ေယာဘဝတၳဳ 26:7-14

ေျမာက္​မ်က္ႏွာ​လဟာျပင္​ကို ျပန႔္ကား​ေစ​ၿပီး ကမာၻေျမ​ကို လဟာျပင္​တြင္ ခ်ိတ္ဆြဲ​ထား​ေတာ္မူ​၏​။ ေရ​ကို တိမ္ထု​ႏွင့္ ရစ္ပတ္​ထား​ေတာ္မူ​သျဖင့္ ေရ​သည္ တိမ္ထု​ကို မ​ထိုးေဖာက္​ႏိုင္​။ ပလႅင္​ေတာ္​ကို မိုးတိမ္​ျဖင့္ ျဖန႔္မိုး​ကာ​ထား​ေတာ္မူ​၏​။ အလင္း​ႏွင့္​အေမွာင္​ဆုံရာ​ေရ​မ်က္ႏွာျပင္​တြင္ စက္ဝိုင္း​ႏွင့္​မွတ္​ေတာ္မူ​၏​။ ကိုယ္ေတာ္​ဆုံးမ​ေတာ္မူ​လွ်င္ ေကာင္းကင္​တိုင္​တို႔ အံ့အားသင့္​လ်က္ တုန္လႈပ္​ၾက​ေလ​၏​။ တန္ခိုး​ေတာ္​ျဖင့္ ပင္လယ္ေရ​ကို ၿငိမ္သက္​ေစ​ေတာ္မူ​၏​။ ဉာဏ္​ေတာ္​အားျဖင့္ ရာဟပ္​ကို ေခ်မႈန္း​ေတာ္မူ​၏​။ ထြက္သက္ေလ​တစ္​ခ်က္​ေၾကာင့္ ေကာင္းကင္​သည္ ၾကည္လင္​သြား​၏​။ ေျပး​ေန​ေသာ​ေႁမြ​ကို လက္​ေတာ္​ျဖင့္ ထိုးေဖာက္​ေတာ္မူ​၏​။ ဤ​အရာ​တို႔​သည္ ဘုရား​ျပဳ​ေတာ္မူ​ေသာ​အမႈ​တို႔​တြင္ အရိပ္အႁမြက္​မွ်သာ ျဖစ္​၏​။ အသံ​ေတာ္​ကို သဲ့သဲ့ေလး​သာ ၾကား​ေန​ရ​ျခင္း​ျဖစ္​၏​။ တန္ခိုး​ေတာ္​ထစ္ခ်ဳန္းသံ​ကို မည္သူ​နားလည္​ႏိုင္​မည္နည္း​”​ဟု ဆို​ေလ​၏​။