တရားသူႀကီးမွတ္စာ 1:23-31

ေယာသပ္​အမ်ိဳးအႏြယ္​တို႔​သည္ ေဗသလ​ၿမိဳ႕​ကို စူးစမ္း​ရန္ သူလွ်ိဳ​တို႔​ကို​ေစလႊတ္​၏​။ ေဗသလ​ၿမိဳ႕​ကို ယခင္က လုဇ​ၿမိဳ႕ ဟု​ေခၚ​၏​။ သူလွ်ိဳ​တို႔​သည္ ၿမိဳ႕​ထဲမွ​လူ​တစ္​ေယာက္​ထြက္လာ​သည္​ကို ျမင္​လွ်င္ “​ၿမိဳ႕ဝင္လမ္း​ကို ျပ​ေပး​ပါ​။ သင့္​ကို အသက္ခ်မ္းသာ​ေပး​ပါ​မည္​”​ဟု သူ႔​အား ေျပာ​သျဖင့္ သူ​သည္ ၿမိဳ႕ဝင္လမ္း​ကို ျပ​ေပး​၏​။ သူ​တို႔​သည္​လည္း ၿမိဳ႕​ကို ဓား​ႏွင့္​တိုက္ခိုက္​ၾက​ၿပီး လမ္းျပေပးသူ​၏​မိသားစု​မ်ား​ကို​မူ လြတ္ေျမာက္​ခြင့္​ေပး​ေလ​၏​။ ထို​သူ​သည္ ဟိတၱိ​ျပည္​သို႔​သြား​၍ ၿမိဳ႕​ကို​တည္​ကာ ထို​ၿမိဳ႕​၏​အမည္​ကို လုဇ ဟု​မွည့္ေခၚ​၏​။ ထို​ၿမိဳ႕​ကို ယေန႔​တိုင္ေအာင္ ထိုသို႔​ေခၚဆို​ေလ​၏​။ မနာေရွ​အမ်ိဳးအႏြယ္​သည္ ဗက္ရွန္​ၿမိဳ႕​ႏွင့္ ဝန္းက်င္​ရွိ​ၿမိဳ႕႐ြာ​မ်ား​၊ တာနက္​ၿမိဳ႕​ႏွင့္ ဝန္းက်င္​ရွိ​ၿမိဳ႕႐ြာ​မ်ား​၊ ေဒါရ​ၿမိဳ႕​ႏွင့္ ဝန္းက်င္​ရွိ​ၿမိဳ႕႐ြာ​မ်ား​၊ ဣဗလံ​ၿမိဳ႕​ႏွင့္ ဝန္းက်င္​ရွိ​ၿမိဳ႕႐ြာ​မ်ား​၊ ေမဂိေဒၵါ​ၿမိဳ႕​ႏွင့္ ဝန္းက်င္​ရွိ​ၿမိဳ႕႐ြာ​မ်ား စသည္​တို႔​၌​ေနထိုင္​ေသာ​သူ​တို႔​ကို မ​ႏွင္ထုတ္​ႏိုင္​ၾက​။ ခါနာန္​လူမ်ိဳး​တို႔​သည္ ထို​ျပည္​၌ အတင္း​ေနထိုင္​ၾက​၏​။ အစၥေရး​လူမ်ိဳး​တို႔ အင္အားႀကီး​လာ​ေသာအခါ​တြင္​လည္း ခါနာန္​လူမ်ိဳး​တို႔​ကို မ​ႏွင္ထုတ္​ဘဲ အခြန္​ဆက္​ေစ​ၾက​၏​။ ဧဖရိမ္​အမ်ိဳးသား​တို႔​သည္ ေဂဇာ​ၿမိဳ႕သား ခါနာန္​လူမ်ိဳး​တို႔​ကို မ​ႏွင္ထုတ္​ခဲ့​ေပ​။ ထို႔ေၾကာင့္ ခါနာန္​လူမ်ိဳး​တို႔​သည္ သူ​တို႔​ႏွင့္အတူ ေဂဇာ​ၿမိဳ႕​၌ ေနထိုင္​ၾက​၏​။ ဇာဗုလုန္​အမ်ိဳးအႏြယ္​သည္​လည္း ကိတ႐ုန္​ၿမိဳ႕သား​၊ နဟာေလာလ​ၿမိဳ႕သား တို႔​ကို မ​ႏွင္ထုတ္​ေသာေၾကာင့္ ခါနာန္​လူမ်ိဳး​တို႔​သည္ သူ​တို႔​ႏွင့္အတူ​ေနထိုင္​၍ အခြန္​ဆက္သ​ၾက​၏​။ အာရွာ​အမ်ိဳးအႏြယ္​သည္​လည္း အေကၡာ​ၿမိဳ႕သား​၊ ဆီဒုန္​ၿမိဳ႕သား​၊ အာလပ္​ၿမိဳ႕သား​၊ အာခဇိပ္​ၿမိဳ႕သား​၊ ေဟလဗ​ၿမိဳ႕သား​၊ အာဖိတ္​ၿမိဳ႕သား​၊ ရေဟာဘ​ၿမိဳ႕သား​တို႔​ကို​မ​ႏွင္ထုတ္​ခဲ့​ေပ​။