တမန္ေတာ္ဝတၳဳ 7:1-60
တမန္ေတာ္ဝတၳဳ 7:1-60 MSBZ
ထိုအခါ ယဇ္ပုေရာဟိတ္မင္းက ဤထြက္ဆိုခ်က္အတိုင္းဟုတ္၊ မဟုတ္ ေမးေလေသာ္ သေတဖန္က “ညီအစ္ကိုတို႔ႏွင့္အဖတို႔၊ နားေထာင္ၾကပါ။ ငါတို႔အဖအာျဗဟံသည္ ခါရန္ၿမိဳ႕၌မေနထိုင္မီ မက္ဆိုပိုေတးမီးယားျပည္၌ရွိစဥ္ ဘုန္းႀကီးေတာ္မူေသာဘုရားသခင္သည္ သူ႔အားထင္ရွားလ်က္ ‘သင္၏ျပည္ႏွင့္ သင္၏ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းတို႔ထံမွ ထြက္ခြာ၍ သင့္ကို ငါျပမည့္ျပည္သို႔ သြားေလာ့’ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ သူသည္ ခါလဒဲလူမ်ိဳးတို႔၏ျပည္မွ ထြက္ခြာ၍ ခါရန္ၿမိဳ႕၌ေနထိုင္ေလ၏။ သူ၏ဖခင္ေသဆုံးၿပီးေနာက္ ဘုရားသခင္သည္ သူ႔ကို ထိုေနရာမွ ယခု ငါတို႔ေနထိုင္ေသာျပည္သို႔ ေျပာင္းေ႐ႊ႕ေစေတာ္မူ၏။ သို႔ေသာ္ ဤျပည္၌ ေျခခ်စရာေနရာကိုမွ် အေမြအျဖစ္ေပးေတာ္မမူဘဲ သူကိုယ္တိုင္ႏွင့္ သူ၏အမ်ိဳးအႏြယ္တို႔အား ဤျပည္ကိုအပိုင္ေပးမည္ဟု သူ၌ကေလးတစ္ေယာက္မွ်မရွိမီ သူ႔အား ကတိေပးေတာ္မူ၏။ တစ္ဖန္ ဘုရားသခင္က သူ၏အမ်ိဳးအႏြယ္သည္ သူတစ္ပါး၏တိုင္းျပည္တြင္ ဧည့္သည္အျဖစ္ေနထိုင္မည္ျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ ထိုတိုင္းျပည္မွလူတို႔သည္ သူတို႔ကိုကြၽန္ျပဳ၍ အႏွစ္ေလးရာပတ္လုံး မတရားႏွိပ္စက္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ဘုရားသခင္က ‘သူတို႔ကြၽန္ခံရေသာလူမ်ိဳးကို ငါစီရင္မည္။ ထို႔ေနာက္ သူတို႔သည္ ထြက္ခြာလာ၍ ဤေနရာ၌ ငါ့ကိုဝတ္ျပဳၾကလိမ့္မည္’ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ဘုရားသခင္သည္ အေရဖ်ားလွီးျခင္းႏွင့္ဆိုင္ေသာပဋိညာဥ္ကိုလည္း အာျဗဟံအားေပးေတာ္မူသျဖင့္ သူသည္ သားဣဇက္ကိုရေသာအခါ ရွစ္ရက္ေျမာက္ေသာေန႔၌ သူ႔အား အေရဖ်ားလွီးျခင္းေပးခဲ့၏။ ဣဇက္သည္ သားယာကုပ္ကိုလည္းေကာင္း၊ ယာကုပ္သည္ တစ္ဆယ့္ႏွစ္ပါးေသာမ်ိဳးႏြယ္စုဖခင္တို႔ကိုလည္းေကာင္း ရေလ၏။ မ်ိဳးႏြယ္စုဖခင္တို႔သည္ ေယာသပ္ကိုမနာလိုသျဖင့္ အီဂ်စ္ျပည္သို႔ေရာင္းလိုက္ၾက၏။ သို႔ေသာ္ ဘုရားသခင္သည္ သူႏွင့္အတူရွိေတာ္မူ၍ သူ၏ဆင္းရဲဒုကၡအလုံးစုံတို႔ထဲမွ သူ႔ကိုကယ္ႏုတ္ၿပီး သူ႔အားဉာဏ္ပညာကိုေပးလ်က္ အီဂ်စ္ဘုရင္ ဖာေရာမင္းေရွ႕၌ မ်က္ႏွာရေစေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ ဖာေရာမင္းသည္ အီဂ်စ္ျပည္ႏွင့္မိမိ၏နန္းေတာ္တစ္ခုလုံးကို ဦးေဆာင္သူအျဖစ္ သူ႔ကိုခန႔္ထားေလ၏။ ထို႔ေနာက္ အီဂ်စ္ျပည္ႏွင့္ခါနာန္ျပည္တစ္ဝန္းလုံးတြင္ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးျခင္းႏွင့္ ႀကီးစြာေသာဆင္းရဲဒုကၡတို႔က်ေရာက္လာသျဖင့္ ငါတို႔၏ဘိုးေဘးမ်ားသည္ စားစရာကိုမရရွိႏိုင္ေတာ့ေခ်။ သို႔ေသာ္ ယာကုပ္သည္ အီဂ်စ္ျပည္၌ ဂ်ဳံဆန္ရွိေၾကာင္းၾကား၍ ငါတို႔၏ဘိုးေဘးမ်ားကို ပထမအႀကိမ္ေစလႊတ္ခဲ့၏။ ဒုတိယအႀကိမ္တြင္ ေယာသပ္သည္ သူ၏အစ္ကိုတို႔အား မိမိအေၾကာင္းကိုေဖာ္ျပသျဖင့္ ေယာသပ္၏မ်ိဳး႐ိုးကို ဖာေရာဘုရင္သိရွိလာ၏။ ထို႔ေနာက္ ေယာသပ္သည္ လူလႊတ္၍ မိမိ၏ဖခင္ယာကုပ္ႏွင့္တကြ ခုနစ္ဆယ့္ငါးေယာက္ရွိေသာ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းအားလုံးကို ေခၚေလ၏။ ဤသို႔ျဖင့္ ယာကုပ္သည္ အီဂ်စ္ျပည္သို႔ဆင္းသြား၍ သူႏွင့္ ငါတို႔၏ဘိုးေဘးမ်ားသည္ ထိုျပည္၌ေသဆုံးခဲ့ၾက၏။ သူတို႔၏အေလာင္းကိုမူ ေရွခင္ၿမိဳ႕သို႔ ျပန္လည္သယ္ေဆာင္လာၿပီး ထိုၿမိဳ႕ေန ဟာေမာ္၏သားမ်ားထံမွ တန္ဖိုးေငြေပး၍ အာျဗဟံဝယ္ယူထားေသာသခ်ႋဳင္းဂူ၌ သၿဂႋဳဟ္ၾက၏။ အာျဗဟံအား ဘုရားသခင္ကတိေပးေတာ္မူေသာ ကတိေတာ္၏ေန႔ရက္နီးကပ္လာသည္ႏွင့္အညီ လူမ်ိဳးေတာ္သည္ အီဂ်စ္ျပည္တြင္ တိုးပြားလ်က္မ်ားျပားလာ၍ အီဂ်စ္ျပည္၌ ေယာသပ္ကိုမသိေသာ အျခားဘုရင္တစ္ပါးေပၚထြန္းသည္အထိ ထိုသို႔တိုးပြားမ်ားျပားေလ၏။ ထိုဘုရင္သည္ ငါတို႔လူမ်ိဳးအေပၚဉာဏ္ဆင္လ်က္ ငါတို႔၏ဘိုးေဘးမ်ားကို မတရားႏွိပ္စက္ကာ သူတို႔၏ကေလးငယ္မ်ားကို အသက္မရွင္ေစရန္ ပစ္ထားေစ၏။ ထိုသို႔ေသာအခ်ိန္၌ ေမာေရွသည္ ေမြးဖြားလာခဲ့၏။ သူသည္ ဘုရားသခင္ေရွ႕ေတာ္၌ အဆင္းလွေသာကေလးျဖစ္ၿပီး ဖခင္၏အိမ္၌ သုံးလတိုင္တိုင္ေကြၽးေမြးျပဳစုျခင္းခံရ၏။ ထို႔ေနာက္ အျပင္၌ထုတ္ထားေသာအခါ ဖာေရာဘုရင္၏သမီးေတာ္သည္ သူ႔ကိုေကာက္ယူ၍ မိမိသားအျဖစ္ေမြးစားေလ၏။ ေမာေရွသည္ အီဂ်စ္လူမ်ိဳးတို႔၏အတတ္ပညာအလုံးစုံတို႔ကို သင္ၾကားတတ္ေျမာက္သျဖင့္ ေျပာဆိုမႈႏွင့္လုပ္ေဆာင္မႈတို႔၌ အစြမ္းသတၱိရွိ၏။ သူသည္ အသက္ေလးဆယ္ျပည့္ေသာအခါ မိမိညီအစ္ကိုမ်ားျဖစ္ၾကေသာ အစၥေရးအမ်ိဳးသားတို႔ကို အၾကည့္အရႈသြားလိုေသာစိတ္ဆႏၵျဖစ္ေပၚလာေလ၏။ ထို႔ေနာက္ လူတစ္ဦးသည္ မတရားသျဖင့္ျပဳမူျခင္းခံေနရသည္ကိုျမင္၍ ထိုသူကိုကာကြယ္လ်က္ အီဂ်စ္အမ်ိဳးသားကို႐ိုက္သတ္ကာ ဖိႏွိပ္ခံရသူအတြက္ လက္တုံ႔ျပန္ေလ၏။ ေမာေရွက သူ႔လက္ျဖင့္ သူ၏ညီအစ္ကိုတို႔အား လြတ္ေျမာက္ျခင္းကို ဘုရားသခင္ေပးေတာ္မူမည္ျဖစ္ေၾကာင္း သူတို႔နားလည္ၾကလိမ့္မည္ဟု ထင္ခဲ့ေသာ္လည္း သူတို႔သည္နားမလည္ခဲ့ၾကေပ။ ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ ေမာေရွသည္ အစၥေရးလူမ်ိဳးအခ်င္းခ်င္းခိုက္ရန္ျဖစ္ေနၾကသည္ကိုျမင္၍ ‘မိတ္ေဆြတို႔၊ သင္တို႔သည္ ညီအစ္ကိုခ်င္းျဖစ္ၾကပါလ်က္ႏွင့္ အဘယ္ေၾကာင့္ အခ်င္းခ်င္းမတရားသျဖင့္ျပဳၾကသနည္း’ဟု သူတို႔အားဆိုလ်က္ သင့္ျမတ္ၿငိမ္းခ်မ္းၾကရန္ ဖ်န္ေျဖေပး၏။ သို႔ေသာ္ အိမ္နီးခ်င္းကို မတရားသျဖင့္ျပဳေနေသာသူသည္ ေမာေရွကိုတြန္းဖယ္၍ ‘မည္သူသည္ သင့္ကို ငါတို႔၏အႀကီးအကဲႏွင့္တရားသူႀကီးအရာ၌ ခန႔္ထားသနည္း။ သင္သည္ မေန႔က အီဂ်စ္လူမ်ိဳးကိုသတ္သကဲ့သို႔ ငါ့ကိုသတ္လိုသေလာ’ဟု ဆိုေလ၏။ ေမာေရွသည္ ထိုစကားကိုၾကားလွ်င္ ထြက္ေျပး၍ မိဒ်န္ျပည္တြင္ ဧည့္သည္အျဖစ္ေနထိုင္ကာ ထိုျပည္၌ သားႏွစ္ေယာက္ရခဲ့၏။ အႏွစ္ေလးဆယ္ျပည့္ေသာအခါ သိနာေတာင္၏ေတာကႏၲာရတြင္ ေကာင္းကင္တမန္တစ္ပါးသည္ မီးေတာက္ေလာင္ေသာခ်ဳံပုတ္ထဲ၌ ေမာေရွထံ ထင္ရွားေလ၏။ ထို႐ူပါ႐ုံကိုျမင္ရေသာအခါ ေမာေရွသည္အံ့ၾသလ်က္ ၎ကို ေသခ်ာစြာၾကည့္ရႈရန္ ခ်ဥ္းကပ္ရာ ‘ငါသည္ သင့္ဘိုးေဘးတို႔၏ဘုရား၊ အာျဗဟံ၊ ဣဇက္၊ ယာကုပ္တို႔၏ဘုရားျဖစ္၏’ဟူ၍ ထာဝရဘုရား၏အသံေတာ္ထြက္ေပၚလာ၏။ ထိုအခါ ေမာေရွသည္ တုန္လႈပ္လ်က္ မၾကည့္ဝံ့ဘဲေန၏။ တစ္ဖန္ ထာဝရဘုရားက ‘သင္ရပ္ေနေသာေနရာသည္ သန႔္ရွင္းေသာေျမျဖစ္၍ သင္၏ေျခမွဖိနပ္ကိုခြၽတ္ေလာ့။ ငါသည္ အီဂ်စ္ျပည္၌ရွိေသာ ငါ၏လူမ်ိဳးေတာ္ခံေနရသည့္ ဆင္းရဲဒုကၡကိုေတြ႕ျမင္လ်က္ သူတို႔၏ညည္းတြားသံကိုၾကားရသည္ျဖစ္၍ သူတို႔ကိုကယ္ႏုတ္ရန္ ဆင္းလာၿပီ။ ထို႔ေၾကာင့္ ယခုလာခဲ့ေလာ့။ သင့္ကို အီဂ်စ္ျပည္သို႔ ငါေစလႊတ္မည္’ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ဤသို႔ျဖင့္ ‘မည္သူသည္ သင့္ကို အႀကီးအကဲႏွင့္တရားသူႀကီးအရာ၌ ခန႔္ထားသနည္း’ဟု ဆိုလ်က္ လူတို႔ျငင္းပယ္ခဲ့ေသာ ထိုေမာေရွကို ဘုရားသခင္သည္ ခ်ဳံပုတ္ထဲ၌ ထင္ရွားေသာေကာင္းကင္တမန္အားျဖင့္ အႀကီးအကဲႏွင့္ေ႐ြးႏုတ္ကယ္တင္သူအျဖစ္ ေစလႊတ္ေတာ္မူ၏။ သူသည္ အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔ကိုထုတ္ေဆာင္လာ၍ အီဂ်စ္ျပည္၌လည္းေကာင္း၊ ပင္လယ္နီ၌လည္းေကာင္း၊ အႏွစ္ေလးဆယ္တိုင္တိုင္ ေတာကႏၲာရ၌လည္းေကာင္း နိမိတ္လကၡဏာမ်ားႏွင့္အံ့ဩဖြယ္ရာမ်ားကိုျပဳခဲ့၏။ ထိုေမာေရွသည္ အစၥေရးအမ်ိဳးသားတို႔အား ‘ဘုရားသခင္သည္ သင္တို႔၏ညီအစ္ကိုမ်ားထဲမွ ငါႏွင့္တူေသာပေရာဖက္တစ္ပါးကို သင္တို႔အတြက္ေပၚထြန္းေစေတာ္မူလိမ့္မည္’ဟု ေျပာဆိုခဲ့သူျဖစ္၏။ သူသည္ သိနာေတာင္၌ သူ႔အားစကားေျပာခဲ့ေသာေကာင္းကင္တမန္မွစ၍ ငါတို႔၏ဘိုးေဘးမ်ားႏွင့္အတူ ေတာကႏၲာရတြင္ရွိေသာလူအစုအေဝးထဲ၌ရွိလ်က္ ငါတို႔အားေပးအပ္ရန္ အသက္ရွင္ေသာႏႈတ္ကပတ္တရားကို လက္ခံရရွိခဲ့၏။ သို႔ေသာ္ ငါတို႔၏ဘိုးေဘးမ်ားသည္ သူ႔စကားကိုနားေထာင္လိုေသာဆႏၵမရွိဘဲ သူ႔ကိုပစ္ပယ္၍ သူတို႔၏စိတ္ႏွလုံးထဲ၌ အီဂ်စ္ျပည္ကိုတမ္းတကာ အာ႐ုန္အား ‘ငါတို႔ကို အီဂ်စ္ျပည္မွထုတ္ေဆာင္ခဲ့ေသာ ထိုေမာေရွသည္ မည္သို႔ျဖစ္သြားသည္ကို ငါတို႔မသိၾကသည္ျဖစ္၍ ငါတို႔ေရွ႕မွႂကြသြားမည့္ဘုရားမ်ားကို ငါတို႔အတြက္ျပဳလုပ္ေပးပါ’ဟု ေတာင္းဆိုၾက၏။ ဤသို႔ျဖင့္ သူတို႔သည္ ထိုေန႔ရက္မ်ား၌ ႏြားသငယ္႐ုပ္ကိုသြန္းလုပ္၍ ထို႐ုပ္တုထံသို႔ ယဇ္ကိုယူေဆာင္လာကာ မိမိတို႔လက္ျဖင့္ျပဳလုပ္ေသာအရာ၌ ေပ်ာ္ေမြ႕ေနၾက၏။ ထိုအခါ ဘုရားသခင္သည္ သူတို႔ထံမွ မ်က္ႏွာလႊဲ၍ သူတို႔အား ေကာင္းကင္ၾကယ္တာရာမ်ားကိုဝတ္ျပဳေစရန္ စြန႔္ပစ္ထားေတာ္မူ၏။ ဤသည္ကား ပေရာဖက္က်မ္းတြင္ ‘အစၥေရးအမ်ိဳးတို႔၊ သင္တို႔သည္ ေတာကႏၲာရတြင္ ႏွစ္ေပါင္းေလးဆယ္တိုင္တိုင္ ယဇ္ပူေဇာ္ရန္တိရစာၦန္မ်ားႏွင့္ယဇ္မ်ားကို ငါ့ထံသို႔ ယူေဆာင္လာခဲ့ဖူးသေလာ။ သင္တို႔သည္ ေမာလုတ္၏တဲႏွင့္ သင္တို႔ဘုရားရင္ဖန္၏ၾကယ္တို႔ကို သယ္ေဆာင္ခဲ့ၾက၏။ ၎တို႔သည္ သင္တို႔ကိုးကြယ္ရန္ျပဳလုပ္ထားေသာ ႐ုပ္တုမ်ားျဖစ္ၾက၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ငါသည္ သင္တို႔ကို ေဘဘီလုံၿမိဳ႕တစ္ဖက္လြန္ေအာင္ ေျပာင္းေ႐ႊ႕ေစမည္’ဟု ေရးထားသည့္အတိုင္းျဖစ္၏။ ငါတို႔၏ဘိုးေဘးမ်ားအတြက္ ေတာကႏၲာရတြင္ သက္ေသခံတဲေတာ္ရွိ၏။ ၎သည္ ေမာေရွအား သူျမင္ရသည့္ပုံစံႏွင့္အညီျပဳလုပ္ရန္ ႁမြက္ဆိုေတာ္မူေသာအရွင္က မွာၾကားသည့္အတိုင္း ျပဳလုပ္ထားေသာတဲေတာ္ျဖစ္၏။ ငါတို႔၏ဘိုးေဘးမ်ားသည္ ထိုတဲေတာ္ကိုဆက္ခံ၍ ငါတို႔ဘိုးေဘးမ်ားေရွ႕မွ ဘုရားသခင္ႏွင္ထုတ္ေတာ္မူေသာ လူမ်ိဳးျခားတို႔၏ျပည္ကို သူတို႔သိမ္းပိုက္ၾကေသာအခါ ေယာရႈႏွင့္အတူ ၎ကိုသယ္ေဆာင္လာၾက၏။ ထိုတဲေတာ္သည္ ဒါဝိဒ္လက္ထက္တိုင္ေအာင္ရွိခဲ့၏။ ဒါဝိဒ္သည္ ဘုရားသခင္၏ေရွ႕ေတာ္၌ ေက်းဇူးေတာ္ခံစားရ၍ ယာကုပ္၏ဘုရားစံျမန္းေတာ္မူရာအရပ္ကိုျပင္ဆင္ႏိုင္ရန္ ေတာင္းေလွ်ာက္ခဲ့၏။ သို႔ေသာ္ ဘုရားသခင္အတြက္ အိမ္ေတာ္ကိုတည္ေဆာက္ခဲ့သူမွာ ေရွာလမုန္ျဖစ္၏။ သို႔ရာတြင္ အျမင့္ဆုံးေသာဘုရားသည္ လူ႔လက္ျဖင့္တည္ေဆာက္ေသာဗိမာန္မ်ားတြင္ ကိန္းဝပ္ေတာ္မမူ။ ဤသည္ကား ‘ေကာင္းကင္သည္ ငါ၏ပလႅင္ျဖစ္၏။ ေျမႀကီးသည္ ငါ၏ေျခတင္ခုံျဖစ္၏။ သင္တို႔သည္ မည္သို႔ေသာအိမ္ကို ငါ့အတြက္တည္ေဆာက္ၾကမည္နည္း။ မည္သည့္အရပ္သည္ ငါနားေနရာအရပ္ျဖစ္မည္နည္း။ ငါ့လက္သည္ ဤအရာအလုံးစုံတို႔ကို ဖန္ဆင္းသည္မဟုတ္ေလာဟု ထာဝရဘုရားမိန႔္ေတာ္မူ၏’ဟူ၍ ပေရာဖက္ဆိုထားသည့္အတိုင္းျဖစ္၏။ ေခါင္းမာ၍ နားႏွင့္စိတ္ႏွလုံးတို႔၌ အေရဖ်ားလွီးျခင္းမရွိေသာသူတို႔၊ သင္တို႔သည္လည္း သင္တို႔၏ဘိုးေဘးမ်ားနည္းတူ သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ကို အစဥ္ဆန႔္က်င္ဘက္ျပဳၾက၏။ သင္တို႔ဘိုးေဘးမ်ား မညႇဥ္းဆဲခဲ့ေသာပေရာဖက္တစ္ပါးပါးရွိသေလာ။ သူတို႔သည္ ေျဖာင့္မတ္ေသာအရွင္ႂကြလာမည့္အေၾကာင္း ႀကိဳတင္ေဟာေျပာေသာသူမ်ားကိုသတ္ခဲ့ၾက၏။ ယခု သင္တို႔သည္ ထိုေျဖာင့္မတ္ေသာအရွင္ကို သစၥာေဖာက္ေသာသူႏွင့္ သတ္ျဖတ္ေသာသူမ်ားျဖစ္ၾကၿပီ။ သင္တို႔သည္ ေကာင္းကင္တမန္မ်ားအားျဖင့္ ျပ႒ာန္းထားေသာပညတ္တရားကို ရရွိေသာ္လည္း ၎ကိုေစာင့္ထိန္းျခင္းမရွိၾက”ဟု ဆိုေလ၏။ သူတို႔သည္ ဤအေၾကာင္းအရာတို႔ကို ၾကားၾကေသာအခါ သူတို႔၏စိတ္ထဲတြင္ သေတဖန္အေပၚ ျပင္းစြာအမ်က္ထြက္၍ အံႀကိတ္ၾက၏။ သို႔ေသာ္ သေတဖန္သည္ သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ႏွင့္ျပည့္ဝလ်က္ ေကာင္းကင္သို႔ ေစ့ေစ့ၾကည့္ေလရာ ဘုရားသခင္၏ဘုန္းေတာ္ကိုလည္းေကာင္း၊ သခင္ေယရႈသည္ ဘုရားသခင္၏လက္ယာေတာ္ဘက္၌ ရပ္ေနသည္ကိုလည္းေကာင္း ျမင္လ်က္ “ၾကည့္ပါ။ ေကာင္းကင္သည္ပြင့္၍ လူ႔သားသည္ ဘုရားသခင္၏လက္ယာေတာ္ဘက္၌ ရပ္ေနသည္ကို ငါျမင္၏”ဟု ဆိုေလ၏။ ထိုအခါ သူတို႔သည္ က်ယ္ေလာင္ေသာအသံျဖင့္ ေအာ္ဟစ္လ်က္ နားကိုပိတ္ထားကာ သေတဖန္ထံသို႔ တစ္ဟုန္ထိုးေျပးလာ၍ သူ႔ကို ၿမိဳ႕ျပင္သို႔ဆြဲထုတ္ၿပီးလွ်င္ ခဲႏွင့္ေပါက္ၾက၏။ သက္ေသတို႔သည္ မိမိတို႔၏အဝတ္မ်ားကို ေရွာလုဟုေခၚေသာ လူငယ္တစ္ဦး၏ေျခရင္း၌ ခ်ထားၾက၏။ သူတို႔သည္ သေတဖန္ကို ခဲႏွင့္ေပါက္ၾကစဥ္ သေတဖန္သည္ ပတၳနာျပဳလ်က္ “သခင္ေယရႈ၊ အကြၽႏ္ုပ္၏ဝိညာဥ္ကို လက္ခံေတာ္မူပါ”ဟု ႁမြက္ဆိုေလ၏။ ထို႔ေနာက္ သူသည္ ဒူးေထာက္လ်က္ “သခင္ဘုရား၊ ဤအျပစ္ကို သူတို႔အေပၚတင္ေတာ္မမူပါႏွင့္”ဟု က်ယ္ေလာင္ေသာအသံျဖင့္ေႂကြးေၾကာ္ၿပီးလွ်င္ အိပ္ေပ်ာ္ျခင္းသို႔ေရာက္ေလ၏။
သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
ကေလးမ်ားအတြက္ သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
