တမန္ေတာ္ဝတၳဳ 5:12-42
တမန္ေတာ္ဝတၳဳ 5:12-42 MSBZ
တမန္ေတာ္တို႔သည္ မ်ားစြာေသာနိမိတ္လကၡဏာမ်ားႏွင့္အံ့ၾသဖြယ္ရာမ်ားကို လူတို႔အလယ္တြင္ျပဳၾက၏။ သူတို႔အားလုံးသည္ ေရွာလမုန္မုခ္ေဆာင္၌ တစ္စုတစ္ေဝးတည္းေနၾက၏။ အျခားေသာသူတို႔မူကား သူတို႔ႏွင့္အတူ မေပါင္းေဖာ္ဝံ့ၾကေခ်။ သို႔ေသာ္ လူတို႔သည္ သူတို႔ကိုခ်ီးမြမ္းၾက၏။ သခင္ဘုရားကိုယုံၾကည္သူ အမ်ိဳးသား၊ အမ်ိဳးသမီးအေျမာက္အျမားတို႔သည္လည္း ပို၍တိုးပြားလာၾက၏။ လူတို႔သည္ နာမက်န္းျဖစ္သူမ်ားကို လမ္းမေပၚသို႔သယ္ေဆာင္လာ၍ ခုတင္မ်ားႏွင့္ အိပ္ရာမ်ားေပၚတြင္ ထားၾကကာ ေပတ႐ုလာေသာအခါ သူ၏အရိပ္ကိုပင္ ထိုလူနာအခ်ိဳ႕တို႔အေပၚသို႔က်ေရာက္ေစရန္ ႀကိဳးစားၾက၏။ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕ပတ္ဝန္းက်င္ရွိ ၿမိဳ႕မ်ားမွ မ်ားစြာေသာလူတို႔သည္လည္း နာမက်န္းျဖစ္သူမ်ားႏွင့္ ညစ္ညဴးေသာနတ္တို႔၏ပူးဝင္ေႏွာင့္ယွက္ျခင္းခံရသူမ်ားကို ေခၚေဆာင္လာ၍ စုေဝးလာၾကရာ ထိုသူအေပါင္းတို႔သည္ အေကာင္းပကတိျဖစ္လာၾက၏။ ထိုအခါ ယဇ္ပုေရာဟိတ္မင္းမွစ၍ သူ၏အေပါင္းအေဖာ္မ်ားျဖစ္ၾကေသာ ဇဒၵဳကဲဂိုဏ္းဝင္သူအားလုံးတို႔သည္ မနာလိုစိတ္ႏွင့္ျပည့္ၾက၍ ထလ်က္ တမန္ေတာ္တို႔ကိုဖမ္းဆီးကာ ျပည္သူ႔အခ်ဳပ္ေထာင္ထဲ၌ ထည့္ထားၾက၏။ သို႔ေသာ္ ညအခါတြင္ ထာဝရဘုရား၏ေကာင္းကင္တမန္တစ္ပါးသည္ ေထာင္တံခါးမ်ားကိုဖြင့္၍ တမန္ေတာ္တို႔ကိုေခၚထုတ္ၿပီးလွ်င္ “သြား၍ ဗိမာန္ေတာ္ထဲ၌ရပ္လ်က္ ဤအသက္ရွင္ျခင္းႏွင့္ဆိုင္ေသာ တရားစကားအလုံးစုံတို႔ကို လူတို႔အားေဟာေျပာၾကေလာ့”ဟု ဆို၏။ တမန္ေတာ္တို႔သည္လည္းၾကားလွ်င္ အ႐ုဏ္တက္ခ်ိန္၌ ဗိမာန္ေတာ္ထဲသို႔ဝင္၍ သြန္သင္ၾက၏။ ယဇ္ပုေရာဟိတ္မင္းႏွင့္ သူ၏အေပါင္းအေဖာ္တို႔သည္ ေရာက္လာၾကေသာအခါ တရားလႊတ္ေတာ္ႏွင့္ အစၥေရးအမ်ိဳးသားတို႔၏လူႀကီးအဖြဲ႕အားလုံးတို႔ကို စု႐ုံးေစၿပီးလွ်င္ တမန္ေတာ္တို႔ကိုေခၚလာရန္ အေစာင့္တပ္သားတို႔ကို ေထာင္ခန္းသို႔ေစလႊတ္လိုက္ၾက၏။ သို႔ေသာ္ အေစာင့္တပ္သားတို႔သည္ ေရာက္သြားေသာအခါ တမန္ေတာ္တို႔ကို ေထာင္ထဲ၌မေတြ႕ရေခ်။ ထိုအခါ သူတို႔သည္ျပန္လာ၍ “ေထာင္ခန္းကို ၿမဲၿမံလုံၿခဳံစြာပိတ္ထားလ်က္ အေစာင့္မ်ားလည္း တံခါးေရွ႕၌ရပ္ေနၾကသည္ကို အကြၽႏ္ုပ္တို႔ေတြ႕ရပါ၏။ သို႔ေသာ္ ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေသာအခါ အထဲ၌ မည္သူ႔ကိုမွ်မေတြ႕ရပါ”ဟု သတင္းပို႔ၾက၏။ ဗိမာန္ေတာ္အေစာင့္တပ္မႉးႏွင့္ယဇ္ပုေရာဟိတ္အႀကီးအကဲတို႔သည္ ထိုစကားကိုၾကားလွ်င္ ဤအမႈသည္ မည္သို႔ျဖစ္လိမ့္မည္နည္းဟု တမန္ေတာ္တို႔ႏွင့္ပတ္သက္၍ ေဝခြဲမရျဖစ္ၾကေလ၏။ ထိုအခ်ိန္တြင္ လူတစ္ဦးသည္ေရာက္လာ၍ “ေထာင္ထဲ၌ သင္တို႔ခ်ထားေသာသူတို႔သည္ ဗိမာန္ေတာ္ထဲ၌ရပ္လ်က္ လူတို႔ကို သြန္သင္ေနၾကပါသည္”ဟု သတင္းပို႔ေလ၏။ ထိုအခါ ဗိမာန္ေတာ္အေစာင့္တပ္မႉးသည္ အေစာင့္တပ္သားမ်ားႏွင့္အတူသြား၍ တမန္ေတာ္တို႔ကိုေခၚေဆာင္လာၾက၏။ သို႔ေသာ္ လူတို႔သည္ မိမိတို႔ကို ခဲႏွင့္ေပါက္သတ္ၾကမည္ကိုစိုးရိမ္သျဖင့္ အႏိုင္အထက္မျပဳဘဲ သူတို႔ကိုေခၚေဆာင္လာၾက၏။ တမန္ေတာ္တို႔သည္ တရားလႊတ္ေတာ္ေရွ႕၌ရပ္ၾကေသာအခါ ယဇ္ပုေရာဟိတ္မင္းက “ဤနာမကိုအမွီျပဳ၍ မသြန္သင္ၾကရန္ သင္တို႔အား တင္းက်ပ္စြာအမိန႔္ေပးထားသည္မဟုတ္ေလာ။ သို႔ရာတြင္ သင္တို႔သည္ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕၌ သင္တို႔၏သြန္သင္ခ်က္ကိုပ်ံ႕ႏွံ႔ေစ၍ ထိုသူ၏ေသြးကို ငါတို႔အေပၚသက္ေရာက္ေစရန္ ႀကံ႐ြယ္ၾကသည္တကား”ဟု ေမးျမန္းေျပာဆိုေလ၏။ သို႔ေသာ္ ေပတ႐ုႏွင့္တမန္ေတာ္တို႔က “လူတို႔၏စကားကို နားေထာင္သည္ထက္ ဘုရားသခင္၏စကားကို နားေထာင္သင့္ပါ၏။ ငါတို႔ဘိုးေဘးမ်ား၏ဘုရားသခင္သည္ သစ္တိုင္ေပၚ၌ သင္တို႔ဆြဲထား၍ ကြပ္မ်က္ခဲ့ေသာေယရႈကို ထေျမာက္ေစေတာ္မူ၏။ ဘုရားသခင္သည္ အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔အား ေနာင္တရျခင္းႏွင့္အျပစ္မ်ားခြင့္လႊတ္ျခင္းေက်းဇူးကို ေပးသနားေတာ္မူရန္ ထိုအရွင္ကို စိုးပိုင္ေသာအရွင္ႏွင့္ ကယ္တင္ရွင္အျဖစ္ မိမိလက္ယာေတာ္ဘက္၌ ခ်ီးေျမႇာက္ေတာ္မူ၏။ ငါတို႔သည္ ဤအေၾကာင္းအရာတို႔၏သက္ေသမ်ားျဖစ္ၾက၏။ ဘုရားသခင္သည္ မိမိစကားကိုနားေထာင္ေသာသူတို႔အား ေပးေတာ္မူသည့္ သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္သည္လည္း သက္ေသျဖစ္ေတာ္မူ၏”ဟု ျပန္ေျဖၾက၏။ သူတို႔သည္ ထိုစကားကိုၾကားလွ်င္ ျပင္းစြာအမ်က္ထြက္လ်က္ တမန္ေတာ္တို႔ကိုသတ္ရန္ ႀကံ႐ြယ္ၾက၏။ သို႔ေသာ္ လူအားလုံးက ႐ိုေသေလးစားေသာက်မ္းတတ္ဆရာျဖစ္သည့္ ဂါမေလ်လအမည္ရွိေသာ ဖာရိရွဲတစ္ဦးသည္ တရားလႊတ္ေတာ္၌ထ၍ တမန္ေတာ္တို႔ကို အျပင္သို႔ခဏေခၚထုတ္သြားရန္ အမိန႔္ေပးၿပီးလွ်င္ “အစၥေရးအမ်ိဳးသားတို႔၊ ဤသူတို႔အေပၚမည္သို႔ျပဳမည္ကို သင္တို႔သတိထားၾကေလာ့။ အေၾကာင္းမူကား တစ္ခါက သုဒသည္ေပၚလာ၍ မိမိကိုယ္ကိုအေရးပါသူျဖစ္သည္ဟုဆိုသျဖင့္ အေရအတြက္အားျဖင့္ ေလးရာခန႔္ရွိေသာသူတို႔သည္ သူ႔ေနာက္သို႔လိုက္ခဲ့ၾက၏။ သို႔ေသာ္ သူသည္ အသတ္ခံရၿပီး သူ႔ေနာက္သို႔လိုက္ေသာသူအားလုံးတို႔သည္ တကြဲတျပားျဖစ္ၾကလ်က္ မည္သို႔မွ်အရာမထင္ခဲ့ေခ်။ ထိုသူ၏ေနာက္တြင္ သန္းေခါင္စာရင္းေကာက္ခ်ိန္၌ ဂါလိလဲနယ္သား ယုဒသည္ေပၚလာ၍ မိမိေနာက္သို႔လိုက္ၾကရန္ လူတို႔ကိုေသြးေဆာင္ခဲ့၏။ သူသည္လည္း အသတ္ခံရ၍ သူ႔ေနာက္သို႔လိုက္ေသာသူအားလုံးတို႔သည္လည္း ကြဲလြင့္သြားၾက၏။ သို႔ျဖစ္၍ ယခု သင္တို႔အား ငါေျပာမည္။ ဤသူတို႔ႏွင့္ ကင္းရွင္းစြာေန၍ သူတို႔ကိုလႊတ္ထားၾကေလာ့။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ဤအႀကံအစည္၊ သို႔မဟုတ္ ဤလႈပ္ရွားမႈသည္ လူတို႔ထံမွျဖစ္လွ်င္ ပ်က္စီးသြားလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ ဘုရားသခင္ထံမွျဖစ္လွ်င္ သူတို႔ကိုဖ်က္ဆီး၍မရႏိုင္သည္သာမက သင္တို႔သည္ ဘုရားသခင္ကိုဆန႔္က်င္သူမ်ားျဖစ္သြားႏိုင္၏”ဟု ေျပာဆိုေလ၏။ ထိုသူတို႔သည္လည္း သူ၏အႀကံေပးခ်က္ကို လက္ခံၾက၏။ ထို႔ေနာက္ တမန္ေတာ္တို႔ကိုေခၚလ်က္ ႐ိုက္ႏွက္ၿပီးမွ ေယရႈ၏နာမကိုအမွီျပဳ၍ ေဟာေျပာသြန္သင္ျခင္းမျပဳရန္ အမိန႔္ေပးကာ ျပန္လႊတ္လိုက္ၾက၏။ တမန္ေတာ္တို႔သည္ နာမေတာ္အတြက္ အရွက္ခြဲျခင္းကိုခံထိုက္သူမ်ားအျဖစ္ မွတ္ယူေတာ္မူျခင္းခံရေသာေၾကာင့္ ဝမ္းေျမာက္လ်က္ တရားလႊတ္ေတာ္ေရွ႕မွထြက္သြားၾက၏။ ထို႔ေနာက္ သူတို႔သည္ ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း ဗိမာန္ေတာ္၌လည္းေကာင္း၊ အိမ္မ်ား၌လည္းေကာင္း အစဥ္မျပတ္သြန္သင္လ်က္ ေယရႈသည္ ခရစ္ေတာ္ျဖစ္သည္ဟူေသာေကာင္းျမတ္ေသာသတင္းကို ေဟာေျပာၾက၏။