ထို႔ေနာက္တြင္ ဘုရားသခင္သည္ အာျဗဟံကိုစမ္းသပ္ေတာ္မူ၏။ ကိုယ္ေတာ္က “အာျဗဟံ”ဟု ေခၚေတာ္မူလွ်င္ အာျဗဟံက “အကြၽႏ္ုပ္ရွိပါ၏”ဟု ျပန္ေလွ်ာက္၏။ ကိုယ္ေတာ္ကလည္း “သင္၏သား၊ သင္ခ်စ္ေသာ သင္၏တစ္ဦးတည္းေသာသား ဣဇက္ကိုေခၚ၍ ေမာရိျပည္သို႔သြားေလာ့။ ထိုအရပ္၌ သင့္အားငါျပမည့္ေတာင္တစ္လုံးေပၚတြင္ သူ႔ကိုမီးရႈိ႕ရာယဇ္အျဖစ္ ပူေဇာ္ေလာ့”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ အာျဗဟံသည္ နံနက္ေစာေစာထ၍ ျမည္းေပၚကုန္းႏွီးတင္ၿပီးလွ်င္ သူ၏ငယ္သားႏွစ္ေယာက္ႏွင့္သူ၏သားဣဇက္ကို မိမိႏွင့္အတူေခၚ၍ မီးရႈိ႕ရာယဇ္အတြက္ထင္းကိုခြဲၿပီးမွ ထ၍ မိမိအားဘုရားသခင္မိန႔္ေတာ္မူေသာအရပ္သို႔ သြားေလ၏။ သုံးရက္ေျမာက္ေသာေန႔၌ အာျဗဟံသည္ ေမွ်ာ္ၾကည့္ရာ ထိုအရပ္ကို အေဝးမွျမင္ေလ၏။ ထိုအခါ အာျဗဟံက မိမိငယ္သားတို႔အား “သင္တို႔သည္ ဤအရပ္တြင္ ျမည္းႏွင့္အတူေနခဲ့ၾကေလာ့။ ငါႏွင့္သူငယ္သည္ ထိုအရပ္သို႔သြား၍ ရွိခိုးကိုးကြယ္ျခင္းကိုျပဳၿပီးမွ သင္တို႔ထံသို႔ျပန္လာမည္”ဟု ဆို၏။ အာျဗဟံသည္ မီးရႈိ႕ရာယဇ္အတြက္ ထင္းကိုယူ၍ မိမိသားဣဇက္အားထမ္းေစၿပီးလွ်င္ မိမိလက္၌ မီးႏွင့္ဓားကိုကိုင္ေဆာင္လ်က္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ အတူတူဆက္သြားၾက၏။ ထိုအခါ ဣဇက္က “အေဖ”ဟု မိမိဖခင္အာျဗဟံကိုေခၚလွ်င္ အာျဗဟံက “ေျပာပါ ငါ့သား”ဟု ျပန္ေျပာေလ၏။ ဣဇက္ကလည္း “ၾကည့္ပါ။ မီးရွိ၏။ ထင္းလည္းရွိ၏။ မီးရႈိ႕ရာယဇ္အတြက္ သိုးသငယ္ကား အဘယ္မွာရွိသနည္း”ဟု ေမးေလ၏။ အာျဗဟံကလည္း “ငါ့သား၊ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ မီးရႈိ႕ရာယဇ္အတြက္ သိုးသငယ္ကိုအသင့္ျပင္ဆင္ေတာ္မူလိမ့္မည္”ဟု ဆိုၿပီးမွ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္သည္ အတူတူဆက္သြားၾက၏။ ဘုရားသခင္မိန႔္ေတာ္မူေသာအရပ္သို႔ေရာက္ေသာအခါ အာျဗဟံသည္ ထိုအရပ္တြင္ ယဇ္ပလႅင္ကိုတည္၍ ထင္းမ်ားကိုစီၿပီးလွ်င္ မိမိသားဣဇက္ကိုခ်ည္ေႏွာင္လ်က္ ယဇ္ပလႅင္အေပၚရွိ ထင္းမ်ားေပၚတြင္ သူ႔ကိုတင္ေလ၏။ ထို႔ေနာက္ အာျဗဟံသည္ မိမိသားကိုသတ္ရန္ လက္ကိုဆန႔္၍ ဓားကိုယူေလ၏။ ထိုအခါ ထာဝရဘုရား၏ေကာင္းကင္တမန္က “အာျဗဟံ၊ အာျဗဟံ”ဟု ေကာင္းကင္မွေခၚလွ်င္ အာျဗဟံက “အကြၽႏ္ုပ္ရွိပါ၏”ဟု ျပန္ေလွ်ာက္၏။ ေကာင္းကင္တမန္ကလည္း “သူငယ္အေပၚ လက္မေရာက္ေစႏွင့္။ သူ႔ကို ဘာမွ်မျပဳႏွင့္။ အေၾကာင္းမူကား သင္သည္ သင္၏သား၊ သင္၏တစ္ဦးတည္းေသာသားကိုပင္ ငါ့အားပူေဇာ္ရန္မျငင္းဆိုခဲ့သျဖင့္ သင္သည္ ဘုရားသခင္ကိုေၾကာက္႐ြံ႕ေၾကာင္း ယခု ငါသိၿပီ”ဟု ႁမြက္ဆို၏။ အာျဗဟံသည္ ေမွ်ာ္ၾကည့္လိုက္ရာ ခ်ဳံေတာ၌ဦးခ်ိဳၿငိေနေသာ သိုးထီးတစ္ေကာင္ကိုျမင္ေလ၏။ ထိုအခါ အာျဗဟံသည္ သြား၍ ထိုသိုးထီးကိုဖမ္းယူၿပီးလွ်င္ မိမိသားအစား ၎ကိုမီးရႈိ႕ရာယဇ္အျဖစ္ပူေဇာ္ေလ၏။ ထိုအရပ္ကို “ထာဝရဘုရား ျပင္ဆင္ေတာ္မူမည္”ဟူေသာအမည္ျဖင့္ အာျဗဟံေခၚသည့္အတိုင္း ယေန႔တိုင္ေအာင္ “ထာဝရဘုရား၏ေတာင္ေပၚ၌ ျပင္ဆင္ထားေပလိမ့္မည္”ဟု ဆိုေလ့ရွိ၏။ တစ္ဖန္ ထာဝရဘုရား၏ေကာင္းကင္တမန္သည္ ေကာင္းကင္မွေန၍ အာျဗဟံကို ဒုတိယအႀကိမ္ ေခၚၿပီးလွ်င္ “ထာဝရဘုရား၏မိန႔္ေတာ္မူခ်က္မွာ ဤသို႔တည္း။ သင္သည္ သင္၏သား၊ သင္၏တစ္ဦးတည္းေသာသားကိုပင္ ပူေဇာ္ရန္မျငင္းဆိုဘဲ ဤအမႈကိုျပဳခဲ့သျဖင့္ ငါသည္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုတိုင္တည္၍ က်ိန္ဆိုသည္ကား ငါသည္ သင့္ကို အမွန္ပင္ေကာင္းခ်ီးေပး၍ သင္၏အမ်ိဳးအႏြယ္ကို ေကာင္းကင္ၾကယ္ႏွင့္အမွ်၊ ပင္လယ္ကမ္းေျခရွိသဲပြင့္ႏွင့္အမွ် အလြန္မ်ားျပားေစမည္။ သင္၏အမ်ိဳးအႏြယ္သည္ ရန္သူတို႔၏ၿမိဳ႕တံခါးကို သိမ္းပိုက္လိမ့္မည္။ ကမာၻေျမႀကီးေပၚရွိလူမ်ိဳးအေပါင္းတို႔သည္ သင္၏အမ်ိဳးအႏြယ္အားျဖင့္ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာခံစားရၾကလိမ့္မည္။ အေၾကာင္းမူကား သင္သည္ ငါ့စကားကိုနားေထာင္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏”ဟု ႁမြက္ဆို၏။ ထို႔ေနာက္ အာျဗဟံသည္ မိမိ၏ငယ္သားတို႔ထံသို႔ျပန္လာ၏။ ထိုအခါ သူတို႔သည္ထ၍ ေဗရေရွဘအရပ္သို႔ အတူတကြျပန္လာၾက၏။ အာျဗဟံသည္ ေဗရေရွဘအရပ္၌ ေနထိုင္ေလ၏။
ကမ႓ာဦးက်မ္း 22 ကိုဖတ္ပါ။
နားေထာင္ပါ။ ကမ႓ာဦးက်မ္း 22
မၽွေဝရန္
ဗားရွင္းအားလုံးႏွိုင္းယွဥ္ပါ: ကမ႓ာဦးက်မ္း 22:1-19
အခန္းငယ္မ်ားကို သိမ္းဆည္းပါ၊ လိုင္းမဲ့ဖတ္ပါ၊ သင္ၾကားမွုအပိုင္းမ်ားကို ၾကည့္ရွုျခင္းႏွင့္ အျခားအရာမ်ား။
YouVersion သည္ မိမိအေတြ႕အၾကဳံကို စိတ္ႀကိဳက္ျပင္ဆင္ရန္ ကြတ္ကီးမ်ားကို အသုံးျပဳသည္။ ကၽြန္ုပ္တို႔၏ဝဘ္ဆိုဒ္ကိုအသုံးျပဳျခင္းျဖင့္ ကၽြန္ုပ္တို႔၏ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာမူဝါဒတြင္ေဖာ္ျပထားသည့္အတိုင္း ကၽြန္ုပ္တို႔၏ cookies အသုံးျပဳမွုကို လက္ခံပါသည္။
ပင္မစာမ်က္ႏွာ
သမၼာက်မ္းစာ
အစီအစဥ္မ်ား
ဗီဒီယိုမ်ား