ေယရမိျမည္တမ္းစကား 3:17-24

ငါ့​စိတ္ဝိညာဥ္​သည္ ၿငိမ္သက္​ျခင္း​ကင္း​လ်က္ ေကာင္းစား​ျခင္း​ကို​လည္း ေမ့ေလ်ာ့​ေလ​ၿပီ​။ သို႔ျဖစ္၍ “​ငါ့​ခြန္အား ကုန္ခန္း​ၿပီ​။ ထာဝရဘုရား​ထံ​ေတာ္​မွ ငါ့​ေမွ်ာ္လင့္​ျခင္း ကုန္ဆုံး​ၿပီ​”​ဟု ငါ​ဆို​ရ​၏​။ အကြၽႏ္ုပ္​ခံရ​ေသာ​ဖိစီးႏွိပ္စက္မႈ​၊ ဆင္းရဲဒုကၡ​တို႔​ကို သတိရ​ေတာ္မူ​ပါ​။ အကြၽႏ္ုပ္​ေသာက္​ရ​ေသာ ေဒါနရည္​၊ အဆိပ္ရည္​တို႔​ကို​လည္း သတိရ​ေတာ္မူ​ပါ​။ ထို​အရာ​တို႔​ကို အၿမဲတမ္း​အမွတ္ရ​လ်က္ ငါ့​စိတ္ဝိညာဥ္​သည္ ညႇိဳးငယ္​ရ​ပါ​ၿပီ​။ သို႔ေသာ္ ျပန္​၍​ဆင္ျခင္​ၾကည့္​ေသာအခါ ငါ​၌ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္​ရွိ​လာ​ပါ​ၿပီ​။ ထာဝရဘုရား​၏​ေမတၱာက႐ုဏာ​ေတာ္​ေၾကာင့္ ငါ​တို႔​သည္ ပ်က္စီး​ျခင္း​သို႔​မ​ေရာက္​ပါ​။ ကိုယ္ေတာ္​၏​သနားစုံမက္​ျခင္း​သည္​လည္း အဆုံး​မ​ရွိ​ပါ​။ နံနက္တိုင္း က႐ုဏာ​ေတာ္​အသစ္​ကို ခံစား​ရ​ပါ​၏​။ သစၥာ​ေတာ္​သည္ ႀကီးျမတ္​ေတာ္မူ​ပါ​၏​။ “​ထာဝရဘုရား​သည္ ငါ​၏​ေဝစု​ျဖစ္​ေတာ္မူ​၏​”​ဟု ငါ့​စိတ္​ထဲ၌​ဆို​လ်က္ ကိုယ္ေတာ္​ကို ေမွ်ာ္လင့္ကိုးစား​ပါ​မည္​။