ကမ႓ာဦးက်မ္း 18:16-33

ထို႔ေနာက္ ထို​လူ​တို႔​သည္ ထို​အရပ္​မွ​ထသြား​ၿပီး ေသာဒုံ​ၿမိဳ႕​ကို​အေပၚ​စီး​မွ​ၾကည့္​ၾက​၏​။ အာျဗဟံ​သည္​လည္း သူ​တို႔​ကို​လိုက္ပို႔​ရန္ သူ​တို႔​ႏွင့္အတူ​သြား​ေလ​၏​။ ထိုအခါ ထာဝရဘုရား​က “​ငါ​ျပဳ​မည့္​အရာ​ကို အာျဗဟံ​အား ငါ​ဖုံးကြယ္​ထား​ရ​မည္ေလာ​။ အာျဗဟံ​သည္ အမွန္ပင္ ႀကီးျမတ္​ေသာ​လူမ်ိဳး​၊ အင္အားႀကီး​ေသာ​လူမ်ိဳး​ျဖစ္လာ​မည္​။ ကမာၻေျမႀကီး​ေပၚ​ရွိ လူမ်ိဳး​အေပါင္း​တို႔​သည္​လည္း သူ႔​အားျဖင့္ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာ​ခံစား​ရ​ၾက​လိမ့္မည္​။ အေၾကာင္းမူကား အာျဗဟံ​သည္ သူ​၏​သားသမီး​တို႔​ႏွင့္ ေနာင္လာမည့္​သူ​၏​အမ်ိဳးအႏြယ္​တို႔​အား ေျဖာင့္မတ္​ေသာ​အမႈ​၊ တရားမွ်တ​ေသာ​အမႈ​ကို​ျပဳက်င့္​၍ ထာဝရဘုရား​၏​လမ္း​ေတာ္​ကို​ေစာင့္ထိန္း​ၾက​ေစရန္ မွာၾကား​ျခင္း​အားျဖင့္ သူ႔​အား​ထာဝရဘုရား​မိန႔္​ေတာ္မူ​ခဲ့​ေသာ​အရာ​ကို သူ​၌​ျပည့္စုံ​ေစ​မည့္​အေၾကာင္း သူ႔​ကို ငါ​ေ႐ြးေကာက္​ထား​ၿပီ​”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏​။ တစ္ဖန္ ထာဝရဘုရား​က “​ေသာဒုံ​ၿမိဳ႕​ႏွင့္​ေဂါေမာရ​ၿမိဳ႕​၏​ေအာ္ဟစ္သံ​သည္ ျပင္းထန္​၍ သူ​တို႔​၏​အျပစ္​သည္ အလြန္​ႀကီးေလး​ေသာေၾကာင့္ ငါ​ဆင္းသြား​၍ ငါ့​ထံသို႔​ေရာက္လာ​သည့္ ေအာ္ဟစ္ငိုေႂကြးသံ​အတိုင္း သူ​တို႔​အမွန္တကယ္​ျပဳ​သည္​၊ မ​ျပဳ​သည္​ကို ငါ​ၾကည့္​မည္​။ ျပဳ​သည္​၊ မ​ျပဳ​သည္​ကို ငါ​သိ​ရ​လိမ့္မည္​”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏​။ ထို​လူ​တို႔​သည္ ထို​အရပ္​မွ​လွည့္​၍ ေသာဒုံ​ၿမိဳ႕​သို႔​သြား​ၾက​၏​။ အာျဗဟံ​မူကား ထာဝရဘုရား​၏​ေရွ႕​ေတာ္​၌ ဆက္၍​ရပ္​ေန​၏​။ အာျဗဟံ​သည္ ခ်ဥ္းကပ္​လာ​၍ “​ကိုယ္ေတာ္​သည္ ေျဖာင့္မတ္​ေသာ​သူ​ကို ဆိုးယုတ္​ေသာ​သူ​ႏွင့္အတူ အမွန္ပင္​ဖ်က္ဆီးသုတ္သင္​ေတာ္မူ​မည္ေလာ​။ ထို​ၿမိဳ႕​ထဲ​တြင္ ေျဖာင့္မတ္​ေသာ​သူ အေယာက္​ငါးဆယ္​ရွိ​လွ်င္ ကိုယ္ေတာ္​သည္ ၿမိဳ႕​ထဲ​ရွိ​ေျဖာင့္မတ္​ေသာ​သူ​အေယာက္​ငါးဆယ္​အတြက္ ထို​အရပ္​ကို ခ်မ္းသာ​မ​ေပး​ဘဲ အမွန္ပင္​ဖ်က္ဆီးသုတ္သင္​ေတာ္မူ​မည္ေလာ​။ ေျဖာင့္မတ္​ေသာ​သူ​ကို ဆိုးယုတ္​ေသာ​သူ​ႏွင့္အတူ ကြပ္မ်က္​ေသာ​အမႈ​မ်ိဳး​ျပဳ​ျခင္း​သည္ ကိုယ္ေတာ္​ႏွင့္​ေဝး​ပါေစ​။ ေျဖာင့္မတ္​ေသာ​သူ​ကို ဆိုးယုတ္​ေသာ​သူ​ကဲ့သို႔ ခံစား​ေစ​ေသာ​အမႈ​သည္ ကိုယ္ေတာ္​ႏွင့္​ေဝး​ပါေစ​။ ကမာၻေျမ​တစ္ခြင္လုံး​ကို​တရားစီရင္​ေတာ္မူ​ေသာ​အရွင္​သည္ တရားမွ်တ​စြာ​ျပဳ​ေတာ္မူ​မည္​မ​ဟုတ္​ေလာ​”​ဟု ေလွ်ာက္​ေလ​၏​။ ထာဝရဘုရား​က​လည္း “​ေသာဒုံ​ၿမိဳ႕​ထဲ၌ ေျဖာင့္မတ္​ေသာ​သူ​အေယာက္​ငါးဆယ္​ကို ငါ​ေတြ႕​လွ်င္ သူ​တို႔​အတြက္ေၾကာင့္ ထို​အရပ္​တစ္ခုလုံး​ကို ငါ​ခ်မ္းသာ​ေပး​မည္​”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏​။ ထိုအခါ အာျဗဟံ​က “​အကြၽႏ္ုပ္​သည္ ေျမမႈန႔္​ႏွင့္​ျပာ​သက္သက္​ျဖစ္​ေသာ္လည္း အရဲစြန႔္​၍ ဘုရားရွင္​အား​ေလွ်ာက္ထား​ပါ​မည္​။ ေျဖာင့္မတ္​ေသာ​သူ အေယာက္​ငါးဆယ္​တြင္ ငါး​ေယာက္​ေလ်ာ့​လွ်င္ ငါး​ေယာက္​ေလ်ာ့​သည့္​အတြက္​ေၾကာင့္ ထို​ၿမိဳ႕​တစ္ၿမိဳ႕လုံး​ကို ဖ်က္ဆီး​ေတာ္မူ​မည္ေလာ​”​ဟု ေမးေလွ်ာက္​လွ်င္ ကိုယ္ေတာ္​က “​ထို​အရပ္​တြင္ ေလးဆယ့္​ငါး​ေယာက္​ေတြ႕​လွ်င္ ငါ​မ​ဖ်က္ဆီး​ဘဲ​ေန​မည္​”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏​။ အာျဗဟံ​က​လည္း “​ထို​အရပ္​တြင္ အေယာက္​ေလးဆယ္ ေတြ႕​ေကာင္း​ေတြ႕​ေတာ္မူ​လိမ့္မည္​”​ဟု တစ္ဖန္ ေလွ်ာက္​ျပန္​လွ်င္ ကိုယ္ေတာ္​က “​ထို​အေယာက္​ေလးဆယ္​အတြက္ေၾကာင့္ ထို​အမႈ​ကို ငါ​မ​ျပဳ​ဘဲ​ေန​မည္​”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏​။ တစ္ဖန္ အာျဗဟံ​က “​အို ဘုရားရွင္​၊ အမ်က္ထြက္​ေတာ္​မ​မူ​ပါ​ႏွင့္​။ အကြၽႏ္ုပ္ ထပ္၍​ေလွ်ာက္ထား​ပါရေစ​။ ထို​အရပ္​တြင္ အေယာက္​သုံးဆယ္ ေတြ႕​ေကာင္း​ေတြ႕​ေတာ္မူ​လိမ့္မည္​”​ဟု ေလွ်ာက္​လွ်င္ ကိုယ္ေတာ္​က “​ထို​အရပ္​တြင္ အေယာက္​သုံးဆယ္​ေတြ႕​လွ်င္ ထို​အမႈ​ကို​ငါ​မ​ျပဳ​ဘဲ​ေန​မည္​”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏​။ ထိုအခါ အာျဗဟံ​က “​အကြၽႏ္ုပ္​သည္ အရဲစြန႔္​၍ ဘုရားရွင္​အား ထပ္မံ​ေလွ်ာက္ထား​ပါ​မည္​။ ထို​အရပ္​တြင္ အေယာက္​ႏွစ္ဆယ္ ေတြ႕​ေကာင္း​ေတြ႕​ေတာ္မူ​လိမ့္မည္​”​ဟု ေလွ်ာက္​လွ်င္ ကိုယ္ေတာ္​က “​ထို​အေယာက္​ႏွစ္ဆယ္​အတြက္ေၾကာင့္ ငါ​မ​ဖ်က္ဆီး​ဘဲ​ေန​မည္​”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏​။ တစ္ဖန္ အာျဗဟံ​က “​အို ဘုရားရွင္​၊ အမ်က္ထြက္​ေတာ္​မ​မူ​ပါ​ႏွင့္​။ ေနာက္တစ္ႀကိမ္​သာ အကြၽႏ္ုပ္​ေလွ်ာက္ထား​ပါရေစ​။ ထို​အရပ္​တြင္ ဆယ္​ေယာက္ ေတြ႕​ေကာင္း​ေတြ႕​ေတာ္မူ​လိမ့္မည္​”​ဟု ေလွ်ာက္​လွ်င္ ကိုယ္ေတာ္​က “​ထို​ဆယ္​ေယာက္​အတြက္ေၾကာင့္ ငါ​မ​ဖ်က္ဆီး​ဘဲ​ေန​မည္​”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏​။ ထာဝရဘုရား​သည္ အာျဗဟံ​ႏွင့္​စကားေျပာ​ေတာ္မူ​ၿပီး​ေသာအခါ ႂကြသြား​ေတာ္မူ​၏​။ အာျဗဟံ​သည္​လည္း မိမိ​ေနရပ္​သို႔​ျပန္သြား​ေလ​၏​။