ကမ႓ာဦးက်မ္း 12:1-9
ကမ႓ာဦးက်မ္း 12:1-9 MSBZ
ထာဝရဘုရားက အာၿဗံအား “သင္သည္ သင့္ျပည္မွလည္းေကာင္း၊ သင့္ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းတို႔ထဲမွလည္းေကာင္း၊ သင့္ဖခင္၏အိမ္မွလည္းေကာင္း ထြက္ခြာ၍ သင့္ကိုငါျပမည့္ျပည္သို႔သြားေလာ့။ ငါသည္ သင့္ကို ႀကီးျမတ္ေသာလူမ်ိဳးျဖစ္ေစမည္။ သင့္ကို ငါေကာင္းခ်ီးေပး၍ သင္၏အမည္နာမကို ႀကီးျမတ္ေစသျဖင့္ သင္သည္ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာျဖစ္လိမ့္မည္။ သင့္ကိုေကာင္းခ်ီးေပးေသာသူတို႔ကို ငါေကာင္းခ်ီးေပး၍ သင့္ကိုက်ိန္ဆဲေသာသူကို ငါက်ိန္ဆဲမည္။ ကမာၻေျမႀကီးေပၚရွိ မ်ိဳးႏြယ္စုအေပါင္းတို႔သည္ သင့္အားျဖင့္ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာခံစားရၾကလိမ့္မည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ အာၿဗံသည္ မိမိအား ထာဝရဘုရားမိန႔္ေတာ္မူသည့္အတိုင္း ထြက္ခြာေလ၏။ ေလာတသည္လည္း သူႏွင့္အတူလိုက္သြား၏။ အာၿဗံသည္ ဟာရန္ၿမိဳ႕မွထြက္လာေသာအခါ အသက္ခုနစ္ဆယ့္ငါးႏွစ္ရွိ၏။ အာၿဗံသည္ မိမိမယားစာရဲႏွင့္ မိမိတူေလာတကိုလည္းေကာင္း၊ သူတို႔စုေဆာင္းရရွိေသာဥစၥာရွိသမွ်ႏွင့္ ဟာရန္ၿမိဳ႕၌ ရရွိေသာလူတို႔ကိုလည္းေကာင္း ေခၚေဆာင္၍ ခါနာန္ျပည္သို႔သြားရန္ထြက္ခြာေလ၏။ ထို႔ေနာက္ သူတို႔သည္ ခါနာန္ျပည္သို႔ေရာက္ၾက၏။ အာၿဗံသည္ ထိုျပည္ကိုျဖတ္သြား၍ ေရွခင္အရပ္၊ ေမာေရေတာင္ကုန္းရွိ ဝက္သစ္ခ်ပင္တိုင္ေအာင္ ေရာက္ေလ၏။ ထိုကာလတြင္ ခါနာန္လူမ်ိဳးတို႔သည္ ထိုျပည္၌ရွိၾက၏။ ထာဝရဘုရားသည္ အာၿဗံအား ကိုယ္ထင္ရွားျပ၍ “ဤျပည္ကို သင္၏အမ်ိဳးအႏြယ္အား ငါေပးမည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ အာၿဗံသည္လည္း မိမိအား ကိုယ္ထင္ရွားျပေတာ္မူေသာထာဝရဘုရားအဖို႔ ထိုအရပ္၌ ယဇ္ပလႅင္ကို တည္ေလ၏။ ထို႔ေနာက္ သူသည္ ထိုအရပ္မွ ေဗသလၿမိဳ႕အေရွ႕ဘက္ရွိ ေတာင္ေပၚေဒသသို႔ေ႐ႊ႕ေျပာင္း၍ တဲကိုေဆာက္ေလ၏။ ထိုအရပ္၏အေနာက္ဘက္တြင္ ေဗသလၿမိဳ႕၊ အေရွ႕ဘက္တြင္အာဣၿမိဳ႕ရွိ၏။ သူသည္ ထိုအရပ္၌ ထာဝရဘုရားအဖို႔ ယဇ္ပလႅင္ကိုတည္၍ ထာဝရဘုရား၏နာမေတာ္ကို ေခၚဆိုပတၳနာျပဳ၏။ တစ္ဖန္ အာၿဗံသည္ ထိုမွထြက္ခြာလာ၍ ေနေဂ့အရပ္သို႔ ဆက္၍ခရီးျပဳေလ၏။