ထြက္ေျမာက္ရာက်မ္း 33:12-16

တစ္ဖန္ ေမာေရွ​က ထာဝရဘုရား​အား “​ကိုယ္ေတာ္​က ‘​ဤ​လူ​တို႔​ကို ထုတ္ေဆာင္​ေလာ့​’​ဟု အကြၽႏ္ုပ္​အား မိန႔္ဆို​ေတာ္မူ​ခဲ့​ေသာ္လည္း အကြၽႏ္ုပ္​ႏွင့္အတူ​ေစလႊတ္​ေတာ္မူ​မည့္​သူ​ကို အကြၽႏ္ုပ္​အား သိ​ေစ​ေတာ္​မ​မူ​ပါ​။ သို႔ေသာ္ ကိုယ္ေတာ္​က ‘​ငါ​သည္ သင့္​ကို အမည္​ႏွင့္တကြ​သိ​၏​။ ငါ​သည္ သင့္​ကို မ်က္ႏွာသာ​ေပး​ၿပီ​’​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​ခဲ့​ပါ​၏​။ ယခု အကြၽႏ္ုပ္​သည္ ကိုယ္ေတာ္​၏​ေရွ႕​ေတာ္​၌ မ်က္ႏွာရ​ပါလွ်င္ အကြၽႏ္ုပ္​အား ကိုယ္ေတာ္​၏​လမ္းခရီး​ကို သိ​ေစ​ေတာ္မူ​ပါ​။ သို႔ျပဳလွ်င္ အကြၽႏ္ုပ္​သည္ ကိုယ္ေတာ္​ကို​သိ​မည္​ျဖစ္၍ ကိုယ္ေတာ္​၏​ေရွ႕​ေတာ္​၌ မ်က္ႏွာရ​ပါ​လိမ့္မည္​။ ဤ​လူမ်ိဳး​သည္ ကိုယ္ေတာ္​၏​လူမ်ိဳး​ေတာ္​ျဖစ္​သည္​ကို ဆင္ျခင္​ေတာ္မူ​ပါ​”​ဟု ေလွ်ာက္​ေလ​၏​။ ထိုအခါ ကိုယ္ေတာ္​က “​ငါ​ကိုယ္တိုင္​ႂကြ​မည္​။ သင့္​ကို သက္သာ​ခြင့္​ေပး​မည္​”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏​။ ေမာေရွ​က​လည္း “​ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ႂကြ​ေတာ္​မ​မူ​လွ်င္ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​ကို ဤ​ေနရာ​မွ သြား​ေစ​ေတာ္​မ​မူ​ပါ​ႏွင့္​။ အကြၽႏ္ုပ္​ႏွင့္​ကိုယ္ေတာ္​၏​လူမ်ိဳး​ေတာ္​သည္ ကိုယ္ေတာ္​၏​ေရွ႕​ေတာ္​၌ မ်က္ႏွာရ​ေၾကာင္း​ကို မည္သို႔​သိ​ရ​ပါ​မည္နည္း​။ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​ႏွင့္အတူ ကိုယ္ေတာ္​ႂကြ​ေတာ္မူ​ေသာ​အားျဖင့္​သာ မ​ဟုတ္​ေလာ​။ ဤသို႔ျဖင့္ အကြၽႏ္ုပ္​ႏွင့္​ကိုယ္ေတာ္​၏​လူမ်ိဳး​ေတာ္​သည္ ကမာၻေျမ​ေပၚ​ရွိ​လူ​အေပါင္း​တို႔​ႏွင့္ ကြဲျပားျခားနား​ပါ​မည္​”​ဟု ကိုယ္ေတာ္​အား​ေလွ်ာက္​ေလ​၏​။