တမန္ေတာ္ဝတၳဳ 4:7-14

သူ​တို႔​သည္ ေပတ႐ု​ႏွင့္​ေယာဟန္​တို႔​ကို အားလုံး​ေရွ႕၌​ရပ္​ေစ​ၿပီးလွ်င္ “သင္​တို႔​သည္ မည္သည့္​အာဏာ၊ မည္သည့္​နာမ​ျဖင့္ ဤ​အမႈ​ကို ျပဳ​ၾက​သနည္း”​ဟု ေမးျမန္း​ၾက​၏။ ထိုအခါ ေပတ႐ု​သည္ သန႔္ရွင္း​ေသာ​ဝိညာဥ္​ေတာ္​ႏွင့္​ျပည့္ဝ​လ်က္ “လူ​တို႔​၏​အႀကီးအကဲ​မ်ား​ႏွင့္ သက္ႀကီးဝါႀကီး​မ်ား​တို႔၊ ယေန႔ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​သည္ အားနည္း​ေသာ​သူ​တစ္​ဦး​အေပၚ ေကာင္းက်ိဳး​ျပဳ​ခဲ့​သည့္​အေၾကာင္း​ႏွင့္​ပတ္သက္၍​လည္းေကာင္း၊ ဤ​သူ​သည္ မည္ကဲ့သို႔​အေကာင္း​ပကတိ​ျဖစ္​လာ​သနည္း​ဟူသည့္​အေၾကာင္း​ႏွင့္​ပတ္သက္​၍​လည္းေကာင္း စစ္ေဆး​ျခင္း​ခံရ​သည္​ဆိုလွ်င္ သင္​တို႔​အားလုံး​ႏွင့္ အစၥေရး​လူမ်ိဳး​အေပါင္း​တို႔​အား သိမွတ္​ေစ​လို​သည္​မွာ လက္ဝါးကပ္တိုင္​ေပၚ၌ သင္​တို႔​တင္​ခဲ့​ေသာ္လည္း ေသ​ေသာ​သူ​တို႔​ထဲမွ ဘုရားသခင္​ထေျမာက္​ေစ​ေတာ္မူ​ေသာ နာဇရက္​ၿမိဳ႕သား​ေယရႈ​ခရစ္ေတာ္​၏​နာမ​ေတာ္​အားျဖင့္ ဤ​သူ​သည္ သင္​တို႔​ေရွ႕​တြင္ အေကာင္း​ပကတိ​ျဖစ္​လ်က္​ရပ္​ေန​၏။ ထို​အရွင္​သည္ တိုက္​ေဆာက္​သူ​မ်ား​တည္းဟူေသာ​သင္​တို႔​က ပယ္​ထား​ေသာ္လည္း ထိပ္ဆုံး​ေထာင့္ခ်ဳပ္​ေက်ာက္​ျဖစ္လာ​ေသာ​ေက်ာက္​ျဖစ္​၏။ ကယ္တင္​ျခင္း​သည္ အျခား​မည္သူ​၌​မွ်​မ​ရွိ။ အေၾကာင္းမူကား ထို​နာမ​မွတစ္ပါး ငါ​တို႔​အား​ကယ္တင္​မည့္​အျခား​ေသာ​နာမ​ကို ေကာင္းကင္​ေအာက္ လူ​တို႔​၌​ေပးအပ္​ထား​ျခင္း​မ​ရွိ”​ဟု သူ​တို႔​အား​ဆို​ေလ​၏။ ထို​သူ​တို႔​သည္ ေပတ႐ု​ႏွင့္​ေယာဟန္​တို႔​၏​ရဲရင့္​ျခင္း​ကို​ျမင္​၍ သူ​တို႔​ႏွစ္​ဦး​သည္ ပညာ​မ​တတ္​ေသာ သာမန္​လူ​မ်ား​ျဖစ္​ေၾကာင္း​သတိထား​မိ​သျဖင့္ အံ့ၾသ​ၾက​ေလ​၏။ သူ​တို႔​ႏွစ္​ဦး​သည္ ေယရႈ​ႏွင့္အတူ​ရွိ​ခဲ့​ၾက​ေၾကာင္း​ကို​လည္း မွတ္မိ​ၾက​၏။ ထို႔ျပင္ အေကာင္းပကတိ​ျဖစ္​လာ​ေသာ​သူ​သည္ သူ​တို႔​ႏွင့္အတူ​ရပ္​ေန​သည္​ကို​ျမင္​ေန​ရ​သျဖင့္ မည္သို႔​မွ်​ျငင္းခုံ​ေျပာဆို​၍​မ​ရ​ႏိုင္​ၾက​ေခ်။