ေဒသနာက်မ္း 3:1-22
ေဒသနာက်မ္း 3:1-22 MSBZ
ခပ္သိမ္းေသာအရာအတြက္ သတ္မွတ္ထားေသာအခ်ိန္အခါရွိ၍ ေကာင္းကင္ေအာက္ရွိ ခပ္သိမ္းေသာအေၾကာင္းကိစၥအတြက္ သူ႔အခ်ိန္ရွိ၏။ ေမြးဖြားရေသာအခ်ိန္ႏွင့္ ေသဆုံးရေသာအခ်ိန္ရွိ၏။ စိုက္ပ်ိဳးရေသာအခ်ိန္ႏွင့္ စိုက္ပ်ိဳးထားေသာအရာကို ေျမလွန္ဖ်က္ဆီးရေသာအခ်ိန္ရွိ၏။ သတ္ရေသာအခ်ိန္ႏွင့္ က်န္းမာေစရေသာအခ်ိန္ရွိ၏။ ၿဖိဳဖ်က္ရေသာအခ်ိန္ႏွင့္ တည္ေဆာက္ရေသာအခ်ိန္ရွိ၏။ ငိုေႂကြးရေသာအခ်ိန္ႏွင့္ ရယ္ေမာရေသာအခ်ိန္ရွိ၏။ ျမည္တမ္းရေသာအခ်ိန္ႏွင့္ ကခုန္ရေသာအခ်ိန္ရွိ၏။ ေက်ာက္မ်ားကိုလႊင့္ပစ္ရေသာအခ်ိန္ႏွင့္ ေက်ာက္မ်ားကိုစုရေသာအခ်ိန္ရွိ၏။ ေပြ႕ဖက္ရေသာအခ်ိန္ႏွင့္ ေပြ႕ဖက္ျခင္းကိုေရွာင္ၾကဥ္ရေသာအခ်ိန္ရွိ၏။ ရွာေဖြရေသာအခ်ိန္ႏွင့္ ဆုံးရႈံးရေသာအခ်ိန္ရွိ၏။ ထိန္းသိမ္းရေသာအခ်ိန္ႏွင့္ လႊင့္ပစ္ရေသာအခ်ိန္ရွိ၏။ ဆုတ္ၿဖဲရေသာအခ်ိန္ႏွင့္ ခ်ဳပ္လုပ္ရေသာအခ်ိန္ရွိ၏။ တိတ္တဆိတ္ေနရေသာအခ်ိန္ႏွင့္ စကားေျပာရေသာအခ်ိန္ရွိ၏။ ခ်စ္ရေသာအခ်ိန္ႏွင့္ မုန္းရေသာအခ်ိန္ရွိ၏။ စစ္တိုက္ရေသာအခ်ိန္ႏွင့္ စစ္ေျပၿငိမ္းရေသာအခ်ိန္ရွိ၏။ အလုပ္လုပ္ေသာသူသည္ မိမိ၏ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္မႈမွ မည္သည့္အက်ိဳးကိုရရွိသနည္း။ လူသားတို႔ကို႐ုန္းကန္ေစရန္ သူတို႔အား ဘုရားသခင္ေပးအပ္ေတာ္မူသည့္ အလုပ္ကို ငါေတြ႕ျမင္၏။ ကိုယ္ေတာ္သည္ ခပ္သိမ္းေသာအရာတို႔ကို သူ႔အခ်ိန္ႏွင့္သူလွပေအာင္ျပင္ဆင္ေတာ္မူၿပီး လူ၏စိတ္ႏွလုံးထဲ၌ ထာဝရကာလကိုလည္း ထည့္သြင္းထားေတာ္မူ၏။ သို႔ေသာ္ အစမွအဆုံးအထိဘုရားသခင္ျပဳေတာ္မူေသာအမႈကို လူသည္ ရွာေဖြ၍မေတြ႕ႏိုင္။ လူတို႔သည္ အသက္ရွင္စဥ္တြင္ ဝမ္းေျမာက္လ်က္၊ ေကာင္းေသာအမႈကိုျပဳလ်က္ေနျခင္းမွတစ္ပါး သူတို႔အတြက္ အျခားေကာင္းေသာအရာမရွိေၾကာင္း ငါသိ၏။ လူတိုင္း စားလ်က္၊ ေသာက္လ်က္၊ မိမိ၏ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္မႈအားလုံးအေပၚ၌ ေက်နပ္အားရလ်က္ေနျခင္းသည္လည္း ဘုရားသခင္ေပးေတာ္မူေသာလက္ေဆာင္ျဖစ္ေၾကာင္း ငါသိ၏။ ဘုရားသခင္ျပဳေတာ္မူသမွ်အားလုံးသည္ ထာဝရတည္ေၾကာင္းကိုလည္း ငါသိ၏။ ၎အေပၚ၌ မည္သည့္အရာကိုမွ်ျဖည့္စြက္၍မရႏိုင္သကဲ့သို႔ ၎အထဲမွ မည္သည့္အရာကိုမွ်ႏုတ္ယူ၍မရႏိုင္။ လူတို႔သည္ ေရွ႕ေတာ္၌ေၾကာက္႐ြံ႕ၾကမည့္အေၾကာင္း ဘုရားသခင္သည္ ထိုသို႔ျပဳေတာ္မူ၏။ ယခုျဖစ္ေနေသာအရာသည္ ျဖစ္ၿပီးေသာအရာျဖစ္၏။ ေနာင္ျဖစ္မည့္အရာသည္လည္း ျဖစ္ၿပီးေသာအရာျဖစ္၏။ ဘုရားသခင္သည္ လြန္ခဲ့ၿပီးေသာအရာကိုလည္း ျပန္လည္ရွာေဖြေတာ္မူ၏။ တစ္ဖန္ ေနေအာက္တြင္ တရားစီရင္ျခင္းႏွင့္ဆိုင္ေသာအရပ္၌ ဆိုးယုတ္ျခင္းရွိေၾကာင္းႏွင့္ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းႏွင့္ဆိုင္ေသာအရပ္၌လည္း ဆိုးယုတ္ျခင္းရွိေၾကာင္း ငါေတြ႕ျမင္၏။ “ဘုရားသခင္သည္ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူႏွင့္ ဆိုးယုတ္ေသာသူတို႔ကို တရားစီရင္ေတာ္မူမည္။ အေၾကာင္းမူကား ခပ္သိမ္းေသာအေၾကာင္းကိစၥႏွင့္ ခပ္သိမ္းေသာအမႈအတြက္ သူ႔အခ်ိန္ရွိ၏”ဟု ငါ့စိတ္ႏွလုံးထဲ၌ ငါႁမြက္ဆို၏။ တစ္ဖန္ လူသားတို႔ႏွင့္ပတ္သက္၍ “သူတို႔သည္ တိရစာၦန္ကဲ့သို႔သာျဖစ္ေၾကာင္းကို သူတို႔ေတြ႕ျမင္ၾကေစရန္ ဘုရားသခင္သည္ သူတို႔ကိုစိစစ္ေတာ္မူ၏”ဟု ငါ့စိတ္ႏွလုံးထဲ၌ ငါႁမြက္ဆို၏။ အေၾကာင္းမူကား လူသားတို႔ႀကဳံေတြ႕ရေသာအျဖစ္ႏွင့္ တိရစာၦန္တို႔ႀကဳံေတြ႕ရေသာအျဖစ္သည္ တစ္ခုတည္းျဖစ္၍ တစ္မ်ိဳးသည္ ေသရသကဲ့သို႔ အျခားတစ္မ်ိဳးလည္း ေသရ၏။ ၎တို႔အားလုံး၌ တူညီေသာထြက္သက္ဝင္သက္ရွိ၏။ သို႔ျဖစ္၍ လူသည္ တိရစာၦန္ထက္ သာလြန္သည္မဟုတ္။ အေၾကာင္းမူကား ခပ္သိမ္းေသာအရာသည္ အခ်ည္းႏွီးျဖစ္၏။ အားလုံးသည္ တစ္ခုတည္းေသာအရပ္သို႔ သြားၾက၏။ အားလုံးသည္ ေျမမႈန႔္မွျဖစ္လာ၍ အားလုံးသည္ ေျမမႈန႔္သို႔ျပန္သြားၾက၏။ လူသားတို႔၏ဝိညာဥ္သည္ အထက္အရပ္သို႔တက္သြား၍ တိရစာၦန္၏ဝိညာဥ္သည္ ေအာက္အရပ္ေျမႀကီးထဲသို႔ဆင္းသြားသည္ဟု မည္သူေသခ်ာသိႏိုင္သနည္း။ သို႔ျဖစ္၍ လူသည္ မိမိျပဳလုပ္ေသာအမႈ၌ ဝမ္းေျမာက္ျခင္းမွတစ္ပါး အျခားေကာင္းေသာအရာမရွိေၾကာင္း ငါေတြ႕ျမင္၏။ အေၾကာင္းမူကား ထိုအရာသည္ သူ၏ေဝစုျဖစ္၏။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ သူ႔ေနာက္တြင္ ျဖစ္လာမည့္အရာကိုျမင္ရရန္ မည္သူသည္ သူ႔ကိုေခၚေဆာင္သြားႏိုင္မည္နည္း။
သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
ကေလးမ်ားအတြက္ သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
