တရားသူႀကီးမွတ္စာ 6:11-40
တရားသူႀကီးမွတ္စာ 6:11-40 MSBZ
ထို႔ေနာက္ ထာဝရဘုရား၏ေကာင္းကင္တမန္သည္ ေရာက္လာ၍ ဩဖရၿမိဳ႕ေန အေဗ်ဇာအမ်ိဳးသား ေယာရွပိုင္ေသာသပိတ္ပင္ေအာက္၌ ထိုင္ေလ၏။ ထိုအခ်ိန္၌ ေယာရွ၏သားဂိေဒါင္သည္ မိဒ်န္လူမ်ိဳးတို႔ မသိေအာင္ စပ်စ္သီးနယ္ရာက်င္း၌ ဂ်ဳံမ်ားကို ႐ိုက္ေႁခြေန၏။ ထိုအခါ ထာဝရဘုရား၏ေကာင္းကင္တမန္က ကိုယ္ထင္ရွားျပ၍ သူ႔အား “ရဲစြမ္းသတၱိရွိေသာစစ္သူရဲ၊ ထာဝရဘုရားသည္ သင္ႏွင့္အတူ ရွိေတာ္မူ၏”ဟု ဆို၏။ ဂိေဒါင္ကလည္း “အို အကြၽႏ္ုပ္၏အရွင္သခင္၊ ထာဝရဘုရားသည္ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ႏွင့္အတူ ရွိေတာ္မူသည္ဆိုလွ်င္ အဘယ္ေၾကာင့္ ဤအမႈကို အကြၽႏ္ုပ္တို႔ ႀကဳံရသနည္း။ ‘ထာဝရဘုရားသည္ ငါတို႔ကို အီဂ်စ္ျပည္မွ ထုတ္ေဆာင္ေတာ္မူခဲ့သည္’ဟု ဘိုးေဘးတို႔က အကြၽႏ္ုပ္တို႔အား ေျပာျပခဲ့ေသာအံ့ဖြယ္အမႈတို႔ကား အဘယ္မွာနည္း။ ယခုမူကား ထာဝရဘုရားသည္ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ကို စြန႔္ပစ္၍ မိဒ်န္လူမ်ိဳးတို႔လက္သို႔ အပ္ေတာ္မူၿပီတကား”ဟု ဆို၏။ ထာဝရဘုရားသည္ သူ႔ကိုၾကည့္၍ “သင့္ကို ငါေစလႊတ္သည္ မဟုတ္ေလာ။ သင္၌ရွိေသာခြန္အားျဖင့္ အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔ကို မိဒ်န္လူမ်ိဳးလက္မွ သြား၍ကယ္တင္ေလာ့”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ဂိေဒါင္ကလည္း “အို ဘုရားရွင္၊ အကြၽႏ္ုပ္သည္ အစၥေရးလူမ်ိဳးကို မည္သို႔ကယ္တင္ႏိုင္ပါမည္နည္း။ မနာေရွအမ်ိဳးအႏြယ္တြင္ အကြၽႏ္ုပ္၏မ်ိဳးႏြယ္စုသည္ အဆင္းရဲဆုံးျဖစ္ပါ၏။ အကြၽႏ္ုပ္၏မိသားစုတြင္ အကြၽႏ္ုပ္သည္ အသိမ္ငယ္ဆုံးျဖစ္ပါ၏”ဟု ျပန္ေလွ်ာက္၏။ ထာဝရဘုရားကလည္း သူ႔အား “အကယ္စင္စစ္ သင္ႏွင့္အတူ ငါရွိမည္။ သင္သည္ မိဒ်န္လူမ်ိဳးတို႔ကို လူတစ္ေယာက္တည္းကဲ့သို႔ လုပ္ႀကံလိမ့္မည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ သူကလည္း “အကြၽႏ္ုပ္သည္ ကိုယ္ေတာ္၏ေရွ႕ေတာ္၌ မ်က္ႏွာရမည္ဆိုလွ်င္ အကြၽႏ္ုပ္ႏွင့္စကားေျပာေတာ္မူေသာသူသည္ ကိုယ္ေတာ္ျဖစ္ေၾကာင္း အမွတ္လကၡဏာျပေတာ္မူပါ။ ကိုယ္ေတာ့္ထံသို႔ အကြၽႏ္ုပ္ျပန္လာ၍ ေဘာဇဥ္ပူေဇာ္သကၠာကို ကိုယ္ေတာ္အား လာၿပီးမဆက္သမခ်င္း ဤေနရာမွ ထြက္မသြားပါႏွင့္”ဟု ေလွ်ာက္ဆိုလွ်င္ “သင္ျပန္လာသည္အထိ ေစာင့္ေနမည္”ဟု ျပန္၍မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ဂိေဒါင္လည္း သြား၍ ဆိတ္သငယ္တစ္ေကာင္ႏွင့္ မုန႔္ညက္တစ္ဧဖာျဖင့္လုပ္ေသာ တေဆးမဲ့မုန႔္ကို ျပင္ဆင္၏။ အသားကို ေတာင္းထဲထည့္၍ အသားျပဳတ္ရည္ကို အိုးထဲထည့္ကာ သပိတ္ပင္ေအာက္ရွိ ကိုယ္ေတာ္ထံ ယူလာ၍ ဆက္သ၏။ ဘုရားသခင္၏ေကာင္းကင္တမန္က သူ႔အား “အသားႏွင့္ တေဆးမဲ့မုန႔္ကို ယူ၍ ဤေက်ာက္ေပၚတင္ထားေလာ့။ အသားျပဳတ္ရည္ကိုမူ သြန္းေလာင္းေလာ့”ဟု ဆိုလွ်င္ သူလည္း ထိုအတိုင္းျပဳ၏။ ထာဝရဘုရား၏ေကာင္းကင္တမန္သည္ လက္ထဲရွိ ေတာင္ေဝွးကို ဆန႔္၍ အသားႏွင့္တေဆးမဲ့မုန႔္ကို တို႔ေသာအခါ ထိုေက်ာက္မွ မီးေတာက္ထြက္၍ အသားႏွင့္ တေဆးမဲ့မုန႔္ကို ေလာင္ကြၽမ္းသြား၏။ ထိုစဥ္ ထာဝရဘုရား၏ေကာင္းကင္တမန္က ဂိေဒါင္ေရွ႕မွ ေပ်ာက္သြား၏။ ထာဝရဘုရား၏ေကာင္းကင္တမန္ျဖစ္ေၾကာင္းကို ဂိေဒါင္ သိျမင္ေသာအခါ “အလို အရွင္ထာဝရဘုရား၊ အကြၽႏ္ုပ္သည္ ထာဝရဘုရား၏ေကာင္းကင္တမန္ကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ေတြ႕ပါသည္တကား”ဟု ဂိေဒါင္ဆိုေလ၏။ ထာဝရဘုရားကလည္း သူ႔အား “စိတ္ေအးေအးထားပါ။ မေၾကာက္ႏွင့္။ သင္မေသရ”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ဂိေဒါင္သည္ ထိုအရပ္၌ ထာဝရဘုရားအဖို႔ ယဇ္ပလႅင္ကိုတည္၍ “ၿငိမ္သက္ျခင္းအရွင္ ထာဝရဘုရား”ဟု မွည့္ေခၚေလ၏။ ထိုယဇ္ပလႅင္သည္ အေဗ်ဇာအမ်ိဳးသားတို႔ေနထိုင္ရာ ဩဖရၿမိဳ႕တြင္ ယေန႔တိုင္ေအာင္ ရွိ၏။ ထိုည၌ ထာဝရဘုရားက ဂိေဒါင္အား “သင့္ဖခင္၏ႏြားအုပ္ထဲမွ ႏြားထီးပ်ိဳတစ္ေကာင္ႏွင့္ ေနာက္ထပ္ ခုနစ္ႏွစ္သားအ႐ြယ္ႏြားထီးပ်ိဳတစ္ေကာင္ကိုယူေလာ့။ သင့္ဖခင္တည္ေသာဗာလယဇ္ပလႅင္ကိုၿဖိဳဖ်က္ေလာ့။ ထိုအနား၌ရွိေသာအာရွရနတ္ဘုရားမတံခြန္တိုင္ကို ခုတ္လွဲပစ္ေလာ့။ ဤေက်ာက္ေပၚတြင္ သင္၏ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရားအဖို႔ ယဇ္ပလႅင္ကိုစနစ္တက်တည္ေလာ့။ သင္ခုတ္လွဲခဲ့ေသာအာရွရနတ္ဘုရားမတံခြန္တိုင္သစ္သားျဖင့္ ဒုတိယႏြားထီးပ်ိဳကို မီးရႈိ႕ပူေဇာ္ရမည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ဂိေဒါင္လည္း မိမိ၏အေစအပါးဆယ္ေယာက္ကိုေခၚ၍ ထာဝရဘုရားမိန႔္မွာထားေတာ္မူသည့္အတိုင္းျပဳေလ၏။ သူသည္ ဖခင္၏အိမ္သားမ်ား၊ ၿမိဳ႕သားမ်ားကိုေၾကာက္ေသာေၾကာင့္ ေန႔အခ်ိန္၌ မျပဳဘဲ ညအခ်ိန္၌ ျပဳေလ၏။ နံနက္ေစာေစာ ၿမိဳ႕သားတို႔ ထေသာအခါ ဗာလယဇ္ပလႅင္သည္ ၿဖိဳဖ်က္ခံရလ်က္၊ အနား၌ရွိေသာအာရွရနတ္ဘုရားမတံခြန္တိုင္သည္ ခုတ္လွဲခံရလ်က္၊ အသစ္တည္ထားေသာယဇ္ပလႅင္ေပၚ၌ ဒုတိယႏြားထီးပ်ိဳ ပူေဇာ္ထားလ်က္ရွိသည္ကို ေတြ႕ျမင္ၾကလွ်င္ “ဤအမႈကို မည္သူျပဳသနည္း”ဟု တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ေမးျမန္းၾက၏။ လိုက္လံစုံစမ္းေသာအခါ လူတို႔က “ဤအမႈကို ေယာရွ၏သား ဂိေဒါင္ျပဳသည္”ဟု ဆိုၾက၏။ ထိုအခါ ၿမိဳ႕သားတို႔က ေယာရွအား “သင္၏သားကို ထုတ္ေပးေလာ့။ ဗာလယဇ္ပလႅင္ကိုၿဖိဳဖ်က္ၿပီး အနား၌ရွိေသာအာရွရနတ္ဘုရားမတံခြန္တိုင္ကိုခုတ္လွဲေသာေၾကာင့္ သူအသတ္ခံရမည္”ဟု ဆိုၾက၏။ ေယာရွက မိမိကို ရန္ရွာေသာသူအေပါင္းတို႔အား “သင္တို႔သည္ ဗာလဘုရားဘက္မွ ရပ္တည္မည္ေလာ။ သူ႔ကို ကယ္တင္မည္ေလာ။ သူ႔ဘက္၌ ရပ္တည္ေသာသူမည္သူမဆို ေနမထြက္မီ အသတ္ခံရမည္။ သူသည္ ဘုရားမွန္လွ်င္ သူ၏ယဇ္ပလႅင္ ၿဖိဳဖ်က္ခံရေသာေၾကာင့္ သူကိုယ္တိုင္ ေျဖရွင္းပါေစ”ဟု ဆိုေလ၏။ ေယာရွက “ဂိေဒါင္သည္ ဗာလယဇ္ပလႅင္ကို ၿဖိဳဖ်က္ေသာေၾကာင့္ သူ႔ကို ဗာလ ဆုံးမပါေစ”ဟု ဆိုလ်က္ ထိုေန႔၌ ဂိေဒါင္ကို ေယ႐ုဗၺာလ ဟုေခၚတြင္ေလ၏။ မိဒ်န္လူမ်ိဳး၊ အာမလက္လူမ်ိဳးႏွင့္ အေရွ႕ျပည္သားအေပါင္းတို႔ ပူးေပါင္းၾကၿပီး ေဂ်ာ္ဒန္ျမစ္ကိုကူး၍ ေယဇေရလခ်ိဳင့္ဝွမ္းလြင္ျပင္၌ စခန္းခ်ၾက၏။ ထာဝရဘုရား၏ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ ဂိေဒါင္အေပၚ သက္ေရာက္ေတာ္မူသျဖင့္ သူသည္ တံပိုးကိုမႈတ္လိုက္ေသာအခါ အေဗ်ဇာအမ်ိဳးသားတို႔သည္ သူ႔ထံ လာေရာက္စုေဝးၾက၏။ သူသည္ မနာေရွအမ်ိဳး တစ္မ်ိဳးလုံးထံသို႔ တမန္တို႔ကို ေစလႊတ္၍ ေခၚေစသျဖင့္ သူ႔ေနာက္သို႔ လိုက္ရန္ သူတို႔ေရာက္လာၾက၏။ အာရွာအမ်ိဳး၊ ဇာဗုလုန္အမ်ိဳး၊ နႆလိအမ်ိဳးတို႔ထံသို႔လည္း တမန္တို႔ကိုေစလႊတ္၍ ေခၚေစသျဖင့္ သူတို႔လည္း ေရာက္လာၾက၏။ ဂိေဒါင္ကလည္း ဘုရားသခင္အား “ကိုယ္ေတာ္မိန႔္ေတာ္မူခဲ့သည့္အတိုင္း ကိုယ္ေတာ္သည္ အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔ကို အကြၽႏ္ုပ္လက္အားျဖင့္ကယ္တင္ေတာ္မူမည္မွန္လွ်င္ အကြၽႏ္ုပ္သည္ သိုးေမြးကို ေကာက္နယ္တလင္း၌ထားမည္။ ေျမတစ္ျပင္လုံးေျခာက္ေသြ႕၍ သိုးေမြးသာ ႏွင္းစိုမည္ဆိုလွ်င္ ကိုယ္ေတာ္မိန႔္ေတာ္မူခဲ့သည့္အတိုင္း အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔ကို အကြၽႏ္ုပ္လက္အားျဖင့္ ကယ္တင္ေတာ္မူမည္ျဖစ္ေၾကာင္းကို အကြၽႏ္ုပ္သိရပါလိမ့္မည္”ဟု ေလွ်ာက္၏။ သူေလွ်ာက္သည့္အတိုင္း ျဖစ္လာ၏။ သူသည္ ေနာက္တစ္ေန႔နံနက္ေစာေစာထ၍ သိုးေမြးကို ညႇစ္ေသာအခါ ေရတစ္ဖလားအျပည့္ရ၏။ တစ္ဖန္ ဂိေဒါင္က ဘုရားသခင္အား “အကြၽႏ္ုပ္ကို အမ်က္ထြက္ေတာ္မမူပါႏွင့္။ အကြၽႏ္ုပ္ေလွ်ာက္ထားပါရေစ။ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ သိုးေမြးျဖင့္ စမ္းသပ္ခြင့္ျပဳေတာ္မူပါ။ ေျမတစ္ျပင္လုံးႏွင္းစို၍ သိုးေမြးကိုသာ ေျခာက္ေသြ႕ေစေတာ္မူပါ”ဟု ေလွ်ာက္၏။ ထိုည၌လည္း ဘုရားသခင္သည္ သူေလွ်ာက္သည့္အတိုင္းျပဳေလ၏။ ေျမတစ္ျပင္လုံးႏွင္းစို၍ သိုးေမြးသာ ေျခာက္ေသြ႕၏။