႐ွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ 4:31-54
႐ွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ 4:31-54 MSBZ
ထိုအခ်ိန္အေတာအတြင္း၌ တပည့္ေတာ္တို႔က “ရဗၺိ၊ သုံးေဆာင္ေတာ္မူပါ”ဟု ကိုယ္ေတာ္အားပန္ၾကားၾက၏။ သို႔ေသာ္ ကိုယ္ေတာ္က“ငါ၌ သင္တို႔မသိေသာစားစရာရွိ၏”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ တပည့္ေတာ္တို႔က “တစ္စုံတစ္ေယာက္သည္ ကိုယ္ေတာ္အား စားစရာကိုယူလာေပးၿပီေလာ”ဟု အခ်င္းခ်င္းေျပာဆိုၾက၏။ ေယရႈကလည္း“ငါ့ကိုေစလႊတ္ေတာ္မူေသာသူ၏အလိုေတာ္ကို ေဆာင္႐ြက္၍ သူ၏အမႈေတာ္ကိုၿပီးေျမာက္ေစျခင္းသည္ ငါ၏အစားအစာျဖစ္၏။ သင္တို႔က ‘ရိတ္သိမ္းခ်ိန္ေရာက္ရန္ ေလးလလိုေသး၏’ဟု ဆိုၾကသည္မဟုတ္ေလာ။ ငါဆိုသည္ကား လယ္ျပင္တို႔ကို ေမွ်ာ္ၾကည့္ၾကေလာ့။ ရိတ္သိမ္းရန္အသင့္ရွိလ်က္ ဝင္းမွည့္ေနၿပီ။ မ်ိဳးႀကဲေသာသူႏွင့္ရိတ္သိမ္းေသာသူသည္ အတူတကြဝမ္းေျမာက္ၾကမည့္အေၾကာင္း ရိတ္သိမ္းေသာသူသည္ ဆုလာဘ္ကိုရရွိလ်က္ ထာဝရအသက္အတြက္ အသီးအႏွံကိုစုသိမ္းႏွင့္ၿပီ။ ထို႔ေၾကာင့္ ‘တစ္ဦးက မ်ိဳးႀကဲလ်က္ အျခားတစ္ဦးက ရိတ္သိမ္း၏’ဟူေသာဆို႐ိုးစကားသည္ ဤေနရာ၌ မွန္ကန္၏။ သင္တို႔လုပ္အားမစိုက္ခဲ့ေသာအရာကို ရိတ္သိမ္းရန္ သင္တို႔အား ငါေစလႊတ္၏။ အျခားေသာသူတို႔သည္ လုပ္အားစိုက္ခဲ့၍ သင္တို႔သည္ ထိုသူတို႔၏အားစိုက္မႈရလဒ္၌ ပါဝင္ရၾက၏”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ “ကြၽန္မျပဳခဲ့သမွ်ေသာအရာတို႔ကို ထိုသူထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုခဲ့သည္”ဟု သက္ေသခံေသာရွမာရိအမ်ိဳးသမီး၏စကားေၾကာင့္ ထိုၿမိဳ႕မွရွမာရိနယ္သားမ်ားစြာတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ကိုယုံၾကည္ၾက၏။ သို႔ျဖစ္၍ ရွမာရိနယ္သားတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ထံသို႔ေရာက္လာၾကေသာအခါ မိမိတို႔ထံ၌ တည္းခိုေတာ္မူရန္ ကိုယ္ေတာ္အားေတာင္းပန္ၾကသျဖင့္ ကိုယ္ေတာ္သည္ ထိုအရပ္တြင္ ႏွစ္ရက္တည္းခိုေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ ပို၍မ်ားစြာေသာသူတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္၏စကားေတာ္ေၾကာင့္ ယုံၾကည္ၾက၏။ သူတို႔က ထိုအမ်ိဳးသမီးအား “ယခု ငါတို႔ယုံၾကည္ၾကသည္မွာ သင္ေျပာဆိုေသာစကားေၾကာင့္မဟုတ္ေတာ့ပါ။ ငါတို႔ကိုယ္တိုင္ၾကားနာရသျဖင့္ ဤသူသည္ ေလာက၏ကယ္တင္ရွင္အစစ္အမွန္ျဖစ္ေၾကာင္းကို သိၾကၿပီ”ဟု ဆိုၾက၏။ ႏွစ္ရက္လြန္ေသာ္ ကိုယ္ေတာ္သည္ ထိုအရပ္မွထြက္ခြာ၍ ဂါလိလဲနယ္သို႔ႂကြေတာ္မူ၏။ ပေရာဖက္သည္ မိမိ၏ေနရင္းၿမိဳ႕၌ ဂုဏ္သေရမရွိေၾကာင္း ေယရႈကိုယ္တိုင္သက္ေသခံေတာ္မူ၏။ ဂါလိလဲနယ္သို႔ေရာက္ေတာ္မူေသာအခါ ဂါလိလဲနယ္သားတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ကိုႀကိဳဆိုလက္ခံၾက၏။ အေၾကာင္းမူကား သူတို႔သည္လည္း ပြဲေတာ္သို႔သြားေရာက္ခဲ့၍ ပြဲေတာ္ကာလအတြင္း ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕၌ ကိုယ္ေတာ္ျပဳေတာ္မူေသာအမႈအရာအားလုံးတို႔ကို ျမင္ခဲ့ၾက၏။ ထို႔ေနာက္ ေယရႈသည္ ေရကိုစပ်စ္ဝိုင္ျဖစ္ေစခဲ့ရာ ဂါလိလဲနယ္၊ ကာနၿမိဳ႕သို႔ တစ္ဖန္ႂကြေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ၌ ကေပရေနာင္ၿမိဳ႕တြင္ မႉးမတ္တစ္ဦးရွိ၍ သူ႔သားသည္ နာမက်န္းျဖစ္ေန၏။ ယုဒနယ္မွ ဂါလိလဲနယ္သို႔ ေယရႈႂကြလာေတာ္မူေၾကာင္းကို ထိုမႉးမတ္သည္ၾကားေသာအခါ သူ၏သား ေသအံ့ဆဲဆဲျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကိုယ္ေတာ္ထံသို႔သြားၿပီးလွ်င္ ႂကြလာ၍ သား၏အနာေရာဂါကို ေပ်ာက္ကင္းေစေတာ္မူပါရန္ ေတာင္းပန္ေလ၏။ ေယရႈကလည္း“သင္တို႔သည္ နိမိတ္လကၡဏာႏွင့္အံ့ဩဖြယ္ရာမ်ားကို မျမင္ရလွ်င္ မည္သည့္အခါမွ် ယုံၾကည္ၾကမည္မဟုတ္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထိုမႉးမတ္က “သခင္ဘုရား၊ အကြၽႏ္ုပ္၏သားမေသမီ ႂကြလာေတာ္မူပါ”ဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။ ေယရႈကလည္း“သြားေလာ့။ သင္၏သား အသက္ခ်မ္းသာရာရၿပီ”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထိုမႉးမတ္သည္ မိမိအား ေယရႈမိန႔္ေတာ္မူေသာစကားကိုယုံၾကည္၍ ျပန္သြားေလ၏။ အျပန္လမ္းတြင္ သူ၏အေစအပါးတို႔သည္ သူ႔ကိုဆီးႀကိဳလ်က္ သူ႔သားအသက္ခ်မ္းသာရာရၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာၾကားၾက၏။ ထိုအခါ သူသည္ မိမိ၏သား သက္သာသြားသည့္အခ်ိန္ကို အေစခံတို႔အားေမးျမန္းလွ်င္ သူတို႔က “မေန႔မြန္းလြဲတစ္နာရီတြင္ အဖ်ားေပ်ာက္သြားပါသည္”ဟု ေလွ်ာက္ၾက၏။ ထိုအခ်ိန္သည္“သင္၏သား အသက္ခ်မ္းသာရာရၿပီ”ဟု ေယရႈမိန႔္ေတာ္မူေသာအခ်ိန္ျဖစ္ေၾကာင္းကို ဖခင္သိသျဖင့္ သူကိုယ္တိုင္မွစ၍ သူ၏အိမ္သူအိမ္သားအေပါင္းတို႔သည္ ယုံၾကည္ၾက၏။ ဤသည္ကား ယုဒနယ္မွ ဂါလိလဲနယ္ထဲသို႔ ေယရႈႂကြလာေတာ္မူၿပီးေနာက္ ထပ္မံ၍ျပဳေတာ္မူေသာ ဒုတိယနိမိတ္လကၡဏာျဖစ္၏။
သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
ကေလးမ်ားအတြက္ သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
