တမန္ေတာ္ဝတၳဳ 7:17-35

အာျဗဟံ​အား ဘုရားသခင္​ကတိ​ေပး​ေတာ္မူ​ေသာ ကတိ​ေတာ္​၏​ေန႔ရက္​နီးကပ္​လာ​သည္​ႏွင့္အညီ လူမ်ိဳး​ေတာ္​သည္ အီဂ်စ္​ျပည္​တြင္ တိုးပြား​လ်က္​မ်ားျပား​လာ​၍ အီဂ်စ္​ျပည္​၌ ေယာသပ္​ကို​မ​သိ​ေသာ အျခား​ဘုရင္​တစ္​ပါး​ေပၚထြန္း​သည္​အထိ ထိုသို႔​တိုးပြား​မ်ားျပား​ေလ​၏။ ထို​ဘုရင္​သည္ ငါ​တို႔​လူမ်ိဳး​အေပၚ​ဉာဏ္ဆင္​လ်က္ ငါ​တို႔​၏​ဘိုးေဘး​မ်ား​ကို မတရား​ႏွိပ္စက္​ကာ သူ​တို႔​၏​ကေလးငယ္​မ်ား​ကို အသက္​မ​ရွင္​ေစ​ရန္ ပစ္​ထား​ေစ​၏။ ထိုသို႔ေသာ​အခ်ိန္​၌ ေမာေရွ​သည္ ေမြးဖြား​လာ​ခဲ့​၏။ သူ​သည္ ဘုရားသခင္​ေရွ႕​ေတာ္​၌ အဆင္းလွ​ေသာ​ကေလး​ျဖစ္​ၿပီး ဖခင္​၏​အိမ္​၌ သုံး​လ​တိုင္တိုင္​ေကြၽးေမြး​ျပဳစု​ျခင္း​ခံရ​၏။ ထို႔ေနာက္ အျပင္​၌​ထုတ္​ထား​ေသာအခါ ဖာေရာ​ဘုရင္​၏​သမီး​ေတာ္​သည္ သူ႔​ကို​ေကာက္ယူ​၍ မိမိ​သား​အျဖစ္​ေမြးစား​ေလ​၏။ ေမာေရွ​သည္ အီဂ်စ္​လူမ်ိဳး​တို႔​၏​အတတ္​ပညာ​အလုံးစုံ​တို႔​ကို သင္ၾကား​တတ္ေျမာက္​သျဖင့္ ေျပာဆို​မႈ​ႏွင့္​လုပ္ေဆာင္​မႈ​တို႔​၌ အစြမ္းသတၱိ​ရွိ​၏။ သူ​သည္ အသက္​ေလးဆယ္​ျပည့္​ေသာအခါ မိမိ​ညီအစ္ကို​မ်ား​ျဖစ္​ၾက​ေသာ အစၥေရး​အမ်ိဳးသား​တို႔​ကို အၾကည့္အရႈ​သြား​လို​ေသာ​စိတ္​ဆႏၵ​ျဖစ္ေပၚ​လာ​ေလ​၏။ ထို႔ေနာက္ လူ​တစ္​ဦး​သည္ မတရား​သျဖင့္​ျပဳမူ​ျခင္း​ခံ​ေန​ရ​သည္​ကို​ျမင္​၍ ထို​သူ​ကို​ကာကြယ္​လ်က္ အီဂ်စ္​အမ်ိဳးသား​ကို​႐ိုက္​သတ္​ကာ ဖိႏွိပ္​ခံရ​သူ​အတြက္ လက္တုံ႔ျပန္​ေလ​၏။ ေမာေရွ​က သူ႔​လက္​ျဖင့္ သူ​၏​ညီအစ္ကို​တို႔​အား လြတ္ေျမာက္​ျခင္း​ကို ဘုရားသခင္​ေပး​ေတာ္မူ​မည္​ျဖစ္​ေၾကာင္း သူ​တို႔​နားလည္​ၾက​လိမ့္မည္​ဟု ထင္​ခဲ့​ေသာ္လည္း သူ​တို႔​သည္​နား​မ​လည္​ခဲ့​ၾက​ေပ။ ေနာက္တစ္ေန႔​တြင္ ေမာေရွ​သည္ အစၥေရး​လူမ်ိဳး​အခ်င္းခ်င္း​ခိုက္ရန္​ျဖစ္​ေန​ၾက​သည္​ကို​ျမင္​၍ ‘မိတ္ေဆြ​တို႔၊ သင္​တို႔​သည္ ညီအစ္ကို​ခ်င္း​ျဖစ္​ၾက​ပါလ်က္ႏွင့္ အဘယ္ေၾကာင့္ အခ်င္းခ်င္း​မတရား​သျဖင့္​ျပဳ​ၾက​သနည္း’​ဟု သူ​တို႔​အား​ဆို​လ်က္ သင့္ျမတ္​ၿငိမ္းခ်မ္း​ၾက​ရန္ ဖ်န္ေျဖ​ေပး​၏။ သို႔ေသာ္ အိမ္နီးခ်င္း​ကို မတရား​သျဖင့္​ျပဳ​ေန​ေသာ​သူ​သည္ ေမာေရွ​ကို​တြန္းဖယ္​၍ ‘မည္သူ​သည္ သင့္​ကို ငါ​တို႔​၏​အႀကီးအကဲ​ႏွင့္​တရားသူႀကီး​အရာ​၌ ခန႔္ထား​သနည္း။ သင္​သည္ မေန႔​က အီဂ်စ္​လူမ်ိဳး​ကို​သတ္​သကဲ့သို႔ ငါ့​ကို​သတ္​လို​သေလာ’​ဟု ဆို​ေလ​၏။ ေမာေရွ​သည္ ထို​စကား​ကို​ၾကား​လွ်င္ ထြက္ေျပး​၍ မိဒ်န္​ျပည္​တြင္ ဧည့္သည္​အျဖစ္​ေနထိုင္​ကာ ထို​ျပည္​၌ သား​ႏွစ္​ေယာက္​ရ​ခဲ့​၏။ အႏွစ္​ေလးဆယ္​ျပည့္​ေသာအခါ သိနာ​ေတာင္​၏​ေတာ​ကႏၲာရ​တြင္ ေကာင္းကင္တမန္​တစ္​ပါး​သည္ မီး​ေတာက္ေလာင္​ေသာ​ခ်ဳံပုတ္​ထဲ၌ ေမာေရွ​ထံ ထင္ရွား​ေလ​၏။ ထို​႐ူပါ႐ုံ​ကို​ျမင္ရ​ေသာအခါ ေမာေရွ​သည္​အံ့ၾသ​လ်က္ ၎​ကို ေသခ်ာစြာ​ၾကည့္ရႈ​ရန္ ခ်ဥ္းကပ္​ရာ ‘ငါ​သည္ သင့္​ဘိုးေဘး​တို႔​၏​ဘုရား၊ အာျဗဟံ၊ ဣဇက္၊ ယာကုပ္​တို႔​၏​ဘုရား​ျဖစ္​၏’​ဟူ၍ ထာဝရ​ဘုရား​၏​အသံ​ေတာ္​ထြက္ေပၚ​လာ​၏။ ထိုအခါ ေမာေရွ​သည္ တုန္လႈပ္​လ်က္ မ​ၾကည့္​ဝံ့​ဘဲ​ေန​၏။ တစ္ဖန္ ထာဝရ​ဘုရား​က ‘သင္​ရပ္​ေန​ေသာ​ေနရာ​သည္ သန႔္ရွင္း​ေသာ​ေျမ​ျဖစ္​၍ သင္​၏​ေျခ​မွ​ဖိနပ္​ကို​ခြၽတ္​ေလာ့။ ငါ​သည္ အီဂ်စ္​ျပည္​၌​ရွိ​ေသာ ငါ​၏​လူမ်ိဳး​ေတာ္​ခံ​ေန​ရ​သည့္ ဆင္းရဲ​ဒုကၡ​ကို​ေတြ႕​ျမင္​လ်က္ သူ​တို႔​၏​ညည္းတြား​သံ​ကို​ၾကား​ရ​သည္​ျဖစ္၍ သူ​တို႔​ကို​ကယ္ႏုတ္​ရန္ ဆင္းလာ​ၿပီ။ ထို႔ေၾကာင့္ ယခု​လာ​ခဲ့​ေလာ့။ သင့္​ကို အီဂ်စ္​ျပည္​သို႔ ငါ​ေစလႊတ္​မည္’​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ ဤသို႔ျဖင့္ ‘မည္သူ​သည္ သင့္​ကို အႀကီးအကဲ​ႏွင့္​တရားသူႀကီး​အရာ​၌ ခန႔္ထား​သနည္း’​ဟု ဆို​လ်က္ လူတို႔​ျငင္းပယ္​ခဲ့​ေသာ ထို​ေမာေရွ​ကို ဘုရားသခင္​သည္ ခ်ဳံပုတ္​ထဲ၌ ထင္ရွား​ေသာ​ေကာင္းကင္တမန္​အားျဖင့္ အႀကီးအကဲ​ႏွင့္​ေ႐ြးႏုတ္​ကယ္တင္​သူ​အျဖစ္ ေစလႊတ္​ေတာ္မူ​၏။