တရားသူႀကီးမွတ္စာ 8:1-29
တရားသူႀကီးမွတ္စာ 8:1-29 MSBZ
ဧဖရိမ္အမ်ိဳးသားတို႔က ဂိေဒါင္အား “သင္သည္ မိဒ်န္လူမ်ိဳးတို႔ႏွင့္ စစ္သြားတိုက္သည္ကို ငါတို႔အား အဘယ္ေၾကာင့္ မေခၚသနည္း။ ငါတို႔အား အဘယ္ေၾကာင့္ ထိုသို႔ျပဳသနည္း”ဟု ဆိုလ်က္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္အျပစ္တင္ၾက၏။ ဂိေဒါင္ကလည္း “ငါျပဳေသာအမႈသည္ သင္တို႔ျပဳေသာအမႈႏွင့္ အဘယ္သို႔ႏႈိင္းယွဥ္ႏိုင္မည္နည္း။ အေဗ်ဇာအမ်ိဳးသားစပ်စ္သီးစုသိမ္းျခင္းထက္ ဧဖရိမ္အမ်ိဳးသားေကာက္သင္းေကာက္ျခင္းက သာ၍ေကာင္းသည္မဟုတ္ေလာ။ ဘုရားသခင္သည္ မိဒ်န္လူမ်ိဳးတို႔၏အႀကီးအကဲမ်ားျဖစ္သည့္ ဩရဘႏွင့္ ေဇဘတို႔ကို သင္တို႔လက္သို႔အပ္ေတာ္မူ၏။ ငါသည္ သင္တို႔ႏွင့္ အဘယ္သို႔ႏႈိင္းယွဥ္ႏိုင္မည္နည္း”ဟု သူတို႔အား ျပန္ေျပာေလ၏။ ထိုသို႔ ဂိေဒါင္ေျပာေသာအခါ ဧဖရိမ္အမ်ိဳးသားတို႔သည္ စိတ္ေျပသြားေလ၏။ ဂိေဒါင္သည္ ေဂ်ာ္ဒန္ျမစ္သို႔ေရာက္၍ သူႏွင့္ သူ႔လူအေယာက္သုံးရာတို႔သည္ ျမစ္ကို ကူးၾကၿပီး ေမာေမာပန္းပန္းႏွင့္ ရန္သူတို႔ကို ဆက္၍လိုက္ၾက၏။ ဂိေဒါင္က သုကုတ္ၿမိဳ႕သားတို႔အား “ငါႏွင့္ပါလာေသာလူတို႔စားဖို႔ မုန႔္ေပးပါ။ ငါတို႔သည္ မိဒ်န္ဘုရင္ေဇဘဟမင္းႀကီးႏွင့္ ဇာလမုႏၷမင္းႀကီးတို႔ေနာက္သို႔ လိုက္ေနရ၍ သူတို႔ေမာပန္းေနၾက၏”ဟု ဆို၏။ သို႔ေသာ္ သုကုတ္ၿမိဳ႕အႀကီးအကဲတို႔က “ငါတို႔သည္ သင္ႏွင့္ပါလာေသာသူတို႔အား စားစရာေပးရမည့္အေၾကာင္း ေဇဘဟႏွင့္ဇာလမုႏၷတို႔သည္ ယခု သင့္လက္ထဲ ေရာက္ၿပီေလာ”ဟု ျပန္ေျပာၾက၏။ ဂိေဒါင္ကလည္း “ေကာင္းၿပီ။ ထာဝရဘုရားသည္ ေဇဘဟႏွင့္ဇာလမုႏၷတို႔ကို ငါ့လက္သို႔အပ္ေတာ္မူေသာအခါ ငါသည္ ကႏၲာရဆူးပင္၊ ခ်ဳံပင္တို႔ျဖင့္ သင္တို႔အေရျပားစုတ္ေအာင္ ႐ိုက္မည္”ဟု ဆို၏။ ထို႔ေနာက္ သူသည္ ထိုအရပ္မွ ေပေႏြလၿမိဳ႕သို႔တက္သြား၍ ထိုၿမိဳ႕သားတို႔ကိုလည္း ထိုနည္းတူ ေတာင္းေလ၏။ ေပေႏြလၿမိဳ႕သားတို႔သည္လည္း သုကုတ္ၿမိဳ႕သားတို႔ျပန္ေျပာသကဲ့သို႔ သူ႔ကိုျပန္ေျပာၾက၏။ ဂိေဒါင္က ေပေႏြလၿမိဳ႕သားတို႔ကိုလည္း “ငါသည္ အႏိုင္ရၿပီး ျပန္လာေသာအခါ ဤရဲတိုက္ကိုၿဖိဳပစ္မည္”ဟု ျပန္ေျပာေလ၏။ အေရွ႕ျပည္သားစစ္သည္အေပါင္းတို႔ထဲမွ ဓားကိုင္စစ္သည္တစ္သိန္းႏွစ္ေသာင္းက်ဆုံးသြားသျဖင့္ ႂကြင္းက်န္ေသာစစ္သည္တစ္ေသာင္းငါးေထာင္တို႔သာ ေဇဘဟႏွင့္ဇာလမုႏၷတို႔ႏွင့္အတူ ကာေကာ္ၿမိဳ႕၌ ရွိၾက၏။ ဂိေဒါင္သည္ ေနာဗာၿမိဳ႕ႏွင့္ယုေဗၺဟၿမိဳ႕အေရွ႕ဘက္၊ တဲ၌ေနထိုင္ေလ့ရွိေသာသူတို႔ သြားလာေသာလမ္းအတိုင္း ခ်ီတက္သြား၍ စိတ္ေအးလက္ေအးေနေနေသာ မိဒ်န္တပ္စခန္းကို တိုက္ေလ၏။ ထိုအခါ ေဇဘဟႏွင့္ဇာလမုႏၷတို႔သည္ ထြက္ေျပးၾက၏။ ဂိေဒါင္သည္လည္း မိဒ်န္ဘုရင္ႏွစ္ပါးျဖစ္ေသာ ေဇဘဟမင္းႀကီးႏွင့္ဇာလမုႏၷမင္းႀကီးတို႔ေနာက္သို႔လိုက္၍ သူတို႔ကိုဖမ္းဆီးသျဖင့္ စစ္သည္အေပါင္းတို႔သည္ ေၾကာက္႐ြံ႕တုန္လႈပ္ၾကေလ၏။ ထို႔ေနာက္ ေယာရွ၏သား ဂိေဒါင္သည္ ေဟရက္ေတာင္ကုန္းလမ္းျဖင့္ စစ္ပြဲမွျပန္လာ၏။ လမ္းတြင္ သုကုတ္ၿမိဳ႕သား လူငယ္တစ္ေယာက္ကိုဖမ္းဆီးၿပီး သုကုတ္ၿမိဳ႕အႀကီးအကဲမ်ား၊ သက္ႀကီးဝါႀကီးမ်ား၏အေၾကာင္းကို ေမးျမန္းရာ ထိုလူငယ္က သုကုတ္ၿမိဳ႕အႀကီးအကဲ၊ သက္ႀကီးဝါႀကီး ခုနစ္ဆယ့္ခုနစ္ေယာက္၏အမည္ကို ေရးေပးေလ၏။ ဂိေဒါင္သည္ သုကုတ္ၿမိဳ႕သားတို႔ထံသို႔ေရာက္လာ၍ “ေဇဘဟႏွင့္ဇာလမုႏၷကို ၾကည့္ၾကေလာ့။ သင္တို႔က ‘ေမာပန္းေနေသာသင့္လူတို႔အား စားစရာေပးရမည့္အေၾကာင္း ေဇဘဟႏွင့္ဇာလမုႏၷတို႔သည္ သင့္လက္ထဲေရာက္ၿပီေလာ’ဟု ငါ့ကိုကဲ့ရဲ႕ခဲ့ၾက၏”ဟု ဆိုၿပီးလွ်င္ ထိုၿမိဳ႕၏သက္ႀကီးဝါႀကီးမ်ားကိုေခၚ၍ သူတို႔ႏွင့္အတူ သုကုတ္ၿမိဳ႕သားတို႔ကို ကႏၲာရဆူးပင္၊ ခ်ဳံပင္တို႔ျဖင့္ ဆုံးမေလ၏။ ေပေႏြလရဲတိုက္ကို ၿဖိဳခ်၍ ၿမိဳ႕သားတို႔ကိုလည္း သတ္ေလ၏။ ထို႔ေနာက္ ဂိေဒါင္က ေဇဘဟႏွင့္ဇာလမုႏၷတို႔အား “တာေဗာ္ၿမိဳ႕၌ သင္တို႔သတ္ခဲ့ေသာသူတို႔သည္ မည္သို႔ေသာသူနည္း”ဟု ေမးေသာ္ သူတို႔က “သူတို႔အားလုံးသည္ သင္ကဲ့သို႔ပင္ ဘုရင့္သားေတာ္႐ုပ္ရည္ရွိသူမ်ားျဖစ္ပါ၏”ဟု ျပန္ေျဖေလ၏။ ဂိေဒါင္က “သူတို႔သည္ ငါႏွင့္တစ္မိတည္းဖြား ငါ့ညီအစ္ကိုမ်ားျဖစ္ၾက၏။ ထာဝရဘုရားအသက္ရွင္ေတာ္မူသည္ႏွင့္အညီ သင္တို႔သည္ သူတို႔ကိုအသက္ခ်မ္းသာေပးခဲ့လွ်င္ ငါသည္ သင္တို႔ကိုသတ္မည္မဟုတ္”ဟု ဆိုၿပီးလွ်င္ မိမိ၏သားဦးေယသာအား “ထ၍ သူတို႔ကိုသတ္ေလာ့”ဟု ဆိုေလ၏။ သို႔ေသာ္ သူ႔သားသည္ ငယ္႐ြယ္ေသးသျဖင့္ ေၾကာက္႐ြံ႕၍ ဓားကိုမဆြဲထုတ္ဝံ့ဘဲေန၏။ ေဇဘဟႏွင့္ဇာလမုႏၷတို႔က “သင္ကိုယ္တိုင္ထ၍ ငါတို႔ကိုသတ္ေလာ့။ ေယာက္်ားမွန္လွ်င္ သတၱိရွိရမည္”ဟု ဆိုေလ၏။ ဂိေဒါင္သည္ထ၍ ေဇဘဟႏွင့္ဇာလမုႏၷကိုသတ္ၿပီးလွ်င္ သူတို႔ကုလားအုတ္၏လည္ပင္း၌ ဆင္ထားေသာတန္ဆာမ်ားကို ခြၽတ္ယူေလ၏။ ထိုအခါ အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔က ဂိေဒါင္အား “သင္သည္ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ကို မိဒ်န္လူမ်ိဳးတို႔လက္မွကယ္တင္ခဲ့သည္ျဖစ္၍ သင္ႏွင့္ သင္၏သားေျမးတို႔သည္ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ကိုအုပ္စိုးပါ”ဟု ဆိုၾက၏။ ဂိေဒါင္ကလည္း “ငါသည္ သင္တို႔ကို မအုပ္စိုးရ။ ငါ့သားလည္း မအုပ္စိုးရ။ ထာဝရဘုရားသာလွ်င္ သင္တို႔ကိုအုပ္စိုးေတာ္မူမည္”ဟု သူတို႔အား ျပန္ေျပာေလ၏။ သို႔ေသာ္ ဂိေဒါင္က “သင္တို႔ဆီမွ တစ္ခုကို ေတာင္းဆိုလိုပါသည္။ သင္တို႔ရထားေသာ လုယူပစၥည္းမ်ားထဲမွ နားကြင္းတစ္ကြင္းစီကို ငါ့အား ေပးၾကေလာ့”ဟု သူတို႔အား ဆို၏။ (မိဒ်န္လူမ်ိဳးတို႔သည္ ဣရွေမလလူမ်ိဳးတို႔ကဲ့သို႔ ေ႐ႊနားကြင္းမ်ားကို ဝတ္ဆင္တတ္ၾက၏။) သူတို႔ကလည္း ဝမ္းသာအားရစြာျဖင့္ “အကြၽႏ္ုပ္တို႔ ေပးပါမည္”ဟု ဆိုလ်က္ အဝတ္ကို ခင္းၿပီးလွ်င္ သူတို႔ရထားေသာလုယူပစၥည္းမ်ားထဲမွ နားကြင္းတစ္ကြင္းစီကို ထိုအဝတ္ေပၚ၌ ခ်ထားၾက၏။ ဂိေဒါင္ရရွိေသာေ႐ႊနားကြင္း၏အေလးခ်ိန္မွာ ေ႐ႊတစ္ေထာင့္ခုနစ္ရာရွယ္ကယ္ ျဖစ္၏။ ထို႔ျပင္ မိဒ်န္ဘုရင္တို႔ထံမွ လျခမ္းသဏၭာန္တန္ဆာ၊ ဆြဲသီး၊ ခရမ္းေရာင္အဝတ္တို႔မွစ၍ သူတို႔ကုလားအုတ္၏လည္ပင္း၌ဆြဲထားေသာ လည္ပတ္ႀကိဳးမ်ားလည္း ရေသး၏။ ဂိေဒါင္သည္ ထိုေ႐ႊမ်ားျဖင့္ ဧဖုဒ္သြန္းလုပ္၍ သူေနထိုင္ရာ ဩဖရၿမိဳ႕တြင္ ျပသထား၏။ အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔သည္ ထိုအရာအားျဖင့္ ေဖာက္ျပန္မွားယြင္းၾက၏။ ဤအရာသည္ ဂိေဒါင္ႏွင့္ သူ႔အိမ္သူအိမ္သားတို႔အတြက္ ေထာင္ေခ်ာက္ကဲ့သို႔ ျဖစ္လာ၏။ ဤသို႔ျဖင့္ မိဒ်န္လူမ်ိဳးတို႔သည္ အစၥေရးအမ်ိဳးသားတို႔ကို ရႈံးနိမ့္ၾကၿပီး ေနာက္တစ္ဖန္ ေခါင္းမေထာင္ၾကေတာ့ေခ်။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ ဂိေဒါင္အသက္ရွင္စဥ္ အႏွစ္ေလးဆယ္ပတ္လုံး တိုင္းျပည္ၿငိမ္းခ်မ္းေလ၏။ ေယာရွ၏သား ေယ႐ုဗၺာလသည္ မိမိေနရင္းအိမ္သို႔ ျပန္၍ေနထိုင္၏။