ကမ႓ာဦးက်မ္း 41:14-44
ကမ႓ာဦးက်မ္း 41:14-44 MSBZ
ထိုအခါ ဖာေရာမင္းႀကီးသည္ လူလႊတ္၍ ေယာသပ္ကိုေခၚေစသျဖင့္ ေယာသပ္ကို ေျမေအာက္အက်ဥ္းခန္းထဲမွ အလ်င္အျမန္ထုတ္ေဆာင္ၾက၏။ ေယာသပ္သည္ မုတ္ဆိတ္ရိတ္၍ အဝတ္အစားလဲၿပီးလွ်င္ ဖာေရာမင္းႀကီးထံသို႔အခစားဝင္ေလ၏။ ဖာေရာမင္းႀကီးက ေယာသပ္အား “ငါသည္ အိပ္မက္တစ္ခုမက္၏။ ထိုအိပ္မက္၏အနက္ကိုဖြင့္ျပႏိုင္ေသာသူတစ္ေယာက္မွ်မရွိ။ သို႔ရာတြင္ သင္သည္ အိပ္မက္ကိုၾကားေသာအခါ အိပ္မက္၏အနက္ကိုဖြင့္ျပႏိုင္သည္ဟု သင့္အေၾကာင္းငါၾကား၏”ဟု မိန႔္ဆိုေလ၏။ ေယာသပ္ကလည္း “အကြၽႏ္ုပ္မတတ္ႏိုင္ပါ။ ဘုရားသခင္သာလွ်င္ အရွင္ဖာေရာမင္းႀကီးအတြက္ သင့္ျမတ္ေကာင္းမြန္ေသာအေျဖကို ေပးေတာ္မူပါလိမ့္မည္”ဟု ဖာေရာမင္းႀကီးအားျပန္ေလွ်ာက္ေလ၏။ ထိုအခါ ဖာေရာမင္းႀကီးက ေယာသပ္အား “ငါ့အိပ္မက္ထဲ၌ ငါသည္ ႏိုင္းျမစ္ကမ္းစပ္တြင္ ရပ္လ်က္ေန၏။ ဆူၿဖိဳး၍ ပုံပန္းလွေသာႏြားမခုနစ္ေကာင္သည္ ႏိုင္းျမစ္မွတက္လာ၍ က်ဴေတာ၌က်က္စားေနၾက၏။ ထိုႏြားမ်ားေနာက္မွ ခ်ည့္နဲ႔၍ ပုံပန္းအလြန္ဆိုးၿပီး ကိုယ္ခႏၶာပိန္လွီေသာ အျခားႏြားမခုနစ္ေကာင္တက္လာ၏။ ဤမွ်ေလာက္ ၾကည့္ရဆိုးေသာႏြားတို႔ကို အီဂ်စ္ျပည္တစ္ျပည္လုံး၌ ငါမေတြ႕ဖူးေပ။ ပိန္လွီ၍ၾကည့္ရဆိုးေသာႏြားမတို႔သည္ ဆူၿဖိဳးေသာႏြားမခုနစ္ေကာင္ကို စားလိုက္ၾက၏။ ထိုႏြားမတို႔၏ဝမ္းထဲသို႔ ေရာက္သြားေသာ္လည္း ဝမ္းထဲသို႔ေရာက္သြားေၾကာင္းကို မသိသာဘဲေန၏။ အေၾကာင္းမူကား ထိုႏြားမတို႔၏အဆင္းသဏၭာန္သည္ ယခင္ကဲ့သို႔ပင္ၾကည့္ရဆိုးလ်က္ရွိေသး၏။ ထို႔ေနာက္ ငါႏိုးလာ၏။ တစ္ဖန္ ငါ့အိပ္မက္ထဲ၌ ျမင္ရသည္မွာ အဆန္ေအာင္၍ေကာင္းေသာစပါးႏွံခုနစ္ႏွံသည္ ႐ိုးတံတစ္ခုတည္းမွထြက္လာ၏။ ထိုစပါးႏွံတို႔ေနာက္မွ ေျခာက္ေသြ႕သုန္ဖ်င္း၍ အေရွ႕ေလေၾကာင့္ ညႇိဳးေရာ္ေနေသာစပါးႏွံခုနစ္ႏွံထြက္လာ၏။ သုန္ဖ်င္းေသာစပါးႏွံတို႔သည္ ေကာင္းေသာစပါးႏွံခုနစ္ႏွံကိုမ်ိဳၾက၏။ ငါသည္ ထိုအိပ္မက္ကို နတ္ဝိဇၨာဆရာတို႔အားေျပာျပေသာ္လည္း ငါ့အားေဖာ္ျပေပးႏိုင္ေသာသူတစ္ေယာက္မွ်မရွိ”ဟု ဆိုေလ၏။ ထိုအခါ ေယာသပ္က ဖာေရာမင္းႀကီးအား “အရွင္ဖာေရာမင္းႀကီး၏အိပ္မက္ႏွစ္ခုသည္ အတူတူပင္ျဖစ္ပါ၏။ ဘုရားသခင္သည္ မိမိျပဳမည့္အမႈကို အရွင္ဖာေရာမင္းႀကီးအား ေဖာ္ျပေတာ္မူၿပီ။ ေကာင္းေသာႏြားမခုနစ္ေကာင္သည္ ခုနစ္ႏွစ္ျဖစ္၏။ ေကာင္းေသာစပါးႏွံခုနစ္ႏွံသည္လည္း ခုနစ္ႏွစ္ျဖစ္၏။ အိပ္မက္ႏွစ္ခုသည္ အတူတူပင္ျဖစ္ပါ၏။ ဆူၿဖိဳးေသာႏြားမမ်ားေနာက္မွ တက္လာသည့္ ပိန္လွီ၍အ႐ုပ္ဆိုးေသာႏြားမခုနစ္ေကာင္သည္ ခုနစ္ႏွစ္ျဖစ္၏။ အေရွ႕ေလေၾကာင့္ညႇိဳးေရာ္၍ သုန္ဖ်င္းေသာစပါးႏွံခုနစ္ႏွံသည္ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးေသာခုနစ္ႏွစ္ျဖစ္၏။ အရွင္ဖာေရာမင္းႀကီးအား အကြၽႏ္ုပ္ေလွ်ာက္ထားခဲ့သည့္စကားအတိုင္း ဘုရားသခင္သည္ မိမိျပဳမည့္အမႈကို အရွင္ဖာေရာမင္းႀကီးအား ေဖာ္ျပေတာ္မူၿပီ။ အီဂ်စ္ျပည္တစ္ျပည္လုံးတြင္ အလြန္ဝေျပာေသာႏွစ္ ခုနစ္ႏွစ္ေရာက္လာလိမ့္မည္။ ထို႔ေနာက္မွ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးေသာႏွစ္ ခုနစ္ႏွစ္ျဖစ္လာလိမ့္မည္။ ထိုအခါ အီဂ်စ္ျပည္၌ဝေျပာခဲ့သမွ်ကိုေမ့ေလ်ာ့ၾကလိမ့္မည္။ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးျခင္းေဘးသည္ တစ္ျပည္လုံးကိုဖ်က္ဆီးလိမ့္မည္။ ထိုငတ္မြတ္ေခါင္းပါးျခင္းေဘးသည္ အလြန္ဆိုး႐ြားမည္ျဖစ္၏။ ဝေျပာျခင္းေနာက္တြင္ ျဖစ္လာမည့္ ထိုငတ္မြတ္ေခါင္းပါးျခင္းေဘးေၾကာင့္ ထိုျပည္၌ဝေျပာျခင္းရွိခဲ့သည္ကိုပင္ သိမွတ္ၾကေတာ့မည္မဟုတ္။ အရွင္ဖာေရာမင္းႀကီးသည္ အိပ္မက္ကို ေနာက္တစ္ႀကိမ္ထပ္၍မက္သည္မွာ ထိုအမႈကို ဘုရားသခင္အတည္ျပဳေတာ္မူၿပီျဖစ္၍ ဘုရားသခင္သည္ ထိုအမႈကိုအလ်င္အျမန္ျပဳေတာ္မူမည္ျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ အရွင္ဖာေရာမင္းႀကီး၊ အသိဉာဏ္ရွိေသာ၊ ပညာရွိေသာသူကိုရွာၿပီးလွ်င္ အီဂ်စ္ျပည္ကိုအုပ္စိုးရန္ ထိုသူကိုခန႔္ထားပါေလာ့။ အရွင္ဖာေရာမင္းႀကီး ခန႔္ထားေသာသူသည္လည္း တိုင္းျပည္ ႀကီးၾကပ္သူမ်ားကို ထပ္မံခန႔္အပ္ထားပါေစ။ သူသည္ အီဂ်စ္ျပည္၌ဝေျပာေသာႏွစ္ ခုနစ္ႏွစ္တြင္ ဂ်ဳံစပါးငါးပုံတစ္ပုံကို ေကာက္ယူပါေစ။ ထိုသူတို႔သည္ လာမည့္ႂကြယ္ဝေသာႏွစ္မ်ားမွ အစားအစာရွိသမွ်တို႔ကို စုသိမ္းၾကပါေစ။ ဖာေရာမင္းႀကီး၏အာဏာျဖင့္ အစားအစာဂ်ဳံစပါးကို ၿမိဳ႕မ်ား၌စုေဆာင္းထိန္းသိမ္းၾကပါေစ။ ထိုအစားအစာတို႔သည္ အီဂ်စ္ျပည္၌ျဖစ္လာမည့္ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးေသာႏွစ္ ခုနစ္ႏွစ္တြင္ တိုင္းျပည္အတြက္ အရန္သိုမွီးထားေသာအစားအစာျဖစ္ရမည္။ သို႔မွ တိုင္းျပည္သည္ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးျခင္းေဘးေၾကာင့္ ပ်က္စီးျခင္းသို႔မေရာက္ဘဲေနမည္”ဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။ ထိုအႀကံဉာဏ္ကို ဖာေရာမင္းႀကီးႏွင့္သူ၏အမႈထမ္းအေပါင္းတို႔သည္ ႏွစ္သက္သေဘာက်ၾက၏။ ဖာေရာမင္းႀကီးက မိမိ၏အမႈထမ္းတို႔အား “ဘုရားသခင္၏ဝိညာဥ္ေတာ္ကိုရသည့္ ဤသို႔ေသာသူကို ငါတို႔ရွာေတြ႕ႏိုင္မည္ေလာ”ဟု မိန႔္ဆို၏။ ထို႔ေနာက္ ဖာေရာမင္းႀကီးက ေယာသပ္အား “ဘုရားသခင္သည္ ဤအမႈအလုံးစုံကို သင့္အားေဖာ္ျပေတာ္မူၿပီျဖစ္၍ သင္ကဲ့သို႔ အသိဉာဏ္ရွိေသာသူ၊ ပညာရွိေသာသူတစ္ေယာက္မွ်မရွိ။ သင္သည္ ငါ၏နန္းေတာ္အုပ္ျဖစ္ရမည္။ ငါ၏လူအေပါင္းတို႔သည္ သင္၏အမိန႔္ကိုနာခံၾကရမည္။ ငါသည္ ရာဇပလႅင္အားျဖင့္သာ သင့္ထက္ႀကီးျမတ္မည္”ဟု မိန႔္ဆို၏။ တစ္ဖန္ ဖာေရာမင္းႀကီးက ေယာသပ္အား “အီဂ်စ္ျပည္တစ္ျပည္လုံးကိုအုပ္စိုးရန္ သင့္ကိုငါခန႔္ထားၿပီ”ဟု မိန႔္ဆိုၿပီးလွ်င္ ဖာေရာမင္းႀကီးသည္ မိမိ၏လက္မွ တံဆိပ္တုံးလက္စြပ္ကိုခြၽတ္၍ ေယာသပ္၏လက္၌စြပ္ေပး၏။ ပိတ္ေခ်ာထည္အဝတ္တို႔ကိုလည္းဝတ္ေပး၍ သူ၏လည္ပင္း၌ ေ႐ႊဆြဲႀကိဳးကိုဆြဲေပးၿပီး မိမိ၏ဒုတိယရထားကို စီးေစ၏။ ေရွ႕ေတာ္ေျပးတို႔ကိုလည္း “ဒူးေထာက္ၾကေလာ့”ဟု ဟစ္ေအာ္ေစ၏။ ဤသို႔ျဖင့္ အီဂ်စ္ျပည္တစ္ျပည္လုံးကိုအုပ္စိုးရန္ ေယာသပ္အားခန႔္ထားေလ၏။ ထို႔ျပင္ ဖာေရာမင္းႀကီးက ေယာသပ္အား “ငါသည္ ဖာေရာမင္းႀကီးျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္လည္း သင္ခြင့္မျပဳလွ်င္ အီဂ်စ္ျပည္တစ္ျပည္လုံးရွိ လူတစ္စုံတစ္ေယာက္မွ် မိမိလက္၊ မိမိေျခကိုမႂကြရ”ဟု မိန႔္ဆိုေလ၏။
သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
ကေလးမ်ားအတြက္ သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
