ေယာနဝတၳဳ 4:1-11
ေယာနဝတၳဳ 4:1-11 MSBZ
ေယာနသည္ ထိုအမႈအရာကို အလြန္ပင္ဘဝင္မက်ႏိုင္ေအာင္ျဖစ္လ်က္ အမ်က္ထြက္ၿပီး ထာဝရဘုရားထံ “အို ထာဝရဘုရား၊ အကြၽႏ္ုပ္၏ေနရင္းျပည္၌ရွိစဥ္က ဤသို႔ျဖစ္မည္ဟု အကြၽႏ္ုပ္ေျပာခဲ့သည္မဟုတ္ပါေလာ။ ထို႔ေၾကာင့္ ကြၽႏ္ုပ္လည္း တာရႈျပည္သို႔ အျမန္ထြက္ေျပးခဲ့ပါ၏။ စင္စစ္ ကိုယ္ေတာ္သည္ ေက်းဇူးျပဳေသာသေဘာ၊ သနားစုံမက္ေသာသေဘာ၊ စိတ္ရွည္ေသာသေဘာ၊ ေမတၱာက႐ုဏာႂကြယ္ဝေသာသေဘာ ရွိေတာ္မူ၍ ေဘးဆိုးက်ေရာက္ေစမည့္အမႈမွ စိတ္ေတာ္ေျပာင္းလဲေတာ္မူေၾကာင္းကို အကြၽႏ္ုပ္သိပါ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ အို ထာဝရဘုရား၊ အကြၽႏ္ုပ္၏အသက္ကို ယခုပင္ႏုတ္ယူေတာ္မူပါ။ အကြၽႏ္ုပ္ အသက္ရွင္သည္ထက္ ေသသည္က သာ၍ေကာင္းပါ၏”ဟု ဆုေတာင္းေလ၏။ ထာဝရဘုရားကလည္း သူ႔အား “သင္အမ်က္ထြက္သင့္သေလာ”ဟု ေမးေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ ေယာနသည္ ၿမိဳ႕ျပင္သို႔ထြက္သြား၍ ၿမိဳ႕အေရွ႕ဘက္တြင္ ထိုင္ေန၏။ ထိုေနရာတြင္ ယာယီတဲထိုး၍ ၿမိဳ႕ထဲတြင္ မည္သို႔ျဖစ္ပ်က္မည္ကို သိႏိုင္ရန္ တဲရိပ္ေအာက္တြင္ ထိုင္ၾကည့္ေန၏။ ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရားသည္ ထိုေနရာတြင္ ေယာနေခါင္းေပၚအရိပ္ရရန္ ၾကက္ဆူပင္တစ္ပင္ကိုေပါက္ေစျခင္းျဖင့္ စိတ္ဒုကၡျဖစ္ျခင္းမွ သက္သာေစ၏။ ေယာနသည္ ထိုၾကက္ဆူပင္ေၾကာင့္ ဝမ္းသာအားရ ျဖစ္ေလ၏။ သို႔ေသာ္ ေနာက္တစ္ေန႔အ႐ုဏ္တက္ခ်ိန္တြင္ ဘုရားသခင္သည္ ထိုၾကက္ဆူပင္အေပၚ ပိုးေကာင္က်ေစ၍ ဖ်က္ဆီးသျဖင့္ အပင္မွာေျခာက္ေသြ႕သြားေလ၏။ ေနထြက္လာေသာအခါ ဘုရားသခင္သည္ အလြန္ပူျပင္းေသာအေရွ႕ေလကို တိုက္ခတ္ေစ၍ ေယာနေခါင္းေပၚသို႔ ေနပူရွိန္က်သျဖင့္ သူသည္ ေမာပန္းၿပီး ေသခ်င္စိတ္ေပါက္ေလ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ သူက “အကြၽႏ္ုပ္အသက္ရွင္သည္ထက္ ေသသည္က သာ၍ေကာင္းပါ၏”ဟု ဆိုေလ၏။ ထိုအခါ ဘုရားသခင္က ေယာနအား “ၾကက္ဆူပင္ေၾကာင့္ သင္အမ်က္ထြက္သင့္သေလာ”ဟု ေမးေတာ္မူလွ်င္ ေယာနက “ေသလုမတတ္ အမ်က္ထြက္သင့္ပါ၏”ဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။ ထာဝရဘုရားကလည္း “သင္ မစိုက္ပ်ိဳး၊ မျပဳစုရဘဲ ညတြင္းခ်င္းေပါက္၍ ညတြင္းခ်င္းေသသြားေသာ ၾကက္ဆူပင္ကို သင္ႏွေျမာလွ်င္ ငါသည္ တိရစာၦန္အမ်ားအျပားကို မဆိုထားႏွင့္၊ မိမိလက္ဝဲလက္ယာကိုပင္ ခြဲျခားမသိႏိုင္ေသာလူတစ္သိန္းႏွစ္ေသာင္းေက်ာ္ရွိေသာနိေနေဝၿမိဳ႕ႀကီးကို ႏွေျမာသင့္သည္မဟုတ္ေလာ”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။
သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
ကေလးမ်ားအတြက္ သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
