တမန္ေတာ္ဝတၳဳ 7:54-60

သူ​တို႔​သည္ ဤ​အေၾကာင္းအရာ​တို႔​ကို ၾကား​ၾက​ေသာအခါ သူ​တို႔​၏​စိတ္​ထဲတြင္ သေတဖန္​အေပၚ ျပင္းစြာ​အမ်က္ထြက္​၍ အံႀကိတ္​ၾက​၏။ သို႔ေသာ္ သေတဖန္​သည္ သန႔္ရွင္း​ေသာ​ဝိညာဥ္​ေတာ္​ႏွင့္​ျပည့္ဝ​လ်က္ ေကာင္းကင္​သို႔ ေစ့ေစ့​ၾကည့္​ေလ​ရာ ဘုရားသခင္​၏​ဘုန္း​ေတာ္​ကို​လည္းေကာင္း၊ သခင္​ေယရႈ​သည္ ဘုရားသခင္​၏​လက္ယာ​ေတာ္​ဘက္​၌ ရပ္​ေန​သည္​ကို​လည္းေကာင္း ျမင္​လ်က္ “ၾကည့္​ပါ။ ေကာင္းကင္​သည္​ပြင့္​၍ လူ႔သား​သည္ ဘုရားသခင္​၏​လက္ယာ​ေတာ္​ဘက္​၌ ရပ္​ေန​သည္​ကို ငါ​ျမင္​၏”​ဟု ဆို​ေလ​၏။ ထိုအခါ သူ​တို႔​သည္ က်ယ္ေလာင္​ေသာ​အသံ​ျဖင့္ ေအာ္ဟစ္​လ်က္ နား​ကို​ပိတ္​ထား​ကာ သေတဖန္​ထံသို႔ တစ္ဟုန္ထိုး​ေျပး​လာ​၍ သူ႔​ကို ၿမိဳ႕​ျပင္​သို႔​ဆြဲထုတ္​ၿပီးလွ်င္ ခဲ​ႏွင့္​ေပါက္​ၾက​၏။ သက္ေသ​တို႔​သည္ မိမိ​တို႔​၏​အဝတ္​မ်ား​ကို ေရွာလု​ဟု​ေခၚ​ေသာ လူငယ္​တစ္​ဦး​၏​ေျခ​ရင္း​၌ ခ်​ထား​ၾက​၏။ သူ​တို႔​သည္ သေတဖန္​ကို ခဲ​ႏွင့္​ေပါက္​ၾက​စဥ္ သေတဖန္​သည္ ပတၳနာ​ျပဳ​လ်က္ “သခင္​ေယရႈ၊ အကြၽႏ္ုပ္​၏​ဝိညာဥ္​ကို လက္ခံ​ေတာ္မူ​ပါ”​ဟု ႁမြက္ဆို​ေလ​၏။ ထို႔ေနာက္ သူ​သည္ ဒူး​ေထာက္​လ်က္ “သခင္​ဘုရား၊ ဤ​အျပစ္​ကို သူ​တို႔​အေပၚ​တင္​ေတာ္​မ​မူ​ပါ​ႏွင့္”​ဟု က်ယ္ေလာင္​ေသာ​အသံ​ျဖင့္​ေႂကြးေၾကာ္​ၿပီးလွ်င္ အိပ္ေပ်ာ္​ျခင္း​သို႔​ေရာက္​ေလ​၏။