ထြက္ေျမာက္ရာက်မ္း 8
8
ဒုတိယေဘးဒဏ္-ဖားေဘး
1ထိုအခါ ထာဝရဘုရားက ေမာေရွအား “သင္သည္ ဖာေရာမင္းႀကီးထံသို႔ဝင္၍ ထာဝရဘုရားက ‘ငါ၏လူမ်ိဳးေတာ္သည္ ငါ့ကိုဝတ္ျပဳရန္ သူတို႔ကိုလႊတ္ေလာ့။ 2သူတို႔ကို မလႊတ္ဘဲ သင္ျငင္းဆန္ေနမည္ဆိုလွ်င္ ငါသည္ သင့္ျပည္တစ္ျပည္လုံးကို ဖားမ်ားျဖင့္ဒဏ္ခတ္မည္။ 3ႏိုင္းျမစ္သည္ ဖားမ်ားႏွင့္ျပည့္ႏွက္လိမ့္မည္။ ထိုဖားမ်ားသည္တက္လာ၍ သင္၏နန္းေတာ္၊ သင္အိပ္ေသာအခန္းႏွင့္အိပ္ရာထဲသို႔လည္းေကာင္း၊ သင့္အမႈထမ္းမ်ားႏွင့္ျပည္သူျပည္သားတို႔၏အိမ္ထဲသို႔လည္းေကာင္း၊ သင္၏မီးဖိုမ်ားႏွင့္မုန႔္နယ္ခြက္မ်ားထဲသို႔လည္းေကာင္း ဝင္ၾကလိမ့္မည္။ 4ထို႔ျပင္ ဖားမ်ားသည္ သင္မွစ၍ သင့္ျပည္သူျပည္သားမ်ားႏွင့္ သင့္အမႈထမ္းအားလုံးတို႔အေပၚသို႔တက္ၾကလိမ့္မည္’ဟူ၍ မိန႔္ေတာ္မူေၾကာင္း ဆင့္ဆိုရမည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။
5တစ္ဖန္ ထာဝရဘုရားက ေမာေရွအား “ ‘သင္ကိုင္ထားေသာေတာင္ေဝွးကို ျမစ္မ်ား၊ ေခ်ာင္းမ်ား၊ ေရအိုင္မ်ားေပၚသို႔ ဆန႔္ေလာ့။ ဖားမ်ားကို အီဂ်စ္ျပည္တစ္ေလွ်ာက္ တက္လာေစေလာ့’ဟူ၍ အာ႐ုန္အား ေျပာေလာ့”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ 6ထို႔ေၾကာင့္ အာ႐ုန္သည္ မိမိလက္ကို အီဂ်စ္ျပည္၏ေရမ်ားေပၚသို႔ဆန႔္သျဖင့္ ဖားမ်ားတက္လာ၍ အီဂ်စ္ျပည္ကို ဖုံးလႊမ္းေလ၏။ 7နတ္ဝိဇၨာဆရာတို႔သည္လည္း မိမိတို႔၏ဝိဇၨာအတတ္မ်ားျဖင့္ ထိုနည္းတူျပဳ၍ ဖားမ်ားကို အီဂ်စ္ျပည္တစ္ေလွ်ာက္သို႔ တက္လာေစၾက၏။
8ထိုအခါ ဖာေရာမင္းႀကီးသည္ ေမာေရွႏွင့္အာ႐ုန္ကိုေခၚ၍ “ငါႏွင့္ငါ၏လူတို႔ထံမွ ဖားမ်ားကိုဖယ္ရွားေပးမည့္အေၾကာင္း ထာဝရဘုရားထံ ဆုေတာင္းေလာ့။ သို႔ျပဳလွ်င္ ထာဝရဘုရားအားယဇ္ပူေဇာ္ရန္ အစၥေရးလူတို႔ကိုငါလႊတ္ေပးမည္”ဟု ဆိုေလ၏။
9ေမာေရွကလည္း ဖာေရာမင္းႀကီးအား “ဖားမ်ားကို အရွင့္ထံမွလည္းေကာင္း၊ အရွင့္နန္းေဆာင္မ်ားထဲမွလည္းေကာင္း သုတ္သင္ဖယ္ရွား၍ ႏိုင္းျမစ္၌သာက်န္ရွိေစရန္ အရွင္ႏွင့္ အရွင့္အမႈထမ္းမ်ား၊ အရွင့္ျပည္သူျပည္သားမ်ားအတြက္ အကြၽႏ္ုပ္ဆုေတာင္းရမည့္အခ်ိန္ကို သတ္မွတ္ေပးပါ”ဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။ 10ဖာေရာမင္းႀကီးက “မနက္ျဖန္”ဟု ဆိုလွ်င္ ေမာေရွက “အကြၽႏ္ုပ္တို႔၏ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရားႏွင့္တူေသာဘုရားမရွိေၾကာင္း အရွင္သိျမင္ေစရန္ အရွင္၏စကားအတိုင္း ျဖစ္လိမ့္မည္။ 11ဖားမ်ားသည္ အရွင့္ထံမွလည္းေကာင္း၊ အရွင့္နန္းေဆာင္မ်ားထဲမွလည္းေကာင္း၊ အရွင့္အမႈထမ္းမ်ားႏွင့္ အရွင့္လူမ်ားထဲမွလည္းေကာင္း ထြက္သြား၍ ႏိုင္းျမစ္၌သာက်န္ရွိၾကလိမ့္မည္”ဟု ျပန္ေလွ်ာက္ေလ၏။ 12ထို႔ေနာက္ ေမာေရွႏွင့္အာ႐ုန္တို႔သည္ ဖာေရာမင္းႀကီးထံမွထြက္သြားၾက၏။ ဖာေရာမင္းႀကီးအေပၚ၌ ဖားမ်ားက်ေရာက္ေစေတာ္မူေသာအမႈေၾကာင့္ ေမာေရွသည္ ထာဝရဘုရားထံ ေအာ္ဟစ္ေတာင္းေလွ်ာက္ေလ၏။ 13ထိုအခါ ထာဝရဘုရားသည္ ေမာေရွေတာင္းေလွ်ာက္သည့္အတိုင္းျပဳသျဖင့္ ဖားမ်ားသည္ အိမ္မ်ား၊ ၿခံဝင္းမ်ား၊ လယ္မ်ားထဲ၌ ေသၾကကုန္၏။ 14ဖားေသေကာင္တို႔ကို အပုံလိုက္ အပုံလိုက္စုပုံထားၾကသျဖင့္ တစ္ျပည္လုံး အပုပ္နံ႔ထြက္ေလ၏။ 15ဖာေရာမင္းႀကီးသည္ သက္သာရာရေၾကာင္းကို သိျမင္ေသာအခါ ထာဝရဘုရားမိန႔္ဆိုေတာ္မူခဲ့သည့္အတိုင္း သူ၏စိတ္ႏွလုံးသည္ခိုင္မာလ်က္ ေမာေရွႏွင့္အာ႐ုန္တို႔၏စကားကို နားမေထာင္ဘဲေန၏။
တတိယေဘးဒဏ္-မွက္ေကာင္ေဘး
16တစ္ဖန္ ထာဝရဘုရားက ေမာေရွအား “ ‘ေတာင္ေဝွးကိုဆန႔္၍ ေျမမႈန႔္ကို႐ိုက္ေလာ့။ ထိုအခါ အီဂ်စ္ျပည္တစ္ျပည္လုံး၌ ေျမမႈန႔္တို႔သည္ မွက္ေကာင္မ်ားျဖစ္သြားလိမ့္မည္’ဟူ၍ အာ႐ုန္အားေျပာေလာ့”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ 17သူတို႔သည္လည္း ထိုအတိုင္းျပဳၾက၏။ အာ႐ုန္သည္ မိမိလက္ကိုဆန႔္၍ ေတာင္ေဝွးျဖင့္ ေျမမႈန႔္ကို ႐ိုက္လွ်င္ အီဂ်စ္ျပည္တစ္ျပည္လုံး၌ ေျမမႈန႔္ရွိသမွ်သည္ မွက္ေကာင္မ်ားျဖစ္ေလ၏။ ထိုမွက္ေကာင္မ်ားသည္ လူႏွင့္တိရစာၦန္တို႔အေပၚ တြယ္ကပ္ေလ၏။ 18နတ္ဝိဇၨာဆရာတို႔သည္လည္း မိမိတို႔၏ဝိဇၨာအတတ္မ်ားအားျဖင့္ မွက္ေကာင္မ်ားျဖစ္လာေအာင္ ျပဳၾကေသာ္လည္း သူတို႔မတတ္ႏိုင္ၾက။ ထို႔ေၾကာင့္ မွက္ေကာင္မ်ားသည္ လူႏွင့္တိရစာၦန္တို႔အေပၚ၌ တြယ္ကပ္လ်က္ေန၏။
19ထိုအခါ နတ္ဝိဇၨာဆရာတို႔က ဖာေရာမင္းႀကီးအား “ဤအမႈသည္ ဘုရားသခင္ျပဳေတာ္မူေသာအမႈ#8:19 တိုက္႐ိုက္ျပန္ဆိုလွ်င္ “ဘုရားသခင္၏လက္ေခ်ာင္း”။ျဖစ္၏”ဟု ေလွ်ာက္ၾက၏။ သို႔ေသာ္ ထာဝရဘုရားမိန႔္ဆိုေတာ္မူခဲ့သည့္အတိုင္း ဖာေရာမင္းႀကီး၏စိတ္ႏွလုံးသည္ မာေက်ာလ်က္ သူတို႔၏စကားကိုနားမေထာင္ဘဲေန၏။
စတုတၳေဘးဒဏ္-ယင္ရဲေဘး
20တစ္ဖန္ ထာဝရဘုရားက ေမာေရွအား “သင္သည္ နံနက္ေစာေစာထ၍ ေရဆိပ္သို႔သြားမည့္ဖာေရာမင္းႀကီး၏ေရွ႕တြင္ရပ္လ်က္ ထာဝရဘုရားက ‘ငါ၏လူမ်ိဳးေတာ္သည္ ငါ့အားဝတ္ျပဳရန္ သူတို႔ကိုလႊတ္ေလာ့။ 21အကယ္၍ သင္သည္ ငါ၏လူမ်ိဳးေတာ္ကို မလႊတ္လွ်င္ ငါသည္ သင္မွစ၍ သင္၏အမႈထမ္းမ်ားႏွင့္ သင္၏လူမ်ားေပၚသို႔လည္းေကာင္း၊ သင္၏နန္းေဆာင္မ်ားထဲသို႔လည္းေကာင္း ယင္ရဲတို႔ကို ေစလႊတ္မည္။ အီဂ်စ္လူမ်ိဳးတို႔၏အိမ္မ်ားႏွင့္ သူတို႔ေနထိုင္ေသာေျမသည္လည္း ယင္ရဲတို႔ႏွင့္ ျပည့္ႏွက္လိမ့္မည္။ 22ငါသည္ ထိုေန႔၌ ငါ၏လူမ်ိဳးေတာ္ေနထိုင္ရာေဂါရွင္အရပ္ကို သီးသန႔္ခြဲထားမည္။ ဤျပည္တြင္ ငါသည္ ထာဝရဘုရားျဖစ္ေၾကာင္း သင္တို႔သိျမင္ေစရန္ ထိုအရပ္၌ ယင္ရဲတို႔မရွိေစရ။ 23ငါသည္ ငါ၏လူမ်ိဳးေတာ္ႏွင့္သင္၏လူမ်ိဳးၾကားတြင္ ျခားနားမႈရွိေစမည္။ ဤနိမိတ္လကၡဏာသည္ မနက္ျဖန္၌ ျဖစ္လိမ့္မည္’ဟူ၍ မိန႔္ဆိုေတာ္မူေၾကာင္း ဖာေရာမင္းႀကီးအားဆင့္ဆိုေလာ့”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။
24ထာဝရဘုရားသည္ ထိုအတိုင္းျပဳေတာ္မူသျဖင့္ ေျမာက္ျမားစြာေသာယင္ရဲတို႔သည္ ဖာေရာမင္းႀကီး၏နန္းေတာ္မွစ၍ သူ႔အမႈထမ္းတို႔၏အိမ္မ်ားႏွင့္ အီဂ်စ္ျပည္အႏွံ႔ ဝင္ေရာက္ၾက၏။ ယင္ရဲမ်ားေၾကာင့္ တစ္ျပည္လုံးသည္ ပ်က္စီးေလ၏။ 25ထိုအခါ ဖာေရာမင္းႀကီးသည္ ေမာေရွႏွင့္အာ႐ုန္တို႔ကိုေခၚ၍ “သြားၾကေလာ့။ ဤျပည္၌သာ သင္တို႔၏ဘုရားသခင္အား ယဇ္ပူေဇာ္ၾကေလာ့”ဟု ဆိုေလ၏။
26သို႔ေသာ္ ေမာေရွက “ဤသို႔မျပဳသင့္ပါ။ အေၾကာင္းမူကား အကြၽႏ္ုပ္တို႔၏ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရားအား ယဇ္ပူေဇာ္သည္ကို အီဂ်စ္လူမ်ိဳးတို႔စက္ဆုပ္႐ြံရွာၾက၏။ အကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ အီဂ်စ္လူမ်ိဳးတို႔စက္ဆုပ္႐ြံရွာေသာအရာကို သူတို႔မ်က္ေမွာက္၌ ပူေဇာ္လွ်င္ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ကို ခဲႏွင့္ေပါက္ၾကလိမ့္မည္မဟုတ္ေလာ။ 27အကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ ထာဝရဘုရားမိန႔္ေတာ္မူသည့္အတိုင္း သုံးရက္ခရီးအကြာအေဝးရွိေသာ ေတာကႏၲာရသို႔သြား၍ အကြၽႏ္ုပ္တို႔၏ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရားအား ယဇ္ပူေဇာ္ၾကပါမည္”ဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။
28ဖာေရာမင္းႀကီးကလည္း “ေတာကႏၲာရထဲ၌ သင္တို႔၏ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရားအားယဇ္ပူေဇာ္ရန္ သင္တို႔ကို ငါလႊတ္ေပးမည္။ သို႔ရာတြင္ ေဝးေဝးမသြားရ။ ငါ့အတြက္လည္းဆုေတာင္းေပးၾကေလာ့”ဟု ဆိုေလ၏။
29ထိုအခါ ေမာေရွက “အကြၽႏ္ုပ္သည္ အရွင္မင္းႀကီးထံမွ ထြက္သြား၍ မနက္ျဖန္ေန႔၌ ယင္ရဲတို႔သည္ အရွင္ဖာေရာမင္းႀကီးမွစ၍ အမႈထမ္းမ်ား၊ ျပည္သူျပည္သားမ်ားထံမွ ထြက္သြားမည့္အေၾကာင္း ထာဝရဘုရားထံ ဆုေတာင္းပါမည္။ သို႔ရာတြင္ ထာဝရဘုရားအားယဇ္ပူေဇာ္ရန္ အရွင္မင္းႀကီးသည္ အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔ကိုမလႊတ္ဘဲေနျခင္းျဖင့္ ထပ္၍မလွည့္စားပါႏွင့္”ဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။ 30ေမာေရွသည္ ဖာေရာမင္းႀကီးထံမွ ထြက္သြား၍ ထာဝရဘုရားထံဆုေတာင္းေလ၏။ 31ထိုအခါ ထာဝရဘုရားသည္ ေမာေရွေတာင္းေလွ်ာက္သည့္အတိုင္းျပဳသျဖင့္ ယင္ရဲမ်ားသည္ ဖာေရာမင္းႀကီးမွစ၍ သူ၏အမႈထမ္းမ်ား၊ သူ၏လူမ်ားထံမွ တစ္ေကာင္မွ်မက်န္ထြက္သြားေလ၏။ 32သို႔ရာတြင္ ဖာေရာမင္းႀကီးသည္ ဤတစ္ႀကိမ္၌လည္း စိတ္ႏွလုံးခိုင္မာျပန္၍ အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔ကိုမလႊတ္ဘဲေနေလ၏။
လက္ရွိေရြးခ်ယ္ထားမွု
ထြက္ေျမာက္ရာက်မ္း 8: MSBZ
အေရာင္မွတ္ခ်က္
မၽွေဝရန္
ကူးယူ
မိမိစက္ကိရိယာအားလုံးတြင္ မိမိအေရာင္ခ်ယ္ေသာအရာမ်ားကို သိမ္းဆည္းထားလိုပါသလား။ စာရင္းသြင္းပါ (သို႔) အေကာင့္ဝင္လိုက္ပါ
MYANMAR STANDARD BIBLE©
Copyright © 2012, 2014, 2017, 2022 by Global Bible Initiative