တမန္ေတာ္ဝတၳဳ 6:1-7

ထို​ေန႔ရက္​မ်ား​၌ တပည့္​ေတာ္​မ်ား​တိုးပြား​လာ​ရာ ဂရိ​စကား​ကို​ေျပာ​ေသာ​ဂ်ဴး​လူမ်ိဳး​တို႔​က မိမိ​တို႔​ထဲမွ​မုဆိုးမ​မ်ား​သည္ ေန႔စဥ္​ေထာက္ပံ့​ျခင္း​အမႈ​တြင္ လ်စ္လ်ဴရႈ​ခံရ​သည္​ဟု ေဟၿဗဲ​စကား​ကို​ေျပာ​ေသာ​ဂ်ဴး​လူမ်ိဳး​တို႔​အေပၚ အျပစ္တင္​ေျပာဆို​ၾက​၏။ ထိုအခါ တမန္ေတာ္​တစ္ဆယ့္ႏွစ္​ပါး​တို႔​သည္ တပည့္​ေတာ္​အစုအေဝး​ကို​ေခၚ​ၿပီးလွ်င္ “ငါ​တို႔​သည္ ဘုရားသခင္​၏​ႏႈတ္ကပတ္​တရား​ကို​ပစ္​ထား​၍ ေကြၽးေမြး​ျခင္း​အမႈ​ကို​မ​ေဆာင္႐ြက္​သင့္​ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ညီအစ္ကို​တို႔၊ သင္​တို႔​ထဲမွ ဝိညာဥ္​ေတာ္​ႏွင့္​လည္းေကာင္း၊ ဉာဏ္ပညာ​ႏွင့္​လည္းေကာင္း ျပည့္စုံ​၍ ဂုဏ္​သတင္း​ေကာင္း​ေသာ​လူ​ခုနစ္​ဦး​ကို ရွာ​ၾက​ေလာ့။ ငါ​တို႔​သည္ ထို​သူ​တို႔​ကို ဤ​တာဝန္​အတြက္​ခန႔္ထား​မည္။ ငါ​တို႔​မူကား ဆုေတာင္း​ျခင္း​ႏွင့္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္​ေဟာေျပာ​ျခင္း​အမႈ​တို႔​ကို အစဥ္တစိုက္​ျပဳ​ၾက​မည္”​ဟု ဆို​ၾက​၏။ ထို​စကား​ကို အစုအေဝး​တစ္ခုလုံး​ႏွစ္သက္​သျဖင့္ သူ​တို႔​သည္ ယုံၾကည္​ျခင္း​ႏွင့္​လည္းေကာင္း၊ သန႔္ရွင္း​ေသာ​ဝိညာဥ္​ေတာ္​ႏွင့္​လည္းေကာင္း ျပည့္ဝ​ေသာ သေတဖန္​မွစ၍ ဖိလိပၸဳ၊ ေျပာေခၚ၊ နိကေနာ္၊ တိမုန္၊ ပါေမန​ႏွင့္ အႏၲိအုတ္​ၿမိဳ႕​မွ​ဂ်ဴး​ဘာသာဝင္​ျဖစ္လာ​သူ နိေကာလ​တို႔​ကို ေ႐ြးေကာက္​ၿပီး သူ​တို႔​ကို တမန္ေတာ္​တို႔​ေရွ႕​၌​ရပ္​ေစ​ၾက​၏။ ထိုအခါ တမန္ေတာ္​တို႔​သည္ ဆုေတာင္း​လ်က္ သူ​တို႔​အေပၚ​လက္​တင္​ၾက​၏။ ဤသို႔ျဖင့္ ဘုရားသခင္​၏​ႏႈတ္ကပတ္​တရား​သည္​ပ်ံ႕ႏွံ႔​သြား​၍ ေဂ်႐ုဆလင္​ၿမိဳ႕​၌ တပည့္​ေတာ္​တို႔​၏​အေရအတြက္​သည္ အလြန္​တိုးပြား​လာ​၏။ ယဇ္ပုေရာဟိတ္​အစုအေဝး​ႀကီး​သည္​လည္း ယုံၾကည္​ျခင္း​တရား​ကို​နာခံ​လာ​ၾက​၏။