ဂလာတိဩဝါဒစာ 4:1-7
ဂလာတိဩဝါဒစာ 4:1-7 MSBZ
ငါဆိုလိုသည္ကား အေမြခံသည္ အေမြပစၥည္းရွိသမွ်ကို ပိုင္ဆိုင္သူျဖစ္ေသာ္လည္း ကေလးသူငယ္ျဖစ္ေနေသးသေ႐ြ႕ ကြၽန္ႏွင့္ျခားနားျခင္းမရွိဘဲ ဖခင္သတ္မွတ္ေသာအခ်ိန္မေရာက္မခ်င္း အိမ္မႈကိစၥစီမံကြပ္ကဲသူႏွင့္ဘ႑ာစိုးတို႔၏လက္ေအာက္၌ ေနရ၏။ ထိုနည္းတူ ငါတို႔သည္လည္း ကေလးသူငယ္ျဖစ္ၾကစဥ္ ေလာက၏အေျခခံတရားေအာက္၌ ကြၽန္ခံခဲ့ၾက၏။ သို႔ေသာ္ အခ်ိန္ကာလျပည့္စုံျခင္းသို႔ေရာက္ေသာအခါ ဘုရားသခင္သည္ မိမိ၏သားေတာ္ကိုေစလႊတ္ေတာ္မူ၍ ထိုသားေတာ္သည္ မိန္းမတစ္ဦးမွေမြးဖြားလ်က္ ပညတ္တရားေအာက္၌ ေပၚထြန္းေတာ္မူ၏။ ဤသည္ကား ပညတ္တရားေအာက္၌ရွိေသာသူတို႔ကို ေ႐ြးႏုတ္ေတာ္မူသျဖင့္ ငါတို႔သည္ သားသမီးအရာကိုရရွိၾကရန္ျဖစ္၏။ ထိုသို႔ သင္တို႔သည္ သားသမီးမ်ားျဖစ္ၾကေသာေၾကာင့္ ဘုရားသခင္သည္ “အဗၺ၊ အဖ”ဟု ေခၚတတ္ေသာ မိမိသားေတာ္၏ဝိညာဥ္ေတာ္ကို ငါတို႔၏စိတ္ႏွလုံးထဲသို႔ ေစလႊတ္ေတာ္မူ၏။ သို႔ျဖစ္၍ သင္သည္ ကြၽန္မဟုတ္ေတာ့ဘဲ သားျဖစ္၏။ သားျဖစ္လွ်င္ ဘုရားသခင္အားျဖင့္ အေမြခံလည္းျဖစ္၏။