႐ွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ 18:1-40
႐ွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ 18:1-40 MSBZ
ေယရႈသည္ ထိုသို႔ႁမြက္ဆိုေတာ္မူၿပီးေနာက္ တပည့္ေတာ္တို႔ႏွင့္အတူ ေကျဒဳန္ေခ်ာင္းတစ္ဖက္သို႔ ထြက္သြားေတာ္မူ၏။ ထိုအရပ္၌ ဥယ်ာဥ္တစ္ခုရွိ၍ ကိုယ္ေတာ္သည္ တပည့္ေတာ္တို႔ႏွင့္အတူ ထိုဥယ်ာဥ္ထဲသို႔ဝင္ေတာ္မူ၏။ ေယရႈသည္ ထိုအရပ္တြင္ တပည့္ေတာ္တို႔ႏွင့္ မၾကာခဏစုေဝးေလ့ရွိေသာေၾကာင့္ ကိုယ္ေတာ္ကိုအပ္ႏွံမည့္သူ ယုဒသည္လည္း ထိုအရပ္ကိုသိထား၏။ သို႔ျဖစ္၍ ယုဒသည္ တပ္ဖြဲ႕တစ္ဖြဲ႕ကိုလည္းေကာင္း၊ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အႀကီးအကဲမ်ားႏွင့္ဖာရိရွဲမ်ားက ေစလႊတ္လိုက္ေသာအေစာင့္တပ္သားတို႔ကိုလည္းေကာင္း ေခၚေဆာင္၍ ထိုအရပ္သို႔ေရာက္လာ၏။ ထိုသူတို႔သည္ မီးအိမ္၊ မီးရႉးႏွင့္ လက္နက္မ်ားကိုကိုင္ေဆာင္ထားၾက၏။ ေယရႈသည္ မိမိ၌ျဖစ္လာမည့္အရာအလုံးစုံတို႔ကို သိႏွင့္ေတာ္မူေသာေၾကာင့္ ထြက္လာ၍“မည္သူ႔ကိုရွာၾကသနည္း”ဟု ေမးေတာ္မူလွ်င္ သူတို႔က “နာဇရက္ၿမိဳ႕သားေယရႈကိုရွာသည္”ဟု ျပန္ေျပာၾက၏။ ကိုယ္ေတာ္ကလည္း“ငါျဖစ္သည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ကိုယ္ေတာ္ကိုအပ္ႏွံသူ ယုဒသည္လည္း ထိုသူတို႔ႏွင့္အတူရပ္လ်က္ေန၏။ ထိုသို႔ ကိုယ္ေတာ္က“ငါျဖစ္သည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူေသာအခါ သူတို႔သည္ ေနာက္သို႔ဆုတ္၍ ေျမေပၚ၌လဲက်ၾက၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ကိုယ္ေတာ္သည္ ေနာက္တစ္ဖန္ သူတို႔အား“မည္သူ႔ကိုရွာၾကသနည္း”ဟု ေမးေတာ္မူလွ်င္ သူတို႔က “နာဇရက္ၿမိဳ႕သားေယရႈကိုရွာသည္”ဟု ဆိုၾက၏။ ေယရႈကလည္း“ငါျဖစ္သည္ဟု သင္တို႔အား ငါေျပာခဲ့ၿပီ။ သို႔ျဖစ္၍ သင္တို႔သည္ ငါ့ကိုရွာၾကလွ်င္ ဤသူတို႔သြားပါေလေစ”ဟု ျပန္၍မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထိုသို႔မိန႔္ေတာ္မူသည္မွာ“အကြၽႏ္ုပ္ထံ ကိုယ္ေတာ္ေပးအပ္ေတာ္မူေသာသူတို႔တြင္ မည္သူမွ် အကြၽႏ္ုပ္မဆုံးရႈံးခဲ့ပါ”ဟု ကိုယ္ေတာ္ႁမြက္ဆိုခဲ့ေသာစကား ျပည့္စုံေစရန္ျဖစ္၏။ ထိုစဥ္တြင္ ရွိမုန္ေပတ႐ုသည္ ပါလာေသာဓားကိုဆြဲထုတ္၍ ယဇ္ပုေရာဟိတ္မင္း၏အေစအပါးတစ္ဦးကိုခုတ္သျဖင့္ ယာဘက္နား႐ြက္ျပတ္သြားေလ၏။ ထိုအေစအပါး၏အမည္ကား မာလခုျဖစ္၏။ ေယရႈကလည္း“ဓားကို ဓားအိမ္ထဲသို႔ျပန္သြင္းေလာ့။ ငါ့အား ခမည္းေတာ္ေပးေတာ္မူေသာခြက္ကို ငါမေသာက္ဘဲေနရမည္ေလာ”ဟု ေပတ႐ုအား မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ တပ္ဖြဲ႕တစ္ဖြဲ႕၊ တပ္မႉးႀကီးႏွင့္ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးအေစာင့္တပ္သားတို႔သည္ ေယရႈကိုဖမ္းဆီး၍ ခ်ည္ေႏွာင္ၾကကာ အႏၷတ္ထံသို႔ ဦးစြာေခၚေဆာင္သြားၾက၏။ အေၾကာင္းမူကား အႏၷတ္သည္ ထိုႏွစ္တြင္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္မင္းျဖစ္ေသာ ကယာဖ၏ေယာကၡမျဖစ္၏။ ထိုကယာဖသည္ “လူတစ္ဦးက လူထုကိုယ္စားအေသခံျခင္းသည္ ပို၍ေကာင္း၏”ဟု ဂ်ဴးလူမ်ိဳးတို႔အား အႀကံေပးခဲ့သူျဖစ္၏။ ရွိမုန္ေပတ႐ုႏွင့္ အျခားတပည့္ေတာ္တစ္ပါးသည္ ေယရႈေနာက္ေတာ္သို႔ လိုက္သြားၾက၏။ ထိုတပည့္ေတာ္သည္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္မင္း၏အသိျဖစ္၍ ေယရႈႏွင့္အတူ ယဇ္ပုေရာဟိတ္မင္း၏ၿခံဝင္းထဲသို႔ ဝင္ေလ၏။ ေပတ႐ုမူကား ၿခံတံခါးအျပင္ဘက္၌ ရပ္ေန၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္မင္း၏အသိျဖစ္ေသာ ထိုတပည့္ေတာ္သည္ထြက္လာ၍ တံခါးေစာင့္မိန္းမအားေျပာၿပီးလွ်င္ ေပတ႐ုကို အထဲသို႔ေခၚသြားေလ၏။ ထိုအခါ တံခါးေစာင့္ျဖစ္ေသာ ထိုအေစခံမိန္းမက ေပတ႐ုအား “သင္သည္လည္း ထိုသူ၏တပည့္တစ္ဦးျဖစ္သည္မဟုတ္ေလာ”ဟု ဆိုလွ်င္ ေပတ႐ုက “မဟုတ္ပါ”ဟု ဆိုေလ၏။ ထိုကာလသည္ခ်မ္းေအးေသာေၾကာင့္ အေစအပါးတို႔ႏွင့္ အေစာင့္တပ္သားတို႔သည္ မီးခဲဖိုၿပီး ရပ္လ်က္မီးလႈံေနၾက၏။ ေပတ႐ုသည္လည္း သူတို႔ႏွင့္အတူရပ္၍ မီးလႈံေန၏။ ထိုစဥ္တြင္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္မင္းသည္ ေယရႈအား တပည့္ေတာ္တို႔ႏွင့္ပတ္သက္၍လည္းေကာင္း၊ သူ၏သြန္သင္ခ်က္ႏွင့္ပတ္သက္၍လည္းေကာင္း ေမးျမန္း၏။ ေယရႈကလည္း“ငါသည္ ေလာက၌ ထင္ရွားစြာေဟာေျပာခဲ့၏။ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးအေပါင္းတို႔စုေဝးရာ ဝတ္ျပဳစည္းေဝးေက်ာင္းႏွင့္ ဗိမာန္ေတာ္၌ အစဥ္အၿမဲသြန္သင္ခဲ့၏။ မည္သည့္အရာကိုမွ် လွ်ိဳ႕ဝွက္စြာမေဟာေျပာခဲ့ေပ။ သင္သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ ငါ့ကိုေမးျမန္းသနည္း။ လူတို႔အား မည္သို႔ ငါေဟာေျပာခဲ့သည္ကို ၾကားနာေသာသူတို႔ထံ ေမးျမန္းေလာ့။ ငါေျပာဆိုခဲ့ေသာအရာမ်ားကို ထိုသူတို႔သိၾက၏”ဟု ျပန္၍မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထိုသို႔မိန႔္ေတာ္မူေသာအခါ အနီး၌ရပ္ေနေသာ အေစာင့္တပ္သားတစ္ဦးက “ယဇ္ပုေရာဟိတ္မင္းကို ဤသို႔ျပန္ေျပာရသေလာ”ဟု ဆိုလ်က္ ေယရႈကို႐ိုက္ပုတ္ေလ၏။ ေယရႈကလည္း“ငါေျပာေသာအရာမမွန္လွ်င္ မမွန္သည့္အေၾကာင္းကို ေထာက္ျပေလာ့။ မွန္သည္ဆိုလွ်င္ အဘယ္ေၾကာင့္ ငါ့ကို႐ိုက္သနည္း”ဟု ထိုသူအား မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထို႔ေနာက္ အႏၷတ္သည္ ကိုယ္ေတာ္ကိုခ်ည္ေႏွာင္ထားသည့္အတိုင္း ယဇ္ပုေရာဟိတ္မင္းကယာဖထံသို႔ ပို႔လိုက္၏။ ရွိမုန္ေပတ႐ုမူကား ရပ္လ်က္မီးလႈံေနဆဲျဖစ္၏။ ထိုအခါ လူတို႔က “သင္သည္လည္း ထိုသူ၏တပည့္မ်ားထဲမွတစ္ဦးျဖစ္သည္မဟုတ္ေလာ”ဟု ေမးၾကလွ်င္ ေပတ႐ုက “မဟုတ္ပါ”ဟု ျငင္းဆိုေလ၏။ ယဇ္ပုေရာဟိတ္မင္း၏အေစအပါးတစ္ဦးျဖစ္ၿပီး ေပတ႐ုခုတ္၍ နား႐ြက္ျပတ္ေသာသူ၏ေဆြမ်ိဳးလည္းျဖစ္သူက “သင့္ကို ထိုသူႏွင့္အတူ ဥယ်ာဥ္ထဲ၌ ငါျမင္ခဲ့သည္မဟုတ္ေလာ”ဟု ဆိုေလ၏။ ထိုအခါ ေပတ႐ုသည္ ျပန္၍ျငင္းဆိုသည္ႏွင့္ ခ်က္ခ်င္းပင္ ၾကက္တြန္ေလ၏။ ထို႔ေနာက္ သူတို႔သည္ ေယရႈကို ကယာဖထံမွ ဘုရင္ခံ႐ုံးေတာ္သို႔ ေခၚေဆာင္သြားၾက၏။ အခ်ိန္ကား နံနက္ေစာေစာအခ်ိန္ျဖစ္၏။ သူတို႔သည္ ညစ္ညဴးျခင္းႏွင့္ကင္းလြတ္၍ ပသခါပြဲေတာ္ကိုစားႏိုင္ရန္ ႐ုံးေတာ္ထဲသို႔မဝင္ဘဲေနၾက၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ပိလတ္မင္းသည္ သူတို႔ရွိရာအျပင္သို႔ ထြက္လာ၍ “သင္တို႔သည္ ဤသူအေပၚ၌ မည္သည့္စြပ္စြဲခ်က္ကို တင္ၾကသနည္း”ဟု ေမးေလ၏။ သူတို႔ကလည္း “ဤသူသည္ အျပစ္က်ဴးလြန္သူမဟုတ္လွ်င္ သူ႔ကို အရွင့္ထံသို႔ အပ္ႏွံၾကမည္မဟုတ္ပါ”ဟု ျပန္၍ေလွ်ာက္ၾက၏။ ထိုအခါ ပိလတ္မင္းက “သင္တို႔ကိုယ္တိုင္ သူ႔ကိုေခၚသြား၍ သင္တို႔၏ပညတ္တရားအတိုင္း စီရင္ၾကပါ”ဟု ဆို၏။ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးတို႔ကလည္း “အကြၽႏ္ုပ္တို႔၌ မည္သူ႔ကိုမွ် ကြပ္မ်က္ပိုင္ခြင့္မရွိပါ”ဟု ေလွ်ာက္ၾက၏။ ဤသည္ကား မိမိသည္ မည္သို႔ေသာေသျခင္းမ်ိဳးျဖင့္ အေသခံရမည္ကို အရိပ္အႁမြက္မိန႔္ေတာ္မူခဲ့ေသာ ေယရႈ၏စကားျပည့္စုံေစမည့္အေၾကာင္းတည္း။ ထို႔ေၾကာင့္ ပိလတ္မင္းသည္ ႐ုံးေတာ္ထဲသို႔ ျပန္ဝင္၍ ေယရႈကိုေခၚၿပီးလွ်င္ “သင္သည္ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးတို႔၏ဘုရင္ေလာ”ဟု ေမးေလ၏။ ေယရႈက“သင္သည္ ကိုယ့္ဆႏၵအေလ်ာက္ ဤသို႔ေမးသေလာ၊ သို႔မဟုတ္ အျခားေသာသူတို႔သည္ သင့္အား ငါ့အေၾကာင္းကို ေျပာၾကသေလာ”ဟု ျပန္၍ေမးေတာ္မူ၏။ ပိလတ္မင္းက “ငါသည္ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးျဖစ္သေလာ။ သင္၏အမ်ိဳးသားခ်င္းႏွင့္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အႀကီးအကဲတို႔သည္ သင့္ကို ငါ့ထံအပ္ႏွံၾကၿပီ။ သင္မည္သည့္အရာကိုျပဳမိသနည္း”ဟု ေမးေလ၏။ ေယရႈက“ငါ့ႏိုင္ငံသည္ ဤေလာကႏွင့္မစပ္ဆိုင္။ ငါ့ႏိုင္ငံသည္ ဤေလာကႏွင့္စပ္ဆိုင္ခဲ့လွ်င္ ငါသည္ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးတို႔လက္သို႔ အပ္ႏွံျခင္းမခံရရန္ ငါ့လူတို႔သည္ တိုက္ခိုက္ခဲ့ၾကေပလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ ယခုတြင္ ငါ့ႏိုင္ငံသည္ ဤေနရာမွျဖစ္တည္သည္မဟုတ္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ပိလတ္မင္းက “သို႔ျဖစ္လွ်င္ သင္သည္ ဘုရင္ေပေလာ”ဟု ဆိုလွ်င္ ေယရႈက“သင္ဆိုသည့္အတိုင္း ငါသည္ဘုရင္ေပတည္း။ ငါသည္ သမၼာတရားဘက္၌သက္ေသခံရန္ ေမြးဖြားျခင္းကိုခံ၍ ထိုအတြက္ပင္ ဤေလာကသို႔ႂကြလာ၏။ သမၼာတရားႏွင့္စပ္ဆိုင္ေသာသူတိုင္း ငါ့အသံကိုနားေထာင္၏”ဟု ျပန္၍မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ပိလတ္မင္းက “သမၼာတရားဆိုသည္မွာ အဘယ္နည္း”ဟု ဆိုၿပီးလွ်င္ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးတို႔ရွိရာသို႔ တစ္ဖန္ထြက္သြား၍ “ထိုသူ၌ မည္သည့္ျပစ္မႈကိုမွ် ငါမေတြ႕။ သို႔ရာတြင္ ပသခါပြဲေတာ္၌ လူတစ္ဦးကို သင္တို႔အတြက္ ငါလႊတ္ေပးရမည့္ထုံးစံရွိသည္ျဖစ္၍ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးတို႔၏ဘုရင္ကို သင္တို႔အတြက္ လႊတ္ေပးေစလိုသေလာ”ဟု သူတို႔အားေမးေလ၏။ ထိုအခါ သူတို႔က “သူ႔ကိုမလႊတ္ဘဲ ဗာရဗၺကိုလႊတ္ေပးပါ”ဟု ျပန္၍ေအာ္ဟစ္ေလွ်ာက္ထားၾက၏။ ဗာရဗၺကား ဓားျပျဖစ္၏။