ေဟ႐ွာယအနာဂတၱိက်မ္း 65:17-25

ၾကည့္ရႈ​ေလာ့​။ ေကာင္းကင္​သစ္​ႏွင့္​ေျမႀကီး​သစ္​ကို ငါ​ဖန္ဆင္း​မည္​။ အတိတ္မွ​အျဖစ္အပ်က္​တို႔​ကို မွတ္မိ​ေတာ့​မည္​မ​ဟုတ္​။ စိတ္​ထဲ​ဝင္လာ​ေတာ့​မည္​မ​ဟုတ္​။ ၾကည့္ရႈ​ေလာ့​။ ေဂ်႐ုဆလင္​ၿမိဳ႕​ကို ေပ်ာ္႐ႊင္ဖြယ္​ရာ​ၿမိဳ႕​အျဖစ္​၊ ၿမိဳ႕သား​တို႔​ကို ဝမ္းေျမာက္​ေသာ​သူ​မ်ား​အျဖစ္ ငါ​ဖန္ဆင္း​သည္​ျဖစ္၍ ငါ​ဖန္ဆင္း​ေသာ​အရာ​၌ အစဥ္ထာဝရ​ဝမ္းေျမာက္​႐ႊင္လန္း​ၾက​ေလာ့​။ ငါ​သည္​လည္း ေဂ်႐ုဆလင္​ၿမိဳ႕​ေၾကာင့္ ႐ႊင္လန္း​မည္​။ ငါ​၏​လူ​တို႔​ေၾကာင့္ ဝမ္းေျမာက္​မည္​။ ထို​ၿမိဳ႕​၌ ငိုေႂကြးသံ​၊ ေအာ္ဟစ္သံ​ကို ၾကား​ရ​ေတာ့​မည္​မ​ဟုတ္​။ ထို​အရပ္​၌ ရက္​အနည္းငယ္​သာ​အသက္ရွင္​ၿပီး​ေသ​သြား​ေသာ ႏို႔စို႔ကေလး​၊ သက္တမ္းေစ့​မ​ေန​ရ​ေသာ လူႀကီး ဟူ၍​ရွိ​ေတာ့​မည္​မ​ဟုတ္​။ အသက္​တစ္ရာ​အ႐ြယ္​၌​ကြယ္လြန္​ေသာ​သူ​ကို လူငယ္​ဟု​သာ​မွတ္​ရ​မည္​။ အသက္​တစ္ရာ​မ​ေန​ရ​ေသာ​သူ​သည္ က်ိန္​ျခင္း​ခံရ​ေသာ​သူ​ျဖစ္​၏​။ သူ​တို႔​သည္ အိမ္​ကို​ေဆာက္​ၿပီး ေနထိုင္​ၾက​မည္​။ စပ်စ္ၿခံ​ကို​လည္း​စိုက္​ၿပီး အသီး​ကို​စား​ၾက​မည္​။ သူ​တို႔​ေဆာက္​ေသာ​အိမ္​၌ အျခားသူ ေန​ရ​မည္​မ​ဟုတ္​။ သူ​တို႔​စိုက္​ေသာ​စပ်စ္သီး​ကို​လည္း အျခားသူ​စား​ရ​မည္​မ​ဟုတ္​။ ငါ့​လူ​တို႔​၏​သက္တမ္း​သည္ သစ္ပင္​၏​သက္တမ္း​တမွ် ရွည္​မည္​။ ငါ​ေ႐ြးခ်ယ္​ေသာ​သူ​တို႔​သည္ သူ​တို႔​လက္​ျဖင့္​လုပ္ေဆာင္​ေသာ​အရာ​ကို ေရရွည္အက်ိဳး​ခံစား​ရ​မည္​။ သူ​တို႔​၏​ႀကိဳးစားအားထုတ္​မႈ​သည္ အခ်ည္းႏွီး​ျဖစ္​မည္​မ​ဟုတ္​။ သူ​တို႔​ေမြးဖြား​ေသာ​သားသမီး​မ်ား ဒုကၡေရာက္​မည္​မ​ဟုတ္​။ အေၾကာင္းမူကား သူ​တို႔​သည္ ထာဝရဘုရား​၏​ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာ​ကို​ခံစား​ရ​ေသာ​အမ်ိဳးအႏြယ္ ျဖစ္​လိမ့္မည္​။ သူ​တို႔​ႏွင့္အတူ သူ​တို႔​သားေျမး​တို႔​လည္း ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာ​ခံစား​ရ​လိမ့္မည္​။ သူ​တို႔​မ​ေခၚ​မီ ငါ​ထူး​မည္​။ သူ​တို႔​ေတာင္းေလွ်ာက္​ေနစဥ္ ငါ​နားေထာင္​မည္​။ ဝံပုေလြ​ႏွင့္​သိုးကေလး​တို႔ အတူ​အစာ​စား​ၾက​မည္​။ ျခေသၤ့​သည္ ႏြား​ကဲ့သို႔ ေကာက္႐ိုး​ကို​စား​မည္​။ ေႁမြ​သည္ ေျမမႈန႔္​ကို​စား​မည္​။ ငါ​၏​သန႔္ရွင္း​ေသာ​ေတာင္​တစ္ေတာင္လုံး​ကို ထိခိုက္​ဖ်က္ဆီး​ၾက​မည္​မ​ဟုတ္​”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏​။