တမန္ေတာ္ဝတၳဳ 9:36-42

ယုေပၸ​ၿမိဳ႕​တြင္ ေဒၚကာ​ဟု အဓိပၸာယ္​ရ​သည့္ တဗိသ​အမည္​ရွိ​ေသာ တပည့္​ေတာ္​မ​တစ္​ဦး​ရွိ​၏။ သူ​သည္ ေကာင္း​ေသာ​အမႈ၊ ေပးကမ္း​စြန႔္ႀကဲ​ျခင္း​အမႈ​တို႔​ႏွင့္ ျပည့္စုံ​၏။ ထို​ေန႔ရက္​မ်ား​တြင္ သူ​သည္ နာမက်န္း​ျဖစ္​ၿပီး​ေသဆုံး​သြား​သျဖင့္ လူ​တို႔​သည္ သူ​၏​အေလာင္း​ကို​ေရခ်ိဳး​ေပး​ၿပီးလွ်င္ အထက္ခန္း​၌ ထား​ၾက​၏။ ယုေပၸ​ၿမိဳ႕​သည္ လုဒၵ​ၿမိဳ႕​ႏွင့္ နီး​သည္​ျဖစ္​၍ လုဒၵ​ၿမိဳ႕​တြင္ ေပတ႐ု​ရွိ​ေၾကာင္း တပည့္​ေတာ္​တို႔​ၾကား​လွ်င္ လူ​ႏွစ္​ဦး​ကို သူ႔​ထံသို႔​ေစလႊတ္​ကာ “အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​ထံသို႔ အလ်င္အျမန္​ႂကြလာ​ခဲ့​ပါ”​ဟု ေတာင္းပန္​ၾက​၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ေပတ႐ု​သည္ ထ​၍ သူ​တို႔​ႏွင့္အတူ​လိုက္သြား​ေလ​၏။ ေပတ႐ု​ေရာက္လာ​ေသာအခါ လူ​တို႔​သည္ သူ႔​ကို အထက္ခန္း​သို႔ ေခၚေဆာင္​သြား​ၾက​၏။ မုဆိုးမ​အားလုံး​တို႔​သည္ ေပတ႐ု​အနီး​၌​ရပ္​လ်က္ ငိုေႂကြး​ကာ သူ​တို႔​ႏွင့္အတူ ေဒၚကာ​ရွိ​စဥ္​က ခ်ဳပ္လုပ္​ခဲ့​ေသာ​အက်ႌ​ႏွင့္​ဝတ္႐ုံ​မ်ား​ကို ျပ​ၾက​၏။ ေပတ႐ု​သည္ အားလုံး​ကို အခန္း​အျပင္​သို႔​ထြက္​ေစ​ၿပီးလွ်င္ ဒူး​ေထာက္​လ်က္ ဆုေတာင္း​ေလ​၏။ ထို႔ေနာက္ အေလာင္း​ဘက္သို႔​လွည့္​၍ “တဗိသ၊ ထ​ေလာ့”​ဟု ဆို​ေလ​ရာ တဗိသ​သည္ မိမိ​မ်က္စိ​ကို​ဖြင့္​ၿပီး ေပတ႐ု​ကို​ျမင္​ေသာအခါ ထ​၍​ထိုင္​ေလ​၏။ ေပတ႐ု​သည္ လက္​ကမ္း​ေပး​၍ သူ႔​ကို​ဆြဲထူ​ၿပီးလွ်င္ သန႔္ရွင္း​သူ​တို႔​ႏွင့္​မုဆိုးမ​တို႔​ကို​ေခၚ​၍ အသက္ရွင္​လ်က္​ရွိ​ေသာ​တဗိသ​ကို ျပ​ေလ​၏။ ဤ​သတင္း​သည္ ယုေပၸ​တစ္​ၿမိဳ႕​လုံး​အႏွံ႔​ေက်ာ္ၾကား​သြား​၍ လူ​မ်ားစြာ​တို႔​သည္ သခင္​ဘုရား​ကို​ယုံၾကည္​ၾက​၏။