ဂလာတိဩဝါဒစာ 4:1-12
ဂလာတိဩဝါဒစာ 4:1-12 MSBZ
ငါဆိုလိုသည္ကား အေမြခံသည္ အေမြပစၥည္းရွိသမွ်ကို ပိုင္ဆိုင္သူျဖစ္ေသာ္လည္း ကေလးသူငယ္ျဖစ္ေနေသးသေ႐ြ႕ ကြၽန္ႏွင့္ျခားနားျခင္းမရွိဘဲ ဖခင္သတ္မွတ္ေသာအခ်ိန္မေရာက္မခ်င္း အိမ္မႈကိစၥစီမံကြပ္ကဲသူႏွင့္ဘ႑ာစိုးတို႔၏လက္ေအာက္၌ ေနရ၏။ ထိုနည္းတူ ငါတို႔သည္လည္း ကေလးသူငယ္ျဖစ္ၾကစဥ္ ေလာက၏အေျခခံတရားေအာက္၌ ကြၽန္ခံခဲ့ၾက၏။ သို႔ေသာ္ အခ်ိန္ကာလျပည့္စုံျခင္းသို႔ေရာက္ေသာအခါ ဘုရားသခင္သည္ မိမိ၏သားေတာ္ကိုေစလႊတ္ေတာ္မူ၍ ထိုသားေတာ္သည္ မိန္းမတစ္ဦးမွေမြးဖြားလ်က္ ပညတ္တရားေအာက္၌ ေပၚထြန္းေတာ္မူ၏။ ဤသည္ကား ပညတ္တရားေအာက္၌ရွိေသာသူတို႔ကို ေ႐ြးႏုတ္ေတာ္မူသျဖင့္ ငါတို႔သည္ သားသမီးအရာကိုရရွိၾကရန္ျဖစ္၏။ ထိုသို႔ သင္တို႔သည္ သားသမီးမ်ားျဖစ္ၾကေသာေၾကာင့္ ဘုရားသခင္သည္ “အဗၺ၊ အဖ”ဟု ေခၚတတ္ေသာ မိမိသားေတာ္၏ဝိညာဥ္ေတာ္ကို ငါတို႔၏စိတ္ႏွလုံးထဲသို႔ ေစလႊတ္ေတာ္မူ၏။ သို႔ျဖစ္၍ သင္သည္ ကြၽန္မဟုတ္ေတာ့ဘဲ သားျဖစ္၏။ သားျဖစ္လွ်င္ ဘုရားသခင္အားျဖင့္ အေမြခံလည္းျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ ဘုရားသခင္ကိုမသိခဲ့စဥ္က သင္တို႔သည္ ပင္ကိုအားျဖင့္ ဘုရားမဟုတ္ေသာအရာမ်ားထံ ကြၽန္ခံခဲ့ၾက၏။ ယခုမူကား သင္တို႔သည္ ဘုရားသခင္ကိုသိၾက၏။ တစ္နည္းဆိုရလွ်င္ ဘုရားသခင္သည္ သင္တို႔ကိုသိေတာ္မူ၏။ သို႔ျဖစ္လွ်င္ အားနည္း၍ ခ်မ္းသာမေပးႏိုင္ေသာအေျခခံတရားဘက္သို႔ အဘယ္ေၾကာင့္ ျပန္လွည့္၍ ထိုအေျခခံတရားထံ အသစ္တစ္ဖန္ ျပန္၍ကြၽန္ခံလိုၾကသနည္း။ သင္တို႔သည္ ေန႔ရက္မ်ား၊ လမ်ား၊ အခ်ိန္အခါမ်ားႏွင့္ ႏွစ္မ်ားကို ေစာင့္ထိန္းၾကၿပီတကား။ သင္တို႔အတြက္ ငါႀကိဳးစားလုပ္ေဆာင္ခဲ့ေသာအရာသည္ အေၾကာင္းတစ္စုံတစ္ခုေၾကာင့္ အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ၿပီေလာဟု သင္တို႔အတြက္ ငါစိုးရိမ္၏။ ညီအစ္ကိုတို႔၊ ငါကဲ့သို႔ျဖစ္ၾကပါဟု သင္တို႔အား ငါေတာင္းပန္၏။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ငါသည္လည္း သင္တို႔ကဲ့သို႔ျဖစ္ခဲ့၏။ သင္တို႔သည္ ငါ့အေပၚ မည္သည့္မတရားမႈကိုမွ် မျပဳခဲ့ၾကေပ။