္အခါ နိေနေဝၿမိဳ႕သားတို႔သည္ ဤမ်ိဳးဆက္ႏွင့္အတူထေျမာက္လ်က္ ဤမ်ိဳးဆက္၏အျပစ္ကိုထင္ရွားေစၾကလိမ့္မည္။ အေၾကာင္းမူကား သူတို႔သည္ ေယာန၏ေဟာေျပာခ်က္ေၾကာင့္ ေနာင္တရၾက၏။ ၾကည့္ရႈေလာ့။ ဤအရပ္၌ ေယာနထက္ႀကီးျမတ္ေသာသူရွိ၏။ ဆီမီးကိုထြန္း၍ ကြယ္ရာ၌ထားေသာသူ၊ သို႔မဟုတ္ ေတာင္းေအာက္၌ထားေသာသူ တစ္စုံတစ္ဦးမွ်မရွိ။ ဝင္လာေသာသူတို႔သည္ အလင္းကိုျမင္ေစရန္ ဆီမီးခုံေပၚ၌သာထားတတ္ၾက၏။ သင္၏မ်က္စိသည္ ကိုယ္ခႏၶာ၏ဆီမီးျဖစ္၏။ သင္၏မ်က္စိေကာင္းေသာအခါ သင္၏ကိုယ္ခႏၶာတစ္ခုလုံးသည္လည္းေတာက္ပေနလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ မ်က္စိမေကာင္းေသာအခါ သင္၏ကိုယ္ခႏၶာသည္လည္း ေမွာင္မိုက္ေနလိမ့္မည္။ သို႔ျဖစ္၍ သင္၌ရွိေသာအလင္းသည္ အေမွာင္မျဖစ္ေစရန္ သတိျပဳေလာ့။ ထို႔ေၾကာင့္ သင္၏ကိုယ္ခႏၶာတစ္ခုလုံးသည္ ေမွာင္မိုက္သည့္အပိုင္းမရွိဘဲ ေတာက္ပေနလွ်င္ ဆီမီးအလင္းေရာင္သည္ သင့္အေပၚထြန္းလင္းေနသကဲ့သို႔ သင္၏ကိုယ္ခႏၶာတစ္ခုလုံးသည္ ေတာက္ပေနလိမ့္မည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထိုသို႔မိန႔္ေတာ္မူၿပီးေသာအခါ ဖာရိရွဲတစ္ဦးသည္ မိမိႏွင့္အတူစားေသာက္ေတာ္မူရန္ ကိုယ္ေတာ္ကိုဖိတ္ေခၚသျဖင့္ သူ၏အိမ္သို႔ဝင္၍ စားပြဲ၌ထိုင္ေတာ္မူ၏။ သို႔ေသာ္ အစာမသုံးေဆာင္မီ ဦးစြာေဆးေၾကာျခင္းျပဳေတာ္မမူသည္ကို ထိုဖာရိရွဲသည္ျမင္၍ အံ့ၾသေလ၏။ သခင္ဘုရားကလည္း“သင္တို႔ဖာရိရွဲမ်ားသည္ ခြက္ႏွင့္လင္ပန္းတို႔၏အျပင္ဘက္ကို စင္ၾကယ္ေစၾကေသာ္လည္း သင္တို႔အတြင္း၌ကား မတရားလုယူျခင္းႏွင့္ဆိုးညစ္ျခင္းတို႔ျဖင့္ ျပည့္ႏွက္လ်က္ရွိ၏။ မိုက္မဲေသာသူတို႔၊ အျပင္ဘက္ကိုဖန္ဆင္းေတာ္မူေသာအရွင္သည္ အတြင္းဘက္ကိုလည္း ဖန္ဆင္းေတာ္မူသည္မဟုတ္ေလာ။ သို႔ျဖစ္၍ အတြင္း၌ရွိေသာအရာမ်ားကို ေပးကမ္းစြန႔္ႀကဲၾကေလာ့။ သို႔ျပဳလွ်င္ အရာခပ္သိမ္းတို႔သည္ သင္တို႔အတြက္ စင္ၾကယ္ၾကလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ ဖာရိရွဲတို႔၊ သင္တို႔သည္ အမဂၤလာရွိၾက၏။ အေၾကာင္းမူကား သင္တို႔သည္ ပင္စိမ္း၊ စမုန္စပါးႏွင့္ ဟင္းသီးဟင္း႐ြက္အမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔ကို ဆယ္ဖို႔တစ္ဖို႔ေပးလႉၾကေသာ္လည္း တရားမွ်တျခင္းႏွင့္ ဘုရားသခင္အေပၚထားရွိရမည့္ခ်စ္ျခင္းတို႔ကို ခ်န္လွပ္ထားၾက၏။ ဤအရာမ်ားကို ျပဳရမည္ျဖစ္ၿပီး အထက္တြင္ဆိုေသာအရာမ်ားကိုလည္း ဥေပကၡာမျပဳရ။ ဖာရိရွဲတို႔၊ သင္တို႔သည္ အမဂၤလာရွိၾက၏။ အေၾကာင္းမူကား သင္တို႔သည္ ဝတ္ျပဳစည္းေဝးေက်ာင္း မ်ား၌ အထူးထိုင္ခုံကိုလည္းေကာင္း၊ ေဈးအရပ္၌ ႏႈတ္ဆက္ခံရျခင္းကိုလည္းေကာင္း ႏွစ္သက္ၾက၏။ သင္တို႔သည္ အမဂၤလာရွိၾက၏။ အေၾကာင္းမူကား သင္တို႔သည္ မထင္ရွားေသာ သခ်ႋဳင္းဂူမ်ားႏွင့္တူၾက၏။ လူတို႔သည္ ၎အေပၚမွာ မသိဘဲ သြားလာတတ္ၾက၏”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ က်မ္းတတ္ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးသည္ ကိုယ္ေတာ္အား “ဆရာ၊ ဤသို႔ေျပာဆိုျခင္းသည္ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ကိုလည္း ရႈတ္ခ်ရာေရာက္ပါ၏”ဟု ျပန္ေလွ်ာက္ေသာ္ ကိုယ္ေတာ္က“က်မ္းတတ္ပုဂၢိဳလ္တို႔၊ သင္တို႔သည္လည္း အမဂၤလာရွိၾက၏။ အေၾကာင္းမူကား သင္တို႔သည္ ထမ္းရခက္ေသာဝန္မ်ားကို လူတို႔အားထမ္းေစၾက၏။ သင္တို႔ကိုယ္တိုင္ကမူ ၎တို႔ကို သင္တို႔လက္ဖ်ားႏွင့္မွ်မတို႔ၾက။ သင္တို႔သည္ အမဂၤလာရွိၾက၏။ အေၾကာင္းမူကား သင္တို႔သည္ သင္တို႔ဘိုးေဘးမ်ားသတ္ခဲ့ေသာ ပေရာဖက္တို႔၏သခ်ႋဳင္းဂူမ်ားကို တည္ေဆာက္ၾက၏။ ဤသို႔ျဖင့္ သင္တို႔သည္ သင္တို႔ဘိုးေဘးမ်ားျပဳေသာအမႈတို႔ကို သေဘာတူေထာက္ခံ၍ ထိုအမႈတို႔၏သက္ေသမ်ားျဖစ္ၾက၏။ အေၾကာင္းမူကား သူတို႔သည္ ပေရာဖက္မ်ားကိုသတ္၍ သင္တို႔သည္ သခ်ႋဳင္းဂူမ်ားကိုတည္ေဆာက္ၾက၏။ သို႔ျဖစ္၍ ဘုရားသခင္၏ဉာဏ္ပညာေတာ္က ‘ပေရာဖက္မ်ားႏွင့္ တမန္ေတာ္မ်ားကို သူတို႔ထံသို႔ ငါေစလႊတ္မည္။ ထိုအခါ သူတို႔သည္ ထိုသူတို႔ထဲမွ အခ်ိဳ႕တို႔ကိုညႇဥ္းဆဲ၍ သတ္ၾကလိမ့္မည္’ဟု ႁမြက္ဆိုထား၏။ ထို႔ေၾကာင့္ အာေဗလ၏ေသြးမွစ၍ ဗိမာန္ေတာ္ႏွင့္ယဇ္ပလႅင္ၾကားတြင္ အသတ္ခံခဲ့ရသည့္ ဇာခရိ၏ေသြးတိုင္ေအာင္ ကမာၻတည္ခ်ိန္မွစ၍ သြန္းေလာင္းျခင္းခံရေသာ ပေရာဖက္အေပါင္းတို႔၏ေသြးေႂကြးကို ဤမ်ိဳးဆက္ထံမွ ေတာင္းယူလိမ့္မည္။ မွန္ေပ၏။ ဤမ်ိဳးဆက္ထံမွ ထိုေသြးေႂကြးကိုေတာင္းယူလိမ့္မည္ဟု ငါဆို၏။ က်မ္းတတ္ပုဂၢိဳလ္တို႔၊ သင္တို႔သည္ အမဂၤလာရွိၾက၏။ အေၾကာင္းမူကား သင္တို႔သည္ အသိပညာေသာ့ကိုသိမ္းယူ၍ ကိုယ္တိုင္လည္းမဝင္၊ ဝင္လိုေသာသူမ်ားကိုလည္း တားဆီးၾက၏”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထိုေနရာမွ ကိုယ္ေတာ္ထြက္ႂကြေတာ္မူေသာအခါ က်မ္းျပဳဆရာမ်ားႏွင့္ဖာရိရွဲတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္အေပၚ ႀကီးစြာရန္ၿငိဳးထားလ်က္ အေၾကာင္းအရာအမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔ကို တရစပ္ေမးျမန္းကာ ႏႈတ္ေတာ္ထြက္စကားတစ္စုံတစ္ခုျဖင့္ ကိုယ္ေတာ္ကိုအျပစ္ရွာႏိုင္ရန္ ေခ်ာင္းေျမာင္းေနၾက၏။