႐ွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ 11:17-35
႐ွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ 11:17-35 MSBZ
ေယရႈေရာက္ေတာ္မူေသာအခါ လာဇ႐ုကို ဂူသြင္းသၿဂႋဳဟ္ၿပီး ေလးရက္ပင္ရွိၿပီျဖစ္ေၾကာင္းကို ေတြ႕ရွိေတာ္မူ၏။ ေဗသနိ႐ြာသည္ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕အနီး ႏွစ္မိုင္ခန႔္အကြာ၌ရွိသည္ျဖစ္၍ မ်ားစြာေသာဂ်ဴးလူမ်ိဳးတို႔သည္ မာသႏွင့္မာရိတို႔ကို သူတို႔၏ေမာင္အတြက္ႏွစ္သိမ့္ရန္ သူတို႔ထံသို႔ေရာက္ေနၾက၏။ မာသသည္ ေယရႈႂကြလာေတာ္မူေၾကာင္းကိုၾကားေသာအခါ ကိုယ္ေတာ္ကိုဆီးႀကိဳေလ၏။ မာရိမူကား အိမ္၌ ထိုင္လ်က္ေန၏။ မာသက ေယရႈအား “သခင္ဘုရား၊ ဤေနရာ၌ ကိုယ္ေတာ္ရွိေတာ္မူခဲ့လွ်င္ ကြၽန္မ၏ေမာင္ေသဆုံးခဲ့မည္မဟုတ္ပါ။ သို႔ေသာ္ ဘုရားသခင္ထံ ကိုယ္ေတာ္ေတာင္းေလွ်ာက္သမွ်ေသာအရာတို႔ကို ကိုယ္ေတာ္အား ဘုရားသခင္ေပးေတာ္မူမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ယခုလည္း ကြၽန္မသိပါ၏”ဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။ ေယရႈကလည္း“သင္၏ေမာင္သည္ ထေျမာက္မည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူလွ်င္ မာသက “ေနာက္ဆုံးေသာေန႔တည္းဟူေသာ ရွင္ျပန္ထေျမာက္ရာကာလ၌ သူထေျမာက္မည္ကို ကြၽန္မသိပါသည္”ဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။ ေယရႈကလည္း“ငါသည္ ရွင္ျပန္ထေျမာက္ျခင္းျဖစ္၏။ အသက္လည္းျဖစ္၏။ ငါ့ကိုယုံၾကည္ေသာသူသည္ ေသခဲ့လွ်င္ပင္ အသက္ရွင္လိမ့္မည္။ အသက္ရွင္ေနလ်က္ ငါ့ကိုယုံၾကည္ေသာသူတိုင္း ကာလအစဥ္အဆက္ မည္သည့္အခါမွ်မေသရ။ ဤအရာကို သင္ယုံၾကည္သေလာ”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ မာသက “ယုံၾကည္ပါ၏ သခင္ဘုရား။ ကိုယ္ေတာ္သည္ ဤေလာကသို႔ႂကြလာရမည့္ ဘုရားသခင္၏သားေတာ္ ခရစ္ေတာ္ျဖစ္ေၾကာင္းကို ကြၽန္မယုံၾကည္ပါ၏”ဟု ေလွ်ာက္ထားေလ၏။ ထိုသို႔ေလွ်ာက္ထားၿပီးေနာက္ မာသသည္ ျပန္သြား၍ မိမိ၏ညီမ မာရိကိုေခၚလ်က္ “ဆရာေရာက္လာၿပီး သင့္ကိုေခၚေနသည္”ဟု တိတ္တဆိတ္ေျပာေလ၏။ မာရိသည္ ထိုစကားကိုၾကားေသာအခါ အလ်င္အျမန္ထ၍ ကိုယ္ေတာ္ထံသို႔သြားေလ၏။ ေယရႈမူကား ႐ြာထဲသို႔မဝင္ေသးဘဲ သူ႔အား မာသဆီးႀကိဳခဲ့ေသာအရပ္၌ပင္ ရွိေတာ္မူ၏။ အိမ္၌ မာရိႏွင့္အတူရွိ၍ သူ႔ကိုႏွစ္သိမ့္ေနေသာဂ်ဴးလူမ်ိဳးတို႔သည္ မာရိအလ်င္အျမန္ထ၍ ထြက္သြားသည္ကိုျမင္ၾကလွ်င္ ငိုေႂကြးရန္ သခ်ႋဳင္းဂူသို႔သြားသည္ဟု ထင္မွတ္လ်က္ သူ႔ေနာက္သို႔လိုက္သြားၾက၏။ မာရိသည္ ေယရႈရွိေတာ္မူရာအရပ္သို႔ေရာက္၍ ကိုယ္ေတာ္ကိုျမင္ေသာအခါ ေျခေတာ္ရင္း၌ပ်ပ္ဝပ္လ်က္ “သခင္ဘုရား၊ ဤေနရာ၌ ကိုယ္ေတာ္ရွိေတာ္မူခဲ့လွ်င္ ကြၽန္မ၏ေမာင္ေသဆုံးခဲ့မည္မဟုတ္ပါ”ဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။ ေယရႈသည္ မာရိငိုေႂကြးေနသည္ကိုလည္းေကာင္း၊ လိုက္လာေသာဂ်ဴးလူမ်ိဳးတို႔သည္လည္း ငိုေႂကြးေနၾကသည္ကိုလည္းေကာင္း ျမင္ေတာ္မူလွ်င္ စိတ္ေတာ္ထဲတြင္ညည္းတြားလ်က္ ရင္တြင္း၌မၿငိမ္မသက္ျဖစ္ကာ “သူ႔ကိုအဘယ္မွာသၿဂႋဳဟ္ၾကသနည္း”ဟု ေမးေတာ္မူ၏။ သူတို႔ကလည္း “သခင္ဘုရား၊ ႂကြ၍ၾကည့္ရႈေတာ္မူပါ”ဟု ေလွ်ာက္ၾက၏။ ေယရႈသည္ မ်က္ရည္က်ေတာ္မူ၏။