႐ွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ 1:4-42
႐ွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ 1:4-42 MSBZ
ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၌ အသက္ရွိ၍ ထိုအသက္သည္ လူတို႔၏အလင္းျဖစ္၏။ ထိုအလင္းသည္ ေမွာင္မိုက္၌ထြန္းလင္း၍ ေမွာင္မိုက္သည္ သူ႔ကိုမလႊမ္းမိုးႏိုင္။ ဘုရားသခင္ထံမွေစလႊတ္ျခင္းခံရေသာ ေယာဟန္အမည္ရွိသူတစ္ဦးေပၚထြန္းလာ၏။ လူအေပါင္းတို႔သည္ သူ႔အားျဖင့္ ယုံၾကည္လာမည့္အေၾကာင္း သူသည္ အလင္း၏အေၾကာင္းကိုသက္ေသခံရန္ သက္ေသအျဖစ္လာ၏။ သူသည္အလင္းမဟုတ္။ အလင္း၏အေၾကာင္းကိုသက္ေသခံရန္သာလာ၏။ စစ္မွန္ေသာအလင္းသည္ ဤေလာကသို႔ႂကြလာ၍ လူအေပါင္းတို႔အား အလင္းကိုေပးေသာအရွင္ျဖစ္၏။ ကိုယ္ေတာ္သည္ ဤေလာက၌ရွိႏွင့္ေတာ္မူ၍ ဤေလာကသည္ ကိုယ္ေတာ္အားျဖင့္ျဖစ္လာေသာ္လည္း ဤေလာကသည္ ကိုယ္ေတာ္ကိုမသိ။ ကိုယ္ေတာ္သည္ မိမိအရပ္သို႔ႂကြလာေသာ္လည္း မိမိလူမ်ိဳးတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ကိုလက္မခံၾက။ သို႔ရာတြင္ ကိုယ္ေတာ္ကိုလက္ခံသမွ်ေသာသူတည္းဟူေသာ ကိုယ္ေတာ္၏နာမေတာ္ကိုယုံၾကည္ေသာသူတို႔အား ဘုရားသခင္၏သားသမီးမ်ားျဖစ္ရေသာအခြင့္ကို ေပးေတာ္မူ၏။ ထိုသားသမီးတို႔သည္ မ်ိဳး႐ိုးဇာတိအားျဖင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ကိုယ္ကာယ၏အလိုဆႏၵအားျဖင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ လူ၏အလိုဆႏၵအားျဖင့္ေသာ္လည္းေကာင္း ေမြးဖြားၾကသည္မဟုတ္။ ဘုရားသခင္အားျဖင့္သာ ေမြးဖြားၾက၏။ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ လူသားအျဖစ္ကိုခံယူ၍ အကြၽႏ္ုပ္တို႔တြင္စံျမန္းေတာ္မူသျဖင့္ အကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္၏ဘုန္းေတာ္ကို ဖူးျမင္ရၾက၏။ ထိုဘုန္းေတာ္ကား ခမည္းေတာ္ထံပါး၌ တစ္ပါးတည္းေသာသားေတာ္အျဖစ္ရွိေသာဘုန္းေတာ္ျဖစ္လ်က္ ေက်းဇူးေတာ္ႏွင့္လည္းေကာင္း၊ သမၼာတရားႏွင့္လည္းေကာင္း ျပည့္စုံ၏။ ေယာဟန္သည္ ထိုအရွင္၏အေၾကာင္းကိုသက္ေသခံလ်က္ “ငါ့ေနာက္တြင္ ႂကြလာေသာအရွင္သည္ ငါ့ထက္အလ်င္ဦးစြာရွိႏွင့္သည္ျဖစ္၍ ငါ့ထက္ႀကီးျမတ္သည္ဟု ငါဆိုခဲ့သည္မွာ ထိုအရွင္ပင္ျဖစ္သည္”ဟု ေႂကြးေၾကာ္ေလ၏။ အကြၽႏ္ုပ္တို႔အားလုံးသည္ ထိုအရွင္၏ျပည့္စုံေတာ္မူျခင္းထဲမွ ေက်းဇူးေတာ္အေပၚ၌ ထပ္ဆင့္၍ ေက်းဇူးေတာ္ကိုခံစားရၾကၿပီ။ အေၾကာင္းမူကား ပညတ္တရားကို ေမာေရွအားျဖင့္ေပးေတာ္မူ၏။ ေက်းဇူးေတာ္ႏွင့္သမၼာတရားမူကား ေယရႈခရစ္ေတာ္အားျဖင့္ျဖစ္လာ၏။ ဘုရားသခင္ကို မည္သူမွ်မျမင္ဖူးေသာ္လည္း ခမည္းေတာ္၏ရင္ခြင္၌ရွိသည့္ တစ္ပါးတည္းေသာသားေတာ္ဘုရားသည္ ဘုရားသခင္ကို ထင္ရွားေစေတာ္မူၿပီ။ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးတို႔သည္ ေယာဟန္ထံသို႔ ယဇ္ပုေရာဟိတ္မ်ားႏွင့္ေလဝိအႏြယ္ဝင္မ်ားကို ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕မွေစလႊတ္၍ “သင္သည္မည္သူနည္း”ဟု ေမးျမန္းေစၾကေသာအခါ ေယာဟန္၏သက္ေသခံခ်က္မွာ ဤသို႔ျဖစ္၏။ ေယာဟန္သည္ ထိမ္ဝွက္ျခင္းမရွိဘဲ ဝန္ခံ၍ “ငါသည္ ခရစ္ေတာ္မဟုတ္”ဟု အတိအလင္းေျပာေလ၏။ ထိုအခါ သူတို႔က “သို႔ျဖစ္လွ်င္ သင္သည္မည္သူနည္း။ ဧလိယေလာ”ဟု ေမးၾကေသာ္ ေယာဟန္က “ငါသည္ ဧလိယမဟုတ္”ဟု ဆို၏။ “ထိုပေရာဖက္ေလာ”ဟု ေမးၾကျပန္ေသာ္ “မဟုတ္”ဟု ဆိုျပန္၏။ ထိုသူတို႔ကလည္း “သင္သည္မည္သူနည္း။ ငါတို႔ကိုေစလႊတ္ေသာသူတို႔အား ျပန္၍ေျဖၾကားႏိုင္ရန္ သင့္အေၾကာင္းကို သင္မည္သို႔ေျပာမည္နည္း”ဟု ဆိုၾက၏။ ေယာဟန္က “ငါသည္ ပေရာဖက္ေဟရွာယေဟာေျပာခဲ့သည့္အတိုင္း ‘ထာဝရဘုရား၏လမ္းေတာ္ကို ေျဖာင့္တန္းေစၾကေလာ့’ဟူ၍ ေတာကႏၲာရ၌ဟစ္ေၾကာ္ေသာသူ၏အသံျဖစ္၏”ဟု ဆို၏။ ထိုသူတို႔သည္ ဖာရိရွဲတို႔ထဲမွေစလႊတ္ျခင္းခံရေသာသူမ်ားျဖစ္ၾက၏။ တစ္ဖန္ သူတို႔က “သင္သည္ ခရစ္ေတာ္မဟုတ္၊ ဧလိယလည္းမဟုတ္၊ ထိုပေရာဖက္လည္းမဟုတ္လွ်င္ အဘယ္ေၾကာင့္ဗတၱိဇံေပးသနည္း”ဟု ေမးျမန္းၾက၏။ ေယာဟန္ကလည္း “ငါသည္ ေရ၌ဗတၱိဇံေပး၏။ သင္တို႔အလယ္၌ သင္တို႔မသိေသာအရွင္တစ္ပါးရပ္လ်က္ရွိ၏။ ထိုအရွင္သည္ ငါ့ေနာက္တြင္ႂကြလာေသာအရွင္ျဖစ္၏။ ထိုအရွင္၏ေျခနင္းေတာ္ႀကိဳးကိုေျဖေပးရန္ပင္ ငါသည္ မထိုက္တန္”ဟု ျပန္ေျပာ၏။ ဤအျခင္းအရာတို႔သည္ ေယာဟန္ဗတၱိဇံေပးေနေသာ ေဂ်ာ္ဒန္ျမစ္တစ္ဖက္ကမ္း၊ ေဗသနိ႐ြာတြင္ျဖစ္ပ်က္ခဲ့၏။ ေနာက္တစ္ေန႔၌ ေယာဟန္သည္ မိမိထံသို႔ ေယရႈႂကြလာေတာ္မူသည္ကိုျမင္လွ်င္ “ၾကည့္ေလာ့။ ဤေလာက၏အျပစ္ကိုယူေဆာင္သြားေသာ ဘုရားသခင္၏သိုးသငယ္ေတာ္ေပတည္း။ ‘ငါ့ထက္အလ်င္ဦးစြာရွိႏွင့္သည္ျဖစ္၍ ငါ့ထက္ႀကီးျမတ္ေသာအရွင္သည္ ငါ့ေနာက္တြင္ႂကြလာမည္’ဟု ငါဆိုခဲ့သည္မွာ ထိုအရွင္၏အေၾကာင္းပင္ျဖစ္သည္။ ငါသည္လည္း အစက သူ႔ကိုမသိ။ သို႔ရာတြင္ အစၥေရးလူမ်ိဳးေရွ႕၌ သူ႔ကိုထင္ရွားေစရန္ ငါသည္လာ၍ ေရ၌ဗတၱိဇံေပးလ်က္ေနသည္”ဟု ဆို၏။ တစ္ဖန္ ေယာဟန္သည္ သက္ေသခံသည္ကား “ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ ခ်ိဳးငွက္ကဲ့သို႔ ေကာင္းကင္မွဆင္းသက္၍ သူ႔အေပၚ၌တည္ေတာ္မူသည္ကို ငါျမင္ရၿပီ။ ငါသည္လည္း အစက သူ႔ကိုမသိ။ သို႔ရာတြင္ ေရ၌ဗတၱိဇံေပးရန္ ငါ့ကိုေစလႊတ္ေတာ္မူေသာအရွင္က ‘တစ္စုံတစ္ဦးအေပၚသို႔ ဝိညာဥ္ေတာ္ဆင္းသက္၍ သူ႔အေပၚ၌တည္ေတာ္မူသည္ကို သင္ျမင္လွ်င္ ထိုသူသည္ သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္၌ ဗတၱိဇံေပးေသာသူျဖစ္၏’ဟု ငါ့အားမိန႔္ေတာ္မူခဲ့သည့္အတိုင္း ငါျမင္ရသျဖင့္ ဤသူသည္ ဘုရားသခင္၏သားေတာ္ျဖစ္ေၾကာင္းကို ငါသက္ေသခံသည္”ဟု ဆိုေလ၏။ ေနာက္တစ္ေန႔၌ ေယာဟန္သည္ တစ္ဖန္ မိမိ၏တပည့္ႏွစ္ဦးတို႔ႏွင့္အတူ ရပ္ေနစဥ္ ေယရႈႂကြေတာ္မူသည္ကိုျမင္၍ “ၾကည့္ေလာ့။ ဘုရားသခင္၏သိုးသငယ္ေတာ္ေပတည္း”ဟု ဆို၏။ ထိုသို႔ ေယာဟန္ေျပာဆိုသည္ကို တပည့္ႏွစ္ဦးတို႔သည္ၾကားလွ်င္ ေယရႈေနာက္ေတာ္သို႔လိုက္သြားၾက၏။ ေယရႈသည္လွည့္၍ ထိုသူတို႔လိုက္လာၾကသည္ကိုျမင္လွ်င္“မည္သည့္အရာကိုအလိုရွိၾကသနည္း”ဟု ေမးေတာ္မူ၏။ ထိုသူတို႔ကလည္း “ရဗၺိ၊ ကိုယ္ေတာ္အဘယ္မွာေနေတာ္မူသနည္း”ဟု ေမးေလွ်ာက္ၾက၏။ (ရဗၺိ၏အဓိပၸာယ္မွာ ဆရာဟူ၍ျဖစ္၏။) ေယရႈက“လာၾကေလာ့။ သင္တို႔သိျမင္ရလိမ့္မည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူသည့္အတိုင္း သူတို႔သည္လိုက္သြား၍ ေနေတာ္မူရာအရပ္ကိုေတြ႕ျမင္ၾကၿပီး ထိုေန႔၌ ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္အတူေနခဲ့ၾက၏။ ထိုအခ်ိန္ကား ညေနေလးနာရီခန႔္ျဖစ္၏။ ေယာဟန္၏စကားကိုၾကား၍ ေနာက္ေတာ္သို႔လိုက္သြားေသာသူႏွစ္ဦးထဲမွတစ္ဦးသည္ ရွိမုန္ေပတ႐ု၏ညီအေျႏၵျဖစ္၏။ အေျႏၵသည္ မိမိအစ္ကိုရွိမုန္ကို ဦးစြာေတြ႕၍ “ငါတို႔သည္ ေမရွိယကိုေတြ႕ၾကၿပီ”ဟု ဆိုလ်က္ သူ႔ကို ေယရႈထံသို႔ေခၚေဆာင္လာ၏။ (ေမရွိယ၏အဓိပၸာယ္မွာ ဘိသိက္ခံရသူဟူ၍ျဖစ္၏။) ေယရႈသည္ ရွိမုန္ကိုစူးစိုက္ၾကည့္၍“သင္သည္ ေယာဟန္၏သားရွိမုန္ျဖစ္၏။ သင္သည္ ေကဖဟုေခၚေဝၚျခင္းခံရလိမ့္မည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ (ေကဖ၏အဓိပၸာယ္မွာ ေက်ာက္ဟူ၍ျဖစ္၏။)