ေဟၿဗဲဩဝါဒစာ 10:11-18

ယဇ္ပုေရာဟိတ္​အားလုံး​သည္ ေန႔စဥ္​ရပ္​လ်က္ ဝတ္ျပဳ​ကာ အျပစ္​မ်ား​ကို​မ​ဖယ္ရွား​ႏိုင္​သည့္ တူညီ​ေသာ​ယဇ္​ကို အႀကိမ္ႀကိမ္​ပူေဇာ္​ေန​ၾက​၏။ သို႔ေသာ္ ခရစ္ေတာ္​သည္ တစ္ခုတည္း​ေသာ​ယဇ္​ကို အျပစ္​မ်ား​အတြက္ ထာဝစဥ္​ပူေဇာ္​ၿပီးလွ်င္ ထို​အခ်ိန္​မွစ၍ ဘုရားသခင္​၏​လက္ယာ​ေတာ္​ဘက္​၌​ထိုင္​လ်က္ မိမိ​၏​ရန္သူ​တို႔​သည္ မိမိ​ေျခ​တင္​ခုံ​အျဖစ္​ခ်​ထား​ျခင္း​ခံရ​သည့္​တိုင္ေအာင္ ေစာင့္ဆိုင္း​ေန​ေတာ္မူ​၏။ အေၾကာင္းမူကား ကိုယ္ေတာ္​သည္ တစ္ခုတည္း​ေသာ​ပူေဇာ္သကၠာ​အားျဖင့္ သန႔္ရွင္း​ေစ​ျခင္း​ခံရ​ေသာ​သူ​တို႔​အား ထာဝစဥ္​စုံလင္​ေစ​ေတာ္မူ​၏။ သန႔္ရွင္း​ေသာ​ဝိညာဥ္​ေတာ္​သည္​လည္း ငါ​တို႔​အား​သက္ေသခံ​၍ “ထာဝရ​ဘုရား​က ‘ထို​ေန႔ရက္​မ်ား​ေနာက္တြင္ သူ​တို႔​ႏွင့္ ငါ​ျပဳ​မည့္​ပဋိညာဥ္​ကား ဤသို႔​တည္း။ ငါ​သည္ ငါ​၏​ပညတ္​တရား​တို႔​ကို သူ​တို႔​၏​စိတ္ႏွလုံး​ထဲတြင္ ထည့္သြင္း​၍ သူ​တို႔​၏​အသိဉာဏ္​ေပၚမွာ ေရး​ထား​မည္’​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏”​ဟူ၍ ႁမြက္ဆို​ၿပီးေနာက္ တစ္ဖန္ “ငါ​သည္ သူ​တို႔​၏​အျပစ္​မ်ား​ႏွင့္​တရားမဲ့​ျခင္း​မ်ား​ကို လုံးဝ​သတိရ​ေတာ့မည္​မ​ဟုတ္”​ဟု ႁမြက္ဆို​ေတာ္မူ​၏။ ထိုသို႔ အျပစ္​ခြင့္လႊတ္​ျခင္း​ေက်းဇူး​ရွိ​သည့္​ေနရာ​တြင္ အျပစ္​အတြက္​ပူေဇာ္သကၠာ​မ​လိုအပ္​ေတာ့​ေပ။