႐ွင္လုကာခရစ္ဝင္ 10:1-24
႐ွင္လုကာခရစ္ဝင္ 10:1-24 MSBZ
ထို႔ေနာက္ သခင္ဘုရားသည္ အျခားေသာသူ အေယာက္ခုနစ္ဆယ္တို႔ကိုခန႔္ထား၍ ႂကြေတာ္မူရန္ႀကံ႐ြယ္ထားေသာ ၿမိဳ႕႐ြာအရပ္ရပ္သို႔ မိမိေရွ႕မွႏွစ္ဦးစီ၊ ႏွစ္ဦးစီ ေစလႊတ္ေတာ္မူ၏။ ကိုယ္ေတာ္သည္ ထိုသူတို႔အား“ရိတ္သိမ္းစရာမ်ားစြာရွိေသာ္လည္း လုပ္သားသည္နည္းလွ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ရိတ္သိမ္းျခင္းအတြက္ လုပ္သားမ်ားကိုေစလႊတ္ေပးေတာ္မူရန္ ရိတ္သိမ္းျခင္း၏အရွင္ထံ ဆုေတာင္းၾကေလာ့။ သြားၾက။ ဝံပုေလြမ်ားထဲသို႔ သိုးသငယ္မ်ားကိုေစလႊတ္သကဲ့သို႔ သင္တို႔ကို ငါေစလႊတ္၏။ ပိုက္ဆံအိတ္၊ လြယ္အိတ္ႏွင့္ ဖိနပ္တို႔ကို မယူသြားၾကႏွင့္။ လမ္း၌ မည္သူ႔ကိုမွ် ႏႈတ္မဆက္ၾကႏွင့္။ မည္သည့္အိမ္သို႔မဆို သင္တို႔ဝင္ၾကေသာအခါ ‘ဤအိမ္၌ ၿငိမ္သက္ျခင္းရွိပါေစ’ဟူ၍ ဦးစြာႏႈတ္ဆက္ၾကေလာ့။ ထိုေနရာတြင္ ၿငိမ္သက္ျခင္း၏သားရွိလွ်င္ သင္တို႔၏ၿငိမ္သက္ျခင္းသည္ ထိုသူအေပၚသက္ေရာက္လိမ့္မည္။ မရွိလွ်င္မူကား ထိုၿငိမ္သက္ျခင္းသည္ သင္တို႔ထံျပန္လာလိမ့္မည္။ ထိုတစ္အိမ္တည္းမွာပင္ တည္းခို၍ သူတို႔ထံ၌ စားေသာက္ၾကေလာ့။ အေၾကာင္းမူကား အလုပ္လုပ္ေသာသူသည္ လုပ္အားခကိုရထိုက္၏။ တစ္အိမ္မွ တစ္အိမ္သို႔ မေျပာင္းၾကႏွင့္။ မည္သည့္ၿမိဳ႕သို႔မဆို သင္တို႔ဝင္၍ လူတို႔သည္ သင္တို႔ကိုလက္ခံလွ်င္ သင္တို႔ေရွ႕၌တည္ခင္းေသာအရာမ်ားကို စားၾကေလာ့။ ထိုၿမိဳ႕ရွိ နာမက်န္းျဖစ္သူမ်ားကိုက်န္းမာေစ၍ ‘ဘုရားသခင္၏ႏိုင္ငံေတာ္သည္ သင္တို႔၌ေပၚထြန္းလုနီးၿပီ’ဟု သူတို႔အား ေဟာေျပာၾကေလာ့။ မည္သည့္ၿမိဳ႕သို႔မဆို သင္တို႔ဝင္၍ လူတို႔သည္ သင္တို႔ကိုလက္မခံလွ်င္ ထိုၿမိဳ႕၏လမ္းမေပၚသို႔ ထြက္ၿပီးလွ်င္ ‘ငါတို႔ေျခတြင္ကပ္ေနသည့္ သင္တို႔ၿမိဳ႕မွ ေျမမႈန႔္ကိုပင္ ငါတို႔ခါခ်ခဲ့၏။ သို႔ေသာ္ ဘုရားသခင္၏ႏိုင္ငံေတာ္သည္ သင္တို႔၌ေပၚထြန္းလုနီးၿပီျဖစ္ေၾကာင္း သိမွတ္ၾကေလာ့’ဟု ေဟာေျပာၾကေလာ့။ သင္တို႔အား ငါဆိုမည္။ ထိုေန႔၌ ေသာဒုံၿမိဳ႕သည္ ထိုၿမိဳ႕ထက္ ခံသာလိမ့္မည္။ ေခါရာဇိန္ၿမိဳ႕၊ သင္သည္ အမဂၤလာရွိ၏။ ဗက္ဇဲဒၿမိဳ႕၊ သင္သည္ အမဂၤလာရွိ၏။ အေၾကာင္းမူကား သင္တို႔၌ျပဳခဲ့ေသာတန္ခိုးလကၡဏာမ်ားကို တိုင္ရာၿမိဳ႕ႏွင့္ဆီဒုန္ၿမိဳ႕တို႔၌ျပဳခဲ့လွ်င္ သူတို႔သည္ ေရွးယခင္ကပင္ ေလွ်ာ္ေတအဝတ္ကိုဝတ္လ်က္ ျပာထဲ၌ထိုင္ကာ ေနာင္တရခဲ့ၾကေပလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ တရားစီရင္ေတာ္မူေသာအခါ တိုင္ရာၿမိဳ႕ႏွင့္ဆီဒုန္ၿမိဳ႕တို႔သည္ သင္တို႔ထက္ ခံသာၾကလိမ့္မည္။ ကေပရေနာင္ၿမိဳ႕၊ သင္သည္ ေကာင္းကင္အထိ ခ်ီးေျမႇာက္ျခင္းကိုခံရပါမည္ေလာ။ သင္သည္ မရဏာႏိုင္ငံတိုင္ေအာင္ က်ဆင္းရလိမ့္မည္။ သင္တို႔စကားကိုနားေထာင္ေသာသူသည္ ငါ့စကားကိုနားေထာင္၏။ သင္တို႔ကိုျငင္းပယ္ေသာသူသည္ ငါ့ကိုျငင္းပယ္၏။ ငါ့ကိုျငင္းပယ္ေသာသူသည္ ငါ့အားေစလႊတ္ေတာ္မူေသာအရွင္ကိုျငင္းပယ္၏”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထို႔ေနာက္ ထိုအေယာက္ခုနစ္ဆယ္တို႔သည္ ဝမ္းေျမာက္စြာျပန္လာ၍ “သခင္၊ ကိုယ္ေတာ္၏နာမေတာ္၌ နတ္ဆိုးတို႔ပင္ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ကိုနာခံၾကပါ၏”ဟု ေလွ်ာက္ၾက၏။ ကိုယ္ေတာ္ကလည္း“စာတန္သည္ လွ်ပ္စီးလက္သကဲ့သို႔ မိုးေကာင္းကင္မွက်သည္ကို ငါျမင္ရ၏။ ငါသည္ သင္တို႔အား ေႁမြမ်ားႏွင့္ကင္းၿမီးေကာက္မ်ားကိုနင္းေခ်၍ ရန္သူ၏တန္ခိုးအလုံးစုံတို႔ကိုႏိုင္ရေသာအခြင့္အာဏာကို ေပးအပ္ထားၿပီျဖစ္၍ မည္သည့္အရာကမွ် သင္တို႔ကို အနာတရျဖစ္ေစမည္မဟုတ္။ သို႔ေသာ္ နတ္ဆိုးတို႔သည္ သင္တို႔ကိုနာခံၾကသည့္အတြက္ ဝမ္းေျမာက္ျခင္းမရွိၾကႏွင့္။ သင္တို႔၏နာမည္မ်ားကို ေကာင္းကင္၌ေရးမွတ္ထားသည့္အတြက္ ဝမ္းေျမာက္ၾကေလာ့”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ကိုယ္ေတာ္သည္ သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္အားျဖင့္အလြန္ဝမ္းေျမာက္၍“ေကာင္းကင္ႏွင့္ေျမႀကီး၏အရွင္သခင္ျဖစ္ေတာ္မူေသာအဖ၊ ကိုယ္ေတာ္သည္ ပညာရွိမ်ားႏွင့္ ဉာဏ္ထက္ျမက္ေသာသူမ်ားအား ဤအရာတို႔ကိုဝွက္ထားလ်က္ ကေလးသူငယ္မ်ားအား ဖြင့္ျပေတာ္မူေသာေၾကာင့္ ကိုယ္ေတာ္ကိုခ်ီးမြမ္းပါ၏။ မွန္ပါ၏အဖ၊ ဤသည္ကား ေရွ႕ေတာ္၌ ႏွစ္သက္ေတာ္မူေသာအရာျဖစ္ပါ၏။ ငါ၏ခမည္းေတာ္သည္ အရာခပ္သိမ္းတို႔ကို ငါ့အားအပ္ႏွင္းေတာ္မူၿပီ။ သားေတာ္သည္ မည္သူျဖစ္ေၾကာင္းကို ခမည္းေတာ္မွတစ္ပါး မည္သူမွ်မသိ။ ခမည္းေတာ္သည္ မည္သူျဖစ္ေၾကာင္းကိုလည္း သားေတာ္ႏွင့္ သားေတာ္ကဖြင့္ျပလိုေသာသူတို႔မွတစ္ပါး မည္သူမွ်မသိ”ဟု ႁမြက္ဆိုေတာ္မူ၏။ ထို႔ေနာက္ တပည့္ေတာ္တို႔ဘက္သို႔လွည့္၍“သင္တို႔ျမင္ေနရသည့္အရာမ်ားကို ျမင္ရေသာမ်က္စိတို႔သည္ မဂၤလာရွိၾက၏။ သင္တို႔အား ငါဆိုသည္ကား မ်ားစြာေသာပေရာဖက္တို႔ႏွင့္ ရွင္ဘုရင္တို႔သည္ သင္တို႔ျမင္ေနရေသာအရာတို႔ကိုျမင္ရရန္ အလိုရွိေသာ္လည္း မျမင္ခဲ့ရၾကေပ။ သင္တို႔ၾကားေနရေသာအရာတို႔ကိုၾကားရရန္ အလိုရွိေသာ္လည္း မၾကားခဲ့ရၾကေပ”ဟု သူတို႔ကိုသာ သီးျခားမိန႔္ေတာ္မူ၏။
သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
ကေလးမ်ားအတြက္ သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
