ကမ႓ာဦးက်မ္း 25:1-34
ကမ႓ာဦးက်မ္း 25:1-34 MSBZ
အာျဗဟံသည္ မိန္းမေနာက္ထပ္တစ္ေယာက္ယူ၏။ သူ၏အမည္မွာ ေကတုရ ျဖစ္၏။ ထိုမိန္းမသည္ အာျဗဟံအတြက္ သားဇိမရံ၊ ယုတ္ရွန္၊ ေမဒန္၊ မိဒ်န္၊ ဣရွဗက္ႏွင့္ ရႈအာ တို႔ကိုေမြးဖြားေပး၏။ ယုတ္ရွန္သည္ သားေရွဘႏွင့္ေဒဒန္ကိုရ၏။ ေဒဒန္မွဆင္းသက္လာေသာသူမ်ားမွာ အာရႈရိမ္လူမ်ိဳး၊ ေလတုရွိမ္လူမ်ိဳးႏွင့္ လုမ္မိမ္လူမ်ိဳး တို႔ျဖစ္ၾက၏။ မိဒ်န္၏သားမ်ားမွာ ဧဖာ၊ ဧေဖရ၊ ဟာႏုတ္၊ အဘိဒႏွင့္ ဧလဒါ တို႔ျဖစ္ၾက၏။ ဤသူအေပါင္းတို႔သည္ ေကတုရ၏သားေျမးမ်ားျဖစ္ၾက၏။ အာျဗဟံသည္ မိမိပိုင္ဆိုင္ေသာအရာအားလုံးကို ဣဇက္အား ေပး၏။ မိမိမယားငယ္တို႔၏သားတို႔ကိုကား အာျဗဟံသည္ လက္ေဆာင္ပစၥည္းမ်ားေပး၍ မိမိအသက္ရွင္စဥ္တြင္ သူတို႔ကို မိမိသားဣဇက္ႏွင့္ေဝးရာ အေရွ႕ျပည္သို႔ လႊတ္လိုက္ေလ၏။ အာျဗဟံအသက္ရွင္ခဲ့ေသာေန႔ရက္ႏွစ္ကာလမွာ တစ္ရာခုနစ္ဆယ့္ငါးႏွစ္ျဖစ္၏။ အာျဗဟံသည္ အိုမင္းရင့္ေရာ္၍ သက္တမ္းေစ့ေသာအခါ ေနာက္ဆုံးထြက္သက္ထြက္၍ေသဆုံးၿပီး မိမိလူမ်ိဳးတို႔စုစည္းရာသို႔ ေရာက္ေလ၏။ သူ၏သား ဣဇက္ႏွင့္ဣရွေမလတို႔သည္ မံေရၿမိဳ႕အေရွ႕ဘက္၊ ဟိတၱိလူမ်ိဳးေဇာဟာ၏သား ဧဖ႐ုန္၏လယ္၌ရွိေသာ မေပၸလလိုဏ္ဂူတြင္ သူ႔ကိုသၿဂႋဳဟ္ၾက၏။ ထိုလယ္သည္ ေဟသအမ်ိဳးသားတို႔ထံမွ အာျဗဟံဝယ္ယူထားေသာလယ္ျဖစ္၏။ အာျဗဟံကို သူ၏မယားစာရာႏွင့္အတူ ထိုအရပ္တြင္ သၿဂႋဳဟ္ၾကေလ၏။ အာျဗဟံကြယ္လြန္ၿပီးေနာက္ သူ၏သားဣဇက္ကို ဘုရားသခင္ေကာင္းခ်ီးေပးေတာ္မူ၏။ ဣဇက္သည္ ေဗရလဟဲေရာအရပ္၌ ေနထိုင္၏။ စာရာ၏ကြၽန္မ၊ အီဂ်စ္အမ်ိဳးသမီး ဟာဂရက ေမြးဖြားေပးေသာ အာျဗဟံ၏သား ဣရွေမလ၏ေဆြစဥ္မ်ိဳးဆက္မွာ ဤသို႔ျဖစ္၏။ ဣရွေမလ၏သားတို႔၏အမည္မ်ားကား ဤသို႔တည္း။ သူတို႔၏အမည္မ်ားကို ႀကီးစဥ္ငယ္လိုက္စဥ္ေသာ္ ဣရွေမလ၏သားဦးမွာ နဗာယုတ္၊ ထို႔ေနာက္ ေကဒါ၊ အာဒေဗလ၊ မိဗသံ၊ ထို႔ေနာက္ မိရွမ၊ ဒုမာ၊ မာစ၊ ဟာဒဒ္၊ ေတမ၊ ေယတုရ၊ နာဖိရွႏွင့္ ေကဒမာျဖစ္၏။ ဤသူတို႔ကား ဣရွေမလ၏သားမ်ားျဖစ္ၾက၏။ ဤသူတို႔၏အမည္မ်ားကို သူတို႔၏႐ြာမ်ား၊ သူတို႔စခန္းခ်ရာအရပ္မ်ားအလိုက္ေခၚတြင္ၾက၏။ သူတို႔သည္ မိမိတို႔မ်ိဳးႏြယ္စုမ်ားအလိုက္ ေခါင္းေဆာင္တစ္ဆယ့္ႏွစ္ပါးျဖစ္ၾက၏။ (ဣရွေမလအသက္ရွင္ခဲ့ေသာႏွစ္ကာလမွာ တစ္ရာသုံးဆယ့္ခုနစ္ႏွစ္ျဖစ္၏။ သူသည္ ေနာက္ဆုံးထြက္သက္ထြက္၍ေသဆုံးၿပီး မိမိလူမ်ိဳးတို႔စုစည္းရာသို႔ ေရာက္ေလ၏။) သူတို႔သည္ ဟဝိလအရပ္မွ အီဂ်စ္ျပည္၏အေရွ႕ဘက္၊ အဆီးရီယားျပည္သို႔သြားေသာလမ္း၌ရွိသည့္ ရႈရအရပ္တိုင္ေအာင္ ေနထိုင္ၾက၏။ သူတို႔သည္ မိမိညီအစ္ကိုအေပါင္းတို႔ႏွင့္ ရန္ဘက္ျပဳလ်က္ ေနထိုင္ၾက၏။ အာျဗဟံသားဣဇက္၏အတၳဳပၸတၱိကား ဤသို႔ျဖစ္၏။ အာျဗဟံသည္ သားဣဇက္ကိုရ၏။ ဣဇက္သည္ ပါဒန္အာရံျပည္မွ အာရံလူမ်ိဳးေဗေသြလ၏သမီး၊ လာဗန္၏ညီမ ေရဗကၠာကို မိမိမယားအျဖစ္ယူေသာအခါ အသက္ေလးဆယ္ရွိ၏။ ဣဇက္သည္ မိမိမယားၿမဳံေသာေၾကာင့္ သူ႔အတြက္ ထာဝရဘုရားထံဆုေတာင္း၏။ ထာဝရဘုရားသည္ သူ၏ဆုေတာင္းသံကိုနားေညာင္းေတာ္မူ၍ သူ၏မယားေရဗကၠာသည္ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ေလ၏။ သို႔ေသာ္ ကေလးတို႔သည္ ဝမ္းထဲ၌အခ်င္းခ်င္းတိုးေဝွ႔ၾကသျဖင့္ ေရဗကၠာက “ကြၽန္မ၌ အဘယ္ေၾကာင့္ ဤသို႔ျဖစ္ရသနည္း”ဟု ဆိုလ်က္ ထာဝရဘုရားအား ေမးျမန္းရန္ သြားေလ၏။ ထာဝရဘုရားက “သင္၏ဝမ္းထဲ၌ လူမ်ိဳးႏွစ္မ်ိဳးရွိ၏။ သင့္အထဲမွ လူမ်ိဳးႏွစ္မ်ိဳးခြဲထြက္လာလိမ့္မည္။ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးသည္ အျခားတစ္မ်ိဳးထက္အင္အားႀကီးမားလိမ့္မည္။ အႀကီးသည္ အငယ္ကိုအေစခံရလိမ့္မည္”ဟု သူ႔အား မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထို႔ေနာက္ ေရဗကၠာသည္ သားဖြားရန္ေန႔လေစ့ေလ၏။ သူ၏ဝမ္းထဲ၌ သားအႁမႊာရွိ၏။ အဦးဆုံးေမြးလာေသာသားသည္ အသားအေရနီ၍ သူ၏တစ္ကိုယ္လုံးသည္ သားေမြးၿခဳံထည္ကဲ့သို႔ျဖစ္၏။ သူ၏အမည္ကို ဧေသာ ဟုမွည့္ေခၚေလ၏။ ထို႔ေနာက္မွ သူ၏ညီသည္ ဧေသာ၏ဖေနာင့္ကို မိမိလက္ျဖင့္ဆုပ္ကိုင္လ်က္ေမြးလာ၏။ သို႔ျဖစ္၍ သူ၏အမည္ကို ယာကုပ္ ဟုမွည့္ေခၚေလ၏။ ထိုသားတို႔ေမြးဖြားၾကေသာအခါ ဣဇက္သည္ အသက္ေျခာက္ဆယ္ရွိၿပီျဖစ္၏။ သူငယ္တို႔သည္ ႀကီးျပင္းလာေသာအခါ ဧေသာသည္ ေတာ၌က်င္လည္ေသာမုဆိုးေကာင္းျဖစ္၏။ ယာကုပ္မူကား လူ႐ိုးလူေအးတစ္ေယာက္ျဖစ္၍ တဲ၌ေနေလ့ရွိ၏။ ဣဇက္သည္ ေတာေကာင္သားကိုခံတြင္းေတြ႕ေသာေၾကာင့္ ဧေသာကိုခ်စ္၏။ ေရဗကၠာမူကား ယာကုပ္ကိုခ်စ္၏။ တစ္ေန႔တြင္ ယာကုပ္သည္ ဟင္းခ်က္ျပဳတ္ေနစဥ္ ဧေသာသည္ ေတာမွ ေမာပန္းလ်က္ျပန္လာ၏။ ဧေသာက ယာကုပ္အား “ငါသည္ ေမာပန္းေနသျဖင့္ ငါ့ကို ထိုဟင္းနီနီေလးေကြၽးပါ”ဟု ဆို၏။ (ထို႔ေၾကာင့္ သူ၏အမည္ကို ဧဒုံ ဟုေခၚၾက၏။) ယာကုပ္ကလည္း “သင္၏သားဦးအ႐ိုက္အရာကို ငါ့အား ယခုေရာင္းပါေလာ့”ဟု ဆို၏။ ဧေသာကလည္း “ငါေသလုၿပီျဖစ္၍ ဤသားဦးအ႐ိုက္အရာသည္ ငါ့အတြက္ မည္သည့္အက်ိဳးရွိမည္နည္း”ဟု ဆို၏။ ယာကုပ္ကလည္း “ယခုက်ိန္ဆိုပါ”ဟု ဆိုသျဖင့္ ဧေသာသည္ က်ိန္ဆို၏။ ဤသို႔ျဖင့္ ဧေသာသည္ မိမိ၏သားဦးအ႐ိုက္အရာကို ယာကုပ္အားေရာင္းေလ၏။ ထိုအခါ ယာကုပ္သည္ မုန႔္ႏွင့္ပဲနီဟင္းကို ဧေသာအားေပးသျဖင့္ သူသည္ စားေသာက္ၿပီးမွ ထ၍ ထြက္သြားေလ၏။ ထိုသို႔ ဧေသာသည္ သားဦးအ႐ိုက္အရာကို မထီမဲ့ျမင္ျပဳ၏။
သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
ကေလးမ်ားအတြက္ သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
