တရားသူႀကီးမွတ္စာ 9:1-21
တရားသူႀကီးမွတ္စာ 9:1-21 MSBZ
ေယ႐ုဗၺာလ၏သား အဘိမလက္သည္ မိခင္ဘက္မွ ညီအစ္ကိုတို႔ရွိရာ ေရွခင္ၿမိဳ႕သို႔သြားၿပီး မိခင္ဘက္မွ ဘိုးေဘးမ်ိဳးႏြယ္စုတို႔အား “ ‘သင္တို႔ကို ေယ႐ုဗၺာလ၏သား အေယာက္ခုနစ္ဆယ္အုပ္စိုးသည္က ပိုေကာင္းသေလာ။ သို႔မဟုတ္ တစ္ဦးတည္းအုပ္စိုးသည္က ပိုေကာင္းသေလာ’ဟူ၍ ေရွခင္ၿမိဳ႕သားအေပါင္းတို႔အား ေျပာၾကားေလာ့။ ငါသည္ သင္တို႔၏ေသြးရင္းသားရင္းျဖစ္သည္ကို သတိရၾကပါ”ဟု ဆို၏။ သူ၏မိခင္ဘက္မွ ညီအစ္ကိုတို႔သည္ ထိုစကားအလုံးစုံကို ေရွခင္ၿမိဳ႕သားတို႔အား ေျပာၾကားေသာအခါ သူတို႔က “အဘိမလက္သည္ ငါတို႔၏အမ်ိဳးသားခ်င္းျဖစ္၏”ဟု ဆိုလ်က္ သူ႔ေနာက္သို႔ စိတ္ပါသြားၾက၏။ သူတို႔သည္ ဗာလေဗရိတ္ဝတ္ေက်ာင္းထဲမွ ေငြခုနစ္ဆယ္ရွယ္ကယ္ကို အဘိမလက္အားေပးရာ သူက ထိုေငြျဖင့္ လူဆိုးလူမိုက္တို႔ကို ငွားရမ္း၍ သူ႔ေနာက္လိုက္ေစ၏။ အဘိမလက္သည္ ဖခင္၏အိမ္ရွိရာ ဩဖရၿမိဳ႕သို႔သြားၿပီး ေယ႐ုဗၺာလ၏သား မိမိညီအစ္ကို အေယာက္ခုနစ္ဆယ္တို႔ကို ေက်ာက္ဖ်ာတစ္ခုတည္းေပၚတြင္ သတ္ေလ၏။ ေယ႐ုဗၺာလ၏သားေထြး ေယာသံသည္ ပုန္းေနေသာေၾကာင့္ အသက္ရွင္က်န္ရစ္ခဲ့၏။ ထို႔ေနာက္ ေရွခင္ၿမိဳ႕သား၊ ဗက္မိေလႅာၿမိဳ႕သားအေပါင္းတို႔သည္ ေရွခင္ၿမိဳ႕ရွိ အထိမ္းအမွတ္ဝက္သစ္ခ်ပင္ရွိရာသို႔ စု႐ုံးသြားၾကၿပီး အဘိမလက္ကို မင္းေျမႇာက္ၾက၏။ ထိုသတင္းကို ေယာသံၾကားေသာအခါ ထြက္သြား၍ ေဂရဇိမ္ေတာင္ထိပ္ေပၚ၌ ရပ္လ်က္ “ေရွခင္အမ်ိဳးသားတို႔၊ ငါ့စကားကို နားေထာင္ၾကေလာ့။ သို႔ျပဳလွ်င္ ဘုရားသခင္လည္း သင္တို႔စကားကို နားေထာင္ေတာ္မူမည္။ တစ္ခါက သစ္ပင္တို႔သည္ မိမိတို႔ကိုအုပ္စိုးမည့္ရွင္ဘုရင္တစ္ပါးကို ဘိသိက္ေပးရန္ လိုက္ရွာၾကရာ သံလြင္ပင္ထံသို႔ေရာက္၍ ‘အကြၽႏ္ုပ္တို႔ကို အုပ္စိုးပါေလာ့’ဟု ဆိုၾက၏။ သို႔ေသာ္ သံလြင္ပင္က ‘ဘုရားႏွင့္ လူတို႔ကို ဂုဏ္ျပဳခ်ီးမြမ္းရာတြင္ သုံးၾကေသာ ငါ့အဆီကို မထုတ္ေပးေတာ့ဘဲ သစ္ပင္တို႔ကို သြား၍အုပ္စိုးရမည္ေလာ’ဟု ျပန္ေျပာ၏။ တစ္ဖန္ သဖန္းပင္ထံသြားၿပီး ‘အကြၽႏ္ုပ္တို႔ကို လာအုပ္စိုးပါေလာ့’ဟု ဆိုျပန္လွ်င္ သဖန္းပင္ကလည္း ‘ငါ၏ခ်ိဳၿမိန္ေသာအသီး၊ ေကာင္းေသာအသီး သီးျခင္းမွရပ္ၿပီး သစ္ပင္တို႔ကို သြား၍အုပ္စိုးရမည္ေလာ’ဟု ဆို၏။ တစ္ဖန္ စပ်စ္ပင္ထံသြားၿပီး ‘အကြၽႏ္ုပ္တို႔ကို လာအုပ္စိုးပါေလာ့’ဟု ဆိုျပန္၏။ စပ်စ္ပင္ကလည္း ‘ဘုရားႏွင့္ လူတို႔ကိုဝမ္းေျမာက္ေစေသာ ငါ၏စပ်စ္ဝိုင္အသစ္ကို မထုတ္ေပးေတာ့ဘဲ သစ္ပင္တို႔အား သြား၍အုပ္စိုးရမည္ေလာ’ဟု ဆို၏။ ေနာက္ဆုံး၌ သစ္ပင္အေပါင္းတို႔သည္ ဆူးေလပင္ထံသြားၿပီး ‘အကြၽႏ္ုပ္တို႔ကို လာအုပ္စိုးပါေလာ့’ဟု ဆိုၾက၏။ ဆူးေလပင္ကလည္း သစ္ပင္တို႔အား ‘စင္စစ္ သင္တို႔သည္ ငါ့ကို ဘိသိက္ေပး၍ သင္တို႔ကို အုပ္စိုးေစလိုလွ်င္ လာၾက၊ ငါ့အရိပ္၌ ခိုလႈံၾက။ သို႔မဟုတ္လွ်င္ ဆူးေလပင္ထဲက မီးထြက္ၿပီး လက္ဘႏြန္ေတာင္ရွိ သစ္ကတိုးပင္မ်ားကို ေလာင္ကြၽမ္းပစ္မည္’ဟု ဆိုေလ၏။ သင္တို႔လည္း အဘိမလက္ကို မင္းေျမႇာက္ရာတြင္ ေျဖာင့္မတ္မွန္ကန္စြာ ျပဳၿပီေလာ။ ေယ႐ုဗၺာလႏွင့္ သူ၏အိမ္သူအိမ္သားတို႔ကို တရားမွ်တစြာျပဳၾကၿပီေလာ။ သူခံထိုက္ေသာအရာႏွင့္အညီ သူ႔ကိုေက်းဇူးဆပ္ၾကၿပီေလာ။ ငါ့ဖခင္သည္ သင္တို႔အတြက္ အသက္စြန႔္တိုက္ပြဲဝင္ခဲ့၍ သင္တို႔ကို မိဒ်န္လူမ်ိဳးတို႔လက္မွ ကယ္တင္ခဲ့၏။ သို႔ေသာ္ ယခုမွာ သင္တို႔သည္ ငါ့ဖခင္၏အိမ္သူအိမ္သားတို႔ကို ထႂကြပုန္ကန္၍ သူ႔သားအေယာက္ခုနစ္ဆယ္ကို ေက်ာက္ဖ်ာတစ္ခုေပၚတြင္ သတ္ပစ္ၾကၿပီ။ သူ႔ကြၽန္မ၏သားအဘိမလက္သည္ သင္တို႔၏အမ်ိဳးသားခ်င္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေရွခင္ၿမိဳ႕သားတို႔ကို အုပ္စိုးရန္ သူ႔ကို မင္းေျမႇာက္ၾက၏။ ယခု သင္တို႔သည္ ေယ႐ုဗၺာလႏွင့္ သူ႔အိမ္သူအိမ္သားတို႔ကို ေျဖာင့္မတ္မွန္ကန္စြာျပဳသည္မွန္လွ်င္ အဘိမလက္အားျဖင့္ ဝမ္းေျမာက္ၾကေလာ့။ သူသည္လည္း သင္တို႔အားျဖင့္ ဝမ္းေျမာက္ပါေစ။ သို႔မဟုတ္လွ်င္ အဘိမလက္ထဲမွ မီးထြက္၍ ေရွခင္ၿမိဳ႕သား၊ ဗက္မိေလႅာၿမိဳ႕သားတို႔ကို ေလာင္ကြၽမ္းပါေစ။ ေရွခင္ၿမိဳ႕သား၊ ဗက္မိေလႅာၿမိဳ႕သားတို႔ထဲမွလည္း မီးထြက္၍ အဘိမလက္ကို ေလာင္ကြၽမ္းပါေစ”ဟု က်ယ္ေလာင္စြာေအာ္ဟစ္ၿပီးလွ်င္ ေယာသံသည္ မိမိအစ္ကိုအဘိမလက္ကို ေၾကာက္ေသာေၾကာင့္ ထြက္ေျပးၿပီး ေဗရၿမိဳ႕တြင္ သြားေရာက္ေနထိုင္ေလ၏။