ကမ႓ာဦးက်မ္း 2:1-15
ကမ႓ာဦးက်မ္း 2:1-15 MSBZ
ဤသို႔ျဖင့္ ေကာင္းကင္၊ ေျမႀကီးႏွင့္တကြ ၎တို႔၌ရွိေသာတန္ဆာအားလုံးၿပီးစီးေလ၏။ သတၱမေန႔၌ ဘုရားသခင္လုပ္ေဆာင္ေသာအမႈ ၿပီးဆုံးေလ၏။ ထိုသို႔ မိမိလုပ္ေဆာင္ေသာအမႈအလုံးစုံၿပီးဆုံး၍ သတၱမေန႔၌ ၿငိမ္ဝပ္စြာေနေတာ္မူ၏။ ထိုသတၱမေန႔ကို ဘုရားသခင္သည္ ေကာင္းခ်ီးေပး၍ သန႔္ရွင္းေစေတာ္မူ၏။ အေၾကာင္းမူကား ထိုေန႔၌ ဘုရားသခင္သည္ မိမိလုပ္ေဆာင္ေသာဖန္ဆင္းျခင္းအမႈ အလုံးစုံၿပီးဆုံး၍ ၿငိမ္ဝပ္စြာေနေတာ္မူ၏။ ေကာင္းကင္ႏွင့္ေျမႀကီးကို ဖန္ဆင္းေတာ္မူစဥ္အခါက ၎တို႔၏အတၳဳပၸတၱိကား ဤသို႔ျဖစ္၏။ ထာဝရအရွင္ဘုရားသခင္သည္ ေကာင္းကင္ႏွင့္ေျမႀကီးကို ဖန္ဆင္းေတာ္မူရာကာလတြင္ ေျမႀကီးေပၚ၌ မည္သည့္ေတာခ်ဳံမွ်မရွိေသး၊ မည္သည့္ေတာျမက္ပင္မွ်လည္းမေပါက္ေသး။ အေၾကာင္းမူကား ထာဝရအရွင္ဘုရားသခင္သည္ ေျမႀကီးေပၚ၌ မိုးကို႐ြာေစေတာ္မမူေသး။ ေျမကိုထြန္ယက္လုပ္ကိုင္ေသာလူလည္း မရွိေသးေခ်။ သို႔ေသာ္ ေျမႀကီးမွေရခိုးေရေငြ႕ထြက္၍ ေျမတစ္ျပင္လုံးကို စိုစြတ္ေစ၏။ ထို႔ေနာက္ ထာဝရအရွင္ဘုရားသခင္သည္ ေျမမႈန႔္ျဖင့္ လူကိုပုံေဖာ္ဖန္ဆင္း၍ သူ၏ႏွာေခါင္းထဲသို႔ ဇီဝအသက္ကို မႈတ္သြင္းေတာ္မူရာ လူသည္ သက္ရွိသတၱဝါျဖစ္လာ၏။ ထာဝရအရွင္ဘုရားသခင္သည္ အေရွ႕ဘက္ရွိဧဒင္အရပ္၌ ဥယ်ာဥ္ကိုစိုက္ပ်ိဳးၿပီးလွ်င္ မိမိပုံေဖာ္ဖန္ဆင္းထားေသာလူကို ထိုဥယ်ာဥ္၌ ေနရာခ်ထားေတာ္မူ၏။ ထာဝရအရွင္ဘုရားသခင္သည္ ရႈခ်င္စဖြယ္ေကာင္းေသာ၊ စားဖြယ္ေကာင္းေသာအပင္အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ေျမမွေပါက္ေစေတာ္မူ၏။ ဥယ်ာဥ္အလယ္၌ အသက္ပင္ႏွင့္ အေကာင္းအဆိုးသိကြၽမ္းရာအပင္ရွိ၏။ ဥယ်ာဥ္ကိုစိုစြတ္ေစရန္ ျမစ္တစ္ျမစ္သည္ ဧဒင္အရပ္မွစီးထြက္၍ ထိုေနရာမွေလးျဖာကြဲၿပီး ျမစ္ေလးသြယ္ျဖစ္ေလ၏။ ပထမျမစ္၏အမည္ကား ဖိရႈန္ျဖစ္၏။ ထိုျမစ္သည္ ေ႐ႊထြက္ေသာ ဟဝိလနယ္ေျမတစ္ေလွ်ာက္ကို ေကြ႕ပတ္စီးဆင္းေလ၏။ ထိုျပည္မွထြက္ေသာေ႐ႊသည္ ေကာင္းလွ၏။ ပယင္းႏွင့္မဟူရာေၾကာင္ဝင္ေက်ာက္တို႔လည္း ထြက္၏။ ဒုတိယျမစ္၏အမည္ကား ဂိဟုန္ျဖစ္၏။ ထိုျမစ္သည္ ကုရွျပည္တစ္ေလွ်ာက္ ေကြ႕ပတ္စီးဆင္းေလ၏။ တတိယျမစ္၏အမည္ကား တိုက္ဂရစ္ျဖစ္၏။ ထိုျမစ္သည္ အဆီးရီးယားျပည္၏အေရွ႕ဘက္သို႔ စီးဆင္းေလ၏။ စတုတၳျမစ္ကား ယူဖေရးတီးျမစ္ျဖစ္၏။ ထာဝရအရွင္ဘုရားသခင္သည္ လူကိုေခၚေဆာင္၍ ဧဒင္ဥယ်ာဥ္ကိုျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ေစရန္ ထိုဥယ်ာဥ္၌ထားေတာ္မူ၏။