႐ွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ 1:35-42

ေနာက္တစ္ေန႔​၌ ေယာဟန္​သည္ တစ္ဖန္ မိမိ​၏​တပည့္​ႏွစ္​ဦး​တို႔​ႏွင့္အတူ ရပ္​ေန​စဥ္ ေယရႈ​ႂကြ​ေတာ္မူ​သည္​ကို​ျမင္​၍ “ၾကည့္​ေလာ့။ ဘုရားသခင္​၏​သိုးသငယ္​ေတာ္​ေပ​တည္း”​ဟု ဆို​၏။ ထိုသို႔ ေယာဟန္​ေျပာဆို​သည္​ကို တပည့္​ႏွစ္​ဦး​တို႔​သည္​ၾကား​လွ်င္ ေယရႈ​ေနာက္​ေတာ္​သို႔​လိုက္​သြား​ၾက​၏။ ေယရႈ​သည္​လွည့္​၍ ထို​သူ​တို႔​လိုက္​လာ​ၾက​သည္​ကို​ျမင္​လွ်င္“မည္သည့္​အရာ​ကို​အလိုရွိ​ၾက​သနည္း”​ဟု ေမး​ေတာ္မူ​၏။ ထို​သူ​တို႔​က​လည္း “ရဗၺိ၊ ကိုယ္ေတာ္​အဘယ္မွာ​ေန​ေတာ္မူ​သနည္း”​ဟု ေမးေလွ်ာက္​ၾက​၏။ (ရဗၺိ​၏​အဓိပၸာယ္​မွာ ဆရာ​ဟူ၍​ျဖစ္​၏။) ေယရႈ​က“လာ​ၾက​ေလာ့။ သင္​တို႔​သိျမင္​ရ​လိမ့္မည္”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​သည့္​အတိုင္း သူ​တို႔​သည္​လိုက္​သြား​၍ ေန​ေတာ္မူ​ရာ​အရပ္​ကို​ေတြ႕ျမင္​ၾက​ၿပီး ထို​ေန႔​၌ ကိုယ္ေတာ္​ႏွင့္အတူ​ေန​ခဲ့​ၾက​၏။ ထို​အခ်ိန္​ကား ညေန​ေလး​နာရီ​ခန႔္​ျဖစ္​၏။ ေယာဟန္​၏​စကား​ကို​ၾကား​၍ ေနာက္​ေတာ္​သို႔​လိုက္​သြား​ေသာ​သူ​ႏွစ္​ဦး​ထဲမွ​တစ္​ဦး​သည္ ရွိမုန္​ေပတ႐ု​၏​ညီ​အေျႏၵ​ျဖစ္​၏။ အေျႏၵ​သည္ မိမိ​အစ္ကို​ရွိမုန္​ကို ဦးစြာ​ေတြ႕​၍ “ငါ​တို႔​သည္ ေမရွိယ​ကို​ေတြ႕​ၾက​ၿပီ”​ဟု ဆို​လ်က္ သူ႔​ကို ေယရႈ​ထံသို႔​ေခၚေဆာင္​လာ​၏။ (ေမရွိယ​၏​အဓိပၸာယ္​မွာ ဘိသိက္​ခံရ​သူ​ဟူ၍​ျဖစ္​၏။) ေယရႈ​သည္ ရွိမုန္​ကို​စူးစိုက္​ၾကည့္​၍“သင္​သည္ ေယာဟန္​၏​သားရွိမုန္​ျဖစ္​၏။ သင္​သည္ ေကဖ​ဟု​ေခၚေဝၚ​ျခင္း​ခံရ​လိမ့္မည္”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ (ေကဖ​၏​အဓိပၸာယ္​မွာ ေက်ာက္​ဟူ၍​ျဖစ္​၏။)