ကမ႓ာဦးက်မ္း 33:12-20
ကမ႓ာဦးက်မ္း 33:12-20 MSBZ
ထို႔ေနာက္ ဧေသာက “ငါတို႔ဆက္၍ခရီးျပဳၾကစို႔။ သင့္ေရွ႕မွ ငါသြားမည္”ဟု ဆို၏။ သို႔ေသာ္ ယာကုပ္က “ကေလးမ်ားသည္ႏုနယ္ပါ၏။ ႏို႔စို႔သားငယ္ရွိေသာ သိုးဆိတ္တို႔ႏွင့္ႏြားတို႔သည္လည္း အကြၽႏ္ုပ္၌ရွိေၾကာင္း သခင္သိပါ၏။ ထိုတိရစာၦန္တို႔ကို တစ္ရက္မွ်အျပင္းႏွင္လွ်င္ ၎တို႔အားလုံးသည္ ေသၾကပါလိမ့္မည္။ သခင္သည္ သခင့္အေစအပါးေရွ႕မွ သြားႏွင့္ပါ။ အကြၽႏ္ုပ္မူကား စိရျပည္ရွိ သခင့္ထံသို႔ ေရာက္သည္အထိ ကေလးသူငယ္တို႔ႏွင့္ အကြၽႏ္ုပ္ေရွ႕၌သြားေသာတိရစာၦန္တို႔ သြားႏိုင္သမွ်အတိုင္း တျဖည္းျဖည္းလိုက္လာပါမည္”ဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။ ဧေသာကလည္း “ငါ၌ရွိေသာလူအခ်ိဳ႕ကို သင္ႏွင့္ထားခဲ့ပါရေစ”ဟု ဆိုလွ်င္ ယာကုပ္က “အဘယ္အတြက္နည္း။ အကြၽႏ္ုပ္သည္ သခင့္ေရွ႕၌ ဤမွ်မ်က္ႏွာရပါၿပီ”ဟု ျပန္ေျပာေလ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဧေသာသည္ ထိုေန႔၌ပင္ စိရျပည္လမ္းအတိုင္းျပန္သြားေလ၏။ ယာကုပ္မူကား သုကုတ္အရပ္သို႔ခရီးျပဳ၍ ထိုအရပ္၌ အိမ္ကိုေဆာက္ေလ၏။ မိမိတိရစာၦန္မ်ားအတြက္လည္း ယာယီတဲမ်ားကိုေဆာက္ေလ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုအရပ္၏အမည္ကို သုကုတ္ ဟုေခၚ၏။ ယာကုပ္သည္ ပါဒန္အာရံျပည္မွ ထြက္ခြာၿပီးေနာက္ ခါနာန္ျပည္ရွိ ေရွခင္ၿမိဳ႕သို႔ ေကာင္းမြန္စြာေရာက္ရွိလာၿပီး ထိုၿမိဳ႕၏အေရွ႕ဘက္၌ စခန္းခ်ေလ၏။ သူသည္ ေရွခင္၏ဖခင္ျဖစ္ေသာ ဟာေမာ္၏သားတို႔ထံမွ ေငြတစ္ရာျဖင့္ေျမကြက္ကိုဝယ္ယူၿပီး ထိုအရပ္၌တဲထိုးေလ၏။ ထို႔ေနာက္ ထိုအရပ္၌ ယဇ္ပလႅင္ကိုတည္၍ ဧလဧေလာအစၥေရး ဟုေခၚ၏။
သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
ကေလးမ်ားအတြက္ သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
